THE DAYRON'S VILLA8:56 PMVISITING THE OLD FAMILY ESTATEAIRAH JHOANNE DAYRON'S P.O.V.Naisipan kong bisitahin ang lumang villa ng pamilya namin dahil matagal na rin akong hindi nakapunta rito. Pagdating pa lang namin doon ay agad kaming huminto sa harapan nito at napansin naming nakabukas ang gate kaya ipinasok na lamang namin ang dala naming sasakyan.Inilibot ko ang paningin ko sa paligid ay napansin kong parang ang linis pa rin nito at wala man lang nagbago. Napatingin ako sa itaas at parang may nakita akong kanina kaya ginusot-gusot ko ang mga mata ko dahil baka namamalikmata lang ako.Naglakad ako paakyat sa maliit na hagdan bago tumungo sa pintuan.I twisted the doorknob and noticed that it's open. "This is really weird," I commented.I walked over inside the house and darted around the surroundings. Every old piece of furnitures was still here, and the books cluttered in the mini cabinet in the corner."What's wrong?""Nothing, my love."Nagtungo ako sa magkabilang direksyon
DEXTER LAZIO'S P.O.V. This is actually insane since I couldn't imagine that she would be back to visit this villa. It's been a year since she took a last visit there, and I thought I could live inside her father's fortune. She's indeed a heiress, but that thing was only granted once her father died in her bare hands.Her emotions drove her to kill even her own father. Unfortunately, that's a biggest sin, but on the other side, her manipulative father also wanted to do the same thing to her.Magulo ang mga pangyayari at minsa'y hindi na ito maintindahan pero kailangan pa ring unawain ito. Ang kaniyang ama ay nag-iwan ng testamento ngunit hindi niya pa ito nadidiskobre. Ang huling testamentong iyon ay mahirap paniwalaan at baka isipin nilang gawa-gawa ko lang ito.Hindi ko rin naman kailangan 'yon kaya mas minanuti ko na lang sunugin. Wala rin namang saysay iyon dahil may asawa at anak na siya. Hindi naman ako nabaliw na nang tuluyan katulad ng kaniyang ama. Huminga ako ng malalim hab
Nangunot ang noo ko nang masulyapan ang matandang lalaki na may bilugang katawan na papalapit sa amin ni Daddy. Nakasuot ito ng magarang suit at may hawak na tungkod na sumusuporta sa paika-ika nitong paglalakad na dulot ng katandaan. Bali-balita na biyudo na ang nasabing lalaki. "You will marry him," my father gestured his hand toward him. Is Dad really serious? Ang akala ko pa naman ay ipakikilala niya na ako bilang susunod na leader ng Dayron Organization kaya niya ako inutusang maghanda para sa party na ‘to—pero nagkamali ako. "No, I won't. Dad naman!" mariin kong sambit sa kanya. "Nakikita mo ba ang agwat ng edad naming dalawa?" inis kong dagdag. "It doesn’t matter. The most important thing is saving our business," pangangatwiran nito. My father's words stunned me, leaving me speechless. "But I am not a thing you can just use so that you can pay your debts! " I yelled at him. "How could my own dad do this to me?" "How could we pay all the debts if you don't do this?!" gal
CHAPTER 2 Ronald took me to his mansion, and I was amazed at how big his entire property estate was. I and my mobsters even noticed that there were a lot of Black men guarding the whole estate. “So, Miss kung kailangan mo ang tulong ko,” panimula niya. “huwag kang mag-aatubiling sabihan ako,” pagpapatuloy pa nito sa sinasabi niya. "I will, and I didn't know this is how big your fortune is," I commented, wandering my eyes in the surroundings. "And it's bigger than our fortune," I added. Napangisi naman si Ronald sa narinig niya, "I am one of the top mafias in the city, and the whole authorities are looking for me," he uttered while fixing his black suit. "I am also a mafia queen but got abandoned because my dad wanted me to marry the old man because his business went bankrupt,” naiirita kong paliwanag na naman. Napangisi na lang siya sa naging reaksiyon ko at naghithit ng sigarilyo. Napansin ko rin na tila naging seryoso ang ekspresyon nito at parang bang may mga nalalaman siya.
Sa maiksing panahon na magkasama kaming dalawa ay paunti-unti nang nahuhulog ang loob ko sa kaniya. Sinusubukan ko namang pigilan pero hindi ko kayang labanan ang damdamin ko. Tuwing sinusubukan ko itong pigilan ay hindi ako mapakali. Hindi ako matahimik na tila ba gusto ko itong ilabas at iparamdam sa kaniya ang tunay na nararamdaman ko.“Airah,” biglang pagtawag ni Ronald sa pangalan ko.Nasa living room ako, umikot ako para harapin siya. “Bakit?” nagtatakang tanong ko ngunit nginitian lang niya ako. “Bakit nga?” pagtatanong ko muli."Hmm, breakfast is ready," he uttered in a soft voice. "We'll be going to have your training today as promised," he added before he left me here in the living room. Pumunta na agad ako sa kusina at pagkarating ko doon ay nagulat ako dahil iba't-ibang masasarap na pagkain ang nakahain sa mesa. Narito rin ang dalawa nitong kasambahay at nakatayo malapit sa mesa.“Ma'am, may kailangan pa ba kayo?” nakangiting tanong ng isang kasambahay sa harapan ko."No
"What's this all about? Why did Ronald hold my hand and we look so close together?" I asked, still confused about it. "Why didn't he even tell me about it?" "Maybe, it's time to ask him or you should call your grandma since she left a letter for you," my mobster suggested. I took a deep breath. "My grandma wouldn't answer it," I replied. "Also him, so we should do something that he must confess it himself," I stated my idea. "No, let him confess, Miss Airah." My mobster suggested so I glanced up to him. "Okay, that's a good idea," I replied. “Labis lang ang pagtataka ko dahil wala siyang sinasabi sa akin tungkol dito,” komento ko habang nakatingin pa rin sa mga larawan, medical records at ang sulat na iniwan ng aking lola. Napatingin ang tauhan ko sa likod niya nang mapansing biglang pumasok si Ronald kasama ang kaniyang mga tauhan sa pintuan. Malimit itong ngumiti sa akin kaya ngumiti ako sa kaniya ng pilit. Sumenyas siya at itinuro ang hagdan, "I'll rest," I heard him
Ronald decided to take me out and take me to the restaurant which was owned by one of his associates. His associate took us inside without people in the restaurant getting suspicious and drawing attention to us. Inside, there's also a table and chair just like how it appears outside. "I have organized this and asked him to make this for you," said Ronald, smiling. "I'm sorry if I wasn't the one who made this, I was just busy dealing with my personal stuff," he explained and planted a kiss at the top of my forehead. "It's okay, I understand," I replied. He pushed backward a chair for me so I can sit before he went to the left chair and pushed backward a chair for himself. There's a musician playing a romantic violin for us and at the center of the table there's a flower vase containing roses, and a lit candle. Hinintay namin ang i-se-serve na pagkain para sa amin. Nang saktong ilalagay na sa mesa namin ay naamoy ko kaagad ang mabangong aroma ng pagkain. Napangiti ako ng makit
Ronald gazed into my eyes, and his eyes wanted to tell me something. "I want you to know that you're the only one I can trust," he begins, his voice husky. "I am willing to take care of you and for the baby you're carrying," Ronald continues, his voice a whisper. "I am willing to keep you away from your father," dagdag niya, at inabot niya ang mga kamay ko habang unti-unting dumapo ang labi niya sa balat ko.I was surprised by what he just said. “I appreciate that,” a smile gracing across my lips. “But I want to ask something from you?”His eyes held my gaze. “Just tell me and I will answer it,” sagot niya kaya huminga ako ng malalim.I needed to lie so he wouldn’t notice that I secretly asked my mobsters to investigate him. “I-I feel so overwhelmed because it seems like we met before, we have known each other for a long time and sometimes there’s a vivid picture in my mind and I’m with this man in the past. Back then, he looks like you.” I told him, and I saw his shock expression.
DEXTER LAZIO'S P.O.V. This is actually insane since I couldn't imagine that she would be back to visit this villa. It's been a year since she took a last visit there, and I thought I could live inside her father's fortune. She's indeed a heiress, but that thing was only granted once her father died in her bare hands.Her emotions drove her to kill even her own father. Unfortunately, that's a biggest sin, but on the other side, her manipulative father also wanted to do the same thing to her.Magulo ang mga pangyayari at minsa'y hindi na ito maintindahan pero kailangan pa ring unawain ito. Ang kaniyang ama ay nag-iwan ng testamento ngunit hindi niya pa ito nadidiskobre. Ang huling testamentong iyon ay mahirap paniwalaan at baka isipin nilang gawa-gawa ko lang ito.Hindi ko rin naman kailangan 'yon kaya mas minanuti ko na lang sunugin. Wala rin namang saysay iyon dahil may asawa at anak na siya. Hindi naman ako nabaliw na nang tuluyan katulad ng kaniyang ama. Huminga ako ng malalim hab
THE DAYRON'S VILLA8:56 PMVISITING THE OLD FAMILY ESTATEAIRAH JHOANNE DAYRON'S P.O.V.Naisipan kong bisitahin ang lumang villa ng pamilya namin dahil matagal na rin akong hindi nakapunta rito. Pagdating pa lang namin doon ay agad kaming huminto sa harapan nito at napansin naming nakabukas ang gate kaya ipinasok na lamang namin ang dala naming sasakyan.Inilibot ko ang paningin ko sa paligid ay napansin kong parang ang linis pa rin nito at wala man lang nagbago. Napatingin ako sa itaas at parang may nakita akong kanina kaya ginusot-gusot ko ang mga mata ko dahil baka namamalikmata lang ako.Naglakad ako paakyat sa maliit na hagdan bago tumungo sa pintuan.I twisted the doorknob and noticed that it's open. "This is really weird," I commented.I walked over inside the house and darted around the surroundings. Every old piece of furnitures was still here, and the books cluttered in the mini cabinet in the corner."What's wrong?""Nothing, my love."Nagtungo ako sa magkabilang direksyon
RONALD NAVARRA'S P.O.V. My wife has everything she wants: the mansion, the villa, multiple properties, all from her father. We are a mafia family fighting for the principles we believe in, and I hope the next generation, passed down to our son, will continue to lead this legacy I will soon leave. Sa ngayon ay pupunta na naman kami ng port kung saan dadaong ang mga malalaking barko. Ang isa sa mga barkong dadaong doon ay ang kliyente namin na bibili ng mga alak at iba pang illicit goods na nais nilang bilhin. 2 HOURS LATER Nakatanggap kami ng tawag na dumaong na ang kanilang barko hanggang sa nakita na namin silang naglalakad papunta sa direksyon namin. Sinalubong naman namin sila at sinabihan kaming sa loob na lang ng barko gagawin ang transaksiyon. Ang barkong iyon ay pagmamay-ari ng pinuno nila sa grupo. Naglakad kami patungo sa loob ng barko at ini-lock nila ang pintuan nito para walang makapasok. Tinungo namin ang lugar na may mga lamesa at upuan para doon ilatag ang ka
Kinabukasan ay nakita ko silang dalawa na magkausap na naman at halos araw-araw ko silang nakikitang nagpaplano. Ang iba naman ay binabalot na mga bagay at iniisip kong droga na naman ang mga laman nito. Tumatakbo palagi ang mga pangyayari dito sa bahay sa mga operasyong gagawin nila. Ang mga kasambahay naman ay tahimik lang silang nagpupunas ng mga lamesa, bintana, at ang iba naman ay nagluluto na naman ng umagahan sa kusina. Pasulyap-sulyap ang mga ito sa mga ginagawa ng napakaraming tauhan dito sa loob. Nag-iiwas naman sila ng tingin tuwing nahuhuli ko silang matagal na nakatitig sa mga binabalot nilang bagay. Napansin kong napalunok ang kasambahay na may edad habanh pinupunasan nito ang malaking vase sa gilid. My footsteps echoed in the floor and she's obviously panicking and thinking what tricks she will use against me. Napansin ko ang malalim na paglunok ng babaeng may edad na rin at natigilan rin ito sa kaniyang ginagawa. Dahan-dahan niya akong nilingon at agad kong naki
NOTE: Bonus Scenes are for the readers and I hope you enjoy story and let me know your reactions in the comments. Nasa personal office niya si Ronald kaya naglakad ako papunta doon at sumilip sa pintuan. Napansin kong may tinitingnan itong mga dokumento at naisipan kong kumatok na lang sa pintuan kaya nabaling bigla ang atensyon niya sa direksyon ko. His face lit up and he lifted himself up before he walked over towards me. "Come in, my queen." He gestured his hand inside as he placed his hand around my waist. "What are these papers?" I asked, when I noticed them cluttering in his table." He pinched the bridge of his nose. "It's just about business operations and about the deal." Ipinaupo niya sa harap ng mesa niya bago siya naglakad pabalik sa loob ng mesa at umupo. Hindi ko mabasa ang iniisip niya dahil nakatitig lang naman ito sa akin. "Okay ka lang ba?" Pagbasag ko sa katahimikan sa pagitan naming dalawa. Napakurap-kurap naman ito bago nag-angat ng tingin. "Oo, nama
AIRAH JHOANNE NAVARRA'S P.O.V. Isinama nila ako sa operasyon nila para kung skating magkaroon ng foul play sa loob ay magkakaroon agad ng ideya ang mga tauhan namin dito sa labas kung anong gagawin. Medyo delikado ang operasyon na 'to dahil ang taong pagbibigayan nila ng droga ay isang malaking personalidad. "Kapag hindi kami nakalabas ng within 1 hour, alam niyo na ang gagawin." Mahigpit na bilin ni Ronald sa mga tauhan. Sinulyapan naman niya ako sabay yakap at dinampi ang mainit niyang labi sa aking noo. Sumulyap ng huling beses bago pumasok sa loob kasama ang aming anak at ibang mga tauhan. Bakit parang ang lungkot? Ano na naman bang nangyayari sa akin? Pilit kong iwinaksi ang mga negatibong naiisip ko sa aking utak. Nasa labas kami ng kinakalawang nang gate habang nakaparada ang itim naming mga sasakyan. Hindi kami puwedeng pumasok sa loob katulad ng napag-usapan nila. Parang akong nilulunod ng mga inisip ko at hindi ko rin malaman ang dahilan kung bakit ganito ang mga t
BUSINESS OPERATIONS NICCOLÓ NAVARRA'S P.O.V. When I was a kid, I used to dream of being like my father, and even though they're afraid that I would find out they were actually engaged in malicious activities such as murder, robbery, money laundering, and many more. They have no idea that I was actually aware of why they kept me engrossed in playing with my toys and why they mentioned I was not allowed to go out because of the threats looming over us. I am as smart as my father, and they didn't know how clever I am when it comes to thinking. Let's imagine a puzzle; I can easily come up with a solution and resolve it. My mind proposes a solution that strikes like thunder and is as sharp as a knife—it can run like a bullet inside a gun. So, tell me, do I look that stupid for not getting the hints? The clue is in front of me! And I only need to confirm it and show them what's wrong. The point is, the moment I stepped in, the guy felt so superior over others. Not to degrade his fam
RONALD NAVARRA'S P.O.V. Kinabukasan ay naghanda kami para sa panibagong operasyon ng grupo. Hinapit ko sa baywang ang aking asawa at hinalikan sa labi bago umalis. Maiiwan siya dito sa bahay kasama ang ibang mga tauhan at kasambahay. She waved us goodbye. "Mag-iingat kayo." Paalala niya sa amin bago sumakay ng sasakyan. Binuksan na nila ang malaking gate, pinaandar na rin ng driver paharap ang sasakyan hanggang sa tuluyan na kaming umalis makaalis. Sumulyap ako sa huling pagkakataon at nakita kong isinara na nila ang gate. This deal is everything to me. We meet the supplier—drugs, weapons—in the abandoned warehouse. Let's just say there'll be consequences if things don't go exactly as planned. My son said, "Dad, this is serious—life or death." I looked at him. "You dont have to worry." I assured him. "And you're ready for this. I'll be right here to guide you." Nagpatuloy kami sa pagbiyahe hanggang sa makarating kami sa pinakamahabang tulay. Ilang oras ang naging biyahe
Kagagaling lang namin sa bahay ng city governor at tulad ng inaasahan ay sinalubong agad kami ng anak naming si Niccoló kasama ang ibang mga tauhang narito sa bahay. "Kamusta naman ang operasyon?" agad na tanong niya. "Okay naman po, Dad." "You should lead them properly," he uttered sternly. "You are allowed to violence againts the members who can't keep their loyalty." He stated, grinding his teeth emphasizing his words. "Ginagawa ko naman lahat ng sinasabi mo, Dad." Magalang niyang tugon kaya tinguan na lang siya ni Ronald. Nilagpasan na namin ito at binigyan ko siya ng huling sulyap bago kami nagtungo sa hagdan. Umakyat kami ng hagdan at dumiretso agad sa kwarto naming dalawa. He twisted the doorknob and pushed in, he went inside first and I followed him. Pagkapasok ay agad niyang ibinababa lahat ng mga hawak niyang gamit sa sahig at nagtanggal ng coat na suot niya sabay sukbit sa brown ns stick na nasa gilid niya. Sobrang seryoso ng ekspresyon niya at hindi ko mabasa ku