Nang mag mulat ako ng aking mga mata nakita ko ang magandang kwarto at maayos at higit sa lahat mabango pa, pero kahit ganon nakaramdam ako ng lubos na takot. Kong sino man ang dumukot sa akin, hindi ko alam kong anong plano niya.
Pinakiramdaman ko ang sarili ko, kong may masakit ba sa akin, kong na rape ba ako or what. Tiningnan ko rin ang suot ko maayos naman at walang nabago. Kaya napanatag na rin ako, maya maya lang biglang may pumasok sa loob at nang sipatin ko kong sino siya hindi ko talaga ma recognized kong kilala ko ba siya."Mabuti naman gising ka na!""S..Sino po kayo?" tanong ko."Hindi na mahalaga. I will save you kanina nang makita kong may mga lalaki na pinatulog ka. Kilala mo ba sila?" tanong nito."Hoh! Hindi ho, hindi ko sila kilala at 'di ko alam kong anong pakay nila sa akin." wika ko."I see. Teka, saan ka ba nauwi?" tanong nito sabay tingin sa akin mula ulo at hanggang paa."S...Sa Manila po, malapit lang sa Blumentrit." sagot ko."I see. I know that place, sige na after you eat ihahatid na kita sa bahay mo.""Talaga po. Maraming salamat." sagot ko sabay linantakan ang pagkain sa harapan ko. Kanina pa nakalam ang sikmura ko lala na nang malanghap ko ang bango nito.After half hour natapos ako sa pagkain at tinupad nito ang pangako sa akin. Inihatid niya nga ako sa bahay ko. Balik ako sa apartment na sira sira."Salamat po." wika ko."Walang anuman. Dito ka pala nakatira, hindi ka bagay dito." wika nito."Ay! Opo, eto na lang kasi ang kaya ng budget ko." sagot ko."Siya nga pala, ako si Trina Herrera soon to be Mrs. Smith." proud na wika nito.Napatigil ako sa narinig ko sa sinabi niya. Smith?? Saan ko ba narinig ang surname na 'yon?" usal ko."Yes! May sinasabi ka ba?""Ay! Wala po. Salamat po ulit sa paghatid, ingat po kayo." wika ko bago ako pumasok sa loob.***Habang ang babae naman na naiwan sa labas ay nakangisi."Hindi mo ako mapapalitan, Trevor, dahil akin ka lang. Akin!!"Sabay pasok ng sasakyan at nag drive palalayo roon.Pag dating niya sa Mansyon isang nakakayanig na sampal at sinalubong sa kaniya ng kinakasama."T...Timothy, what's wrong with you?" tanong nito sabay napaupo sa lapag sa lakas ng sampal nito."What's wrong with me? Are you asking me!" nanlilisik na ang mga mata na tanong nito sabay lapit sa kaniya at hinila ang buhok nito papatayo."A...Aray! N...Nasasaktan ako, Tim, ano bang ginawa ko?" naiiyak na tanong nito habang hawak ang buhok niyang hila hila ng lalaki."Talagang masasaktan ka." singhal nito sabay sampal ulit na halos mag dugo na ang bibig niya sa pag sampal nito at hindi pa rin siya binibitawan. "Sinong nagsabi sayo na maki alam ka sa mga transaction ko? Huh??""Alin, 'yong babae na papakidnapped mo? Tang i** mo pala, ang bata pa non', siya ba ang ipapalit mo sa akin? Sumagot ka!" sigaw niya."Oo, at wala kang magagawa. Heto lang ang tatandaan mo at itanim diyan sa kukote mo!! Hwag mong papaki alaman si Bella, kong ayaw mong mamatay ng maaga." banta nito habang dinudunggol ang sentido niya ng daliri nito sabay binalya siya nito sofa. Naglakad ito ng parang wala lang. Kaya lalong nagalit si Trina sa lalaki. Hindi siya papayag na dito lang matatapos ang lahat. "Pagkatapos mo kong pakinabangan, ganito ang gagawin mo sa akin. Pwes, sinasabi ko sayo na hindi ka magiging masaya habang ako ay miserable." pangako niya sa kaniyang sarili. At buong lakas na tumayo kahit nanakit pa ang katawan at mukha sa maka ilang ulit na pagsasampal nito.Samantalang nagpupuyos naman sa galit si Trevor, sapagkat naunsyami ang pag dukot sa babaeng pinagpapanstasyahan niya, dahil sa pakiki alam ng Trina na 'yon. "Talagang inuubos niya ang pasensya ko, nakaka ilan na siya, isang isa lang ay bi-binggo siya sa akin. Malalaman niya kong paano ako magalit at maging demonyo." wika niya habang nanlilisik ang mga mata.Hindi siya makakapayag na si Trina ang sisira ng mga plano niya para sa babae. Planado na ang pag dukot niya dito para magsama na sila at tuluyan niya ng iwan si Trina. Gusto niyang tumikim ng bagong putahe at sawa na siya kay Trina na paulit ulit na lang, kaya nang gagalaiti siyang 'di nangyari ang lahat, dahil naki alam 'to. Kong pwede niya lang patayin ang babae matagal niya ng ginawa kaso isa ito sa asset niya para makuha ang ilang investors niya, kaya hindi niya basta basta pakakawalan ang babae.Sinubukan niyang balikan at amuhin ang babae kaso denedma lang siya nito at nag talukbong ng kumot. Kahit wala sa bokabularyo niya ang salitang sorry kusang lumabas sa bibig niya. Para matigil lang ang kaartehan nito at naiinis na rin siya sa kaartehan ng babae. "Sorry, Trina." usal niya habang hini himas ang braso nito. Sinadya nitong iiwas ang braso niya, pero naging mapilit ako kaya wala siyang nagawa ng siilin ko ng halik ang labi niya at mabilis ko siyang nahubaran at nangyari ang ayaw kong mangyari. Lupaypay akong nahiga sa tabi niya. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti ni Trina, nginitian ko lang siya ng peke. Akala ba niya mahal ko siya. Ni minsan hindi ko siya minahal, parausan at trophy lang ang tingin ii sa kaniya. Si Stella lang talaga ang tanging laman ng puso ko mula noon pa. Akala ko libo* lang ang nadarama ko para sa kaniya, pero nagkamali ako. Nahuhumaling na rin pala ang puso ko habang tumatagal. Pero, hanggang pantasya na nga lang ba ako sa babae.Habang si Trina naman ay napapa isip kong ano na naman bang naiisip na plano ng ka-live-in partner. "Akala mo ba mauuto mo ko Tim. Bweset ka! May araw ka rin sa akin. Kong ina akala mong magtatagumpay ka sa pag itsapwera mo sa akin, pwes nagkakamali ka. Wala pang isinisilang na makakapag pabagsak kay soon to be wife, Trina Smith." natatawang laman ng isip ko.Six- Months Later..Ang pinaka hihintay ni Stella sa tanang buhay niya at kong bakit siya lumuwas ng Maynila mula sa probinsyang kaniyang kinalakhan.Finally, graduate na rin siya at ang nakasungkit ng titulong Magna CumLaude sa batch nila, ang saya saya niya ng tawagin ng dean ang pangalan niya at siya rin ang nag bigay ng Graduation speech sa batch nila para mag bigay ng inspirasyon sa lahat. Habang siya ay tuwang tuwa matapos palakpakan ng mga tao ng matapos ang speech niya. Gayon na lang ang inis niya ng makitang magkasama na naman si Harris at Angelica. Talagang umuwi pa ito ng Pilipinas para lang sa babae, kaya mas lalo lang nadadagdagan ang init ng ulo niya sa Angelica na 'yon. Naagaw ko nga ang title niya pero hindi pa rin ako masaya, dahil sa puso ni Harris siya pa rin ang nag-iisang panalo. Natapos ang graduation rites na puro sama ng loob ang nararamdaman ko. Akala ko pa naman iiyak si Angelica dahil hindi siya ang naging Magna CumLaude, if I know pangarap niya talaga yan
"S..Sorry, sir, maybe I can rescheduled my interview next time. I have--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng hawakan niya ang Braso ko nang mahigpit. "Do you think papayagan kitang umalis hangga't hindi ko nagagawa ang gusto ko sayo. Hindi mo alam kong gaano ako nabaliw sayong babae ka. Kaya ngayong nasa harapan na kita hindi na ako papayag pa. Pagkatapos niyang sabihin ito tinakpan niya ang bibig ko at isinandal ako sa wall. Gusto kong sumigaw lalo na ng simulan niyang warakin ang harapan ng blouse ko at nagkalaglagan ang mga butones nito kaya nahantad sa mukha niya ang nagyayamang kong dibdib na mas lalong nagpa ulol sa lalaki. "I want to taste it!' "Uhmmmp!" wika ko kaso hindi ko maisatinig sapagkat nakatakip pa rin ang bibig ko ng kamay nito. Nandidiri ako ng sinibasib niya ang clevage ko. "Ang sarap mo Stella," anas niya nang warakin niya ang bra ko at mas naulol pa ito ng makita ang nagyayamang dibdib ko at dinilaan ng walang pasabi. Hinalik halikan at sinipsip ang nipple
Hinang hina akong sumalampak ng kama pagkarating sa condo. Hindi ko alam bakit nangyari sa akin 'yon. Hinubad ko lang ang suot ko na dress na binigay ng hayop na 'yon diretso ako sa comfort room at nagbabad ng aking katawan. Sinabunan ko ang buong katawan ko para maalis ang mga nakakadiring laway nito na dumikit sa balat ko. Iyak ako ng iyak habang sinasabunan ang buong katawan ko, pero wala na akong magawa ang tanging isipin ko na lang na hired na ako at magkakalapit na kami ni Harris. Lahat gagawin ko para makuha ko siya sa babaeng 'yon. Hindi ako papayag na sila ang magkatuluyan, dahil sakin lang si Harris! Sa akin lang siya mula noon at ngayon akin siya. Tinapos ko na ang pagligo at lumabas na ako ng comfort room kinuha ko ang nighties ko para isuot ito ng makatulog na rin ako. At ayoko ng isipin pa ang nangyari sa akin. KINABUKASANMaaga akong pumasok sa Airlines, sapagkat ngayon ang unang araw ko sa MIA kong saan nagpaganda ako ng todo para kay Harris, kong sakaling magkita nga
KINABUKASANBumangon akong masama ang pakiramdam. Kaya tumawag na lang ako sa airlines na hanapan ako ng back up, dahil hindi ko talaga kayang pumasok. Nang makaramdam ako ng gutom nag hanap ako ng makakain at nang i-check ko sa loob ng refrigerator at cabinet halos wala na rin pala akong stocks. Kaya kahit medyo masama ang pakiramdam ko mas pinili kong umalis ng bahay at mag commute patungong Mall. Nag-abang ako ng taxi sa labasan para umalis at ayokong maabutan na naman ako ng matandang 'yon dito. Kong pwede nga lang at wala akong utang na loob doon sa pag pasok niya sa akin sa airlines hindi ako papayag sa lahat ng gusto niya. Napaka sama ng taong 'yon, sana lang mamatay na siya. Ang tanda tanda na hayok pa sa laman. Nakakadiri rin kong iisipin, pero wala akong magagawa, dahil nakatali ako sa kaniya. Hawak niya ako sa leeg. Ilang minuto din akong nag hintay ng may dumaang taxi sa harapan ko at kaagad akong sumakay dito."Sa Mall lang po." wika ko sa manong driver. Nang mapansin ko
Two- days Later nang makalabas ako sa ospital at balik trabaho na rin ako sa airlines. Sinadya kong magpahuli sa mga kasamahan ko para makita ko si Harris at magpasalamat dito. Alam kong siya ang tumulong sa akin sa ospital kaya dapat ko lang siyang pasalamatan. Naka upo ako sa lobby at hinihintay ang pagdaan nito. Nang matanaw ko siya sa 'di kalayuan napangit ako at nang tatayo na ako para lumapit dito tumaas ang kilay ko ng kasama na naman nito ang Angelica na 'yon. Nakakapikon, kahit kailan talaga pa epal ang babaeng kinaiinisan ko mula pa ng College. Hindi muna ako nagpakita kay Harris at bumalik ako ng hotel. Nasira ang plano ko ng dahil sa gagang babaeng 'yon. Kong minsan nga iniisip ko kong sila na ba? Kasi ang huling balita ko nanliligaw pa lang Harris sa kaniya. Almost seven years na rin ng maka graduate kami nang College napaka choosy naman ng gaga kong hindi pa rin niya sinasagot si Harris. Kong sana ako na lang ang minahal niya baka may pamilya na kami ngayon. Lihim akong
Naiwan namang mag-isa si Stella at kasalukuyang nagbibihis na rin. Kailangan niya ng makauwi bago pa bumalik si Timothy sa love-nest nila. Sa totoo lang wala naman siyang ni katiting na nararamdaman sa matandang 'yon. Ginagamit niya lang naman ang yaman ng matanda sa mga sarili niyang interes. Ni kailanman hindi niya inisip na mamahalin niya ito. Matapos siyang mag bihis nang kaniyang damit lumabas na siya ng cabin area at lumingon sa kaliwa't kanan bago nagtatakbo. Ayaw niya kasing ma issue siya dito at tiyak makakarating kay Timothy. Ngunit lingid sa kaalaman ni Stella nakita siya mismo nito na lumabas sa cabin room kong saan lumabas rin si Charlie. Kaya ganon na lang ang panlilisik ng mga mata nito sa galit. Hindi kiya akalain na magagawa siyang gaguhin ni Bella. Kaya nang makaalis ito kaagad niya itong sinundan sa parking lot, dahil alam niya naman na doon ito pupunta. Papasok na sana ito ng kotse nga hawakan niya ang braso nito nang mahigpit. "A..Ano ba nasasaktan ako." pagali
Natapos ang gabi na walang nangyari kaya inis na inis na naman ako. Paano naman kasi biglang umalis si Harris my love paano ko pa magagawa ang plano ko. Haixt! Buong gabi akong badtrip at sira ang gabi. Lalo na't ng lumapit sa akin si Charlie para magtanong na; "Are you okay, Stella?" tanong nito sabay tingin sa cleavage ko bago inumin ng nakaka akit ang alak na hawak nitong baso. "Wala ka na don. Pwede ba Charlie tigilan mo ako sa kamanyakan mo. Wala akong panahon sayo. Dyan ka na nga." inis na wika ko sabay martsa papalayo roon. Lumabas ako ng bar para magpahangin ng makita ko sa may 'di kalayuan si Harris na parang badtrip. Mukhang sinu swerte ako ngayon ah. Kaya naman inilihis ko ang laylayan ng dress ko at naglakad ako kaagad palapit rito."Hi. Alone?" tanong ko sa pinaka nakaka akit kong boses. Kaso hindi man lang ito lumingon sa akin."Yah! Nasiraan yata ako ng gulong wala pa naman ako spare na dala." aniya."Ganon ba. I have my spare baka gusto mong hiramin muna." wika ko. At
Pina andar ko na ang kotse ng mabilis ng maalala na uuwi pala ang matanda sa bahay ko. Pasado ala dos na nang madaling araw kaya kailangan ko ng makabalik sa bahay. Nasa gate pa lang ako rinig ko na ang pagbabasag ng gamit ni Timothy. Tang *nang matanda 'to bakit hindi pa kasi mamatay. Kainis!! Kailangan ko na naman ipa ubaya ang sarili ko sa kaniya para kumalma lang 'to. Kahit sukang suka at diring diri na ako sa pakikipag niig dito. Pinasok ko na sa loob ng garahe ang kotse at bumaba. Pumasok ako sa loob, sapagkat bukas naman ang pintuan. "What the hell is your problem? Babasagin mo ba lahat ng gamit ko?" inis na tanong ko."Oh! Nandito na pala ang putang babae. Ano masarap ba si Captain Charlie?" tanong nito sabay hagip ng buhok ko palapit sa kaniya."Tang *na mo! Bitiwan mo ako, nasasaktan ako." reklamo ko dito, dahil hawak niya ang buhok ko at mas lalo niyang hinigpitan pa ang hawak. "Talagang masasaktan ka." banta nito habang sinusimulang lamasin ang dibdib ko. "Akin ka lang
1 MONTH LATER Nang makatanggap ng tawag si Stella at gusto raw siyang interviewhin sa isang talk show. Ang Pinay Pride Empowered Women. Hindi niya alam kong sisiputin niya ba ito kasi naman nakikilala na rin ang sinimulan niyang beauty product ang La Stella Beauty. Masaya rin siya, sapagkat na grant na ng korte amg adoption niya kay Geli at ngayong may pinang hahawakan na siyang papeles hindi na siya natatakot pa kong sakaling mang gulo ang Daddy ng bata. Lumalabas kasi na inabandona niya ito at wala siyang karapatan sa custody ng bata. Kaya kahit mag habol pa siya mapapagod lang rin siya.Napag desisyunan ko na ring puntahan ang nasabing talkshow, baka kasi masabihan akong isnabera nila. Sinama ko na rin ang anak ko na tuwang tuwa sa mga bago niyang damit. "Oh! Anak, bakit ang saya mo yata ngayon?" tanong ko dito. "Wala lang po Mama, hindi lang pO ako makapaniwala sa mga nakikita ko po." wika nito."Alin po ba anak?" "Heto po, yung damit ko, bahay at kong ano ano pa po." wika niy
Hindi ko na dinala sa ospital si Katarina, kasi sa bahay pa lang niya binawian na agad. Nalulungkot ako sa nangyari sa pagkikita namin. Kasalukuyang inaayos ko ang burol niya ng tatlong araw. I tried to reach out to his ex-lover Geron, pero na realize ko bakit pa kong kailan patay na ang bezzy ko. At pinangako na aalagaan ko ang anak niya. Kaya sa huli napag desisyunan kong manahimik na lang. Kasa kasama ko si Geli at hindi ko siya ini iwan kahit kanino tinuring ko na siyang anak. May kasulatan na rin kami ng Nanay niya. Marahil handa na siya ipa legally adopt ko si Geli para wala ng habol ang Daddy nito.. Nakakatawa lang kong anong yaman nang Mayor Geron Herrera na 'yon, hindi man lang mapanagutan o sustentuhan ang kaniyang anak. Kasalukuyang nasa church kami ni Geli at kinakausap ko ang staff para doon na lang ilagak ang katawan ng Nanay ng bata. Nakita ko ang lungkot sa kaniyang mga mata na wala sa piling niya ang kaniyang Nanay. Nilapitan ko siya at niyakap, sabay bulong na; "Hwa
Nakabalik na ako ng ospital. At nauna pa ako kay Nicholo. Kasalukuyang natutulog si Henry sa room niya. Pinag masdan ko ito habang nahihimbing na natutulog. Ang layo na niya sa dating Henry na matipuno, simpatiko at makisig. Ang laki na nang binagsak ng katawan niya ngayon. Hindi ko tuloy maiwasang mapa hikbi sa sinapit nito. Sobra akong nasasaktan at naawa para dito. Kaya ng umungot ito bigla akong tumalikod at nag punas ng luha, dahil ayokong makita niya ako sa ganong kalagayan. "Stella, nar'yan ka na pala. K..Kanina ka pa ba?" tanong nito na nauutal ang pagsasalita, marahil sa mga aparatus na naka kabit dito na tumutulong sa pag hinga niya. Sabi ng doctor kasi na hindi naman 100% guaranteed ang kaniyang baterya sa puso. Pang temporary lamang ito hanggang sa maka kuha sila ng donor para sa kaniyang heart transplant.Naupo ako sa tabi niya. "Hindi naman kakarating ko lang rin. Ikaw kumusta na ang pakiramdam mo?" tanong ko at pinipigilan na mangilid ang luha sa biglang sinabi niya."
One Week LaterNgayon ang pinaka malungkot na mangyayari sa buhay ko ang pag alis ni Nicholo at Henry para ipagamot ito sa states kasalukuyang nag-aayos ng gamit si Dwight ng lumapit ako. "Ehem!" tikhim ko mula sa likuran niya para mapansin ako. Natigil ang pag eempake niya at tumingin sa akin. "Oh! Nar'yan ka pala, Stella, sino palang bantay ngayon kay Dad?" tanong nito sa akin."Ahmm! Hinabilin ko muna sa mga nurses at may kukunin lang ako dito." sagot ko naman sabay naka tunghay sa kaniya."I see." sagot naman niya. Sabay balik ng atensyon sa pag eempake."Tuloy na tuloy ka na talaga." wika at pinipigilang maiyak para naman magaan ang pag alis nito."Yes, kailangan ni Dad ng heart transplant para magpatuloy pa ang buhay niya sa mundo." wika nito."P...Pero, paano na tayo??" tanong ko hanggang sa naluha na rin ako at 'di ko mapigilan ang pagragasa ng sunod sunod ng mga luha sa aking mga mata. Kinabig niya ako palapit sa kaniya at niyakap ako ng maghigpit sabay sabi na; "Mahihinta
Nanginginig ang kamay ko nang buksan ang doorknob ng kwarto kong nasaan ang aking asawa. Hindi ko alam kong ready na ba akong maka usap siya ngayon. Pagpasok ko sa loob.."H...Henry, kumusta ka na?" tanong ko sa garagal na boses. Tinaas niya ang kanang kamay niya sabay thumbs up sign. Nilapitan ko siya at niyakap humahagulgol ako sa sobrang bigat ng nadarama ko ngayon. Ayokong nakikita siya na ganyan, kaso wala naman akong magagawa at hindi naman ako ang doctor para gamutin siya."Sssh! O...Okay l..lang naman ako. I..Ikaw kumusta ka?! tanong nito sa patigil tigil na salita at tila hirap ito, dahil sa tube na naka kabit sa kaniya para makahinga. "Okay lang rin naman kahit papaano. Pagaling ka ha, dadalhin ka ni Nicholo abroad. Hindi muna ako makakasama at may ilang kailangan pa akong asikasuhin rito. Lakasan mo ang loob mo palagi at kailangan mo yan. Hwag kang mag-alala at susunod ako sainyo doon once matapos ko ang mga gagawin ko dito." wika ko. At hinawakan ko ang kamay niya sabay n
STELLAOne week Later..Fully recover na ako at pa dis-charged na rin. Si Nicholo ang ang nag asikaso ng bills ko at lahat. Medyo bago ako kaka antay dito kaya naglibot libot muna ako ng bigla kongnakasalubong ng hindi sinasadya si Angelica, this time wala siyang kasama. Sinubukan kong umiwas ng makita kong kasunod niya si Harris. Nakakatuwa na malaman kong nagkabalikan pala sila after ng nangyari.At dahil narito na rin naman sila kinuha ko na ang opurtunidad na maka usap sila at makahingi ng sorry man lang. Sinimulan ko ng banggitin ang pangalan nilang dalawa."Ahmmm! Harris and Angelica. Can we talk for the last chance?" tanong ko sa mag-asawa at sana lang pumayag naman sila."No! We don't need to talk about anything, Stella." mataray na saad ni Angelica na nag sisimula ng magalit sa akin. At given naman na kamuhian niya ako, dahil muntik ko na silang masirang mag-asawa sa kagagahan ko."I...I'll understand if you're still mad at me. But I just want to say sorry after this conversa
Nagulat si Stella ng magising at imulat ang mga mata, hindi siya pwedeng magkamali nasa ospital siya. Pero, bakit siya nandito. Mga tanong na gumugulo sa isipan niya. Nasagot ito ng pumasok sa pintuan si Dwight. Nakita niyang namumugto ang mga mata nito parang galing lang sa pagkaka iyak."B...Bakit, may problema ka ba? Bakit tila umiyak ka?" tanong ni Stella ngunit hindi pa din naimik si Nicholo hanggang sa pumasok ang lalakimg kinaiinisan at ayaw niyang makita ang asawa niyang si Henry."Oh, bakit nandito ka pa. Bakit hindi ka na lang bumalik sa kabit mo. Na istorbo ko pa yata kayo." pang uuyam ni Stella sa asawa. Nakayuko lang ito at 'di rin naimik at lahat ng sinasabi niya ay pinapakinggan lamang nito. "Stella, hwag ka munang magalit. Makakasama sa kalagayan mo yan. Ang mabuti pa ay magpahinga ka na lang muna. Aalis muna kami ni Dad." ani ni Dwight."Mabuti pa ngang palayasin mo 'yan, lalo lang akong na-i-stressed pag nakikita ko siya." wika mi Stella."Sige, aalis na kami." ani
HENRYLingid sa kaalaman ni Stella nasa paligid lang ang kaniyang asawa at duda rin ito na may namamagitan sa anak at sa asawa, pero sa ngayon na wala pa siyang matibay na ebidensya. Naglakad siya patungong billiard room at napahawak siya sa wall ng makita kong sino ang nasa loob. It was Dwight, na walang kahit na anong suot na damit. Lumakas ang hinala niya na may affair ang dalawa. "Bull sh*t! Stella, galit na galit ka sa ginawa ko, pero mas malala ka pa pala. Humanda ka oras na mahuli ko kayo sa akto. Patawarin ako ng nasa itaas baka hindi ako makapag pigil pa." usal nito.Buong maghapon ay umiiwas si Stella sa kaniya. Hindi ito nagpapakita at panay kulong lang sa guest room. Mas pinili nitong doon matulog at nandidiri raw siya sa akin. Mas nakakadiri pa siya sa akin. Parehas mag Ama kinalantari niya. Mas maiintindihan ko kong iba pa ang kinabitan niya, pero sa anak ko pa. Anak ko pa ang karibal ko. Bull sh*t talaga. Unti unti kong napagtanto ang mga sumbong ni Manang Myla na hindi
Bumaba si Stella ng 1st floor at diretso siya sa kitchen para kumuha sana ng tubig na maiinom, dahil sobra siyang nasaktan sa mga nalaman niya. Hindi kasi siya makapaniwalang kaya siyang lokohin ng asawa. Handa na sana siyang itigil kong ano man ang namamagitan sa kanilang dalawa ni Dwight at sobrang guilty na rin siya sa mga pinag gagawa nila habang malayo ito. Kaso lang ng nalaman niya na niloloko pala siya ng asawa, naisip niya na ipag patuloy na lang ang ginagawa nila ni Dwight nang makaganti man lang siya sa asawang nanloko sa kaniya. Tulala at wala sa sarili na pumasok siya sa loob ng kitchen.Pagpasok niya sa kitchen nagulat pa siya ng biglang may humila ng kamay niya at hinila siya papasok ng Billiard room area. "D..Dwight??" gulat nantanong niya. At anong ginag--" hindi na niya nasabi pa ang sasabihin ng sunggaban nito ng halik ang labi niya. Kaya hindi na siya nakapag protesta pa. At ng lamasin na nito ang dibdib niya natahimik na lang siya at nagpaubaya dito. Nang buhatin s