Ronald used his flashlight again and saw more blood on the floor. He leaned in, brushing his hand in the blood and looking a little closer to confirm it. Ronald's eyes narrowed upon realizing it was real blood. His mobster handed him a handkerchief to wipe the blood away from his finger. Lumabas na kami mula sa kwarto at wala namang napansin na kakaiba lalo na't wala naman kaming mga kalaban na nagtatago sa loob. Naglakad na kami papuntang pintuan at saktong paghakbang ng tauhan ni Ronald palabas ng pintuan ay agad na may bumaril sa direksyon niya mula sa kaliwang direksyon. Halos sabay-sabay kaming nagkasa ng mga baril habang inaabangan ang parating na kalaban. Pinindot ni Ronald ang earpiece niya at inutusan ang mga tauhan namin na agad na pumunta dito sa taas. Inilabas ni Ronald ng kaunti ang katawan niya sabay tutok ng baril at pinakawalan ang bala sa direksyon ng kalaban. Natamaan naman ang kalaban at paunti-unting bumagsak mula sa sahig. Ronald's grasp on the gun tightened.
As our feet dragged us to that old door that has covered by a coal almost half of the door and our mind really wants to feed its curiosity, the more the tension grew more. Ronald stepped on and place his hand on the doorknob as he slowly twisted, there's a footstep coming forward. The door pushed in and our eyes widened when we encounter the person whom we were looking and yearning to capture. He quickly slammed the door and blocked it himself. We can hear them inside clamoring, parang hindi na nila alam ang gagawin nila at halatang nag-pa-panic na sila. "Get out of the door and I am going to shot it!" I overheard someone yelled and my eyes grew wider. Mabilis na dumako ang mga tingin ko sa kinarooonan niya. "Ronald, stay out of the door!" I called out, gesturing him to leave the area. He ran towards me and made our way towards the side of the door. As the bullet released from the gun, it directs to the wall. We saw the hole from the door, leaving a mark on the wood surface.
Nakita na namin sila pero binaril nila kami kaya nagtago kami sa likod ng pader at napansin kong tumatakbo na ito. May bala ng baril na nanggaling sa taas na kung saan ay tinamaan ang isang tauhan nila kaya natumba pero iniwan na lang nila ito hanggang sa tuluyan ng nalagutan ng hininga. Hindi na rin sila nag-abalang tumingin sa taas para hanapin kung sino ang bumaril sa tauhan nila. Pinakawalan ni Ronald ang bala sa direksyon nila pero nagawa nila itong iwasan kaya nagdesisyon kaming habulin sila. Inutusan rin ni Ronald ang mga tauhan namin gamit ang earpiece sa tainga niya na harangin sila. "Maghiwa-hiwalay kayo ng direksyon." Matigas niyang sambit sa kaniya at halatang nauubos na naman ang pasensya nito. "Hindi sila puwedeng makatakas," I said, grinding my teeth. Tumakbo kami papunta sa direksyon na pupuntahan nila at halata sa ekspresyon nila ang pangamba. Nangangamba sila na baka mahuli namin sila at habang palapit kami ng palapit sa lugar ay doon namin napagtanto na naga
My husband's knuckles whitened, as did his jaw, at their sudden appearance out of nowhere. Mr. Dayron laughed bitterly as he held the last card, but the mobster behind him smirked while glancing at me. My eyebrows creased in confusion. I glanced at Ronald, but he didn't mind it. But why was this man exchanging glances with me? My mind went blank, still questioning what was going on and what the deal was between him and my husband.I saw the mobster of my husband beside him pretending to creasing his eyebrow but he's gazing at Mr. Dayron— who made my life miserable and it displeased me when his evil smile crept in. I heaved in a sighed in disbelief and there's still a big question mark ti my mind. "You might be wondering, what's going on?" He stated in a deep voice as his eyes gazed piercing at me, wanting to stabbed me until the blood dripped in my body. I scoffed. "Ano bang gusto mong palabasin?" A question suddenly slipped on my lips. "Mamatay ka na pero parang may HINAHANGAD k
The man behind the mask, pretending to be Dexter, laughed menacingly, and everyone was stunned by their discovery. Mr. Dayron barked at him, "Release me, and don't you dare mess with me, you scumbag!" Ronald said, "Oh, Mr. Dayron, you're afraid now, aren't you?" His voice was serious and threatening. My eyes glanced at my husband as the muzzle pressed against my skin. Ipinikit ko ang mga talukap ko at huminga ng malalim bago ko dahan-dahang iminulat muli ang aking mga mata. "Anong gusto mo?"My voice was sharp, but he smirked. "Nothing. I just want to see how your dear husband reacts when he watches his beloved wife face death." His eyes gazed at my husband as an evil smile spread across his lips. Ronald ground his teeth, shooting him a death glare. "I swear, I will haunt you until you die! Release her now!" Ronald yelled, commanding authoritatively. "Who are you to instruct me?" "Take her life now. She's more worthless than I thought—not even worth the money for her exi
Binuhusan namin siya ng isang timbang tubig para magising siya. Kumurap-kurap siya, umiling-iling para alisin ang pagkalito niya. Sinusubukan niyang alamin kung nasaan siya at kung sino ang kasama niya. Ronald entered the room. My husband circled him, then rested a hand on the back of his chair. Leaning forward, he made Mr. Dayron jump."Airah, sweetheart," he said, his voice pleading, "Untie me, and let's talk this over." Sinusubukan niyang manipulahin ako, kahit na sa pag-alis ko sa mga anino.Ang silid ay medyo madilim; ang tanging pinagmumulan ng liwanag ay isang itim na bilog na bombilya na nakasabit sa kisame sa isang kadena.I snorted. "You think you can trick me?" Mariin kong sambit at matalim siyang tiningnan.Nagpupumiglas siya mula sa pagkakatali at pilit na inaalis ang mga kamay nito sa tali pero sa huli ay wala rin siyang nagawa. Tumitingin-tingin ito sa paligid at tila ba nag-iisip ng paraan para makatakas. Bahagya akong tumawa kaya napasulyap ito sa akin.Iniabot sa aki
Pagkatapos ng mangyari sa amin kahapon ay nagdesisyon kaming dalawa ni Ronald na ituloy ang pagsasanay ng anak naming si Niccoló. Dinala namin siya sa training ground para ituloy ang naudlot niyang pagsasanay para sa pagbaril. Sa kalagitnaan ng pagsasanay niya ay tinuruan rin siya ng basic combat skills buong araw hanggang sa matutunan niya ito. Pinagpawisan siya ng husto at sobrang napagod ang katawan niya kaya pinagpahinga muna namin siya. "You did a great job, son." Pagbibigay papuri nito sa aming anak sabay tapik sa likod niya. "Thank you, Dad." "Soon enough, you will see your hard work." Nakangiting tumingin si Niccoló sa kaniya habang nakaupo ito sa sofa. Iniwan na namin ito doon at naglakad papunta sa foyer nang saktong dumating ang underboss ng grupo. Naglakad kami papunta sa kanilang kinarooonan para salubungin sila. "Did you get the information I asked you for?" tanong ng aking asawa kaya nag-angat tingin ito. He bobbed his head and handed him the black tape. "T
Nang maipasa na ni Ronald ang kaniyang posisyon sa aming anak ay mas nagkakaroon na ito ng oras para sa akin. Kahit hindi na siya ang mafia boss ng organisasyon ay tinitingala, kinatatakutan, at nirerespeto pa rin siya. Pagkatapos ng lahat ng mga pinagdaanan namin noon ay naisip naming dalawa na lumagay muna sa tahimik. Marami nang nangyari at halos hindi na rin namin mabilang ang pagkakataong nalagay kami parehas sa panganib sa nakaraan. May kaunting pagbabagong nangyari pero gano'n pa rin ang takbo ng buhay na mayroon kami. Ang organisasyon ay nakakasagupa minsan ng mga matataas na personalidad sa siyudad at hindi ito maiiwasan. Malungkot na tumingin sa akin si Ronald. "I miss the old days," panimula niya. "I miss being a mafia boss." "I know but you're still the dominant mafia boss I have met." He wrapped his arm into my waist. "And you're still the lost queen who has found her king in the darkness," he murmured softly, his voice sending shivers down my spine. He b
RONALD NAVARRA'S P.O.V.My wife has been in extremes distress nowadays because of what these past events happened. I can't blame her because I know, there's still impact in her well-being after all.I want to be her side while she's in that situation. I want to be her comfort and shield through the darkness. “Kamusta na pakiramdam mo?” tanong ko ng makita ko siyang bumaba na sa hagdan.Nakahawak ito sa kaniyang sentido bago sumulyap sa direksyon ko. “Medyo, okay na at huwag kang mag-alala dahil magiging maayos rin ang pakiramdam ko,” pilit na ngiting tugon niya.Sinusubukan niyang itago ang lungkot na nararamdaman niya pero iba ang sinasabi ng kaniyang mga mata. Alam kong may mga pinagdadaanan siya ngayon, gusto kong manatili sa tabi niya at damayan siya.Naglakad ako papunta sa direksyon niya nang mapansin kong nakatingin siya sa malaking bintana at mukhang malalim ang iniisip. Natigilan siya sandali ng maramdaman niya ang presensya ko at paunti-unti akong nilingon.Huminga siya ng
AIRAH JHOANNE DAYRON'S P.O.V. Pagkatapos ng nangyari kahapon, hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa mga narinig ko mula kay Dexter. Nakatanaw lang ako sa bintana habang iniisip pa rin ang mga salitang binitawan niya.Paano ako maniniwala? Tinutukan niya ako mismo ng baril at nakikta ko sa kaniyang mga mata noon na seryoso siya. Wala akong nakita noon na napipilitan lang siyang gawin ‘yon dahil sa takot.“Baka nagpapanggap lang siya,” isang pamilyar na boses ang galing sa likuran ko kaya umikot ako para harapin ito.“Ronald, ikaw pala,” pilit na ngiting sambit ko.“Baka nililinlang ka lang ng Dexter na ‘yon,” aniya habang naglalakad palapit sa direksyon ko.Napatingin ako sa mga mata niya, inilapat nito ang kaniyang kamay sa pisngi ko bago niya ako dahan-dahang niyakap. Ipinilig ko na lang ang ulo ko sa dibdib nito habang hinahaplos niya ang buhok ko.“Let's figure out this together again, okay?” kalmado niyang sambit.“Alright,” mahina kong tugon.Kumalas na siya sa pagkak
NICCOLÓ NAVARRA'S P.O.V. My mother has been watched for days, and I can't bear just watching these things while this man has something to pull off. What's so special about an old man's death wish? Will his soul haunt him every night and turn his dreams into nightmares if he doesn't make it? How ridiculous! My mother thought that this man was so honored and noble, but guess what? He's doing the most ridiculous thing a man can do just to live. Was he just going to live like this, like a dog, even after his master's death? Let me guess, Dexter is some kind of slave? Oh, come on, man, I know what you are — just a pet of a billionaire and powerful man inside this dark organization. “Dinudungisan niya lang ang pangalan niya,” mapanuya kong komento. Bumaba ako ng sasakyan at isinara ang pintuan. Napatingin akonsa direksyon nila at hindi ako makapaniwalang ganitong klaseng tao siya. Inilabas ko ang baril bago hinahaplos-haplos ito habang tinitigan ko ito. Dahan-dahan akong nag-anga
DEXTER LAZIO'S P.O.V.Tumigil ako sa labas ng Dayron's villa at doon ko nakita si Airah na pumasok sa loob ng gate, kasama ang mga ibang tauhan nila. Napansin kong mas naging mahigpit ang kaniyang asawa para sa kaniyang seguridad.I only used her father's death as a reason.She must know the reason behind these matters, so she would understand.“Ano nang plano?” tanong ng kasama ko habang nanatiling nakatitig sa direksyon nila.Ang mga mata ko ay nanatili lang sa kanila habang sinusundan sila ng tingin. “Hindi ko pa puwedeng sabihin sa ngayon,” tugon ko naman.Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. “Just tell if there's something I can help.” “Sure.” Hindi ko alam ang rason kung bakit sila narito ngayon dahil wala naman akong maisip na dahilan. Maaaring may kinuha silang gamit mula sa loob ngunit hindi ko malaman kung ano ‘yon. Sa tingin ko ay mga dokumento o kaya'y mga naiwang armas sa loob.Ilang minuto pa ang nakalilipas ay napansin kong bumukas muli ang malaking gate sa harapan
RONALD NAVARRA'S P.O.V. As far as I know, I need to protect my wife from this danger. I want my family to be safe despite how cruel this world is, and how dangerously this world spins in our lives. They're the real treasure that I've ever had and could ask for. “Dad,” pagtawag sa akin ng anak kong si Niccolò kaya umikot ako para harapin siya. “ Mom seems so stress lately,” sambit niya sa nag-aalalang boses. “Just let her rest,” kalmadong tugon ko naman habang nakapamulsa. Nilagpasan na ako nito at naglakad papuntang hagdan bago dumiretso sa kuwarto namin ng mommy niya. Bumuntong hininga ako at napaisip bigla dahil nariyan pa rin ang panganib. Hinding-hindi mawawala ito at mukhang hindi pa doon natatapos lahat. Nariyan pa ang kanang kamay ng kaniyang sakim na ama na si Dexter na maaaring sumira sa aming dalawa. Anong klaseng utos naman kaya ibinigay sa kaniya? Is this his death wish? I can't believed that even a dead person would still be able to fulfill his death wish with his on
DEXTER LAZIO'S P.O.V. Ngumisi lang ako at binalewala ang pagbabanta nito sa akin at hinawakan ang nguso ng baril niya na dahilan ng mas lalong pagkainis nito sa akin. "Bakit hindi mo ako subukang patayin ngayon?" pang-aasar ko sa kaniya. Nararamdaman ko na ang paggalaw ng daliri niya habang paunti-unti niyang pinapagalaw ito patalikod sa gatilyo ng baril hanggang sa narinig ko siyang tumawa sa likuran ko na ikinabigla ko. "I'll give another chance," sambit nito sa akin. "Stay away from my family and I will let you go or this is the end of your happy days. Now choose, your choose will be my gun's command." Tumatawa nitong wika na parang bang nang-aasar nito. My knuckles whitened and the rage erupted from my chest. "Do you think I would fall in your trap?" sambit ko sa kaloob-looban ko. Naramdaman ko ang paghakbang pa nito palapit sa akin, " Choose one and let's assumed that I'm your genie," mapagbantang bulong nito sa akin. Bumigat ang paghinga ko sa hindi ko malamang dah
RONALD NAVARRA'S P.O.V. I secretly followed Dexter. I gestured to my mobster to bolt to the other side before he noticed anything. Dexter really acts like he owns this villa, which belongs to my wife. My eyes widened when I saw those men walk out of the villa. The audacity of this man really made my blood boil. He really has no shame in doing this on his previous boss's property?My jaw tightened when I saw him attempting to use the black, sleek car. "Damn this bastard!" I cursed under my breath.Narinig ko siyang nagsalita, "Siguraduhin niyong malinis ang trabaho."Naikuyom ko ang mga palad ko dahil sa narinig at alam ko na kung saan papunta ang sinabi niyang 'yon. Halatang may pinaplano talaga siya at humigpit na rin ang pagkakahawak ko sa baril na parang bang may nagtutulak sa akin para paputukan na agad siya ng baril. Sa isip-isip ko ay baka may iniwang utos ang matandang Mr. Dayron na 'yon bago siya mamatay at sa tingin ko ay 'yon ang ginagawa niya. Is that his one last wish be
DEXTER LAZIO'S P.O.V. This is actually insane since I couldn't imagine that she would be back to visit this villa. It's been a year since she took a last visit there, and I thought I could live inside her father's fortune. She's indeed a heiress, but that thing was only granted once her father died in her bare hands. Her emotions drove her to kill even her own father. Unfortunately, that's a biggest sin, but on the other side, her manipulative father also wanted to do the same thing to her. Magulo ang mga pangyayari at minsa'y hindi na ito maintindahan pero kailangan pa ring unawain ito. Ang kaniyang ama ay nag-iwan ng testamento ngunit hindi niya pa ito nadidiskobre. Ang huling testamentong iyon ay mahirap paniwalaan at baka isipin nilang gawa-gawa ko lang ito. Hindi ko rin naman kailangan 'yon kaya mas minanuti ko na lang sunugin. Wala rin namang saysay iyon dahil may asawa at anak na siya. Hindi naman ako nabaliw na nang tuluyan katulad ng kaniyang ama. Huminga ako ng mal
THE DAYRON'S VILLA8:56 PMVISITING THE OLD FAMILY ESTATEAIRAH JHOANNE DAYRON'S P.O.V.Naisipan kong bisitahin ang lumang villa ng pamilya namin dahil matagal na rin akong hindi nakapunta rito. Pagdating pa lang namin doon ay agad kaming huminto sa harapan nito at napansin naming nakabukas ang gate kaya ipinasok na lamang namin ang dala naming sasakyan.Inilibot ko ang paningin ko sa paligid ay napansin kong parang ang linis pa rin nito at wala man lang nagbago. Napatingin ako sa itaas at parang may nakita akong kanina kaya ginusot-gusot ko ang mga mata ko dahil baka namamalikmata lang ako.Naglakad ako paakyat sa maliit na hagdan bago tumungo sa pintuan.I twisted the doorknob and noticed that it's open. "This is really weird," I commented.I walked over inside the house and darted around the surroundings. Every old piece of furnitures was still here, and the books cluttered in the mini cabinet in the corner."What's wrong?""Nothing, my love."Nagtungo ako sa magkabilang direksyon