Naka upo kami ngayon ni Abbi sa isang mahabang mesa katapat at katabi ang mga bigating tao sa larangan ng iba't ibang negosyo at propesiyon.
Si Abbigail ay kanina pa bumubulong bulong sa tabi ko.
"Sino bang tinatawagan mo?" Nagtataka kong tanong ng halos marinig ko na ang tunog ng kuko niya habang nag titipa sa cellphone.
"Si Kuya, hindi niya sinasagot ang tawag ko. Kanina ang sabi niya pupunta siya dito and bigla nag text siya na hindi na lang daw pala siya pupunta."
"Baka naman naipit sa meeting."
"Tsk. Meeting his ass." Biglang pag sabat ni Robi sa usapan. Nasa kaliwang bahagi ko siya at napapagitnaan kami ng bakanteng upuan
Upuan kung saan naka upo kanina si Gideon at ngayon ay naiinip na sa grupo ng mga lalaki.
Natatawa ako dahil sa hawak niyang gelatin dessert. Kanina sinabi kong gusto ko n'on kaya nag presinta siyang kukuhanan niya ako.
Ibinalik ko ang atensyon kay Robi ng gumalaw ang ulo niya papalingon sa gawi ko
Malalim na ang gabi ng makauwi kami at kinaumagahan ay maagang nang gising si Jonas."Wake up girls, masama mag palipas ng gutom."Ang hapdi ng mata ko pero pinilit ko pa ring mag mulat para agad siyang talakan."Saan ka galing kahapon bakit hindi kita nakita magdamag?" Namamaos ko pang sabi.Umupo ako at hindi alintana ang sabog sabog na buhok at hindi pa maayos na itsura.Inaayos niya ngayon sa table ang dala niyang pagkain. Fresh na fresh pa dahil bagong ligo samantalang ako mukhang bruha lang."Oh bakit na miss mo ako? Diba hindi naman tss.""Sinasabi mo? Para kasing nakita kita kagabi sa party pumunta ka noh?"Nilingon niya ako at nginiwian."Party? No, I told you I have a meeting at late na siya natapos and I went to manila because of urgent meeting again kanina lang ako naka balik dito.""Napakarami naman yatang meeting. Pero nakita talaga kita!" Pag pipilit ko."Aha! Nambabae ka kagabi noh?"
Bandang alas tres na ng hapon kami pumunta sa rooftop para hintayin ang chopper, kami lang dalawa ni Abbi dahil wala na naman si Jonas."Saan pupunta si Jonas?""I don't know. Wag mo na lang muna siyang hanapin.""Okay." Kibit balikat kong sagot."By the way, buong week naman ang class ko at na ayos mo naman na ang schedules ko diba?""Hmm""Good. Pwede ka na munang umuwi sa inyo, baka miss ka na rin nila Tita and Sebiala." Ngumiti siya sa akin.Paniguradong hinahanap na nga nila ako. Hindi kasi ako nag paalam na pupunta akong CDO, mahirap na baka mamaya hindi pa ako payagan at baka puntahan ako ni Nanay para pag baunin ng kung ano-ano."Sige uuwi muna ako. Bale tawagan mo na lang ako kapag may kailangan ka.""Don't think of me Hope, I'm capable of myself.""Capable daw eh kung hindi ka nga binuhat ni Robi kagabi baka puro pasa yang tuhod mo dahil sa sobrang kalasingan.""Hey! Hindi totoo yan ah."
Kagaya ng kung paano ko tingnan ang bituin pero hindi ko mailagay sa taas na gusto ko. Dahil hindi katulad niya na halatang nag tataglay ng mas maginhawang buhay kaysa sa akin, ang katulad ko ay sasaktan lamang ng reyalidad kung pipilitin kong gumawa ng ilusyon na ang mga pangarap ko ay abot kamay ko lamang.Nang lingunin ko siya ay maaliwalas na ang mukha niya."Ikaw Ate ano'ng gusto mong maging?"Naramdaman ko ang tatlong magkakasunod na tibok ng puso ko."G-gusto kong maging Engineer." Buong puso kong sagot.Namilog ang mga mata niya bago ngumiti ulit."Kung gano'n Ate, taon taon akong mag aabang dito para hintayin ang pag labas ng pangalan at litrato mo riyan."Tinuro niya ang electronic billboard.Kakaibang haplos ang naramdaman ko sa puso ko matapos niya iyong sabihin. Ang sarap sa pakiramdam.Yung simpleng pag titiwala lang na makikita at mababasa niya ang larawan at pangalan ko bilang isa sa mga naka pasa s
The world is consist of so many rejections and chances. That makes you think that sometimes the world shouldn't be blame of so much rejections that we're going through because it's our fault that we didn't see the chances after the rejections because we're busy feeling the aftershocks of it.We forgot that what we are feeling right now is the result of our action and the world is nothing to do with it, maybe at some point of life but then you have your mind and body to decide what to do and what to feel.Kaya kapag sinabi nilang hindi mo kaya, wag kang magsalita at hayaan mong kilalanin ka nila kapag mas angat ka na sa kanila.Dahil ang mga taong unang nanira sa'yo ay kadalasang siyang unang pupuri kapag natupad mo na ang pangarap mo.Mga dakilang sipsip ng taon ika nga tsk.At speaking of sipsip, nandito na ako ngayon sa Tondo at isang kanto na lang ay makikita ko na ang apartment namin.Pero tumambad sa harapan ko ang mga nag iinumang mada
"Mahal naman dito anak, sa palengke may tag 300 lang na electric fan."Pabulong na sabi ni Nanay habang nakatingin sa presyo ng electricfan.Nasa SM kami ngayon at kasama ang dalawang bata na ngayon ay nakaupo at palinga linga sa paligid, pa minsan minsan ay nasusulyapan ko pa silang nag bibilang kung ilan ang electric fan dito sa loob."Mas matibay kasi rito Nay, saka 200 lang naman ang deperensiya oh pumili ka na.""Diyos kong bata ka, ang akala ko ba ay masakit ang katawan mo bakit ba nagmamadali kang mapalitan yung electricfan sa bahay eh pwede pa naman iyon.""Nanay 'yong electric fan natin kada ikot iba na ang tunog parang namamaalam na siya paunti-unti."Humalakhak ako at sinabihan niya lang ako ng loko-loko. Saglit pa kaming nagtalo kung bibili ba o hindi pero sa huli ay nakombinsi ko rin naman siya."Iiwan na muna namin dito ah, babalikan na lang namin.""Sige po, thankyou."Tumango ako sa sales lady
"Nabusog talaga ako ng sobra ang sarap ng 'haburger' Ate." Bundat ang tiyan ni Seb dahil sa dami ng kinain samantalang tulog naman sa balikat ko si Dina.Haburger pa nga HAHA"Hindi ka naman kaya mag tae dahil sa dami ng kinain mo anak? Baka mamaya sumakit ang tiyan mo.""Hindi 'yan Nay, may mga bulate sa tiyan ko na kakain ng mga sobrang pagkain."Tumawa ako at pinitik naman ni Nanay ang pilyang kapatid ko.Kasalukuyan na kaming pababa sa escalator para makalabas na ng SM at maka uwi."Napakarami naman kasi nating pinamili at kinain baka mamaya wala ka ng pera Grace?"Ngumisi ako."Meron pa Nay, ano ka ba syempre marami ako palaging extra.""Tama! Superwoman kaya si Ate, diba 'te?""Aysus mambobola na naman Seb, Oh hawakan mo itong tsinelas ni Dina baka malaglag.""Totoo naman ah! Akin na nga tss si Dina talaga kahit kelan napaka antukin.""Hindi tulad sa'yong puyatera, palibhasa pinag lihi ka
"Mag bihis ka na Sebiala, at ikaw Graciela 'wag ka nang lalabas dahil pinapapunta ko na ang mang hihilot."Utos ni Nanay limang minuto nang makarating kami sa bahay."Galit ka sakin Nay?" Parang tanga kong tanong habang naka silip sa may kurtina.Tinigil niya ang pag aayos ng mga pinamili bago ako hinarap."Dapat ba akong magalit?" Pabalik niyang tanong.Bumuntong hininga ako at tuluyan ng lumabas para harapin siya."Hindi po. Iniisip ko lang baka.. uh-"Nag dududa ako? Grace umamin ka nga sa akin, ano ba talaga ang trabaho mo?""Personal Assistant po."Mabait akong sumagot kinakabahan at pinag papawisan."Alam mong ayaw ko ng sinungaling Graciela, may tiwala ako sa'yo at alam kong hindi mo naman ako sasaktan hindi ba?"Nakagat ko ang loob ng pisnge ko at tumungo.Sa pag sagot pa lang sa tanong niya ay magiging sinungaling na naman ako, paano pa ang sabihing hindi ko siya sasaktan?
"Seryuso ka Grace?"Hindi maka paniwalang tanong ni Bingo ng maipakita ko sa kaniya ang sinasabi ko.Ngumiti ako at tumango."Hindi naman sukdulan ang pagiging ambisyosa at sinungaling ko para mag embento na akin 'to noh."Hindi pa rin siya nakontento kaya naman humakbang siya papasok sa isang bakanteng lote na napalilibutan ng mga barb wires.Idinipa niya ang mga kamay sa paraan na parang sinusukat ang lawak ng lote."Malaki na'to, seryuso ka ba talagang nabili mo na? As in sayo na ito?"Sinundan ko siya at inirapan."Oo nga! Hindi ka naniniwala sige kapag nakuha ko na yung titulo ng lupa ipapakita ko sa'yo na buong pangalan ko ang nakasulat doon.""Magkano?""600 thousands.""Gan'yan kalaki?! Gagi Grace binenta mo ba atay mo?"
"Babe?""Babe?"I groaned and shifted on my bed. I'm tired of what we did last night."Babe it's nine a.m hindi ka ba papasok?" I felt his kisses on my bare shoulder. But I'm too sleepy to mind him."Una ka na." Daing ko.I could smell his aftershave and his manly perfume."Pagod na pagod ka?" He chuckled on my ear."Just go!" Iritado kong utos.Humalakhak siya at inayos ang buhok ko bago hinalikan ang leeg ko. He also fixed the comforter on my body."I'll leave now, sabay tayong mag lunch mamaya pupuntahan kita sa office mo. I love you." He kissed my lips and my forehead."Nandito na ang breakfast mo kumain ka bago pumunta sa trabaho. Love you!"Umungol ulit ako at nagtalukbong na ng kumot matapos niya ulit akong halikan. Gustong gusto niya akong hinahalikan kapag bagong gising ako! Ni hindi pa nga ako naka pag toothbrush o mumog man lang nakakainis!"Just go!" Utos ko at bum
"Kapag nahanap mo ang kapares nitong bracelet ibig sabihin kayo ang para sa isa't isa."I pout while looking on the bracelet in Gideon's palm."Soul mate gano'n?" I wrinkled my nose.The old woman nodded."Tsk. In this day of age who would believe that? Jonas sa'yo na'to." Gideon throw the bracelet to me. I stare at it and unconsciously put it on my wrist.I don't believe on what the old woman says, I just like the idea of having something in my wrist aside from a luxurious watch that's why I kept it to me.Not until I saw the same bracelet with the woman I love for years now. I caught her staring on my bracelet with her shocked reaction, and I know that she also know the theory about the bracelet.I was about to smile and be happy to that fucking prophesy but then I realized it was Gideon's bracelet and he just gave it to me. And technically speaking I'm not the man in that silly augury. Annoyed because of tha
Napakaraming bagay sa mundo ang mag papalito sa'yo. Sa una akala mo ayos na pero hindi pa pala. Yung akala mong kontento ka na pero gusto mo pa pala, at yung akala mo hindi mo kailangan pero hinahanap hanap mo pala.Ngumiti ako habang tinatanaw ang bahay na matagal kong pinangarap. Ang isang malaki at magandang bahay na unang naging inspirasyon ko sa pag sisikap at pag ta-trabaho.Ang kulay dilaw at asul nitong pintura ay ang mga kulay na gusto ni Nanay at ni Seb. Samantalang ang mataas na bakod na may desenyong pa ikot ay siya namang gusto ni Tatay.Hindi ko maiwasang kilabutan habang pinagmamasdan ang isa sa mga katas ng pag susumikap ko. Huli ko man itong naibigay sa pamilya ko at alam kong hindi na nila mararanasan pang maramdaman ang manirahan dito alam kong masaya pa rin nila akong tinatanaw ngayon at nakangiting sinasaluhan ako sa pag lasap sa katuparan ng mga pangarap ko."Hindi ka ba papasok? Kanina pa nag sisimulang kumain sa loob."
Matapos ang pag uusap namin ni Bingo, umuwi rin agad ako sa apartment para magpahinga. At kagaya nga ng sinabi ni Jonas, ilang messages at missed calls ang na received ko galing sa kaniya. Gabi na ng magising ako at bumangon sa higaan. Gumaan nga ang pakiramdam ko pagkatapos kong makausap si Bingo. Para bang may isang siwang sa loob ko na may sumisilip na kung anong bagay na dapat kong gawin.Nagugutom ako pero napahawak na lang ako sa tiyan ko ng makitang wala man lang laman ang fridge ko. At sa puntong ito, Si Lanna lang ang naiisip ko. Masasabunutan ko siya sabi ko ng mag grocery din para sa akin eh!Umirap ako at kinuha ang bag at susi. Saka ko siya tinawagan.["Hi pinsan!"]"Bruha ka, diba ang sabi ko mag grocery ka para sa akin? Oh ano na bakit walang laman yung fridge ko?"["Ay! sorry nakalimutan ko. Si Khio kasi yung inutusan kong mag grocery. Bakit wala ka na bang makain?"]"Wala na!"["Sorry na talaga
Nasa paanan ko lang siya, ang isang kamay ay naka patong sa gilid ng hita ko habang ang isang kamay ay nasa bewang ko. Nanatili kaming nasa gano'ng posisyon sa loob ng ilang minuto kung hindi lang tumunog ang intercom. Bagay na hindi ko inaasahang ikakatuwa ko."Yes?" He answered while still looking at me."Uh..punta lang akong rest room." mahinang sabi ko.Tumango naman siya at mabilis na tumayo para makadaan ako. Mabilis naman akong naglakad papunta sa restroom at nag kulong.Grabe pulang pula yung pisnge ko! Daig ko pa yung nag pahid ng isang buong blush on sa pisnge ko. Nakakahiya!"Ano ba Graciela kung nakikita ka ng Nanay mo ngayon siguradong sasabunutan ka niya dahil sa kaharutan mo!" Pag kausap ko sa sarili ko. Kinailangan ko pang mag hilamos para mabawasan ang init ng pisnge ko. Nang makontento ay lumabas na ako. Bagay na hindi ko dapat ginawa...Because in front of Jonas' table is the arrogant man fr
Mainit na sinag ng araw ang tumatama sa mukha ko. Nagmulat ako ng mata at nasisilaw itong tiningnan.Nakahiga pa rin ako ngayon sa kama, katabi ko si Abbigail na ngayon ay mahimbing pa rin na natutulog. Last night is full of reminiscing and recollection of the past. Stories of my journey in Albay and theirs too. And I can't help but to be happy to know new things about them. And to be able to share all my achievements to them. "Good morning," The husky voice echoed on the room. I unconsciously smile and glance to Jonas who's now leaning on the wall near the side table. I didn't notice him."Good morning, ano'ng ginagawa mo diyan?"Umupo ako at sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. Lumapit naman siya sa akin at umupo sa kama."Hinihintay kong magising ka." His morning smile will give you reason to start a day with a good view."Bakit?" Bigla tuloy akong na conscious sa itsura ko. Bagong ligo kasi
"Ang saya! Nandito ka ulit. I can't believe you're back."Pati yata ako hindi rin makapaniwala na nandito ako at makiki tulog pa dahil sa mga embentong kwento niya."Nabali kasi yung paa ng kama ko diba?" I mocked."Huwag mo na akong ilaglag Hope ako na nga ang gumagawa ng paraan para mag ka love life ka eh.""Wow thankyou ah! Panibagong utang na loob ko pa pala 'to sa- Ano ba 'to?"Inis kong kinapa kung ano ang natatapakan ko sa ilalim ng sofa niya."Combat boots? Nag mi-military training ba si Jonas?" Kunot noo kong tanong."Hindi! Sa akin yan!" Natataranta niya itong hinablot sa kamay ko."Sa'yo? Pauso ka Abbigail panlalaki kaya 'yang sapatos na iyan.""I u-used it to my thesis subject before." Nagmadali siyang pumasok sa kwarto at iniligay ito doon.Combat boots bilang isang thesis subject? Napaka special naman yata ng boots na'yon para maging subject sa thesis."I like y
"Wow, you look..gorgeous." Jonas uttered with his amusing reaction.But I couldn't take his compliment because of annoyance inside me. He's annoying me bigtime!"Thanks." I shrugged my shoulders.After my haircut we went to a café and he keeps on staring at me for a minute now."Are you mad at me?" Masuyo niyang tanong na lalong nag pa irita sa akin.Umiling ako at patuloy lang sa pag-kain ng cake."Why are you acting mad?""I'm not mad and definitely not an actress.""Okay okay sorry. I'm sorry."I rolled my eyes.Babalatan ko 'to gamit ang cutter kapag hindi ako naka pag pigil. Kanina pa kami nandito pero hanggang ngayon hindi niya pa rin inaamin na sinabi niya yung narinig ko.Argh! Jonas kahit kelan!I was about to shout out my frustration when I heard a familiar voice from a far."I don't know, siguro nakuha ko sa isa sa mga kinain ko last time.""Abbi?"
Kanina pa ako tulala at hindi makagalaw. Pakiramdam ko sobrang init ng pisnge ko ngayon pero ang lamig ng katawan ko.Gusto kong sapakin ang sarili ko kung bakit ako gumanti ng halik kay Jonas. "I lov-"Kuya yung- Jesus!"Jonas swiftly pull me close to him."What is it Kalvin?" Kalmado pero madiin niyang tanong sa kapatid."I w-was just saying na okay na yung meryenda niyo.""Susunod kami.""Okay. Sorry dude," Kalvin mockingly said.When I heard a noise from a closing door I composed myself."Istorbo tsk." Jonas held my cheek and lifted my face to meet his eyes.And I'm trying so hard to cool down my burning cheeks."Let's continue talking some other time. I'm sure you're hungry."Talking?! Gago talking ba yung ginawa namin eh nag halikan kami eh! Ano pa kaya para sa kaniya ang sigawan jusko baka ibang sigaw na ang mangyayari.Waaa maharot ako huhu