Life is like a painting in an art exhibition. Some may find it as a masterpiece and some may find it as an ordinary form of art.
But for me life is an art that can be delusional or realistic. Delusional in way that people intends to convince themselves that something good in their life will soon to happen. And realistic on a part that delusory truth of thier imaginations will slap them really hard as it could be.
I'm now looking at the panoplied green land where playing of golf take place.
And I'm simply wearing a white sando and ripped jeans with a white cap. Abbi on the other side is wearing a sports attire.
"Subukan mo ring mag laro Hope, may trainor naman for beginners."
"Tsk. Ayaw ko napaka boring kaya ng larong 'yan." I scoffed.
She's holding a golf club on her hand while leaning on the metal railings.
"Medyo boring nga siya pero stress reliever ni Dad eh kaya sinamahan ko na."
"Samahan mo na ro'n dahil wala ka namang map
Kalahating araw yata akong nabanas dahil kay Gideon at ngayon ay naka tunganga naman ako sa Ipad habang inaayos ang schedules ng review ni Abbi.Pag katapos mag golf ni Tito ay umuwi na rin kami agad at natulog. Pero natulog nako't lahat ang init pa rin ng ulo ko."Ano bang problema mo?" Biglaang tanong ni Abbi na ngayon ay kumakain ng fries."Huh?""Kanina pa salubong ang mga kilay mo. Let me guess, is it about Maliyah?"Lalong nag salubong ang kilay ko."Maliyah?""Yung babaeng na sa club house kanina at kasama ni Gid.""Oh?""Cut the crap Hope, simula ng umalis ka sa club house at pinuntahan mo ako nag iba na rin ang mood mo.""Inaantok nga kasi ako kanina," Pag dadahilan kong totoo naman.She flash a malicious grin before crawling to me."Sis, pwede ka naman mag share ng secret sa akin ako lang 'to!""Para kang sira Abbi, ano bang secret ang pinag sasabi mo?"Inilagay niya ang hintu
Hindi ko na maalala kung kailan ba ako huling naka paglaro sa loob ng game arcade. Siguro no'ng nag aaral pa kami ni Bingo.Gabi na ng matapos kami at nag hihintay na sa kung ano ang makukuha naming prize."Here drink this Hope." Jonas handed me a bottled of water."Thankyou."Pareho na kaming pawisan at binilhan niya na rin ako ng pamalit na shirt at pinatulan pa ang isang promo kaya ang ending ay naka couple shirt kaming dalawa. Akala mo naman talaga namumulubi siya para patulan pa ang promo."I'm sorry po, kulang po yung tickets ninyo para makuha si SpongeBob," Biglaang sabi ng staff."Huh? Pero madami na'yan miss eh," may bahid na lungkot sa boses ko."Sorry po ma'am kulang pa po ng thirty tickets."Ngumuso ako. Gusto ni Seb yan eh at kung bibili man ako siguradong mahal ang gan'yan kalaki.I sighed."Alin ba ang makukuha namin gamit ang tickets na'yan?""Lahat po 'yan pwede niyong makuha except p
Hindi na mapawi ang ngiti ko hanggang sa makauwi kami sa condo. Pinag buksan kami ni Abbi na nagulat pa sa dala kong stuff toy."What's that?""Nakuha namin sa game arcade kanina, ang ganda diba?"She nodded at me before looking at her brother."You're not doing it don't you?" Mahinang tanong niya na hindi ko naintindihan ang ibig sabihin."So what if I am?" Jonas answered that made her groan."May problema ba? Ano'ng pinag uusapan niyo?" Nagtatakang tanong ko bago inilapag ang stuff toy sa couch."It's nothing Hope, Abbi is just on her witch mode again.""The heck?" Abbi snorted then glare at her brother.Tumango na lang ako sa kanila ng makitang akbayan niya si Abbi."So uuwi na ako thankyou for today Hope, I really enjoyed being with you." Jonas smiled at me."Thankyou rin, sobra." I said wholeheartedly before giving him a quick hug."I think I'll have a good dream tonight." He chuckle
"Nay!" Masiglang sigaw ko ng makita siyang bumibili ng almusal sa katapat na karinderya.Nanlaki pa ang mga mata niya ng makita ako."Grace anak!" Nakangiti niya ng tawag at ibinuka ang bisig para salubungin ang yakap ko."Hindi ka nag sabi na maaga ka palang uuwi, hindi pa ako nakaka pag luto dahil kagigising ko lang.""Ahh na miss talaga kita Nay," padaing kong sabi at saka siniksik lalo ang sarili sa kanya."Na miss din kita anak, Pero sana nag sabi kaman lang ng naka pamalengke ako ng maaga.""Ayos na po 'yan Auntie, kumain na kami ni Grace kanina sa lomihan sa may sakayan," Pag sabat ni Bingo sa usapan.Kumalas na ako sa yakap at saka kinuha ang stuff toy na hawak ni Bingo."Ayos na Bingo, bumalik ka na sa pwesto mo para maka rami ka ng kita.""Kwentuhan tayo mamaya pag uwi ko ah.""Sige sige ingat ka!""Sige po Auntie alis na ako.""Mag ingat ka Bingo."Nang maka alis na si Bingo ay hina
"Ang bait ng Boss mo ah, akalain mong ang laki na nga mag pa sweldo tapos kaibigan pa ang turing sa'yo."Nandito kami ngayon ni Bingo sa rooftop ng isang lumang gusali at nag ku-kwentuhan.Na i-kwento ko sa kanya ang tungkol kay Abbi at heto siya, namamangha dahil sa ugaling meron si Abbi."Ede mas makaka ipon ka na ngayon dahil mas malaki na ang sahod mo. Ibig sabihin niyan mas madali ka ng makakahanap ng malilipatan at aalis ka na rito."Pagak siyang natawa bago tumingin sa tanawing walang ibang makikita kung hindi mga kabli ng kuryente at bubong ng mga kabahayan na may naka ibabaw na gulong, kahoy, at iba pang pampabigat para hindi tangayin ang bubong nilang halatang malutong na dahil sa kalumaan."Ikaw Bingo?""Anong ako?""Gusto mo ring umalis dito tama ba? Gusto mo bang hanapan kita ng trabaho?""Nako hindi na Grace nakakahiya naman sa Boss mo at saka kapag naka alis naman si Ate papunta sa Saudi sigurado akong maka
"Hindi ko alam kung bakit kailangan pa tayong isama ni Kuya sa mga ganap niya sa buhay tss."Umirap si Abbi habang pababa kami ng chopper. Ilang linggo ang nakalipas at heto kami ngayon sa isang hotel dito sa Cagayan de Oro dahil sa business trip ni Jonas.At kanina pa nagerereklamo si Abbi dahil maging ako ay hindi alam kung bakit ba kailangan pa kaming dalawa rito eh siya naman yung businessman sa aming tatlo.Bumuntong hininga na lang ako at nag patuloy sa pag lalakad."Ang sabi niya may party daw na kailangang daluhan at tatapat sa isang importanteng meeting niya at dahil doon, tayong dalawa ang magiging proxy niya." Tamad kong sagot.Pwede naman kasing secretary na lang niya napaka daming arte.Nakangiti kaming sinalubong ng mga staff ng Hotel at kinuha ang mga gamit namin saka hinatid papunta sa magiging Hotel Room.Ngumuso ako habang nililibot ang paningin sa Hotel na magara, malinis at engrande. Hindi kataka-takang five
"W-wala naman," Sagot ko kay Jonas.Tumango siya sa akin at saka nag patuloy sa pag kain. Gano'n din ang ginawa ko at tahimik lang na nakikinig sa pag uusap nila tungkol sa business.Nalaman kong real estate ang business ng pamilya nila Maliyah at nandito siya dahil sa isang project at kasali rin siya sa conference since business partners pala ang pamilya nilang tatlo.Para silang mga sanga ng isang matibay na puno. Punong binubuo ng kapangyarihan, koneksyon at salapi.Tahimik lang akong ngumunguya sa gilid at iwinaglit na sa isip ang kaninang kalokohan tungkol sa pulseras nang biglang mapunta sa akin ang atensyon nilang lahat."How about you Hope? Are you into business? What's the business of your family?"Tinapos ko ng marahan ang pag nguya ko at umusbong ang kaba sa dibdib ko lalo pa't buong atensyon nila lalo na ni Gideon ang nakatuon sa akin.Nag punas ako ng bibig at tumikhim handa ng sumagot pero inunahan ako ni Abbigail.
Nakaupo ako ngayon kaharap ang mga kaibigan ni Jonas at may hawak na baraha, sa bandang likuran ko naman siya nakaupo.We're playing a poker game."Mukhang matatalo pa yata kami ni Hope ah." Umiiling na sabi ni Enrico, natatandaan kong nakita ko siya sa Bar no'ng unang beses ko ring makita si Gideon.Tumawa kami.Dapat ba akong maging proud na matatalo ko siya o hindi?Jusmiyo! Sugarol na sugarol yata ang dating ko rito."Hindi ka pa ba inaantok?" Bulong ni Jonas."Hindi pa."He sighed.Pang sampong tanong niya na kung inaantok na ba ako simula ng maupo kami rito."Go babe!" A girl cheered for Enrico.I can almost see her full breast from her. I unconsciously look down at mine and a moment later I heard a low chuckle coming from Jonas."Maliit?" He asked playfully.Naiinis ko siyang hinampas pero humalakhak lang siya sa akin."Oh bakit? Nagtatanong lang ako kung maliit ba ka
"Babe?""Babe?"I groaned and shifted on my bed. I'm tired of what we did last night."Babe it's nine a.m hindi ka ba papasok?" I felt his kisses on my bare shoulder. But I'm too sleepy to mind him."Una ka na." Daing ko.I could smell his aftershave and his manly perfume."Pagod na pagod ka?" He chuckled on my ear."Just go!" Iritado kong utos.Humalakhak siya at inayos ang buhok ko bago hinalikan ang leeg ko. He also fixed the comforter on my body."I'll leave now, sabay tayong mag lunch mamaya pupuntahan kita sa office mo. I love you." He kissed my lips and my forehead."Nandito na ang breakfast mo kumain ka bago pumunta sa trabaho. Love you!"Umungol ulit ako at nagtalukbong na ng kumot matapos niya ulit akong halikan. Gustong gusto niya akong hinahalikan kapag bagong gising ako! Ni hindi pa nga ako naka pag toothbrush o mumog man lang nakakainis!"Just go!" Utos ko at bum
"Kapag nahanap mo ang kapares nitong bracelet ibig sabihin kayo ang para sa isa't isa."I pout while looking on the bracelet in Gideon's palm."Soul mate gano'n?" I wrinkled my nose.The old woman nodded."Tsk. In this day of age who would believe that? Jonas sa'yo na'to." Gideon throw the bracelet to me. I stare at it and unconsciously put it on my wrist.I don't believe on what the old woman says, I just like the idea of having something in my wrist aside from a luxurious watch that's why I kept it to me.Not until I saw the same bracelet with the woman I love for years now. I caught her staring on my bracelet with her shocked reaction, and I know that she also know the theory about the bracelet.I was about to smile and be happy to that fucking prophesy but then I realized it was Gideon's bracelet and he just gave it to me. And technically speaking I'm not the man in that silly augury. Annoyed because of tha
Napakaraming bagay sa mundo ang mag papalito sa'yo. Sa una akala mo ayos na pero hindi pa pala. Yung akala mong kontento ka na pero gusto mo pa pala, at yung akala mo hindi mo kailangan pero hinahanap hanap mo pala.Ngumiti ako habang tinatanaw ang bahay na matagal kong pinangarap. Ang isang malaki at magandang bahay na unang naging inspirasyon ko sa pag sisikap at pag ta-trabaho.Ang kulay dilaw at asul nitong pintura ay ang mga kulay na gusto ni Nanay at ni Seb. Samantalang ang mataas na bakod na may desenyong pa ikot ay siya namang gusto ni Tatay.Hindi ko maiwasang kilabutan habang pinagmamasdan ang isa sa mga katas ng pag susumikap ko. Huli ko man itong naibigay sa pamilya ko at alam kong hindi na nila mararanasan pang maramdaman ang manirahan dito alam kong masaya pa rin nila akong tinatanaw ngayon at nakangiting sinasaluhan ako sa pag lasap sa katuparan ng mga pangarap ko."Hindi ka ba papasok? Kanina pa nag sisimulang kumain sa loob."
Matapos ang pag uusap namin ni Bingo, umuwi rin agad ako sa apartment para magpahinga. At kagaya nga ng sinabi ni Jonas, ilang messages at missed calls ang na received ko galing sa kaniya. Gabi na ng magising ako at bumangon sa higaan. Gumaan nga ang pakiramdam ko pagkatapos kong makausap si Bingo. Para bang may isang siwang sa loob ko na may sumisilip na kung anong bagay na dapat kong gawin.Nagugutom ako pero napahawak na lang ako sa tiyan ko ng makitang wala man lang laman ang fridge ko. At sa puntong ito, Si Lanna lang ang naiisip ko. Masasabunutan ko siya sabi ko ng mag grocery din para sa akin eh!Umirap ako at kinuha ang bag at susi. Saka ko siya tinawagan.["Hi pinsan!"]"Bruha ka, diba ang sabi ko mag grocery ka para sa akin? Oh ano na bakit walang laman yung fridge ko?"["Ay! sorry nakalimutan ko. Si Khio kasi yung inutusan kong mag grocery. Bakit wala ka na bang makain?"]"Wala na!"["Sorry na talaga
Nasa paanan ko lang siya, ang isang kamay ay naka patong sa gilid ng hita ko habang ang isang kamay ay nasa bewang ko. Nanatili kaming nasa gano'ng posisyon sa loob ng ilang minuto kung hindi lang tumunog ang intercom. Bagay na hindi ko inaasahang ikakatuwa ko."Yes?" He answered while still looking at me."Uh..punta lang akong rest room." mahinang sabi ko.Tumango naman siya at mabilis na tumayo para makadaan ako. Mabilis naman akong naglakad papunta sa restroom at nag kulong.Grabe pulang pula yung pisnge ko! Daig ko pa yung nag pahid ng isang buong blush on sa pisnge ko. Nakakahiya!"Ano ba Graciela kung nakikita ka ng Nanay mo ngayon siguradong sasabunutan ka niya dahil sa kaharutan mo!" Pag kausap ko sa sarili ko. Kinailangan ko pang mag hilamos para mabawasan ang init ng pisnge ko. Nang makontento ay lumabas na ako. Bagay na hindi ko dapat ginawa...Because in front of Jonas' table is the arrogant man fr
Mainit na sinag ng araw ang tumatama sa mukha ko. Nagmulat ako ng mata at nasisilaw itong tiningnan.Nakahiga pa rin ako ngayon sa kama, katabi ko si Abbigail na ngayon ay mahimbing pa rin na natutulog. Last night is full of reminiscing and recollection of the past. Stories of my journey in Albay and theirs too. And I can't help but to be happy to know new things about them. And to be able to share all my achievements to them. "Good morning," The husky voice echoed on the room. I unconsciously smile and glance to Jonas who's now leaning on the wall near the side table. I didn't notice him."Good morning, ano'ng ginagawa mo diyan?"Umupo ako at sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. Lumapit naman siya sa akin at umupo sa kama."Hinihintay kong magising ka." His morning smile will give you reason to start a day with a good view."Bakit?" Bigla tuloy akong na conscious sa itsura ko. Bagong ligo kasi
"Ang saya! Nandito ka ulit. I can't believe you're back."Pati yata ako hindi rin makapaniwala na nandito ako at makiki tulog pa dahil sa mga embentong kwento niya."Nabali kasi yung paa ng kama ko diba?" I mocked."Huwag mo na akong ilaglag Hope ako na nga ang gumagawa ng paraan para mag ka love life ka eh.""Wow thankyou ah! Panibagong utang na loob ko pa pala 'to sa- Ano ba 'to?"Inis kong kinapa kung ano ang natatapakan ko sa ilalim ng sofa niya."Combat boots? Nag mi-military training ba si Jonas?" Kunot noo kong tanong."Hindi! Sa akin yan!" Natataranta niya itong hinablot sa kamay ko."Sa'yo? Pauso ka Abbigail panlalaki kaya 'yang sapatos na iyan.""I u-used it to my thesis subject before." Nagmadali siyang pumasok sa kwarto at iniligay ito doon.Combat boots bilang isang thesis subject? Napaka special naman yata ng boots na'yon para maging subject sa thesis."I like y
"Wow, you look..gorgeous." Jonas uttered with his amusing reaction.But I couldn't take his compliment because of annoyance inside me. He's annoying me bigtime!"Thanks." I shrugged my shoulders.After my haircut we went to a café and he keeps on staring at me for a minute now."Are you mad at me?" Masuyo niyang tanong na lalong nag pa irita sa akin.Umiling ako at patuloy lang sa pag-kain ng cake."Why are you acting mad?""I'm not mad and definitely not an actress.""Okay okay sorry. I'm sorry."I rolled my eyes.Babalatan ko 'to gamit ang cutter kapag hindi ako naka pag pigil. Kanina pa kami nandito pero hanggang ngayon hindi niya pa rin inaamin na sinabi niya yung narinig ko.Argh! Jonas kahit kelan!I was about to shout out my frustration when I heard a familiar voice from a far."I don't know, siguro nakuha ko sa isa sa mga kinain ko last time.""Abbi?"
Kanina pa ako tulala at hindi makagalaw. Pakiramdam ko sobrang init ng pisnge ko ngayon pero ang lamig ng katawan ko.Gusto kong sapakin ang sarili ko kung bakit ako gumanti ng halik kay Jonas. "I lov-"Kuya yung- Jesus!"Jonas swiftly pull me close to him."What is it Kalvin?" Kalmado pero madiin niyang tanong sa kapatid."I w-was just saying na okay na yung meryenda niyo.""Susunod kami.""Okay. Sorry dude," Kalvin mockingly said.When I heard a noise from a closing door I composed myself."Istorbo tsk." Jonas held my cheek and lifted my face to meet his eyes.And I'm trying so hard to cool down my burning cheeks."Let's continue talking some other time. I'm sure you're hungry."Talking?! Gago talking ba yung ginawa namin eh nag halikan kami eh! Ano pa kaya para sa kaniya ang sigawan jusko baka ibang sigaw na ang mangyayari.Waaa maharot ako huhu