Ronald used his flashlight again and saw more blood on the floor. He leaned in, brushing his hand in the blood and looking a little closer to confirm it. Ronald's eyes narrowed upon realizing it was real blood. His mobster handed him a handkerchief to wipe the blood away from his finger. Lumabas na kami mula sa kwarto at wala namang napansin na kakaiba lalo na't wala naman kaming mga kalaban na nagtatago sa loob. Naglakad na kami papuntang pintuan at saktong paghakbang ng tauhan ni Ronald palabas ng pintuan ay agad na may bumaril sa direksyon niya mula sa kaliwang direksyon. Halos sabay-sabay kaming nagkasa ng mga baril habang inaabangan ang parating na kalaban. Pinindot ni Ronald ang earpiece niya at inutusan ang mga tauhan namin na agad na pumunta dito sa taas. Inilabas ni Ronald ng kaunti ang katawan niya sabay tutok ng baril at pinakawalan ang bala sa direksyon ng kalaban. Natamaan naman ang kalaban at paunti-unting bumagsak mula sa sahig. Ronald's grasp on the gun tightened.
As our feet dragged us to that old door that has covered by a coal almost half of the door and our mind really wants to feed its curiosity, the more the tension grew more. Ronald stepped on and place his hand on the doorknob as he slowly twisted, there's a footstep coming forward. The door pushed in and our eyes widened when we encounter the person whom we were looking and yearning to capture. He quickly slammed the door and blocked it himself. We can hear them inside clamoring, parang hindi na nila alam ang gagawin nila at halatang nag-pa-panic na sila. "Get out of the door and I am going to shot it!" I overheard someone yelled and my eyes grew wider. Mabilis na dumako ang mga tingin ko sa kinarooonan niya. "Ronald, stay out of the door!" I called out, gesturing him to leave the area. He ran towards me and made our way towards the side of the door. As the bullet released from the gun, it directs to the wall. We saw the hole from the door, leaving a mark on the wood surface.
Nakita na namin sila pero binaril nila kami kaya nagtago kami sa likod ng pader at napansin kong tumatakbo na ito. May bala ng baril na nanggaling sa taas na kung saan ay tinamaan ang isang tauhan nila kaya natumba pero iniwan na lang nila ito hanggang sa tuluyan ng nalagutan ng hininga. Hindi na rin sila nag-abalang tumingin sa taas para hanapin kung sino ang bumaril sa tauhan nila. Pinakawalan ni Ronald ang bala sa direksyon nila pero nagawa nila itong iwasan kaya nagdesisyon kaming habulin sila. Inutusan rin ni Ronald ang mga tauhan namin gamit ang earpiece sa tainga niya na harangin sila. "Maghiwa-hiwalay kayo ng direksyon." Matigas niyang sambit sa kaniya at halatang nauubos na naman ang pasensya nito. "Hindi sila puwedeng makatakas," I said, grinding my teeth. Tumakbo kami papunta sa direksyon na pupuntahan nila at halata sa ekspresyon nila ang pangamba. Nangangamba sila na baka mahuli namin sila at habang palapit kami ng palapit sa lugar ay doon namin napagtanto na naga
My husband's knuckles whitened, as did his jaw, at their sudden appearance out of nowhere. Mr. Dayron laughed bitterly as he held the last card, but the mobster behind him smirked while glancing at me. My eyebrows creased in confusion. I glanced at Ronald, but he didn't mind it. But why was this man exchanging glances with me? My mind went blank, still questioning what was going on and what the deal was between him and my husband.I saw the mobster of my husband beside him pretending to creasing his eyebrow but he's gazing at Mr. Dayron— who made my life miserable and it displeased me when his evil smile crept in. I heaved in a sighed in disbelief and there's still a big question mark ti my mind. "You might be wondering, what's going on?" He stated in a deep voice as his eyes gazed piercing at me, wanting to stabbed me until the blood dripped in my body. I scoffed. "Ano bang gusto mong palabasin?" A question suddenly slipped on my lips. "Mamatay ka na pero parang may HINAHANGAD k
The man behind the mask, pretending to be Dexter, laughed menacingly, and everyone was stunned by their discovery. Mr. Dayron barked at him, "Release me, and don't you dare mess with me, you scumbag!" Ronald said, "Oh, Mr. Dayron, you're afraid now, aren't you?" His voice was serious and threatening. My eyes glanced at my husband as the muzzle pressed against my skin. Ipinikit ko ang mga talukap ko at huminga ng malalim bago ko dahan-dahang iminulat muli ang aking mga mata. "Anong gusto mo?"My voice was sharp, but he smirked. "Nothing. I just want to see how your dear husband reacts when he watches his beloved wife face death." His eyes gazed at my husband as an evil smile spread across his lips. Ronald ground his teeth, shooting him a death glare. "I swear, I will haunt you until you die! Release her now!" Ronald yelled, commanding authoritatively. "Who are you to instruct me?" "Take her life now. She's more worthless than I thought—not even worth the money for her exi
Binuhusan namin siya ng isang timbang tubig para magising siya. Kumurap-kurap siya, umiling-iling para alisin ang pagkalito niya. Sinusubukan niyang alamin kung nasaan siya at kung sino ang kasama niya. Ronald entered the room. My husband circled him, then rested a hand on the back of his chair. Leaning forward, he made Mr. Dayron jump."Airah, sweetheart," he said, his voice pleading, "Untie me, and let's talk this over." Sinusubukan niyang manipulahin ako, kahit na sa pag-alis ko sa mga anino.Ang silid ay medyo madilim; ang tanging pinagmumulan ng liwanag ay isang itim na bilog na bombilya na nakasabit sa kisame sa isang kadena.I snorted. "You think you can trick me?" Mariin kong sambit at matalim siyang tiningnan.Nagpupumiglas siya mula sa pagkakatali at pilit na inaalis ang mga kamay nito sa tali pero sa huli ay wala rin siyang nagawa. Tumitingin-tingin ito sa paligid at tila ba nag-iisip ng paraan para makatakas. Bahagya akong tumawa kaya napasulyap ito sa akin.Iniabot sa aki
Pagkatapos ng mangyari sa amin kahapon ay nagdesisyon kaming dalawa ni Ronald na ituloy ang pagsasanay ng anak naming si Niccoló. Dinala namin siya sa training ground para ituloy ang naudlot niyang pagsasanay para sa pagbaril. Sa kalagitnaan ng pagsasanay niya ay tinuruan rin siya ng basic combat skills buong araw hanggang sa matutunan niya ito. Pinagpawisan siya ng husto at sobrang napagod ang katawan niya kaya pinagpahinga muna namin siya. "You did a great job, son." Pagbibigay papuri nito sa aming anak sabay tapik sa likod niya. "Thank you, Dad." "Soon enough, you will see your hard work." Nakangiting tumingin si Niccoló sa kaniya habang nakaupo ito sa sofa. Iniwan na namin ito doon at naglakad papunta sa foyer nang saktong dumating ang underboss ng grupo. Naglakad kami papunta sa kanilang kinarooonan para salubungin sila. "Did you get the information I asked you for?" tanong ng aking asawa kaya nag-angat tingin ito. He bobbed his head and handed him the black tape. "T
Nang maipasa na ni Ronald ang kaniyang posisyon sa aming anak ay mas nagkakaroon na ito ng oras para sa akin. Kahit hindi na siya ang mafia boss ng organisasyon ay tinitingala, kinatatakutan, at nirerespeto pa rin siya. Pagkatapos ng lahat ng mga pinagdaanan namin noon ay naisip naming dalawa na lumagay muna sa tahimik. Marami nang nangyari at halos hindi na rin namin mabilang ang pagkakataong nalagay kami parehas sa panganib sa nakaraan. May kaunting pagbabagong nangyari pero gano'n pa rin ang takbo ng buhay na mayroon kami. Ang organisasyon ay nakakasagupa minsan ng mga matataas na personalidad sa siyudad at hindi ito maiiwasan. Malungkot na tumingin sa akin si Ronald. "I miss the old days," panimula niya. "I miss being a mafia boss." "I know but you're still the dominant mafia boss I have met." He wrapped his arm into my waist. "And you're still the lost queen who has found her king in the darkness," he murmured softly, his voice sending shivers down my spine. He b
Kinabukasan ay nakita ko silang dalawa na magkausap na naman at halos araw-araw ko silang nakikitang nagpaplano. Ang iba naman ay binabalot na mga bagay at iniisip kong droga na naman ang mga laman nito.Tumatakbo palagi ang mga pangyayari dito sa bahay sa mga operasyong gagawin nila. Ang mga kasambahay naman ay tahimik lang silang nagpupunas ng mga lamesa, bintana, at ang iba naman ay nagluluto na naman ng umagahan sa kusina. Pasulyap-sulyap ang mga ito sa mga ginagawa ng napakaraming tauhan dito sa loob.Nag-iiwas naman sila ng tingin tuwing nahuhuli ko silang matagal na nakatitig sa mga binabalot nilang bagay. Napansin kong napalunok ang kasambahay na may edad habanh pinupunasan nito ang malaking vase sa gilid.My footsteps echoed in the floor and she's obviously panicking and thinking what tricks she will use against me.Napansin ko ang malalim na paglunok ng babaeng may edad na rin at natigilan rin ito sa kaniyang ginagawa. Dahan-dahan niya akong nilingon at agad kong nakita ang
NOTE: Bonus Scenes are for the readers and I hope you enjoy story and let me know your reactions in the comments. Nasa personal office niya si Ronald kaya naglakad ako papunta doon at sumilip sa pintuan. Napansin kong may tinitingnan itong mga dokumento at naisipan kong kumatok na lang sa pintuan kaya nabaling bigla ang atensyon niya sa direksyon ko. His face lit up and he lifted himself up before he walked over towards me. "Come in, my queen." He gestured his hand inside as he placed his hand around my waist. "What are these papers?" I asked, when I noticed them cluttering in his table." He pinched the bridge of his nose. "It's just about business operations and about the deal." Ipinaupo niya sa harap ng mesa niya bago siya naglakad pabalik sa loob ng mesa at umupo. Hindi ko mabasa ang iniisip niya dahil nakatitig lang naman ito sa akin. "Okay ka lang ba?" Pagbasag ko sa katahimikan sa pagitan naming dalawa. Napakurap-kurap naman ito bago nag-angat ng tingin. "Oo, nama
AIRAH JHOANNE NAVARRA'S P.O.V. Isinama nila ako sa operasyon nila para kung skating magkaroon ng foul play sa loob ay magkakaroon agad ng ideya ang mga tauhan namin dito sa labas kung anong gagawin. Medyo delikado ang operasyon na 'to dahil ang taong pagbibigayan nila ng droga ay isang malaking personalidad. "Kapag hindi kami nakalabas ng within 1 hour, alam niyo na ang gagawin." Mahigpit na bilin ni Ronald sa mga tauhan. Sinulyapan naman niya ako sabay yakap at dinampi ang mainit niyang labi sa aking noo. Sumulyap ng huling beses bago pumasok sa loob kasama ang aming anak at ibang mga tauhan. Bakit parang ang lungkot? Ano na naman bang nangyayari sa akin? Pilit kong iwinaksi ang mga negatibong naiisip ko sa aking utak. Nasa labas kami ng kinakalawang nang gate habang nakaparada ang itim naming mga sasakyan. Hindi kami puwedeng pumasok sa loob katulad ng napag-usapan nila. Parang akong nilulunod ng mga inisip ko at hindi ko rin malaman ang dahilan kung bakit ganito ang mga t
BUSINESS OPERATIONS NICCOLÓ NAVARRA'S P.O.V. When I was a kid, I used to dream of being like my father, and even though they're afraid that I would find out they were actually engaged in malicious activities such as murder, robbery, money laundering, and many more. They have no idea that I was actually aware of why they kept me engrossed in playing with my toys and why they mentioned I was not allowed to go out because of the threats looming over us. I am as smart as my father, and they didn't know how clever I am when it comes to thinking. Let's imagine a puzzle; I can easily come up with a solution and resolve it. My mind proposes a solution that strikes like thunder and is as sharp as a knife—it can run like a bullet inside a gun. So, tell me, do I look that stupid for not getting the hints? The clue is in front of me! And I only need to confirm it and show them what's wrong. The point is, the moment I stepped in, the guy felt so superior over others. Not to degrade his fam
RONALD NAVARRA'S P.O.V. Kinabukasan ay naghanda kami para sa panibagong operasyon ng grupo. Hinapit ko sa baywang ang aking asawa at hinalikan sa labi bago umalis. Maiiwan siya dito sa bahay kasama ang ibang mga tauhan at kasambahay. She waved us goodbye. "Mag-iingat kayo." Paalala niya sa amin bago sumakay ng sasakyan. Binuksan na nila ang malaking gate, pinaandar na rin ng driver paharap ang sasakyan hanggang sa tuluyan na kaming umalis makaalis. Sumulyap ako sa huling pagkakataon at nakita kong isinara na nila ang gate. This deal is everything to me. We meet the supplier—drugs, weapons—in the abandoned warehouse. Let's just say there'll be consequences if things don't go exactly as planned. My son said, "Dad, this is serious—life or death." I looked at him. "You dont have to worry." I assured him. "And you're ready for this. I'll be right here to guide you." Nagpatuloy kami sa pagbiyahe hanggang sa makarating kami sa pinakamahabang tulay. Ilang oras ang naging biyahe
Kagagaling lang namin sa bahay ng city governor at tulad ng inaasahan ay sinalubong agad kami ng anak naming si Niccoló kasama ang ibang mga tauhang narito sa bahay. "Kamusta naman ang operasyon?" agad na tanong niya. "Okay naman po, Dad." "You should lead them properly," he uttered sternly. "You are allowed to violence againts the members who can't keep their loyalty." He stated, grinding his teeth emphasizing his words. "Ginagawa ko naman lahat ng sinasabi mo, Dad." Magalang niyang tugon kaya tinguan na lang siya ni Ronald. Nilagpasan na namin ito at binigyan ko siya ng huling sulyap bago kami nagtungo sa hagdan. Umakyat kami ng hagdan at dumiretso agad sa kwarto naming dalawa. He twisted the doorknob and pushed in, he went inside first and I followed him. Pagkapasok ay agad niyang ibinababa lahat ng mga hawak niyang gamit sa sahig at nagtanggal ng coat na suot niya sabay sukbit sa brown ns stick na nasa gilid niya. Sobrang seryoso ng ekspresyon niya at hindi ko mabasa ku
Even though, Ronald is no longer the mafia boss he still lead the organization and teaching our son how to lead well. Leading an organization is not an easy obligation and responsible. Sometimes the thugs would not listen to you if you have no idea to lead them. You should show dominance and sometimes violence in front of the thugs or mafia members. Nagsimula si Ronald sa obserbasyon kung saan ang aming anak na si Niccoló ay titingnan kung paano siya nakikipag-ugnayan, gumawa ng desisyon at ang kanyang istilo ng pamumuno na kinabibilangan ng pagdalo sa mga pulong ng mafia, pagsaksi sa mga negosasyon at pagmamasid kung paano niya nilulutas ang gulo. "You should have a discipline," Ronald muttered in firm voice. "I am guiding you to take a new step, son and I want you to continue my legacy and control over our criminal organization." He included as he observed him. "I know, Dad." "Niccoló you're a man now. It's time." Niccolò nodd and his eyes fixed on his father. "I'm ready, D
Nang maipasa na ni Ronald ang kaniyang posisyon sa aming anak ay mas nagkakaroon na ito ng oras para sa akin. Kahit hindi na siya ang mafia boss ng organisasyon ay tinitingala, kinatatakutan, at nirerespeto pa rin siya. Pagkatapos ng lahat ng mga pinagdaanan namin noon ay naisip naming dalawa na lumagay muna sa tahimik. Marami nang nangyari at halos hindi na rin namin mabilang ang pagkakataong nalagay kami parehas sa panganib sa nakaraan. May kaunting pagbabagong nangyari pero gano'n pa rin ang takbo ng buhay na mayroon kami. Ang organisasyon ay nakakasagupa minsan ng mga matataas na personalidad sa siyudad at hindi ito maiiwasan. Malungkot na tumingin sa akin si Ronald. "I miss the old days," panimula niya. "I miss being a mafia boss." "I know but you're still the dominant mafia boss I have met." He wrapped his arm into my waist. "And you're still the lost queen who has found her king in the darkness," he murmured softly, his voice sending shivers down my spine. He b
Pagkatapos ng mangyari sa amin kahapon ay nagdesisyon kaming dalawa ni Ronald na ituloy ang pagsasanay ng anak naming si Niccoló. Dinala namin siya sa training ground para ituloy ang naudlot niyang pagsasanay para sa pagbaril. Sa kalagitnaan ng pagsasanay niya ay tinuruan rin siya ng basic combat skills buong araw hanggang sa matutunan niya ito. Pinagpawisan siya ng husto at sobrang napagod ang katawan niya kaya pinagpahinga muna namin siya. "You did a great job, son." Pagbibigay papuri nito sa aming anak sabay tapik sa likod niya. "Thank you, Dad." "Soon enough, you will see your hard work." Nakangiting tumingin si Niccoló sa kaniya habang nakaupo ito sa sofa. Iniwan na namin ito doon at naglakad papunta sa foyer nang saktong dumating ang underboss ng grupo. Naglakad kami papunta sa kanilang kinarooonan para salubungin sila. "Did you get the information I asked you for?" tanong ng aking asawa kaya nag-angat tingin ito. He bobbed his head and handed him the black tape. "T