CHAPTER 15

"Aasarin mo pa ba ako ng gano'n?" pang-iinis ko.

Lumingon siya at tumahan.

"It wasn't my intention-"

"Sinunod mo ang mga barubal na asawa ng mga Kuya kong gago?" tanong ko pa.

Kinagat niya ang labi niya at narating ko na ang boardwalk.

"Sumisid lang naman ako..." isang suntok sa balikat ko ang ginawad niya at naglakad paalis tyaka niya inabot ang tuwalya kay Mommy.

Natawa ako at sumampa, "I swam to the depth of the ocean just to get you the unique engagement ring."

Lumingon siya at tumawa. "You're making that as an excuses."

Nilahad ko ang kamay kong may sampung sardonyx. "I want you to be different from my sisters and Mom, Zuri, when this becomes a ring, take care of it." I closed my large palm softly.

Nanatili ako sa isang lounger nang basa at siya, nakararami na ng tawa with the girls.

"Why don't we have a dinner on the shore?" Daddy's idea came up suddenly.

"May nagsusuka kanina sa eroplano," Kuya Rad caught Mom and Dad's attention dahil kahit na nakikipag-usap si Mommy sa apo, nakikinig siya sa amin.

"Ayos naman na 'ko," sabay higa. "Ba't kayo nandito?" tanong ko. 

"They preparing the foods awhile ago in Nasugbu when Tita Veronica had an arguments with Tita Delaiah," it was Kuya Ekron with her whole family, too. 

Umupo ako, "Bakit daw?" 

"You know, Eugene Altavas... and then the wives of Lolo's bastards provoking Mama at nilaglag pa nila na ang dami daming sinabi ni Mama sa inyo e sila naman 'tong laging may issue..." 

"Alam ko kung sino ang totoo..." 

"Do you think, Deborah and Maye are also with them?" Tito Alejandro asked. 

"Mahirap ang magsalita, Tito," sabay lingon kay Zuri at masayang pinapakita kila Ate ang bracelet na binigay ko. 

"Hindi natin alam ang isip nila..." 

"Stop covering them, Kuya," mariin kong putol kay Kuya Rad, "I know that they have a big part of your life, but how can I believe you when she said that she heard them backstabbing her? Ang midwife at teacher daw." 

"Sinita lang naman daw kasi nasa baryo siya tapos nakatube-" 

"Kahit na," giit ko. 

It was impossible to create that as an excuses. They're should have been open minded lalo na't laking America siya. 

 

Nakapagpahinga ako sa suite namin nang payapa at paglingon ko upang bumaling sa kabilang direksyon, napansin ko ang nayakap ko ang pamilyar na amoy. I hugged her my eyes were closed. 

Pero teka... 

"Baby, your body went musculine," kinapa-kapa ko pa at tumaas ang kamay ko. I felt it rough, "Stubbles-" tinulak ko na kasi iba iyon, lalaki, nagtatawanan na sila Kuya. 

Kuya Achilles was laughing on the floor, "Rad, nakunan mong hinalikan ni Ivo ang kamay ko?" 

"Gago!" sigaw ko at tumayo. "Lagot kayo kay Daddy..." 

"It's my idea, son, we missed you," Dad said on the veranda.

Badtrip akong lumabas at kumuha ng softdrinks sa pantry ng hotel at pumunta sa pribadong parte ng dalampasigan na sa Zallega. Nagtatawanan ang tatlong lumabas din at tumatawa.

"Okay, the compilations of our pranks will be posted tomorrow," sabi ni Kuya Rad sa camera.

"Parang tanga na inuulol ang sarili sa camera," kumento ko.

"Hinalikan mo pa Kuya mo, e," Dad fired back.

I groaned loudly and saw Zuri creating a sand castle. I watched her doing it with my nephews like they are too fascinated that she can do anything... o ako lang ang nakapapansin no'n?

Sa kanya na umiikot ang mundo ko. It's her simplicity and beauty. I would probably like her attitude that even though, sometimes, she is loosing my patience because of her bluntness behaviour.

Ang ganda ng ginawa niya, the nicest castle that I wrecked effortlessly. Umiyak ang dalawa kong pamangkin at dumakot si Zuri ng buhangin, I quickly wore my sunglasses and cooly turned and walked away from the shore.

The bonding lasted for two days at bumalik na kami sa Manila. Wala na rin ako masyadong ginagawa at nanatili na lang sa condo ko sa tuwing umaga at umuuwi sa kabilang building tuwing gabi.

This day, she's busy on her midterms exam as I allowed her to do it herself. Sinamahan ko si Daddy sa San Pablo City Laguna para sa isang dadaluhan niyang meeting na importante. Gusto ko rin iyon dahil gusto ko ring mamasyal.

A fiesta atmosphere allured me as I softly gripped my hands on the steering wheel and shifted my position to the seat and put down the window of the Toyota Hilux that I was driving.

Wearing my dark blue jeans, old maroon hoodie jacked with black slippers, I went out and opened the car for Dad.

"Dadaan ang hari," numisi ako at tumawa siya.

He's wearing his usual button down shirt and black pants with brown leather shoes.

Ang lugar ay matao at may mga masasayang nagtatawanan sa lugar. Dad was guarded as he entered inside the picket fence at namataan siya ng lahat at agad silang nagkabulung-bulungan. I chuckled and went to the crowded home dahil mainit. 

"Natagalan lang kami, Kapitan," Dad said apologetically. 

Sa tagal nilang nag-usap, kumakain na ako sa isang lamesa. On my casual suit, everyone's gazing at me na parang naki-fiesta lang sa isang baryo. 

Humilig ako sa inuupuan at pinagmasdan ang Daddy kong natatawa habang nakikipag-usap, pero ang mga mata'y padapo-dapo sa akin. I reached for the plate of lumpia and picked a stick of it and bit. 

"Teka..." usisa ng babae. "Parang namumukhaan kita," her voice like I committed a crime.

"P-Po?" kinakabahan kong sabi. "H-Hindi po ako gumawa ng krimen," sabay inom at tumayo.

"Hindi. Ang gwapo gwapo mo talaga sa personal..."

"My f-face wasn't exposed to any media platforms,"

"Tignan mo, nageenglish, ikaw iyong nasa lifestyle magazine galing New York, e."

Nag-iwas na ako ng tingin at hindi na rin sila umusisa pa dahil may nagpatigil sa kanila. I sat down in front of their store and got a couple of minute to get back myself from being shocked.

Narinig ko ang nagtitinda ng pamilyar na ice-cream. I pursed my lips and went to the road. Bumili ako ng dalawa at sinimulan kong buksan at naglakad. 

Nakitabi ako sa isang bata. It reminds me of my nephews. Tutok siya sa phone at sa nilalaro.

"Gusto mo?" sabi ko at nilahad.

"Kainin mo na, 'di ako gutom..." masungit niyang sabi.

Suminghap ako at binigay. Kinain niya agad at nag cellphone ulit.

"Anong sasabihin mo sa Tito?" si Kapitan.

"Para siyang tanga, ang galing niyang kumain..."

Natawa ako at nasuway ay bata sa sinabi. I remained laughing a bit as I ate the cone. I was so stunned when I saw the old woman went out of the house, she was praised by her appearance that she's still strong even if she has a grey hair and smiling happily.

"Nanay Lourdes?" gulantang kong tanong.

She is real. The woman who took care of me in the underground of Manansalas, the woman who made my darkest journey happy despite of the darkness.

"Sorry, hijo, pero nakilala na ba kita?" ngumiti siya.

"Ivo. The one you took care when I was kept for thirteen years in the underground..." nangilid ang luha ko, "Nanay, ako na po 'to, iyong minaltrato ng mga Manansala."

Nalukot ang mukha niya at umiyak, I ran towards her and embraced tightly. Naalala ko kung paano niya ako takasan ng pagkain para lang mairaos ang gutom. Kung paano niya ako patulugin at itakas ang kutson niya sa maids quarter at ipuslit paalis pagkagising.

Hinawakan niya ang magkabila kong balikat at sinapo ang pisngi. She was crying too hard, kinuha ko ang upuan at inupo si Nanay. 

I went to the table of Dad to drink the water and went back. I knelt down in front of her and hugged her again like how I longed for a parent for years.

"Nay, Architect at Engineer na po ako... nag-aral ako sa magandang eskwelahan... ako po ang may-ari ng malaking kumpanya sa buong mundo... ako po 'yong batang inaruga mo nang ilang taon..."

"Shh..."

Umiling ako. "Hindi ako nakapagpaalam sa 'yo noon dahil sa kagustuhan kong magkaroon ng magulang... ang ganda ganda po ng Mommy at ang pogi po ng Daddy ko, Nay," sabi ko at sa bawat salita, pinangungunahan ako ng hikbi. 

Hindi ako umiyak nang ganito nang makita ko ang mga magulang ko. I looked forward on those days to spend with them, I have forgotten about the woman who took care of me. 

"Masaya ako na kahit papaano, lumaki kang matiwasay. Nagagalak ako dahil naging parte ako ng buhay mo, at isa ako sa nagpalaki sa 'yo, Ivo..." she smiled, "Ikaw 'yong kulang sa akin, e, pamilyar ka sa mga nababasa ko at napanood ko sa mga balita..." 

Tumahan ang luha ko sa pagtulo. Umupo ako at hindi inabala ang sariling lingunin ang mga matang kuryoso. 

"K-Kilala mo ang Nanay ko?" ani Kapitan na gulantang. 

Tumango ako, "Opo," sabay tingin sa Nanay niya. 

"May asawa ka na? May apo na ba ako sa 'yo?" she asked. 

"Mag-aasawa pa lang po." 

"Tignan mo, ang mga gwapong ganiyan, nagkakaroon ng maraming babae, pero iisa lang ang paninindigan." The rowdy girl. 

I chuckled and turned to Nanay Lourdes. It's like I couldn't miss her smile. 

"Di ba sabi ko sa inyo noon, bibigyan kita ng sasakyan at bahay kapag nagkatrabaho ako?"

"'Wag na... matanda na ako..."

"The young boy hopeless dreamer reached all his dreams, Nay, I wouldn't be where I am today if not because of you..." agap ko. "Doctor po ang Mommy ko, nariyan po siya sa medical mission program, patitingin kita, susunduin ko siya."

"P-Pagbibigyan ko ang gusto ng alaga ko..." she caressed my hair softly. "May nag-away na artista sa Amerika e, dahil daw sa 'yo..."

Natawa ako at siguro, pulang-pula na ang mukha ko sa sinabi niya. Dad stood and went to us, he introduced who is he and knelt for leverage.

"Give my son a chance to pay back, I won't mind it..." lumingon siya sa mga apo at anak bilang paghingi ng permiso.

Tanghaling tapat nang hindi pa ako natapos kakakwento sa kanya ng mga kaganapan sa buhay ko. Inabot na ng dalawang oras ang pakikinig niya sa tawa ko.

"May bisita ang mga Dela Vega riyan sa bahay nila? Himala, a," natawa ang isang umiinom.

"Mga Altavas yata, sasakyan iyon ng pamilya, e, Benz, e," sabay tawa ng isa roon.

"Halla, ang ganda ganda noong babae," sabi ng bading sa gilid.

Zuri's damn gorgeous with yellow dress with a jacket, strutting and laughing with Victoria but when the gazes of those people were on them, she felt the aura of being funny, she sashayed the grand gate.

"Engineer, you're here... halika, kain tayo!" Clayton Dela Vega standing on the near fence.

"Busog pa 'ko, e, Senator," nahihiya kong sabi.

"Sayang, dami pa namang pagkain, we're expecting you to be here, you know... ahy.. see..." he laughed awkwardly. 

He left while smirking at me as I excused myself to Nanay Lourdes at tinignan ang katapat na bahay. I leaned on the mini post and watched her being gazed with many visitors out there, everywhere.

Nagseselos na ako. Lalo na sa naririnig kong maganda raw siya.

"Oh my! Zuri! Ang ex mo!" Clayton's wife screamed.

Nagtagis ang bagang ko nang makitang ang bata noong ex niya kumpara sa akin.

"Ay, sayang, engaged na pala," Nate said loudly again.

"Props lang 'yan," Victoria said loudly, too.

Men cheered for the guy to court her again as I remained watching them intently with jaw was clenching.

"Baka may magselos sa tabi-tabi! " Tito Alfonso shouted.

The guy blushed as he gave some foods to Zuri. Selos na selos na ako sa lapit nilang dalawa.

"Engineer, come and join us..." Vice President said, she is the wife of Tito Alfonso.

"'Wag na po, Tita, dito lang ako," sabi ko at hindi gumagalaw, ang mga mata'y nasa girlfriend ko.

"Sa naaarawan ka?"

Nagkatinginan kami ni Zuri at ngumisi ako at tumingin sa lalaking nakatingin sa kanya at ang kamay nito'y halos hawakan na ang dibdib ni Zuri dahil sa pagkakahawak sa balikat. 

"Yes, Tita."

"Hindi mo gustong sumilong kahit sa MRF lang?" she smirked.

I chuckled and went there literally, sa inis ko, marahas kong tinanggal ang sako roon at tinapon kung saan at nagkalat doon ang b****a. Naupo ako sa sahig nitong kahoy and I had more clearer view of her to get jealous. Damn.

A tourists even passed by. They are too formal strutting the road. They even gave me a one hundred dollars with a packed lunch. Sa gulat, ko, natanggap ko iyon at tahimik na pinanood silang umalis. May mga natawa pa at uminit nang husto ang pisngi ko.

It was like the tourists were stunned as they turned shocked.

"Thank you," ngumiti ako.

"We're sorry, Sir," sabi ng lalaki at sinubukang bawiin ang binigay. "We didn't know that you-"

"No, it's okay," sabay bukas doon sa styrofoam.

"We thought that you were finding-"

Napatigil sila nang nilagay ko ang plastic ng cookies sa front pocket ng hoodie ko at nilagay sa case ng phone ko ang one hundred dollars.

"Were you offended? We're so sorry..." 

"Why would I get offended if I have already received a pay back from others?" tanong ko pabalik at tinignan sila.

"I'm currently working on your company based on Sao Paolo Brazil."

I nodded unformally, I was like a child starving a cookies, hindi pa rin sila makapaniwala sa akin dahil ubos ko na iyon. Another tourist passed as she gave a softdrinks. Halos bawiin niya nang senyasan siya ng nauna. Nilayo ko iyon at nilagok.

"Akala ko kasi, pulubi ka, Sir."

I smiled.

"Pera? Hindi mo 'ko bibigyan?" I said teasingly.

"Ang gwapo gwapo mo po talaga sa personal, nakikita ko ang mga ex mo sa mga magazines kasama mo..."

Her friend nagged her as they quickly left. Malandi nang tumatawa ang mga iyon at nakalimutan kong nagseselos pala ako kaya bumaling ako roon, na ngayo'y halos kinukuha ng lalaki ang atensyon ni Zuri at nagselos nga ako. 

Bumusangot akong nakatingin sa dalawa. Then suddenly, Justin went to the picture as he pushed the guy. Gumawa na sila ng kaguluhan na kaeska-eskandalo na pati ang mga ibang tao sa lugar, nakiosyoso.

I remained watching and standing with a smirk. Kung gaano sila nagseselos, lalo na ako. I chuckled when Zuri turned to me with reddened face while the two were fighting and scolding each other, and sa pagsuntok nilang dalawa, dumaplis kay Zuri at natamaan ang balikat. My jaw clenched and watching them consoled her and throwing the blame to each other.

"A-Ayos lang ako, just get out," malamig niyang sabi.

"No, I'm gonna-"

"Hindi. I will make a way not to be bruised," putol ni Justin sa lalaki.

"If I will handle her, what are you both going to say?" sabi ko habang nakahalukipkip sa isang bakal at disenteng nakatayo.

They turned as they saw me watching them fighting.

"No need to expound who the hell I am, the couple jacket says it all..."

Yumuko ang dalawa at umatras.

"Sorry, Engineer..."

Zuri was about to stand up but I smirked at her. Niyabangan ako ng tingin at tinaasan ko ng kilay. One gesture that she saw in my jaw, she sat back.

"Sorry, Engineer..." she said dramatically.

I glared at her and went to the other compound to get an ice with gazes from those people there.

"Kapitan Vicente, may yelo po kayo-" hindi pa ako natatapos nang may nag-abot.

I got it and went back to the Dela Vegas as I saw the two bastards blaming each other. Binasag ko ang yelo sa pagitan ng dalawang gago at sa lakas, nawarak at parang hindi na magagamit.

"I don't want to make a scene, but if you'll be putting her in the situation of hurting her, I could hit you both with a bullet," mariin kong sabi at pati bintana, nabasag sa pagkakabasag sa yelo.

"Hindi kasi nila alam na may fiancee na siya, Ivo..." Victoria said.

"Hindi ikaw ang kinakausap ko, Victoria, tumigil ka."

"Iyon ang tootoo..." giit pa niya.

"Talaga, Victoria? Hindi nila alam, or you are intending me to get jealous because you know, I am fucking around?" tanong ko.

"P-Parang gano'n na nga," aniya at ngumisi pa.

"Nasaan na siya?"

"Sa sasakyan niyo, ready nang halikan ka," Nate smirked.

Umatras na ako at dumeretso sa HiLux at pumasok doon. I started the engine and drove. Tinigil ko sa malayo dahil huling sinabi ni Nanay Lourdes ay bumalik kami at ipakilala ko siya sa kanya.

"Ayos ka lang?" napapaos kong tanong.

"Sorry," maliit niyang sabi.

Umusad ako para makalapit at hinubad ko ang hoodie niya. There were bruises in her forearm. I gently caressed it and seriously traced it using my thumb.

"They are your boyfriends while you are with me?" tanong ko at nag-iwas ng tingin habang hawak ang braso niya.

"No..."

"What am I to you? We're not having sex so that you couldn't call me your fling..." mapait kong sabi at lumapit pa, my face was buried in her neck as I breathed deeply and hastily. "Tell me what am I to you?" ulit ko.

I am claiming her that she's my girlfriend, baka lang hindi gano'n dahil pinagkasundo lang kami.

Inangat niya ang ulo ko't masyadong namumungay ang mga mata kong nakatingin sa kanya. I shifted my weight to face her properly that I even transferred myself on the passenger seat and fit myself in it. My arms shackled her body with her hands are holding on to my hair.

"I am your fiancee."

"Fiancee?" I asked wuth full of conviction.

"What do you want?"

"The mark. I want everyone to distinguish what am I to you but even me, I couldn't really recognize what am I to you." I said a bit husky and weary, "Sabihin mo naman na dahil selos na selos na ako sa mga lalaki mo." 

She moved and chuckled a bit. 

"You are mine, Ivo."