MABILIS na nagdaan ang mga araw. Marami na rin ang nangyari at ngayon nga ay naghahabol na ang lahat sa deadline ng huling projects namin. Todo review na rin dahil malapit na ang final term. Sooner or later ay tutuntong na rin kami sa next life, I mean another stage if being a college student. Excited na ang iba pero kami nila Bea at Ley ay hindi. Psh, siguradong mas mahirap ang susunod na stage. Lalong kawawa ang beautiful braincells ko pag nagkataon. My ghad, pinagsisisihan ko na Business Ad pa ang kinuha kong kurso. Mabuti nalang nariyan si Cy and Davon para tulungan kami.Nakapagtatakang pareho lamang naman kami ng course ni Davon, magkaiba lamang ng section, pero bakit parang chill lang siya? Kung sabagay, magkaiba kami ng braincells. Ay wait, hindi ko pa sure kung may braincells ba ako o wala. Ilang buwan na rin ang lumipas nang ligawan ako ni Davon. And guess what? Kami na. Well, let's just say na napatunayan niya talaga sa akin na mahala niya ako. Ang besides, there's ni rea
"Sigurado ka ba tungkol doon, Yara? Paano yung tungkol sa engagement mo with Chance?" Lesley said after she ate my piatos. Tingnan mo ang g@ga na 'to, nililibang lang ako kase nilalantakan na pala niya ang pagkain ko. Narito kami ngayon sa field at tumatambay. Wala raw yung adviser namin kase hindi ko alam bakit ako tinatanong niyo? Kaya ayun, lumabas kami ng classroom, in short, nag-cutting classes po kami. Ay hindi pala, nag-cutting lang pala since wala naman pala kaming klase kase nga wala yung adviser namin. Ano ba, paulit-ulit kayo eh. Anyways, napag-isip-isip ko rin kase na ipakilala si Davon kay mom and dad. Sakto at uuwi sila mamaya galing sa Palawan. Actually, matagal ko na sanang gustong gawin ito since naipakilala niya na rin ako sa parents niya. Marahil ay nagtataka na iyon kung bakit hindi niya ma nami-meet ang parents ko samantalang ilang months na kaming magkarelasyon. It's just that, I'm afraid, lalo na kay daddy. Natatakot ako na magalit siya dahil may boyfriend na
Naging tahimik ang byahe namin ni Davon papunta sa school kinabukasan. Akala ko hindi niya ako susunduin because of what happened last night. Pero nagulat ako kanina nang maabutan ko di kalayuan sa gate namin na nakaparada ang kotse niya. He even went out of the car para pagbuksan ako, in a quite way. Nakailang buntong hininga at panay ang sulyap ko sa kaniya habang nasa loob kami ng kotse. Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. Kung ano bang tamang words ang gamitin ko. For the ninth time, I glanced at him. I held his sleeve and slightly pull it to get his attention. Pero ni sulyap ay wala, galit ba siya sakin? Arg, what a stvpid question, of course he is! Wag ka ngang t@nga, Zayara! Hindi ko na siya kinulit, mukhang wala talagang balak na kausapin ako. Napanguso ako at pinahiran ang tumakas na luha sa mata ko. Sa labas ko na lamang tinuon ang atensyon ko. Pero pvtangina, hindi tumigil sa pagtulo ang mga luha ko kaya naman maya't-maya rin ang pahid ko sa mukha ko. Ghad, baka
"Ano?" naitanong ko sa kaniya, nabigla ako sa kaniyang sinabi. Magtanan? Ni minsan ay hindi iyon sumagi sa isip ko. Marahas siyang napabuntong hininga at sinabunutan ang sarili. He looks so frustrated like he's having a big-big problem. Mukhang dinaig niya pa ako. "Would you go with me? I'll book a flight to Italy, bukas na bukas din. Now tell me, are you with me, babe?"Ilang beses akong napakurap at pinipilit na ipasok sa kokote ko ang mga sinabi niya. What th he1l is he saying? Bakit kailangan naming gawin iyon? Napatanga ako, hindi ko alam ang sasabihin ko. He's encouraging me to go and run away with him in Italy. Why is that? To get rid of that fvcking arranged marriage? "Look, I... I don't know... I'm not ready either." Nagsalubong ang makakapal niyang kilay sa narinig. Nagulat na lamang ako nang kumalabog ang center table sa pagitan namin dahil hinampas niya iyon. Tila nawawala siya sa sarili, what's with him? "Babe." Iyon lamang ang tanging salitang lumabas sa bibig ko para
Today is Sunday at nakakulong lamang ako sa sa unit na tinitirhan namin ni Chance. Simula nung huli naming pag-uusap ni Davon, nang umalis ako sa unit niya, ay hindi ko na siya nakita. He's nowhere to be seen. Kumbaga ay nawala na lamang siya na parang hula. It's been three days without seeing him even his shadow and that hurts the he1l of me. I tried calling him pero hindi ko siya ma-contact. Pinuntahan ko siya sa unit niya pero wala rin akong nadatnan doon. He didn't attend his classes last friday, ghad, mababaliw na ako. Kapag hindi pa siya pumasok sa Monday o hindi nagpakita sa akin ay pupunta na ako sa mansyon nila. Marahil ay naroon siya. But why? Is he avoiding me? Galit ba siya sa akin? "Hey, wala ka bang plans today?" Napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang nerbyos nang may bigla nalang nagsalita sa likuran ko. Inis kong nilingon si Chance na wari ko ay kakagaling lamang sa banyo at naligo. Nakapagpalit na kase siya ng damit at basa rin ang kaniyang buhok, mukha siyang fresh
"Saan ka ba nanggaling? Alam mo bang pinag-alala mo 'ko? I tried to call you and text you pero hindi ka naman nagri-response." I faced Davon pagkaraan ng ilang minutong pagyayakapan namin dito sa rooftop. Gosh, for fvck sake, para akong binunutan ng daang-daang palaso sa dibdib nang sa wajas ay heto na siya sa tabi ko pagkatapos ng ilang araw na pagkawala niya. Sa wakas ay narito na siya. Oh ghad, saan ba siya nanggaling? Nang salubungin ko ang mga mata niya ay kinulong niya akong muli sa bisig niya. Saka ay nilabanan niya ang mga titig ko. Pinipigilan ko ang pagbagsak ng aking mga luha lalo na nang masilayan ko ang kabuoan niya. He looks so tired and sad at the same time. Kung titingnan ko siya ngayon ay para siyang mayroong pinoproblema."Alam mo ba yung feeling na halos... halos mabaliw na 'ko kakaisip kung nasaan ka? Kung bakit hindi mo sinasagot yung tawag ko? Alam mo ba kung i-" I was froze when he grabbed my waist and pulled me closer to him. And after that,he kissed me. Ramd
"Saan ka galing? Anong oras na?" Kusang napawi ang ngiti sa aking labi matapos kong maisara ang pinto. Hinarap ko si Chance na nakaupo sa couch pero higit na naagaw ng pansin ko ang nakalagay sa center table sa harapan niya. A bottle of whiskey together with a shot glass. Is he drunk? "Lasing ka ba?" I looked at him who is currently leaning his back on the couch. Nakatingin siya sa gawi ko habang nakanguso at namumungay ang mga mata. Magulo rin ang buhok niya at gusot ang puting polo. Mukhang lasing na nga ang isang 'to. Ni hindi na nagawang magbihis ng pambahay. "Stop answering me with a question." Nalukot ang noo ko at pasimpleng napairap sa kaniyang sinabi. Hindi ko iyon pinansin at dumeretso sa kwarto para magbihis. Pagkatapos ay lumabas ulit ako at lumapit sa kinaroroonan niya. Ganoon pa rin ang posisyon niya ngunit ngayon ay nakapikit na. Tinangka kong ligpitin ang bote ng whiskey pero narinig ko agad ang pag-angal niya. "Don't,that's mine!"Napairap ako at umiling-iling. He
HINDI kami magkasabay pumasok ni Chance tulad ng parati. Tutal ay wala pang nakakaalam ng tungkol sa engagement namin except Davon and my friends, ay ayokong may makakita na magkasama kami.Pagkarating sa school ay sa classroom agad ang deretso ko. Medyo marami-ramk na rin kami roon pagdating ko. Naroon na rin sina Ley at Bea na abala sa pagkukuwentuhan tungkol sa kung anong bagay. "Goodmorning, Madame!" sabay nilang bati sa akin. Naupo na ako sa armchair ko pagkatapos ko silang batiin pabalik. Habang hinihintay ang aming propesor ay nagkuwentuhan muna kami tungol sa kung anu-ano, pati nga si Cy ay nakisali na sa amin. "Omy, ikaw ba Yara, may swimsuit ka na ba?" tanong bigla ni Ley sa akin. Napakunot ang aking noo sa kaniyang tanong. Swimsuit? Para saan? I mean I know kung saan ba dapat gamitin pero bakit biglang napunta roon ang topic? "Para saan? "Nagkatinginan silang dalawa dahil sa aking tanong. Kaoagkuwan ay sabay nila akong inirapan at napadaing pa ako nang bigla nalang nilan
"Pak! Napakaganda mo madame!"I faked a smile and secretly rolled my eyes on this pathetic ugly frog na baklita. Kanina pa hindi maipinta ang mukha ko, kanina pa ako wala sa mood. Sinong hindi? Ilang oras na lamang ay isa na akong ganap na Mrs. Roberts! The fvck! Padabog akong tumayo at nagtungo sa isang malaking salamin ng aking silid. Kung saan kitang-kita roon ang buong repleksyon ng katawan ko. I'm wearing white wedding gown, of course. Tube style ang sa taas na at napakaraming glitters kaya't tiyak na kikinang ako sa aisle mamaya. Err, iniisip ko palang na naglalakad ako sa red carpet ng simbahan habang may hawak na bulaklak ay naiinis na ako.Hindi ko pa nakikita sila mom and dad. Basta kaninang umaga ay may bigla na lamang sumundo sa akin sa condo namin ni Chance at isinama ako rito sa bahay. Kahit si Chance ay wala aking nakita ni anino niya. Baka naghahanda na rin para sa seremonya mamaya?"Zayara, sweetie."Matamlay akong umikot at napairap nang marinig ang boses ng magalin
I was surprised after I knew I am pregnant. Tulad ng sabi ni Ley ay sinamahan niya ako sa hospital together with Bea. Nagbunga yung nangyari sa amin ni Davon doon sa resort. I'm so happy to know that I'm having a baby with the man I love. But at the same time, malungkot dahil doon ko lang naalala na wala na nga pala kami. At kung malaman niya na may bata sa sinapupunan ko, I don't think he'll accept this, our baby. Isa pa, iniisip ko rin ang sasabihin nila mom and dad kapag nalaman nila ang tungkol dito. Natatakot ako sa maaaring mangyari, samaaari nilang gawin."So anong plano mo?" Pagkalabas namin ng hospital ay niyaya ko sila sa starbucks para magkape and para na rin magpahangin muna. Malakas kasi ang aircon doon, kidding. Sumimsim ako sa aking kape saka tumingin sa glasswall kung saan kitang-kita ang labas. Ang daming mga sasakyan at taong dumaraan."Would you tell him about it?" I heard Bea and Ley asked pero nanatili akong tahimik. Hindi ko alam kung ano bang dapat kong isagot
NASA library ako nang mga oras na iyon nang bigla akong makaramdam ng gutom. Kakagaling ko lamang sa cafeteria pagkatapos kumain ng lunch pero heto at nagugutom na naman ako. I'm craving for something na hindi ko maintindihan. Medyo inaantok din ako kahit na iniiwasan ko na ang magpuyat. Siguro ay pagod lamang ako. Dinukot ko ang cellphone sa bulsa ng aking palda para i-text si Ley at sabihing magpapadala ako sa kaniya ng cheese burger. Pero ang ending, tinawagan pa rin ako ng g@ga kaya't hindi ko naiwasan ang mapairap.[Taena nito, kakakain lang ng lunch ah? Hindi ka pa busog?] Napanguso ako sa naging tanong siya saka tumango-tango. Pero nagmukha lamang akong t@nga sa ginawa ko dahil hindi niya naman pala ako nakikita."Sige na kasi, Ley. Kung ayaw mo, edi si Bea nalang," ika ko kay Ley. Gusto ko sanang kumain ng maasim na mangga ngayon pero saan naman ako kukuha?Ni hindi pa naman tag-mangga ngayon. Narinig ko ang malalim na buntong hininga ni Ley sa kabilang linya kaya't kumurba
PAGKATAPOS nang gabing iyon akala ko ay magiging okay na ang lahat. Akala ko ay ayos na kami ni Davon. Pero hindi, doon ako nagkamali. Pagkatapos ng gabing iyon, kinabukasan paggising ko ay wala na siya sa tabi ko. Hanggang sa natapos ang outing ay hindi siya nagpakita. Sinubukan ko siyang tawagan at i-text pero hindi niya sinasagot. Wala akong nakuhang kahit anong response mula sa kaniya. Pagsapit ng lunes, sinubukan ko siyang kausapin ngunit bigo ako. Naging mas mailap siya at halos hindi ko na nga makita. Minsan naririnig ko na lamang ay madalas daw itong cutting sa klase.Ngayon ay nasa cafeteria kami para kumain sana ng lunch pero nawalan na ako ng gana. Sino bang gaganahan kung nasa harapan ko ang boyfriend ko at nakikipaghalikan sa babae niya? Hindi ko maintindihan kung bakit niya 'to ginagawa. Dahil pa rin ba 'to sa utos ni mommy? Pero napag-usapan na namin ang tungkol doon diba? Gulung-gulo na 'ko, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.Sa huli, napagdesisyunan ko na kausapin
"A-Ahm, anong ginagawa natin dito?" Nagtungo siya roon sa long couch sa may kabilang gilid nitong kwarto. Naupo siya roon at nakakrus ang mga brasong nakatingin sa gawi ko. "Come here," he plainly said then tinapik iyong bakanteng pwesto sa tani niya. Mabilis naman akong kumilos at sinunod ang kaniyang gusto. Pagkalapit ko pa ngalang ay hinila niya na agad ako. Imbes tuloy na sa couch ako nakaupo ay ngayon ay sa kandungan niya. Nanlaki ang aking mga mata sa gulat at tinangkang umalis ngunit hindi niya ako hinayaan. "I've miss you so much, babe." Natuod ako at nagtaasan ang mga balahibo ko nang maramdaman ang labi niyang dumampi sa aking batok. Oh ghad, bigla akong nakaramdam ng kakaiba sa sistema ko. Kanina lamang ay napakalamig ngunit bakit tila pinagpapawisan na akk ngayon kahit na may aircon naman dito sa loob ng silid? Oh shocks, what the hell is he doing for fuck's sake! "D-Dav-stop." Hindi magkamayaw sa bilis ng tibok yung puso ko dahil sa ginagawa niya. Oh ghad, what the fvc
IT'S 7:35 PM nang bumaba kami sa hotel para magtungo sa may poolside. Doon raw kami magdi-dinner. Hinati kami by department dahil may kaniya-kaniya kaming putahe ng pagkain. Sa bawat department ay may naka-assign talaga na magluluto tonight at bukas and sa next night ay iba naman. 6:00 PM pa lamang kanina ay nagsimula na silang magluto and good thing, hindi ako kasama. Syempre, pagsisisihan talaga nila na i-assign ako sa pagluluto ano. Baka imbes na deep fried chicked ay baka deep roasted chicken ang maluto ko. Parang yung nangyari sa amin ni Chance. Wait, speaking of him, hindi ko alam kung nasaaan ang lalaking yun. Gumawa sila ng buffet by department para makapila ng maayos at makakuha ang lahat. Stand-by lang muna kami nila Ley sa gilid, panghuli daw kase yung magaganda—char. Pumila na rin kami nang konti na lamang ang nakapila. Kumuha lang ako ng kaya kong kainin saka isa pa, busog ako. Bago kase kami bumaba nila Bea ay nilantakan pa namin yung chocolate na dala ni Ley so ayun. B
KINABUKASAN ay umalis kami sa condo ni Chance sa nung mga bandang alas siyete ng umaga. 8:30 pa raw naman ang alis ng service namin na bus. Hindi lahat ng estudyante ay sumama sa outing. Bale hinati kami in a half dahil masyado kaming madami pag pinagsabay-sabay so yeah. Naghihintay sa amin sila Ley at Bea together with Cy sa malapit sa gate pagpasok namin. May mga nakaparada nang mga bus na tiyak kong service namin. Sinalubong agad kami nila Bea at hinila patungo sa bus kung saan kami sasakay. May mga estudyante na rin doon at sakto ang bilang namin para maokupa ang lahat ng upuan. Ang maleta na dala namin ni Chance ay ipinalagay na sa compartment bago kami pumasok sa bus. Naghanap kami ng bakante pang upuan at nakakita namin doon sa may bandang dulo. Bale magtatabi kami ni Chance tapos si Cy at Ley naman. Tong dalawang 'to, bakit kase hindi nalang maging sila para mas kawawa si Bea, char. So ayun nga, nagtungo kami sa bandang dulo ni Chance at naupo roon. Mapaglaro talaga ang tadh
Ilang araw ang lumipas pagkatapos ng gabing iyon. At masasabi kong tila ako ay pinaparusahan. Simula nang gabing iyon, naging mailap si Davon sa akin. Para mas maging maliwanag, iiniwasan niya ako. Everytime na mag-a-attempt ako na kausapin o lapitan siya, hindi niya ako pinapansin. Unlike noon, hindi ko na siya nakakasabay tuwing breaktime and that sucks. Pero hindi iyon ang masakit sa lahat. It's everytime na makikita ko siyang may kasamang ibang babae. Para akong pinapatay sa sobrang sakit na makitang ang lalaking mahal ko ay may kasamang iba. Parang gusto ko na lamang maglaho kesa makita siyang ganoon. Katulad na lamang ngayon. Nasa cafteria kami para kumain ng lunch pero tila wala akong ganang kumain. The man I love is eating with his friends with a girl beside him. "Zayara, let's go. Malapit na mag-time."Hindi ko na namalayan ang oras dahil sa kakatitig sa kaniya. Ni hindi ko nga naubos ang pagkain ko. Tumayo na sila Ley, Bea together with Cy and Chance. Walang gana akong tum
HINDI kami magkasabay pumasok ni Chance tulad ng parati. Tutal ay wala pang nakakaalam ng tungkol sa engagement namin except Davon and my friends, ay ayokong may makakita na magkasama kami.Pagkarating sa school ay sa classroom agad ang deretso ko. Medyo marami-ramk na rin kami roon pagdating ko. Naroon na rin sina Ley at Bea na abala sa pagkukuwentuhan tungkol sa kung anong bagay. "Goodmorning, Madame!" sabay nilang bati sa akin. Naupo na ako sa armchair ko pagkatapos ko silang batiin pabalik. Habang hinihintay ang aming propesor ay nagkuwentuhan muna kami tungol sa kung anu-ano, pati nga si Cy ay nakisali na sa amin. "Omy, ikaw ba Yara, may swimsuit ka na ba?" tanong bigla ni Ley sa akin. Napakunot ang aking noo sa kaniyang tanong. Swimsuit? Para saan? I mean I know kung saan ba dapat gamitin pero bakit biglang napunta roon ang topic? "Para saan? "Nagkatinginan silang dalawa dahil sa aking tanong. Kaoagkuwan ay sabay nila akong inirapan at napadaing pa ako nang bigla nalang nilan