Sarina
Ang damuho! Heto ako sa isang bakanteng table sa coffeeshop na pinagbilhan ko ng kape ng manyakol na si Maximus at pinapanood siya at ang babaeng sakang na Midori ang pangalan habang nag-uusap. Nakikita kong manaka naka ang naging pagpahid nito ng kanyang mata na akala mo may luha na invisible yata dahil hindi ko naman nakikita. Porke’t hindi nakikita ang damuhong manyak ay umaarte siya ng ganyan.
Ang siste ay, si Midori, ang babaneg sakang lang naman ang ex girlfriend ni Maximus na mabilis na nakipaghiwalay sa kanya ng malaman ang kanyang kalagayan. Inakala yata nito na hindi na makakakita or makakalakad na muli ang lalaki kaya naman mabilis pa sa alas-kwatrong nanakbo ito at nagpakalayo layo. Charot! Hindi ko alam at wala talaga akong idea.
Hindi yata siya masaya na hindi na siya mapapaligaya ni Maximus kaya ayun, iniwan niya ang lalaki. Kung alam lang niya kung gaano ito kamanyak ay malamang na hindi siya nakipag hiwalay.
Hindi na ako makatiis kaya naman tumayo na ako at nilapitan sila, wagas makatitig ang sakang pero kiber ko ba? “Hindi pa ba kayo tapos?” ang tanong ko,
“Pasensya na Love. Okay na, tapos na kaming mag-usap,” sabi ni Maximus sabay paatras ng kanyang wheelchair at mabilis naman akong pumwesto sa likuran para sana itulak na iyon.
“What? No, we’re not done talking yet, babe.”
“Oh, eh di magsalita ka dyan mag-isa,” ang sabi ko naman sa kanya. Ang kapal ng feslak, pa-babe babe pa eh love na nga ang tawag sa akin!
“What did you say?” ang angil sa akin ng babaeng sakang.
“Kung hindi mo naintindihan bahala ka sa life mo. Ano, Max, tapos na ba o iiwan na lang kita dito at magpahatid ka na lang pauwi sa assistant mo?” binalingan ko na ang asawa ko dahil kung gusto niya ay talaga namang iiwanan ko sila ng babaeng ito.
“Come on, babe. Let’s talk, let’s not end like this.”
“I’m married, Midori. There’s nothing I can do about it.”
“You can, why don’t you annul your marriage?” at talaga naman. Sampilungin ko kaya itong sakang na ito kahit mga bente lang?
“My wife is here, why are you saying things like that?” ang galit na sabi ni Maximus na ikinatuwa ko naman. At least kahit na manyak siya ay alam pa rin niya ang lagay naming dalawa.
“I thought you loved me?” maluha luha pa ang sakang.
“Yes,” sabi ng ungas na manyakol kaya mabilis akong napatingin sa kanya. Sarap sundutin ng mata eh. “But I am married and I intend to keep it,” dagdag pa niya.
“No, please. Don’t let yourself suffer by continuously living with this bitch. She doesn’t deserve you.”
“Excuse me? And who deserves him, you?” I exclaimed. Ang talipandas! “Did you forget what you did after you found out about his condition? You ran away!” dagdag ko pa. Aba eh hindi ako magpapatalo sa kanya. “And I am not a bitch, maybe you!”
Nanlalaki ang mga mata ni sakang kasabay ng panlalaki rin ng butas ng ilong niya. Hindi niya yata akalaing alam ko kung ano ang ginawa niya.
“I have my reasons, babe, believe me. I didn’t want to leave you that time, why do you think I’m here if I didn’t love you?”
“Because you saw him in the hospital and wondered why he was there. Then you found out that he’s going to undergo surgery so you’re here, acting pitiful.”
“That’s not true, babe. I just accidentally saw you earlier so I tried to talk to you,” talaga nga naman oo. Papanindigan talaga niya ang kasinungalingan niya. Bulag na nga, ginawa pang tanga si Maximus. Sa tingin ba niya ay hindi siya nakita ni Aries? Napailing na lang ako.
“Let’s go Sarina,” sabi bigla ng manyakis. At Sarina na lang ngayon, nasaan na ang Love? “We’ll go ahead, Midori.”
Tinulak ko na ang wheelchair niya pero bago ako tuluyang lumakad ay tumingin muna ako sa sakang sabay dila. Mabilis ko ng inilabas ng coffeeshop si Maximus at baka magbago pa ng isip. Naku, ha, hindi ako santo para pabayaan siyang mangibang bakod ng harap harapan.
Nagpatuloy pa ang aming pagsasama pati na rin ang pagpapagamot ng asawa ko, at nakikitaan naman ng doktor ng improvement sa therapy niya. Kahit ako ay natutuwa sa nakikita ko dahil nakakatayo na siya mag-isa. Ang hindi ko lang ikinatutuwa ay palagiang pagpunta ng babaeng sakang. Mukhang hindi ito papapigil kahit na laging sinasabi ni Maximus na hindi na pwede.
Well, iyon ay base sa naririnig ko kapag nag-uusap sila. Hindi ko alam baka dahil alam ng manyak kong asawa na nasa tabi lang ako kaya ganun ang sinasabi niya, pero kapag wala ako ay baka gumagawa pa sila ng milagro.
Sa paglipas ng mga araw ay masasabi kong nakakahanga si Maximus. Kahit na alam ko ang dahilan ng kasunduan namin at ang kapalit ng perang ibinigay niya sa akin ay hindi pa rin niya ako pinipilit na kunin ang dapat niyang kunin. Yes, we make out. Pero hanggang doon lang. Daliri pa lang niya ang nakapasok sa pagkababae ko.
Malambing din ito sa akin at kahit na ganun nga ang kalagayan niya ay maalalahanin pa rin at sweet ito sa akin. Minsan nga ay hindi ako makapaniwala na ganun pala siya. Panira nga lang talaga ang babaeng sakang na ngayon nga ay nasa therapy na naman ng asawa ko.
“What are you really doing here?” ang tanong ko. Nakakainis na kasi dahil imbis na ako ang hahawak at aalalay kay Maximus ay nauuna pa siya sa akin.
“I’m taking care of my boyfriend,” ang tugon niyang walang kagatul gatol. Ang kapal talaga hindi ba?
“Who happens to be my HUSBAND?” ang sabi ko naman din. Pinagdiinan ko ang huling salita para naman tablan siya ng kahit na konting hiya.
“He’s my boyfriend and we’re engaged, you destroyed our relationship.”
“Aba eh kapal gums ka rin naman pala eh. Ako pa pala ang sumira ha? Eh ikaw itong umalis ng malaman mo ang kundisyon niya!”
“Sarina, tama na yan,” napatingin akong bigla kay Maximus dahil ako pa talaga ang pinapatigil niya.
“Hindi mo naman ako in-inform, gusto mo pala siyang nandito eh di sana sinabi mo para hindi na ako nag aksaya ng panahong samahan ka dito.”
“Hindi ganyan ang ibig kong sabihin. Sinasabi ko lang na baka pinagtitinginan na kayo ng mga tao eh nakakahiya.”
“Ako pa ba ang dapat na mahiya? Ako ang asawa mo samantalang siya umaali aligid sayo, claiming to be your girlfriend! At okay lang sayo yon?”
“It’s not what I meant, Sarina,”
“You know what, since wala naman din akong pakialam, mas mabuti na iwan ko na lang kayo. Mapapaligaya ko pa kayong dalawa,” sabay alis.
Nakakainis na ako pa ang sinasaway niya gayong ang babaeng sakang na yon ay walang pakundangan kung ipagsigawan na may relasyon sila? Nagmumukha na nga akong tanga at katawa tawa dahil sa pagsagot sagot ko na ako ang asawa niya eh ako pa ang nakakahiya?
MATURE CONTENT!!Sarina“Subukan mo Sarina na iwan ako ulit, malalaman mo ang hinahanap mo,” galit na sabi ni Maximus pero hindi ko naman siya pinansin at sige lang ang pag scroll ko sa aking cellphone. “Nakikinig ka ba?” tanong niya pero ganun pa rin, wapakels ako. Bakit ko naman iintindihin ang isang taong mas inintindi pa ang sasabihin ng iba kaysa sa damdamin ko?Kakarating lang niya galing ng ospital at pagkaalis na pagkaalis ni Aries na siyang nag-uwi sa kanya ay hayan na at nagsimula na siyang mag sermon. Sa palagay naman niya ay may effect sa akin ang galit niya! “Sarina!”“Huwag mo akong sigawan!” sigaw ko rin. Akala niya yata ay hahayaan ko siyang ganunin niya ako porket nagkabayaran na kami. “Gagawin ko ulit iyon kung makikita ko pa rin ang babaeng sakang na iyon doon. Kaya ngayon pa lang sabihin mo na sa akin kung hahayaan mo siyang lumandi sayo para naman hindi na kita sasamahan.”“Are you jealous?” ang tanong niya. Gusto kong humagalpak ng tawa dahil doon pero pinigilan
Sarina“Love, I need to go to the office,” sabi ni Maximus. Monday morning at kasalukuyan kaming nagbe-breakfast. Ako ang naghanda dahil wala si Manang Lisa, may importante daw itong kailangang attend-an para sa anak niya. Okay lang naman dahil marunong naman ako sa gawaing bahay.“Okay,” ang maikli kong tugon habang patuloy ako sa pagkain.“Galit ka pa rin ba sa nangyari noong isang linggo?”“Wala akong karapatang magalit.”“Love naman, nagpaliwanag na ako.”“Sinasabi ko lang, dahil binayaran mo ako ay bahala ka na sa gusto mo. Basta pagkatapos ng isang taon ay tapos na ang kontrata natin,” ang tugon ko bago ko isubo ang huling kutsara ng kanin ko. Tapos uminom na ako ng tubig.Matagal akong kumain dahil pagkasubo ko ng sa akin ay susubuan ko naman ang asawa ko. Kung tutuusin ay wala namang problema, naiintindihan ko ang kalagayan niya at hindi naman ako masamang tao para pabayaan lang siya. Kaya kahit na naiinis ako sa kanya ng may isang linggo na ay hindi ko talaga siya matiis.“Huw
Sarina“Grandma,” ang bati ni Maximus. Nasa condo kami at kakarating lang ng kanyang lola. Ilang na ilang ako at hindi ko malaman ang gagawin dahil nakatingin ito sa akin at sa kamay kong hawak hawak ng apo niya. “Good morning po,” Syempre ay bumati na rin ako, baka sabihin ay wala akong galang. Tumaas pa muna ang kilay niya bago hinarap si Maximus. “How are you, apo?” tanong niya habang paupo sa couch katabi ng wheelchair ni Maximus kung saan ito nakaupo. Ako naman ay sa kabilang side na akala mo ay naka love triangle kami.“As you can see, I’m perfectly fine. Magaling mag-alaga ang asawa ko eh.”“Dapat lang dahil binabayaran siya para gawin yon!” Awts! Hindi man lang bumusina aba, kung hindi lang matanda ito eh pinatulan ko na talaga siya.“La…”“What? Totoo naman! Bakit, kung wala bang bayad yan eh magtatrabaho ng maayos yan? She better do her job properly or I am going to report her to the nurse's association.”“Asawa ko na si Sarina, La.”“So? ang nakataas ang kilay na tanong ng
Sarina“Congratulations Mr. Lardizabal!” sabi ng therapist niya dahil finally, pwede na siyang maglakad ng normal. Masaya ako para kay Maximus dahil talaga namang mahirap ang nakaupo lang sa wheelchair tapos ay hindi pa magawa ang mga bagay na gustong gawin. Hindi na rin ako makapaghintay sa nalalapit din niyang operasyon sa mata. Dumating na ang surgeon na hahawak sa kanya mula pa sa ibang bansa na ayon sa asawa ko ay nahirapan si Aries na hanapin.“Hay naku apo, this call for a celebration!” sabi naman ng matanda. “Siguradong magiging sobrang saya ni Midori nito,” dagdag pa niya at talagang ipinakita ko na sa kanya ang pag-ikot ng aking mga eyeballs.Yes, simula ng dumating ang lola ni Maximus ay lagi na ring present ang sakang na iyon kahit saan kami naroon. Sa condo ay malaya itong nagpupunta kaya naman mas lalo akong na bwisit sa asawa ko dahil pakiramdam ko ay hindi niya pinagbabawalang pumunta si sakang lalo na kung wala naman ang matanda.“Hi!” ang matinis na tili ng speaking
SarinaPumunta na ako sa room ni Maximus pagkatapos naming mag-usap ni Jason at wala na ang dalawang bruha doon. Saan kaya sila na nagpunta. “Tapos ka na?” ang tanong ko sa asawa ko na nakaupo sa wheelchair niya habang hawak ang kanyang cellphone na mukhang may hinihintay at galit? Bakit? Kanino? Huwag niyang sabihin sa akin.“Where have you been?” ang tanong niya na hindi ko malaman kung bakit parang iba ang dating sa akin.“Dyan lang sa labas. Sinabi ko naman na hindi ako uuwi di ba?” sagot ko. “Nasan na ang pamilya mo?”“Kung nandyan ka lang sa labas, bakit hindi mo alam kung nasan sila?”“Hindi ko alam kailangan ko rin pala silang bantayan.”“Hinahanap mo sila di ba? Ang sabi mo nandyan ka lang sa labas eh di dapat alam mo na kanina pa sila nakaalis.” Galit talaga ang dating ng tono ng pananalita niya.“Galit ka dahil sa nangyari kanina?”“Let's go home, Sarina,” sabi niya sabay tayo. Iba na ang dating niya ngayong talagang nakakalakad na siya. Sobrang confident ng kanyang tindig.
WARNING!! MATURE CONTENT!!SarinaIniangat niya ang suot kong damit at dahil parang nagmamadali ito ay inangat ko na rin ang aking mga kamay upang tuluyan na niyang mahubad iyon kasunod ang pagdakma niya sa aking maliit na dibdib na nagpaungol sa akin dahil sa paglalaro ng daliri niya sa aking munting korona. “Ohh…”Naramdaman ko ang pagtagilid niya kasunod ang paglapat ng aking likod sa kama at pag-ibabaw niya sa akin. Hindi ko malaman ang gagawin ko ngayong alam ko na na talagang balak na siyang kunin ang binayaran niya sa akin.Hinalikan niya ako at ramdam ko ang pagiging mapangahas non, bakit parang may galit? Talaga bang nagalit siya sa pagsagot ko sa lola at sa ex girlfriend niya? Dahan dahang naglandas ang kanyang mga labi papunta sa aking pisngi pababa sa leeg hanggang sa makarating iyon sa aking dibdib bago tuluyang sakupin ng kanyang bibig ang isa sa aking mga u***g na nagpa arko ng aking katawan sabay sabunot sa kanyang buhok.Ibang iba ang sensasyong dulot ng mainit niyang
SarinaMatapos ang unang pagsasanib ng aming katawan ay naging possessive na si Maximus. Lagi na lang niya akong tinatawag at gusto na nasa tabi niya ako. Ang nakakainis nga lang ay present pa rin ang lola niya kasama ang babaeng sakang na si Midori na kung minsan ay talagang sinasadya pang mag stay ng matagal sa condo namin. Kagaya na lang ngayon, araw ng linggo at kasalukuyan kaming nasa living room ni Maximus. Ang lola niya ay umalis at may pupuntahan lang daw na amiga sandali pero iniwan naman ang pambato niya na talagang naki-third wheel pa sa amin.“Babe, nauuhaw ako,” ang sabi ng sakang na nagpaikot talaga ng mga eyeballs ko. Balak pa yata akong pakuhanin ng tubig niya.“You have your feet, walk to the kitchen and get your own water,” ang nakairap kong sabi.“Why would I do that? I am Max’s girlfriend, you're his nurse!”“Well I am Max’s chicken so get your ass up and get your water because I am not going to do it for you.” Akala niya yata eh madadaan niya ako sa kaartehan niya!
Sarina3 days later ay nagpunta na ako sa aming Bayan sa isla ng Catanduanes. Kung may maganda mang nabago sa buhay ko ang pagpapakasal kay Maximus, iyon ay and nag eroplano na ako pauwi kaya naman isang oras lang ay nandoon na ako. Hindi kagaya kapag by land ay aabutin ako ng mga 18 hours lalo na kung kakaragkarag pa ang bus na masasakyan ko.Sinalubong ako nila nanay sa tapat ng aming munting bahay kasama ang aking kuya at hipag pati na rin ang 2 makukulit kong mga pamangkin.“Anak!” Mukhang masaya ang mudrakels ko ah. Ngumiti ako dito at sinalubong ko ang yakap niya. “Miss na miss na kita anak ko. Naku eh nakita mo naman na pati ang mga kapitbahay natin ay nakaabang sayo.”“Ano naman ho ang pinamalita nyo?” tugon ko sa sinabi niya. Ibang klase kasi ang pagiging proud nang nanay ko sa akin dahil nga nakatapos ako ng kolehiyo at nakapasa sa board exam.“Wala naman anak, alam mo naman na masaya lang din sila para sa iyo.” Isa lang ang masasabi ko sa mga kapitbahay namin, kahit na may p