Chapter 7

Chap 7

--

1 day left

Hindi ako nakatulog dahil sa pangyayaring nasaksihan ko. Hindi ko inaasahan iyon. Ang akala kong madaling laro, mas lalong naging mahirap dahil sa nakita ko kahapon

Pumapanig ang headmistress sa mga killers. Hindi sila patas! Anong gustong mangyari ng headmistress na iyon samin? Nababaliw na ba talaga siya?!

Biglang may ingay ng megaphone akong nadinig saka ito nagsalita ~ Lahat magtungo sa puso ng siyudad... Inuulit ko, lahat magtungo sa puso ng siyudad ~

Agad akong lumapit sa may bintana't dinungaw yung nag announce kanina. Naglalakad siya papunta sa puso ng siyudad

Nagmadali na akong lumabas saka sinunod ang sinabi nitong magtungo sa puso ng siyudad.

Pagdating ko'y napuno ng mga tao ang puso ng siyudad. Mayroong maliit na entablado doon at may taong nakatayo't may mikropono

Maya maya'y umakyat ang kaisa-isang babae sa hanay nila kaya malamang siya na ang headmistress

Kumulo na agad ang dugo ko saka wala anu-ano'y sinugod siya "Mandaraya!"sigaw ko habang nakaturo sakanya habang naglalakad palapit sakanya

Sakin napunta ang nagtataka nilang tingin lalo na ang headmistress. Pinanliitan niya ako ng mata "At sino ka naman?"taas kilay niyang tanong

"Hindi na mahalaga yun.."matigas kong sagot saka tumingin sa madla "Itong taong toh ay mandaraya!"sigaw ko upang madinig nilang lahat habang nakaturo sa headmistress. Namayani ang bulong-bulungan dahil sa pangyayaring iyon "Nakita ko mismo sa loob ng building of power, konektado sila sa mga killers na nilagay nila dito sa siyudad na toh!"tumingin ako sa headmistress na may halong galit sa mga mata "Hindi ka patas samin kaya hindi din kami magiging patas sayo!"

"Oww shut up!"napalitan ng pagtataka ang tingin ko nang may magsalita sa kung saan "It's part of this freaking game, ya know?!"dagdag pa nito

Agad akong nagpalinga linga hanggang sa mahagilap ko yung babaeng di pinili ng sinasabi niyang boyfriend niya

Unti unting nawala ang ekspresyon ng mukha ko dahil napakadali lang pikunin ng babaeng toh

"I'm actually not talking to you"masungit kong sabi sakanya

Umirap siya "Dzuhh! As what I have seen earlier, you're trying to convince us without any evidence to show"

"The evidence is me, bitch!"naiinis kong singhal sakanya "Kung wala kang masabing tama, just shut your mouth"nagbabanta kong sabi sakanya saka humarap ulit sa headmistress "And you!"nagtaas ako ng boses "You'll pay for this!"

"At ano naman ang gagawin mo para mangyari iyon?"

"I don't know what the hell I would do. But I'll assure you, you'll pay for this!"I shouted. But suddenly, someone knelt down in front of the headmistress

"Palayain mo siya, headmistress. Bata pa ang kaniyang isip kaya hindi niya naiisip ng maayos ang kaniyang sinasabi"pakiusap ni Mr. Tour Guide

My eyebrows furrowed "What?! it's true! Nakita ko siya"

Lumingon sakin yung matanda "Huwag ka na lamang magsalita, bata!"nagbabanta niyang sagot saka muling yumuko ng napakababa "Palayain niyo na po siya, headmistress. Pakiusap.."aniya pa

Hindi ako makapaniwalang tumingin kay Mr. tour guide dahil handa siyang lumuhod at ibaba ang sarili niya para lang hindi ako galawin ng baliw na matandang yun

Matalim na tumingin sakin ang matanda saka umirap at tumingin ulit sa madla "Pantay ako sa mga nasasakupan ko. At ang babaeng toh.."tinuro niya ko "Ay nagsisinungaling!"

"You said trusting will kill us.."biglang may lalaking nagsalita dahilan para mabaling sakaniya ang atensyon ng lahat "How can we believe in you?"dagdag pa nito

Si 50

'What is he up to?'

Napatingin siya sakin saka ako nilapitan "Sakto na ba ang dating ko?"aniya habang nakangisi. Napaawang nalang ng bahagya ang labi ko dahil kakaiba ang dating niya ngayon. Tumingin na siya ulit sa headmistress "Ikaw mismo ang naglagay samin dito, and do you expect us to believe in you?"he chuckled full of sarcasm "Kaya kung pwede, umalis ka nalang kung ayaw mong magkagulo tayo dito"buong tapang niyang sabi sa headmistress

Tinitigan ko bawat anggulo ng mukha niya. Ano bang meron sa taong toh bat ang lakas ng loob niyang magsalita ng ganun sa headmistress. Nagpalitan sila ng sama ng tingin dahilan para magkagulo na ang mga tao.

"Headmistress, kailangan na po nating umalis.."magalang namang singit ni Mr. Tour Guide.

Sandali pa kaming sinamaan ng tingin ng headmistress saka napipikong naglakad paalis

Naghiyawan ang mga taong kasamahan namin na siyang ikinagulat naming dalawa. Hindi namin inaasahan ang magiging reaksyon nila nang makaalis na ang headmistress

Kita ko ang pag asa sa mga mata ng taong naririto. Pero imbes na magdiwang din kagaya nila ay hindi ko ginawa dahil sa dismayang nararamdaman ko

"Sakto lang dating ko diba?"biglang nagsalita si 50 kaya lumingon ako sakanya't ngumiti

"Yeah. Thanks, anyway" I said genuinely

He chuckled softly saka ako marahas na inakbayan na para bang tropa kami "Yan ang gusto kong marinig" aniya pa saka muling tumawa. Iiling iling akong tumingin ulit sa paligid saka bumuntong hininga na siyang napansin niya "Ohh, sa lahat ng taong nandito, ikaw lang malungkot"

Iritable kong tinanggal kamay niyang nakaakbay sakin "Well, I'm disappointed.."I said honestly

I saw through my peripheral vision that his eyebrows furrowed "What? Disappointed of what?"

"This.."I said as I look every things in this place "Parang wala ring nangyari"dismayado kong dagdag saka lumaylay ang balikat

"What do you mean, walang nangyari?"salubong parin ang kilay niya

Tumingin ako sakanya saka ngumiwi at bumuntong hininga "Well, boys are boys. Hindi niyo talaga maiintindihan iniisip naming mga babae"

"We can't understand you girls because you can't tell us what's wrong"he smirked

Seriously? Are we going to argue this thing?

"San ka ba kasi disappointed.."aniya habang nakatingin ang mga mata niyang matamlay sa mga mata ko

"Seriously?! Are you interested or not? Your ugly face annoys me, dude"I said irritatedly

Tumawa siya ng malakas "Yeah right. Wala kang pinagkaiba sa ibang babae. You girls are easy to pissed" aniya habang nakangisi

Pinagtaasan ko siya ng kilay "Nope. I'm not like 'your girls' coz I'm not that tanga"

Sinundot niya noo ko "Your talkative little mouth talks a lot huh.."ngingisi ngisi niyang sabi

Napairap nalang ako saka hinayaan siyang isipin kung anong gusto niyang isipin. I don't care what he thinks, I care for what will happen later

Bumalatay ang pagtataka sa mga mata niya dahilan para panliitan ko siya ng mata "What's wrong?"

"Ano ba kasi yung sinasabi mong disappointed ka"

Napatingin ako sa mga taong unti unti ng nagsisialisan matapos ang nangyari. This place becomes alive because of their hopes and smiles

"Disappointed ako dahil nandito padin tayo"I said as I looked every person passing by "Matapos yun, wala namang nangyari. We're still here. Nandito padin tayo sa lugar na toh. Nothing changed.."napayuko ako at unti unting kinakain ng takot, frustration at galit sa sarili "Walang nagbago. Kailangan parin nating pumatay. Kailangan paring may mamatay bago maging malaya"

Naramdaman ko ang gentleness ng pagkakahawak niya sa balikat ko "Alam mo minsan kaya hindi tayo nagkakaintindihan dahil iba ang pananaw natin.."panimula niya "Napapansin ko sainyong mga babae, mali lang yung nakikita niyo. You're always looking on the negative side of the situation imbes na dun sa side na pwedeng solusyunan. And that what makes you feel frustration na nagiging cause ng overthinking.."

Sinamaan ko siya ng tingin "So sesermonan mo ko dahil sa mga babae mo?"

He chuckled "And in your case.." pinindot niya ang ilong ko "You're looking on the negative side.."tumingin siya sa mga taong nagkanya kanya na ng ginagawa "Hindi mo ba sila nakikita ng mabuti? They're happy, punong puno sila ng pag-asa because of what you've done. Hindi natin yan nakita nung bago palang tayo dito, diba?"

And then memories start to show in my mind. Yung mga araw na bago palang ako dito. Yung mga araw na hopeless ang lahat. Umiiyak at natatakot. Pero ngayon, hindi ko na iyon nakikita

"Oo, hindi man tayo nakaalis dito sa ginawa mo. Pero nagbigay ka naman ng pag-asa sakanila which is never nating naimagine o naisip na posible palang mangyari"he said then looked at me with a smile