Chapter 12Mabilis siyang pumasok sa mansyon nang hindi lumilingon pagkarating namin habang ako ay medyo wala sa sarili dahil sa chichirya na bigay niya. Ang hirap na ngang lunukin ang tubig na galing sa kanya tapos may chichirya pa.Wala sa sarili akong naglakad patungo sa quarters namin at naabutan ko doon si Helga na kaagad akong nginitian ng malaki.“Saan kayo galing? Wow! Pahingi!” Hindi ko na napigilan pa si Helga sa pagkuha niya ng malaking chichirya mula sa akin. At sumunod na lang ang mga mata ko sa walang ingat niyang pagbukas doon ay sunod-sunod na pag kain. Inalok niya ako at sa huli ay hindi ko naman napigilang matawa dahil halos tatlong piraso lang ang nakain ko kumpara sa kanya.Masarap ang chichirya.Nang maubos ang laman ay maingat kong tinupi ang plastic saka tinago kasama ng mga gamit ko. Wala sa sarili akong napangiti pero nang ako mismo ang nakapansin ay mabilis ko ring binura ang ngiti sa mukha ko ay tumikhim. Paiba-iba ang ihip ng hangin. Pero sana, sana payap
Chapter 13We accidentally kissed. Napapikit ako at muli kong naalala ang nangyari. Kahit pa nandito na ako sa quarters namin ay hindi pa rin maalis sa isip ko. Wala sa sariling napahawak ako sa mga labi ko.That was just one second. Isang segundo lang pero parang halos mabaliw na ako.Nakakahiya.Matapos ang nangyari kanina ay pumasok sa loob ng mansyon si Sir Armiel na parang walang nangyari at ako pinabalik ni Manang Juanita dito sa quarters. At mula kanina ay hindi pa ako nakakalabas dito. Nahihiya at natatakot rin ako. Nawala ako sa pagkakatulala nang makarinig ako ng malakas na tikhim. Kaagad ko iyong nilingon at nakita ko si Helga na malaki ang ngisi.“Ang swerte naman ng babaeng ito,” biro niya saka ako marahang niyugyog.Napalunok ako at kaagad na nag-iwas ng tingin. Muli pa sanang manunukso si Helga nang pumasok si Ate Ana.“Ang daming trabaho sa labas tapos nandito lang kayo nag-iinarte. Pare-pareho tayo ng sahod kaya umayos naman kayo,” sabi niya saka padabog na kumuha ng
Chapter 14“Sir!” sigaw ko at mabilis akong lumayo sa kanya. Mahina siyang natawa dahil doon saka dahan-dahan na humiga ng maayos.“I need some meds,” pag-ulit niya pero hindi ko na alam ang gagawin ko. Napako na ako sa kinatatayuan ko at kung hindi niya ako nilingon muli ay hindi ako makakagalaw.Mabilis akong tumakbo palabas dala ang nagwawala kong puso. At hingal na hingal ako nang makababa na halos mabangga ko na si Manang Juanita.“Anong nangyari?” gulat at nag-aalala na sambit niya na mahina kong ikinailing.“Masakit daw po ang ulo ni Sir Armiel. Nanghihingi po ng gamit,” hingal na hingal na sambit ko.“Ang batang iyon naman. Walang pasabi kung dumating. Ano pa ba ang kailangan niya? Nanghihingi ba ng pagkain?” sunod-sunod na sambit ni Manang Juanita at tanging pag-iling lang ang sinagot ko.Nang makuha ko ang gamot na sinamahan ko na rin ng tubig ay maingat na akong bumalik sa taas. Alam kong posibleng tulog si Sir Armiel pero kumatok pa rin ako. At nang walang umimik sa loob a
Chapter 15Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Para akong nananaginip. Gusto kong isipin na hindi ito totoo. Parang pinaglalaruan lang ako ng isip ko.I was about to close my eyes but I heard his low chuckle. At doon ako unti-unting nakaramdam ng hiya. “Cute,” iyon lang ang sinabi niya bago niya ako talikuran para lumapit sa lamesa kung saan ko nilagay ang pagkain dala ko kanina. Halod uminit ang pisngi ko sa sobrang hiya na gusto ko na lang sana na hingin sa kinatatayuan ko na kainin na ako.Napapikit ako ng mariin at mahigpit na napahawak sa unipormeng suot ko. Gusto ng isip kong tumakbo ng sobrang bilis at huwag nang lumingon pa pero ang katawan ko ay hindi na makagalaw. Nanigas na ako sa kinatatayuan ko at hindi ko alam kung paano ulit ako makakagalaw.Sobrang hiya ang nararamdaman ko. Ano ba ang iniisip ko kanina? Bakit balak ko pang pumikit? Nabingi na ako kanina. Nabaliw na rin ako. Nakakahiya.Sir Armiel started to eat. Nakamasid lang ako na parang tuod. Matapos ang unang subo
Chapter 16Is he advance thinking? Ako ba ang iniisip niyang mabubuntis?“Sir—”“Stop calling me Sir!” Napasiksik ako sa pinto ng kotse dahil sa galit niyang pagsigaw. Pilit kong pinakalma ang paghinga ko dahil ayaw kong makagawa pa ng ibang rason para mas magalit siya lalo. Ilang sandali pa ay nakita ko sa gilid ng mga mata ko na umigting ang panga niya at ang paghigpit ng hawak niya sa manibela.Walang nagsalita sa amin. Nanatili akong tahimik at ganoon rin siya hanggang sa makarating kami sa mansyon. Nang huminto ang kotse ay mabilis siyang bumaba at hindi ko inaasahan ang pagbukas niya ng pinto mula sa labas para sa akin. Pero nandoon pa rin ang inis sa mukha niya.“Bring me a beer inside my room after five minutes,” he ordered before turning his back at me. Napalunok na lang ako saka napahigpit ang pagkakahawak ko sa mga pinamili bago dahan-dahan na dumiretso sa kusina sa likuran. Kaagad akong humingi ng paumanhin kay Manang Juanita dahil hindi ko nabili lahat ng pinabibili niya
Chapter 17Para akong hinahabol ng lambot ng mga labi niya. Nanginginig ang katawan ko at para akong mawawalan ng bait. Hindi ko alam kung bakit nangyari iyon. Hindi ko alam kung bakit ako nagpadala.Napapikit ako ng mariin saka marahan na napasabunot sa buhok ko. Gusto kong isipin na panaginip lang ang lahat at walang katotohanan pero alam kong imposible. Hindi ko alam kung magagawa ko pang tumingin sa mga mata ni Sir Armiel matapos ang nangyaring iyon. Hindi ko alam kung paano ko nalampasan ang araw na iyon na hindi na muling nakikita si Sir Armiel. Halos hindi ako umalis sa quarters at nagawa ko pang mag dahilan na masama ang pakiramdam ko. Oo, masama ang pakiramdam ko dahil sa nangyari pero ginamit ko iyon para sa dahilan na gusto kong iwasan si sir Armiel lalo na dahil sa nangyari.Hindi ako nakatulog sa gabing iyon. Mulat na mulat ang mga mata ko kaya bumangon na ako alas kuwatro ng umaga. Tulog pa silang lahat kaya walang tunog akong lumabas para makalanghap man lang ng presko
Chapter 18Hindi ko maipaliwanag pero parang mas naging malungkot ang mansyon para sa akin sa sumunod sa mga araw. Ang sabi ni Manang Juanita ay baka sa susunod na buwan ay babalik na si Don Frederick at may posibilidad na kasama ang mga magulang ni Sir Armiel.Kinakabahan ako at hindi ko alam kung bakit.At sabi ni Manang Juanita hindi nagsasabi si Sir Armiel kung kailan siya muling babalik. Para akong dinurog. Para akong tinapakan at sobrang nahihiya ako sa sarili ko. Sa totoo lang, may parte sa akin na umaasang makita siya isang umaga duto na pakalat-kalat. Tulad noong mga nakaraang araw na bigla siyang susulpot pero hindi iyon nangyari kaya nawalan na rin ako ng pag-asa.Gusto kong matawa. Sobra-sobra ang epekto sa akin ng halik na iyon. Hindi lang halik. Sobra pa sa halik ang nangyari. Pero sabi nga ni Manang Juanita, iba ang mga lalaking lumaki sa siyudad. Iba siya. Ibang-ibang siya. Ang layo-layo niya.“Kaunti na lang talaga iisipin kong heartbroken ka. Pero wala ka namang boyf
Chapter 19 Nanginginig ako habang nagbibihis. Lahat kami ay kinakabahan pero sobra-sobra ang kaba ko dahil sa mga nangyari. Hindi panaginip ang lahat ng ito. Hindi ito imahinasyon. Totong nanduto muli si Sir Armiel. Totoong naglapat ang mga labi namin kanina. Hindi magkamayaw ang lahat sa pag-aayos at paglilinis ng pool habang ako ay nakatulala dito sa quarters namin. Nanginginig ako hindi dahil sa lamig kung hindi dahil sa mga emosyon na nabuhay sa katawan ko. Nagmamadali ako pero hindi ko mahanap ang uniporme ko kaya hinablot ko ang damit na unang nakita ko sa drawer ko para suotin. Lampas isang minuto na ako at gusto ko nang umiyak sa sobrang taranta. Minadali ko ang pagsuot ng isang maluwang na sleeveless at ang shorts na nabunlot ko na manipis na maikli na sobrang maluwang sa hita na parte. Pero maglilimang minuto na kaya wala na akong oras pa para maghalungkat ng maayos na susuotin. Nang makalabas ako sa quarters ay tumakbo ako sa loob ng mansyon. At sa likod ako dumaan p
Epilogue “What? You impregnant her again without putting a ring on her finger?” nanliliit ang mga matang tanong sa akin ni Daddy. We just got here in Laveda after our Trip from Russia. At wala pa kaming nasasabihan tungkol sa engagement. But we need to plan as soon as possible. I don’t want her to walk down the aisle with her huge tummy. Natawa ako nang mahina pero hindi ko na siya nasagot dahil natanaw kong bumababa sa hagdanan ang mag-ina ko. Mabilis ko silang sinalubong at binuhat si Tehm na nakasuot na ng panligo. He’ll swim today and we’ll just watch. “Dad, sa baba lang kami,” paalam ko na tinanguan lang naman ni Daddy kaya bumaba na kami sa dalampasigan. “Papa, let’s go!” malakas na sigaw ni Tehm saka tumakbo na patungo sa dagat. I slightly touched Yen’s elbow before following Tehm just to make sure that he’s fine. “Slow down,” paalala ko dahil hindi siya pwedeng mapagod ng husto. Sinenyasan ko ang maraming mga katulong at ibang mga bodyguards na magbantay sa kanya bago bum
Chapter 58 Thank you for making this far! I know that the progress of this story was very slow yet you are still here. Thank you so much! This will be Third’s POV and will also be the last chapter before the epilogue. Thank you! *** Facing a lot of businesses gave me a headache. I am still learning yet there are already a lot of problems that I must solve and I have no choice but to deal with it. But I need to breathe. I need to clear my mind first before I deal with those problems again. The fresh air of Laveda isn’t helping, though. Mas lalo lang akong naiinis. Ang kaunting-kaunti na pasensya ko ay mas lalo pang nababawasan. “Stupid maid,” inis na sambit ko nang umalis ang baguhan na katulong na biglang pumasok. I smirked pissfully. May katulong bang ganoon ang itsura? Marunong ba iyon ng mga gawaing bahay? O baka kaya siya nandito para sa ibang rason? Maybe, using her face for easy money? I immediately feel disgusted by the desperate moves of commoners. “Third, hindi ka
Chapter 57Isang linggo muli ang lumipas at napakiusapan ko si Third para kamustahin ulit si Tita. Pinayagan niya ako pero hindi sila kasama ni Tehm dahil may importante siyang meeting at si Tehm ay sinundo ng Mommy ng Lola niya. Pumunta ako sa lugar kung saan ko huling nakita si Tita na maraming dalang mga bodyguards dahil iyon ang gusto ni Third kaya hindi na ako umangal.May dala akong iilang groceries para ibigay para makatulong kahit kaunti.“Tita, natagalan po akong makabalik kasi may inaayos lang,” sabi ko nang makalapit sa kanila. Ngumiti siya ng marahan saka napatingin sa mga bodyguards na kasama ko kaya bahagya akong nakaramdam ng hiya.“Salamat dito, Yen. Sa kabila ng mga ginawa namin sa’yo ay nagiging mabuti ka pa rin. Patawarin mo sana kami sa lahat-lahat,” sabi ni Tita at marahan naman akong napangiti doon saka tumango ng dahan-dahan.Hindi ako kailanman nagtanim ng galit pero iba talaga kapag nakarinig ng paghingi ng paumanhin.“Wala po iyon, Tita,” nakangiting sabi ko
Chapter 56Tuluyan ko nang naamin sa sarili ko na nandito pa rin si Third sa puso ko. Hindi ko matukoy kung nakalimutan ko na ba siya noon at muli lang akong nahulog ngayon o hindi ako totoong nakalimot at mas lumalim lang ang nararamdaman ko ngayon.Pero hindi nawawala ang takot sa akin. Takot ako sa posibilidad na baka pilit lang akong tinatanggap at pinakikisamahan ni Third dahil may anak kami. Na hindi naman niya nararamdaman ang nararamdaman ko.Sobrang aga nang magising ako kinabukasan at tulog pa ang dalawa kaya walang ingay akong lumabas at dumiretso sa ibaba para magluto ng pagkain. Pero hindi pa ako nakakapag-umpisa nang matanaw ko ang pagsunod ni Third na may antok pa ring mga mata at parang hindi pa nagigising ng tuluyan.“You get up so early,” marahang sambit niya saka ako niyakap mula sa likuran at siniksik niya ang mukha niya sa leeg ko.“Magtatrabaho ka ba ngayon?” tanong ko at hinayaan ko na siya sa ganoong posisyon.“No,” tamad na sagot niya saka ilang beses na sinin
Chapter 55Hindi nawala sa isipan ko ang nakita ko. Hindi ako makapaniwala na sina Tita iyon. Sinabi ko kay Kayla pero natuwa pa siya hindi kagaya ko na nakakaramdam ng awa. Nahihirapan rin ako pero hindi tulad nila na halos namamalimos at walang matirhan.“Karma nila ‘yan. Hayaan mo,” inis na sabi ni Kayla kaya huminga ako ng malalim at hanggang sa gumabi ay dala-dala ko iyon.Paano ko ulit sila makikita?Nakatulog na si Tehm habang ako ay nanatili pa ring mulat. Si Third ay abala sa laptop niya sa kabila pero nang mapansin niyang galaw ako ng galaw ay sinara niya iyon para tingnan ako.“You’re not sleepy yet?” marahang tanong niya saka lumipat siya sa tabi ko ng hindi nagigising si Tehm.“Wala,” mahinang sagot ko pero tuluyan na niyang pinagkasya ang sarili niya sa tabi ko. Sobrang sikip na kinailangan ko pang iusog si Tehm para tuluyan siyang maskasya.“What is it?” muling tanong niya saka nagsimulang patakan ako ng halik sa noo pababa sa ilong.“Sina Tita kasi,” mahinang sambit ko
Chapter 54 Naramdaman ko ang lambot ng kama sa likuran ko at hindi nagtagal ay napaungol ako sa bigat niya nang pumaibabaw siya sa akin. Patuloy pa rin kami sa paghahalikan pero hindi na ako makatugon ng maayos dahil nagsimulang maglakbay ang mga kamay niya sa katawan ko. Napaungol ako ng malakas nang marahang padaanan ng kamay niya ang kabilang dibdib ko. Bumaba ang halik niya patungong leeg ko at ang isang kamay niya ay tuluyan nang natagpuan ang dibdib ko. Mas lalong sumabog ang init ng sensasyon sa buo kong katawan nang dahan-dahang paglaruan ng kamay niya ang dibdib. I moaned so hard. At hindi ko napigilan ang pagkalmot sa likuran niya dahil sa sensasyong umaapaw. “I missed these. These are mine,” bulong niya nang matagpuan ng mga labi niya ang mga dibdib ko. He alternately sucked my breasts and I pulled his hair so much for that. Hindi siya tumigil hangga’t hindi siya nakukuntento. At nang makuntento sa dibdib ko ay dahan-dahang gumapang pababa ang mga labi niya. Napau
Chapter 53Napapikit ako ng mariin habang inaalala ang nangyari kanina. Kung hindi nagising si Tehm kanina ay hindi kami titigil sa paghahalikan. At ngayon ay hindi ko magawang makatingin ng diretso kay Third dahil doon.Paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko. Ay hanggang sa ngayon ay tila ramdam ko pa rin ang lambot ng labi niya sa mga labi ko. Ramdam ko pa rin ang hapdi ng pagkagat niya sa ibabang labi ko. Nandito pa rin ang init at sensasyon na tila hindi mawala.Kahit kay Kayla ay nahihiya rin ako dahil nakita niya. At alam kong hindi siya titigil sa pang-aasar sa akin tungkol sa nangyaring iyon.“Pulang-pula ang labi mo. Halatang nakipaghalikan ka,” asar ni Kayla nang pumunta ako sa kusina para uminom ng tubig.Bahagya ko siyang sinamaan ng tingin pero nginuso niya lang ang sala kung saan nandoon si Third ay Tehm. Bahagya naman akong lumingon doon pero kaagad ring nag-iwas ng tingin nang kaagad magsalubong ang mga mata namin ni Third.“Anong nararamdaman mo?” mahinang tanong ni Ka
Chapter 52“I’m hungry na,” dinig kong mahinang sambit ni Tehm at dahil doon ay unti-unti akong naalimpungatan pero sobrang lakas ng paghila sa akin ng antok kaya hindi ko tuluyang binuksan ang mga mata ko.“Breakfast isn’t cooked yet because it’s too early. Do you want to drink your milk while waiting?”“No, I want foods,” sambit ni Tehm at naramdaman ko ang pag-alog ng kama pero nanatili akong nakapikit dahil ayaw bumukas ng mga mata ko.“Fine, let’s find some food downstairs,” marahang sambit ni Third at rinig ko ang pagtalon ni Third mula sa kama at kasunod kong narinig ay ang pagbukas at pagsara ng pinto.Dahil doon ay unti-unti kong binuksan ang mga mata ko saka marahan kong nilibot ang tingin sa buong kwarto pero mag-isa na lang ako dito. Nakita ko ang maliit na orasan sa bedside table at nakita kong alas sais pa lang ng umaga.Dahan-dahan akong bumangon saka bahagya kong kinusot ang mga mata ko. At akma sana akong tatayo mula sa kama pero hindi natuloy dahil biglang bumukas an
Chapter 51Kakasimula pa lang kumain ay maraming ng mga tanong ang tinatanong nila kay Tehm. At halos kunot noo si Tehm na sinasagot iyon lahat na parang napipilitan pa.“How old are you, little guy?” marahan na tanong ng Daddy ni Third at inangat naman ni Tehm ang kamay niya at pinakita ang apat niyang daliri.“I hope you won’t grow up like your father. He’s masungit,” natatawang sambit ni Don Frederick.“I want to grow up like my Mama,” matigas na sagot ni Tehm habang kunot ang noo at natawa lalo si Don Frederick doon.Hindi ako makahinga ng maayos. Hindi ako kumportable sa mga nangyayari na halos hindi ako makakuha ng mga pagkain na nilalahad ng mga katulong. Gusto ko ng umuwi pero hindi ko pinahalata iyon. Nanatili na lang akong tahimik habang pinagmamasdan si Tehm.“By the way, inatake ba ulit ng asthma?” biglang tanong ni Mrs. Lizares sa seryosong boses saka siya tumingin sa akin ng diretso kaya napalunok ako ng mariin bago sumagot.“Hindi na po,” mahinang sagot ko na halos ibul