Share

Chapter 2

Author: Yna-Hmd
last update Last Updated: 2021-05-07 21:40:52

Jace’s heart kept on beating fast as he looked at the person from the last row who stood up. Kung kanina ay nagtataka lang s’ya kung bakit pamilyar ang babae, ngayon ay napagtanto na n’ya kung sino ito.

“No. How… Why is she here?” he asked himself. He kept on looking at her and noticed the scar on her right arm. Papalapit ng papalapit ang dalaga sa kanya and his heart kept on pounding. He tried to calm himself, but how? ‘Why do I even feel this way?’

‘Hi, this is my sister’s diary. She has a message, and she wants you to sign on this page, please. Thank you.’ 

He looked at her for a second. He wanted to see her reaction if she would recognize him, but to his dismay, it seemed like she didn’t recognize him at all. Ngunit ang pagkadismaya na naramdaman n’ya ay napalitan ng masayang reaksyon dahil sa prutas na ibinigay nito sa kanya. Agad nitong ibinaling ang tingin sa diary, he knows he’s been signing this notebook every event, but it’s his first time to see the lady in front of her. 

‘Ah, it was her younger sister,’ he concluded. He read the diary and was shocked by what was written in it. Hindi n’ya alam kung pipirmahan ba n’ya ito o hindi, but looking at the lady smiling at her, she signed it. Napangiti ito ng makitang nakangiti din ang dalaga at nagpasalamat. He even waved back at her as she said goodbye.

“Hey, why are you smiling?” asked their leader, Ram, who was next to him. Agad namang nagseryoso ang binata at napatingin sa paalis na dalaga. His gaze shifted to the main door and noticed that it was raining hard.

He stood up and looked for his coat. Nang matsambahan n’yang nakatalikod ang dalaga ay dali-dali nito ipinatong ang damit sa kanyang balikat at naglalakad palayo na parang walang nangyari. He laughed at himself. ‘Why do I even have to hide that way?’

After the event, he called his dad and told him he’ll be visiting. He’s excited to see him since he hasn’t been here for a quite a while. Total may fan sign naman sila sa Busan ay nilubos na nitong madalaw ang magulang. It surprised him to see a familiar figure of a woman standing and talking to his father.

“Hello Sir, sorry to disturb you. It’s still raining hard. Would you mind if we stay here for a little longer? Our hotel is just on the next street. We will leave as soon as the rain stops.” 

“It’s okay. You and your friend can stay here,” answered the old man. Batid ng may-ari ang gustong ipahiwatig ng kaharap. Tutal dalawa lang naman ang taong makakakita sa kanyang anak ay pinayagan nya ang mga ito na magpalipas oras. Maya-maya pa ay nakita n’yang pumasok ang binata sa pintuan kaya agad n’ya itong sinalubong.

“Girl! Hindi ba s’ya yung isa sa mga lalaking nasa fansign event kanina?” Tanong ni Jazy na hindi mapigilang tapik-tapikin ang kaibigan hanggang sa lingunin s’ya nito. Agad na tinignan ni Regina ito at ibinaling ang tingin sa binata na naglalakad.

She didn’t notice it at first, but his ashy-blonde hair was really nicely styled in a side sweep and it stayed in place all day. The good-looking man was about 5’9 tall and the way he walks makes him hotter. He has a charming quality and is a smiley person. He has a sharp jawline and his eyes are wider compared to his photos. Ngunit nawawala ang mga mata nito sa t’wing ngingiti.

“Ay s***a”! Iwinaglit ni Regina ang kanyang nasa-isipan, ibinaling nito ang tingin sa cellphone, and saw her friend evilly looking at her and smirked.

“Wow shota!” Kinindatan ni Jazy ang kaibigan sabay kurot sa tagiliran. “Kala mo hindi ko nakita ‘yun a.” Kantyaw ng dalaga.

He saw the guy hugged the old man, so she asked her friend if they could leave now. Nakaramdam ito ng hiya dahil hindi nila alam kung saan sila pu-pwesto. Napakalawak ng cafe, but it seems like the space is too small for them. Pakiramdam n’ya kasi ay parang lagi n’yang nakikita ito. Biglang nanlaki ang kanyang mga mata. 

‘Right! S’ya nga!’ That’s what she’s thinking about. Pinilit nitong alalahanin ang isang pangyayari na naganap ilang taon ang nakalipas.

She and her younger sister, who was about fifteen years old at that time, visited Coron, Palawan. Maaga man silang naulila ay ginawa lahat ni Regina ang lahat para makapag tapos at hindi nito pinabayaan ang kapatid. Adik sa kdrama si Marga at super supportive sa kanyang favorite kpop boy group. World tour, fansign events, albums… name it, meron s’ya. Gayun pa ma’y hindi pinabayaan ni Marga ang kanyang pag-aaral kaya okay lang para kay Regina ito. 

“Ate! Look, may shooting dun oh!” She pointed to a group of boys and staff who were taking photos of the scenery. Agad na tumakbo ang nakababatang kapatid papunta sa direksyon ng mga binata. Hindi na n’ya napigilan ito. Good thing, the staff and the guys look friendly and they allowed her sister to take photos with them. Sa hindi kalayuan ay nakita nito ang nakababatang kapatid na tinuro s’ya habang kausap ang isa sa mga binata. Pagkatapos ng ilang minuto ay bumalik ang kanyang kapatid na malawak ang pagkakangiti.

“Nako ate, dapat pumunta ka din doon kanina, may ipapakilala pamandin sana ako.” Ngiting sabi ni Marga.” Mag-asawa ka na ate. bente kwatro ka na pero wala ka pang boyfriend, ” her sister teased. 

“Ayun na nga e, wala pa akong boyfriend pero gusto mo na akong mag-asawa. Atsaka, sinong mag-aalaga sayo pag nag asawa na ako.” she answered, hugging her. 

“It’s okay, ate. Hindi mo na ako proproblemahin.” Those were the last words she heard from her.

IT was their second day at the hotel when she noticed her sister wasn’t beside her. Napatingin ito sa orasan. ‘Seven-thirty palang ng umaga, asan naman ‘yun?’ 

She immediately put on her robe and went outside. A group of people were at the shore who seem to look for someone too. Kung hindi s’ya nagkakamali ay ito ang mga grupo ng kalalakihan na pinuntahan ng kanyang kapatid noong isang araw. She thought her sister might be with them again, so she ran approaching them. Saktong paglapit n’ya ay ang pag-ahon ng isang lalaki na buhat- buhat ang isang babaeng walang malay.  

She couldn’t believe what she saw. It was her sister. Sabi ng mga tao ay nakita nila ito na naglalakad-lakad, pinayuhan daw nila ang dalaga na malakas ang alon sa umaga ngunit parang wala daw itong narinig at bigla nalang nagpakuha sa daloy ng alon. The guys saw what happened, so they ran and helped to find the girl, dahil sa lakas ng alon ay medyo nahihirapan ang mga ito sa paghahanap. Twenty minutes later, one guy found the girl, and they immediately went to the hospital. Unfortunately, Marga was announced dead on arrival. 

Hindi namalayan ni Regina ang pagtulo ng luha nito habang naalala ang mga pangyayari.  

“Girl, are you okay?” her friend asked. Mabilis n’yang pinunasan ang kanyang mga luha at inaya ang kaibigan na umuwi. Ayaw na din nilang maka distorbo sa mag-ama kaya agad naglakad palabas ng pintuan. Not knowing that from a distance, Jace was looking at them. His eyes were focused on the woman who had a bandana wrapped around her neck.

‘Those short wavy hair, those eyes… Where have I seen you exactly?’ Alam n’yang ito ang babae na nakabungguan n’ya sa isang underwater diving. Pero may nagsasabi sa kanya na hindi ‘yon ang unang beses na nagkita sila.

“Don’t you have a girlfriend?” Napatingin ang binata sa ama nang bigla itong magsalita. “Are you still thinking of her?” his father asked in their first language.

“Dad, I have moved on from what happened to Coleen. Besides, I don’t think of having a girlfriend right now, ” sagot niya. May punto naman ang ama, pero busy lang talaga sya, isa pa ay gusto n’yang makahanap ng isang taong makakaintindi sa kanya. Lalo na’t kasali ito sa isa sa pinaka kilalang grupo. 

“Ah, maybe you’re waiting for that girl. Am I right?” Sa pagkarinig nito ay biglang nagtama ang tingin ng mag-ama.

“You’ve moved on with your past girlfriend but you’re stuck with the girl who had the same experience as yours. Is that right?”

“N-No,” he uttered. But his own words bounced off the wall and came back as a flash of a memory and imagination.

IT was seven in the morning and they needed to wake up early for another shoot. He and his friends went outside to breathe fresh air when a young girl caught their attention. She was walking back and forth on the shore and noticed the girl chasing the waves. Akala nila ay naglalaro lang ito but to their surprise, nagpakuha sa alon ang dalaga. Agad nilang tinawag ang mga staff para sabihin ang nangyari. He then looked for the girl.

Malakas ang alon at maski s’ya ay muntik ng matangay pero hindi ito nawalan ng pag-asa, muli itong sumisid at nakita ang batang babae na walang-malay. He immediately grabbed and pulled her up. She saw the girl’s sister trying to calm herself and trying to wake her sister up as they went to the closest hospital. But sadly, the young girl didn’t make it. 

‘Wake up, Marga, wake up… Please.’ He heard these words. She was crying so hard that even he couldn’t believe it. If only he knew what would happen, then he should’ve prevented the girl from playing with the waves. If only he was a bit earlier to realize what the girl wanted to do, then this wouldn’t have happened. 

He went back to the hotel and looked at himself in the mirror. A sudden flashback appeared in his mind. It was the same scenario that happened when he and his high-school girlfriend went on a beach.

‘Jace, what would you do if you saw me playing with the waves?’ 

‘Of course, I won’t do anything.’ he laughed. Knowing Coleen, she’s fond of playing with the waves. He saw her run towards the waves and looked at him. ‘Tell my parents that I love them, and I love you more.’ He responded by saying ‘I love you too,‘ while looking at her in the distance. Tatayo na sana ito para sundan ang nobya nang marinig ang pagtunog ng cellphone nito. It was Coleen's mom. He picked up the phone and was about to wave at her, but to his surprise, she was nowhere to be found. 

He shouted for her name, akala n’ya ay nakikipag biruan ito pero ilang minuto pa ay wala pa rin s’yang nakikita. Mabilis itong sumisid sa dagat kahit malakas ang hampas ng mga alon, ngunit hindi n’ya ito nakita. His heart beat fast. Masama ang pakiramdam ni Jace. Muli itong sumisid ng sumisid, at sa ikaapat na pagkakataon ay nakita n’ya ang dalaga na walang malay. He brought her to the hospital, but sadly, Coleen didn’t make it. 

Nagbalik tanaw ang binata at nagpakawala ng isang malalim na hininga nang maalala ang mga pangyayari. Biglang napatigil ang binata sa kakaisip ng mapadako muli ang mga mata nito sa dalawang babaeng naglalakad paalis ng cafe. He focused on the woman, who wore a black coat and a bandana around her neck, who jogged her hands through her hair and quietly wiping her tears. At that moment, another memory flashed in his mind. 

‘Wake up… Wake up Marga, please.’ Were the words that echoed in his mind. Even if they appeared as a scatter of flashbacks, reflecting the confusion in his mind, now he knows who the girl is. Now he knows why the woman looked so familiar. Agad itong napatingin sa petsa sa kanyang cellphone. ‘May three, twenty twenty-one.’

Aside from the shark incident that happened six months ago, they first met exactly four years ago at an Island where they had shot their summer package in the Philippines. Naalala pa n’yang may concert sila sa Maynila kung saan napakaraming tao ang dumalo. 

“So, it was really you. I wonder how you’ve been these past years.”

Related chapters

  • Close - Lost Souls    Chapter 3

    SA loob ng hotel ay hindi maalis ng dalaga sa isipan ang guwapong mukha ng lalaki. Pilit n’yang ibinabaling sa ibang bagay ang kanyang atensyon ngunit hindi n’ya maiwasang isipin ito. For a moment, she looked confused, but she approached her friend to tell what was bothering her. “Jazy, naalala mo yung nangyari sa kapatid ko? Yung lalaki na pinuntahan natin sa event, and the guy at the cafe, siya yung nag-ahon kay Marga.” she said as her eyes expresses astonishment. “It was him.” Gulat na napatitig ang kaibigan sa dalaga at inaya itong umupo sa dulo ng kanilang malambot na higaan. “What? You mean that gorgeous hot guy named Jace?” nakangiting tanong nito. Regina nodded in response. “I just feel bad because I wasn’t able to see him after what happened. Kahit papaano sana nakapag-pasalamat ako.” Jazy pouted back as she lay down on the bed with her hands resting on the back of her neck. “Yeah, ‘diba nga muntik na daw s’yang matangay ng alon?” She looked at her friend, who again n

    Last Updated : 2021-05-07
  • Close - Lost Souls    Chapter 4

    HEARING that answer, she turned and ran into her room. She couldn’t even imagine herself imagining the way she showers. Agad itong napatigil nang maalala ang bikini na naiwan sa shower room. Kaya dali-dali itong nagsuot ng bathrobe at kumatok sa kabilang kwarto. “Excuse me. I don’t mean to disturb you, but I think I left something.” She knocked three times pero wala itong sagot. Naisip n’ya na baka may pinuntahan ito kaya napagpas’yahan n’yang bumalik mamaya. Lingid sa kaalaman nito ay may palihim na kumukuha sa kanila ng litrato.‘Regina Alterro, huh? How dare you! Let’s see if you can get away with this.’ Pagbukas ng elevator ay napansin ni Jaceang isang taong palihim na nagtatago sa isang banda. May dala itong camera at tila nakaturo sa direksyon ng kanyang kwarto. Sanay na sila sa ganoong sitwasyon, but he felt uneasy this time. Dumiretso nalang ito sa kanyang kwarto at nagkunwaring walang nakita. He was about to close the door when the girl from the next room began to appear in

    Last Updated : 2021-05-07
  • Close - Lost Souls    Chapter 5

    “ARE you ready?” tanong ni Jazy sa kaibigan.Ngayon ang araw alis nila papunta sa isang syudad sa Korea at kanina pa excited ang mga ito. “Yes. Naka-impake na ako. Anong oras ba alis ng tren?” “Alas-tres pa naman ng hapon, may dalawang oras pa tayo para makapag libot dito sa Busan. Do you want to have a coffee? Magnate cafe nalang kaya uli?” Hindi na nakatanggi pa si Regina. Sa isip nito ay impossible siguro na makita n’yang muli ang binata. Pagkagising nya kasi ay wala na ang lalaki. Lumabas ito ng kwarto para sana kamustahin ang binata pero nakita n’yang nililinis ng mga hotel staff ang kwarto. ‘Umalis na siguro yun.’ Pagkatapos mag kape ng dalawa ay dumiretso na sila sa sakayan ng tren. Tatlo at kalahating oras din ang byahe nila kaya naman ay naghanda ito ng mapapanood. She opened her account when an ad for a certain network company suddenly popped up on the screen, which was advertised by a kpop boy group. Hindi makapaniwala ang dalaga na pati dito ay makikita pa nito ang b

    Last Updated : 2021-05-07
  • Close - Lost Souls    Chapter 6

    “I didn’t expect to see you here,” he said. Ibinaba nito ang payong at tinignan ang dalaga. “Are you on a vacation?” “I, too, didn’t expect to see you here,” she answered in a low voice. “Ah, yeah. Our next flight would be on the 15th, so we spent our vacation here in Seoul.” Hindi na nagsalita pa ang lalaki. Sa totoo lang ay hindi n’ya alam kung paano siya makikipag-usap sa kaharap. He then broke the silence. “Do you want to go out for a ride?” She was hesitant to answer. First, hindi naman talaga niya kilala ang binata, kahit pa Kpop idol pa ang kaharap nito ay hindi naman siya ganun kadali ma-aya. Pangalawa, natatakot siya na baka may gawin itong masama. “Hey, I don’t mean anything. I just can’t sleep and I just wanted to roam around.” “Ah. Okay, but we won’t be using your car, right? “‘Mahirap na, baka mamaya ay kung saan saan pa mapunta.’ “Sure. We can have a walk,” sagot ni Jace. Nang tumigil ang ambon ay agad na silang nagsimula sa paglalakad. Sa una ay may ilang na

    Last Updated : 2021-05-09
  • Close - Lost Souls    Chapter 7

    “GOOD MORNING villa hannam-dong! Good morning girl!” Bati ni Jazzy na mukhang maganda ang gising. Kunot noong tinignan ni Regina ito habang naka-upo. “Ganda ng gising natin a? Anong meron?” “Anong anong meron? Maganda ang gising ko kasi kumpleto ang tulog ko!” Sagot ng kaibigan sabay tawa. “Oo nga naman, sino ang hindi maganda ang gising pag ang tulog mo ay umabot ng kinse-oras.” Napatingin ang kaibigan sa wall clock at napagtantong mag alas-onse na pala ng umaga. “Grabe, happy lunch na pala dapat. O ikaw, anong meron at nakatunganga ka jan sa pintuan?” Tanong nito kay Regina habang nakapamaywang. Iling lang ang naging sagot ng dalaga sa sa kanya ngunit maya-maya ay nagsalita din ito, “Nothing,” she answered. “Anong nothing? Teka, don’t we have a date today?” Muling tanong ng kaibigan na ngayon ay nakatunganga na din sa harap ng pintuan. “Date? Saan ba magandang puntahan dito?” Tinatamad talaga akong gumalaw pero sayang naman ang araw kung papalipas lang tayo sa vi

    Last Updated : 2021-05-09
  • Close - Lost Souls    Chapter 8

    Regina slowly opened her eyes and found herself lying in a bed while her left hand was chained. Hindi ito makapaniwalang naka posas ang kamay nito sa kama kaya agad itong nagsisigaw at humingi ng tulong. Nilibot nito ang tingin, she’s in a pleasant room and in a nice bed. Ang kwarto ay may puting pintura at maaliwalas. Pinilit nyang bumangon, but she still feels groggy. “Where am I?”Pinilit alalahanin ng dalaga ang mga huling pangyayari. Takot ang naramdaman nito kaya agad nyang hinanap ang cellphone pero hindi n’ya ito makita. Nakita nito ang isang susi na nakapatong sa lamesa malapit sa kama, agad nya itong kinuha at halos mapa-iyak nang mabuksan ito. She immediately opened the door and was shocked to see a hallway. Para s’yang nanghihina pero kinalma nito ang sarili at agad na lumabas. Binati pa ito ng mga staff na parang walang nangyari. Dali itong lumabas at agad na nakapara ng taxi, dito ay napa hagulgol sya ng malakas. “Are you okay?” Tanong ng driver. Hindi s’ya makasagot

    Last Updated : 2021-05-10
  • Close - Lost Souls    Chapter 9

    JACE woke up early the next day to talk to Regina. He wanted to more details so he would know how to at least protect her. After that, he asked his friends if he could help him investigate about what happened. Buti nalang ay walang ganap ang kanilang lider kaya pumayag itong samahan siya. They were sitting at the exact place where Regina and her friend dined in. Dahil inaantay nalang nila ang go-signal ng owner para makita ang CCTV. Since malapit na kaibigan nila ang may-ari ay pinagbigyan sila nitong makita ang footage. They just have to disguise upang makaiwas sa mga tao at sa mga matang maaring nagbabantay sa kanila. Maya-maya pa ay pinapasok na sila nito sa isang kwarto. “Here’s the footage that happened at around 10:15 am,” sabi sa kanila ng controller. Makikitang pumasok ang magkaibigan at masayang nagkukwentuhan ang mga ito habang papunta sa kanilang lamesahan at umupo. The first twenty-minutes of the footage seemed to be normal. Nothing strange happened. Not until their order

    Last Updated : 2021-06-01
  • Close - Lost Souls    Chapter 10

    “ZAC? Hoy, Zee Axl Castiglione!!” Sa lakas ng sigaw ni Regina ay sino ba naman ang hindi mapapalingon? Agad na napatingin ang binata sa kanyang direksyon. Pinagmasdan n’ya ito ng saglit at maya-maya ay nakangiti itong lumapit. “Elia Regina Alejandra Alterro, ‘di ka na nga tumangkad pero lunok mo pa rin ‘yung speaker!” Tawang sabi nang gwapong binata. “How are you? Teka, anong ginagawa mo dito?” “Doin’ good. Tagal nating ‘di nagkita ah. I’m with Cali, remember her? Classmate natin nung grade school. Sinamahan ko lang, she just met her colleague to congratulate her. By the way, congrats!” Itinaas nito ang kamay upang makipag-appear sa dalaga. “Thank you! Teka, Cali?” Napamangha ito nang maalala ang tinutukoy ng binata. “‘Yung maganda at mayaman? Yung crush mo dati kaya mo binully?” Sabay tawang hampas ng dalaga sa balikat nito. “Ssh, your mouth,” saway nito at natawa. Regina and Zac became close friends since elementary days dahil best of friends' din ang kanilang mga ma

    Last Updated : 2021-06-02

Latest chapter

  • Close - Lost Souls    Special Chapter: The Letter

    Jace, My heart aches in sadness, and secret tears flow while writing this letter. After I found out about my pregnancy, I was diagnosed with severe anemia. I was told to take a rest and drink my medicine, which I did. But unfortunately, it didn’t work on me. If this letter was passed on to you, then I might be gone now. But that’s okay, because I have prepared everything for Era, the things that our daughter would need as she grows up. Her documents are all prepared in case you would need it for processing her papers and also, I have left an album that records my pregnancy journey. I wanted her to know how much I took care of her while she was still inside my womb until the day, I last held her. Tell our daughter that I’m always looking after her. Tell her that mommy loves her so much and tell her I’m so sorry because I couldn’t be there for her. Jace, I love you so much that if given a chance in the afterlife to turn back time and change it, I wouldn’t. I would still cho

  • Close - Lost Souls    Epilogue

    “DA-DDY! “Sigaw ng isang batang babae kay Jace habang pilit nitong isinisiksik ang kanyang maliit na katawan sa braso ng ama. She went beside her dad, kissed him on the cheeks, and started jumping up and down the bed. “Mm? Era, baby. Why did you wake up this early?” Kahit pipikit pikit ang mata ay pilit n’yang iminumulat ito at tumingin sa maliit na alarm clock na nakapatong sa kanyang lamesa. ‘It’s just five in the morning...’ Kahit nakahiga ay nilingon nito ang paligid ng kwarto at dumungaw sa labas ng bintana na katabi lang ng kanyang kama. Ang puting kurtina ay ihinangin ng malakas kaya natakpan nito nang bahagya ang gwapong mukha ng lalaki. He woke up to the sound of the waves. ‘Hey, wake up sleepy head. We need to see the sunrise.’ Jace heard these words, so he slowly turned to look at her beautiful wife. He stared at her for seconds and genuinely smiled at her woman. Gandang-ganda padin ito kay Regina kahit pa araw-araw niya itong nakikita. “And why are you wearing

  • Close - Lost Souls    Chapter 30

    ISANG malakas na sigaw ang narinig mula sa kwarto na ikinagulat nila Jazy at Justin. Both rushed to the bathroom where Regina is. “Ang sakit!” Muling sigaw ng buntis habang nakasandal ito sa pader at nakahawak sa kanyang tiyan. “What are you guys doing there? I said ang sakit!” she added. Nagkatinginan ang dalawa na hindi alam kung anong gagawin. Muli nalang silang gumalaw nang makarinig muli ng isa pang hiyaw. Si Justin ay agad na lumapit kay Regina habang ang kaibigan ng dalaga ay mabilis na lumabas upang magtawag ng nurse. “Noona, are you going to give birth? A-anong gagawin ko?” tanong ng binata. Dahan-dahan nitong inaalalayan ang buntis at tinulungan na makaupo sa higaan. But Regina didn’t like the feeling of sitting down, as she felt uncomfortable, so she slowly bent down like she was praying. Napakamot sa ulo si Justin dahil sa nakita nito at napaatras nalang s’ya dahil isang malutong na mura ang kanyang narinig. “Putang-ina Jace! Nasaan ka ba!” she was furious. N

  • Close - Lost Souls    Chapter 29

    “HAS he arrived yet?” Tanong ni Regina sa binatang si Justin habang pilit niyang iminumulat ang mga mata nito sa pagkakatulog. She was advised to stay at the hospital because she could give birth at any time. Napatingin ang dalaga sa orasan na nakasabit sa puting ding-ding at muling nilingon ang binatang nakaupo malapit sa kanya. “It’s been six hours since his flight. Bakit wala pa s’ya?” she asked nervously. Hindi nanaman ito mapakali sa isiping hindi nito makikita ang lalaking minamahal. “Shh... He’ll come. I’m sure my brother will come. You just need to take a rest. Kailangan lumabas ng pamangkin ko nang hindi stressed,” Justin responded jokingly. He looked at the time on his black watch and took out his phone from his pocket. Later on, excused himself from the room. Ngunit bago pa ito makalabas ng pinto ay nakita n’yang kinukuha ni Regina ang remote ng telebisyon na nakalapag sa isang puti at maliit na lamesa. His eyes widened as he tried to stop her from getting it. “Wai

  • Close - Lost Souls    Chapter 28

    AFTER hours of flight, nakarating na din ng Seoul si Jace. Wearing a simple white shirt paired with his acid wash jeans, he wore his glasses to avoid people. Kahit may mga ilan na namukhaan s’ya ay agad din itong nakaalis sa airport ng mapayapa. Sinundo ito ng kanilang manager at dalawa sa kagrupo n’ya. Sa loob ng sasakyan ay agad n’yang binuksan ang kanyang cellphone at sunod-sunod na text messages at notifications ang kanyang natanggap. Medyo napasimangot ang binata dahil wala s’yang mensahe na natanggap mula sa nobya. Pina-roaming pamandin nito ang sim na ginamit n’ya sa pilipinas. He scrolled through his inbox and smiled as he read his younger brother’s message. “Thank you, hyung.” It was a simple thank you, but Jace couldn’t help himself but smile as he was called hyung or kuya by a person he hadn’t seen for years. Sa isip n’ya ay kulang pa nga ang mga gamit na ibinigay nito kumpara sa mga taon at pagsasamahan na dapat binuo n’ya kasama ang kapatid. Kung hindi pa n’ya kinalk

  • Close - Lost Souls    Chapter 27

    MALUNGKOT na tinanaw ni Regina ang nobyo hanggang sa mawala ito sa kanyang paningin. Napasinghap nalang ang dalaga at nakasimangot ito na humarap kay Justin. “He already went in,” maikling sambit niya at muli ay humakbang. Agad naman s’yang sinundan ng binata at sinabayan ang lakad nito. “Why didn’t you tell him? We both know that he—” Hindi na pinatapos pa ng dalaga ang sinasabi ng lalaki dahil alam nyang pagsasabihan lang siya nito. Tumigil ito sa paglalakad at sinulyapan ang binata. “Don’t worry. I’ll tell him after their concert,” she said and smiled. “Ayokong dumagdag pa ako sa iisipin n’ya, so I decided to tell him after their concert. It’s just a month from now, so I think that would be fine,” she added. Tinapik ng dalaga ang balikat ng kaharap at inaya nalang n’ya itong kumain as she felt hungry again. Nagpakawala nalang si Justin ng isang malalim na hininga tsaka tumango. Makalipas ang ilang oras ay inihatid na ni Justin ang dalaga sa kanyang bahay. Batid ng binata na

  • Close - Lost Souls    Chapter 26

    THE next day, Jace woke up with joy in his heart. Natulog ito sa ospital dahil sinamahan n’ya ang nobya. Sinabihan kasi si Regina ng kanyang doktor na ipagpabukas ang pag-alis dahil may inaantay pa silang karagdagang resulta. He stretched his arms and looked at her woman who’s still asleep. Dahan-dahan siyang tumayo at maiging nag-ingat upang hindi makagawa ng kahit na anong ingay. Linapitan n’ya ang dalaga at marahang hinalikan ito sa noo. “Good morning,” he whispered. Bigla s’yang napatingin sa kanyang suot na relo at muli ay bumaling ng tingin sa nobya. Ngayon kasi ang araw ng alis niya pabalik ng Korea. Alas tres ng hapon ay kailangan nasa airport na s’ya dahil alas-kwatro ang flight nito. He felt pain in his chest, thinking that he needs to leave. Matagal n’ya itong hindi makikita at alam n’ya sa sarili na ayaw nito ng ganoong sitwasyon, pero nangako siya sa dalaga na kahit anong mangyari ay kailangan nilang kayanin at maging matatag para sa isa’t isa. ‘Just one more year

  • Close - Lost Souls    Chapter 25

    JACE excitedly twisted the doorknob and opened the door. Inilapag niya ang kanyang mga binili sa lamesa at hinanap ang nobya. He shouted for her name but he got no response. Ang akala ng binata ay nakatulog ito kaya naman naglakad siya patungo sa kwarto ng dalaga, ngunit bago pa siya makapasok sa silid ay agad s’yang nakatanggap ng isang tawag. His forehead creased and his lips curled, giving an astonished look. Nagtataka s’ya kung bakit tumatawag ang kanilang manager. ‘Why would he call?’ He cleared his throat and answered the call. Pinaalalahanan lang pala s’ya na huwag gumawa ng kalokohan o anumang issue dahil malapit na ang world tour nang kanilang grupo. “Don’t worry, manager, I got this all handled,” paninigurado ng binata. Ilang minuto pa nag-usap ang dalawa bago ito nagpaalam at ibinaba ang telepono. He took a deep breath and looked around. Hindi n’ya pa rin nakikita ang nobya kaya naman tumuloy na ito sa kwarto. Regina wasn’t there, but he could hear the water running wa

  • Close - Lost Souls    Chapter 24

    “BABY, sorry. Masakit ba?” Hinawakan ni Ceri ang bandang dibdib ni Justin at unti-unting nitong ibinaba ang kamay papunta sa mga pandesal ng binata. “Hey! What are you doing?” saway ng binata. Mabilis n’yang inalis ang kamay ng babae at tinignan ito. Ceri gave him a malicious smile as she tried to lay her hands on his abs once more. “Chandria Serene! You’re such a pervert!” At muling sinaway ng binata ito. Kahit masakit ang katawan ay tinalikuran n’ya ang dalaga na kinukulit parin s’ya. Nagkatinginan nalang si Jace at ang nobya nito dahil hindi nila alam kung ano ang nangyayari o kung bakit tila nagbabangayan ang dalawa. Nang makaramdam ay pangusong tinuro ni Regina ang pinto, hudyat na dapat na silang umalis para magkaroon ng oras ang dalawa. Natatawa na lumayo sila sa kanila at muli ay isang sigaw ang narinig ng magkasintahan. “Y-ya! You guys can’t leave me!” Justin shouted. Hindi naman ito pinansin ni Jace. Instead, he held her girl’s hand and waved goodbye to his younger brot

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status