CHAPTER 19.1
NAMAMANGHANG pinagmamasdan ni Lyle ngayon si Gian. Halos mahulog ang panga niya habang napapakurap-kurap siya. Palibhasa, hindi makapaniwalang inaaya siya nitong mamasyal sa darating na Sabado.
Para siyang inaaya nito ng date! Pero hindi siya pwedeng pumunta sa direksyong iyon. Walang malisya ang pag-aaya nitong lumabas sa Sabado, ayos ba.
"Libre ba 'ko sa… Sabado?"
Gian flinched from his seat as his cheeks flared. He had his eyes fixated onto broken concrete where they stand, never had it met Lyle's gaze ever since he showed those tickets to him.
"O kahit kailan ka libre, Lyle! Mamamasyal lang naman tayo kasi, kasi may ibinigay sa 'kin si Leon na tickets. 'Di na raw niya magagamit. May nangyari yata sa kanila ng girlfriend niya," paliwanag nito.
Nakatulalang pinagmamasdan ni Lyle si Gian habang nagpapalipat-lipat ang tingin ng binata sa kanya at sa mga tickets na hawak nito. Naniningkit ang mga mata at pinilit niyang basa
CHAPTER 19.2GIAN cannot seem to comprehend as to why Ridge and Zamiel decided to drop by his house looking all this sassy. Hair fixed and stile on point; while Zamiel wore a leather jacket, Ridge wore a fur coat – and both are wearing those sunglasses albeit the couple sat at the living room couch.Nakangiwi niyang pinagmamasdan ang dalawa habang palabas siya ng kwarto. Paano nakapasok ang mga ito sa bahay niya?'Ah, si mama,' pangungusap niya sa sarili nang maalalang baka itong pormahan ng dalawa ang dahilan kung bakit tuwang-tuwa ang mama niya kanina. Panay kasi ang palakpak nito at puna na ang ganda raw ng suot ng dalawa. Akala niya, matitinong damit ang suot e. Iyon pala, nag-transform na yatang secret agent at hari-harian ang mga kabarkada nuya."Anong ginagawa niyo rito tsaka ba't ganyan suot niyong dalawa?"Nag-aalangan pa siyang lumapit sa dalawa pero wala siyang ibang mapagpipilian, umupo pa rin siya sa tapat ng mga ito."We'
CHAPTER 20.1 "NARIYAN na pala senyorito namin. Aalis na ba kayo, Gian?" Lyle cannot describe how embarrassing must have it felt when his mother regarded him as 'senyorito'. Talagang sa harap pa ni Gian! Kaagad niyang ibinalik ang mga mata rito at saka niya naabutan na mataman din pala siyang pinagmamasdan ni Gian. Seryoso ang mukha noon nito hanggang sa magtama ang mga paningin nila. Kaagad itong ngumiti kaya pati siya, napangiti. Nakakahawa kasi. Ang bilis napawi ng pagkapahiya niya't napalitan na lamang ng kung anong tuwa na lumulukob sa dibdib niya. "Opo, aalis na po kami niyan," sagot naman ni Gian bago ibinalik ang mga mata sa ginang. Sabay-sabay bumuntong ang mga kasama niya sa bahay, dahilan para mapaurong siya. "Ano naman 'yang itsura 'yan? Pakawalan niyo na nga si Gian, baka gabihin pa kami lalo." Nang hawakan ng ina niya ang pisngi ng binata at bumuntong hininga, alam na ni Lyle na baka hindi pa sila kaagad na makaalis. Takan
CHAPTER 20.2 "Hey, it's okay to adapt things." Tinapik niya ang balikat ng nahihiya pa ring si Gian. "Nakakabigla lang dahil hindi ako sanay na sa 'kin mo ginagawa—" "No, no." Tinakpan ni Gian ang kalahati ng mukha. "Not really, may iba rin akong pinagpa-practice-an. Um, nataon lang na… sa 'yo ko nagawa 'yong ngayon." May ibinulong pa noon si Gian pero hindi na niya iyon narinig masyado dahil occupied ang isipan niya. "I… never deemed you to be the playboy type," he admitted, and to be honest; if Gian were really to be that type, Lyle is sure as hell that it would be easy for him to wrap girls around his finger. Ito naman ang napasinghap. "P-playboy?! 'Di ako ganon! Huh! Si Leon lang naman ang ganon sa 'ming lima, e! Siguro si Ridge rin kung nagkaroon 'yon ng tsansa pero… 'di talaga ako!" Lyle stared at Gian helplessly. Hindi niya napigilan ang mahinang tumawa bago mariing hinawakan ang balikat ng binata. It kinda hit him that Gian is
CHAPTER 20.3 "GUSTO mo bang itapon ko na?" Huh? Hindi makapaniwalang pinagmasdan ni Lyle si Gian. He couldn't understand why he had to ask him something so trivial and something that he can just decide all by himself. Why does he sound like he's seeking for approval? Hindi tuloy maiwasan ni Lyle na ipilig ang ulo sa pagtataka. Did Gian feel that he's irritated? Or does it show on his face? Napasinghap siya sa napagtanto. Mabilis niya ring kinapa ang mukha at dinamdam kung anong klase ba ng ekspresyon ang ginagawa niya ngayon. He looks stupid, yes, but he has to double check if he's making a face! Nakakahiya naman na umaasta siyang parang bata samantalang wala namang dahilan para mainis kay Gian! So what if he won't throw that girl's number, anyway?! Habang parang tanga niyang kinakapa ang mukha, nagtataka naman siyang pinagmamasdan ni Gian. Hindi nito alam a
CHAPTER 21.1 LYLE had been noticing something since earlier. In the midst of speaking to Gian with his never-ending rambling about his line of work, the other male has not really responded to him properly aside from letting out a short hum or a quick nod. But he seems to be listening, though? What makes Lyle think that Gian was not paying attention? It could be the way how his eyes remained on him, staring at him 'dreamily'? Or was it just his imagination? "Gian," tawag niya rito, ngunit wala talagang konkretong sagot liban sa mahinang paghimig, "Gian, nakikinig ka pa ba sa 'kin?" That question seemed to snap the male out of his reverie. Napatuwid ito ng upo at umatras mula sa pagkakahalumbaba. Ilang beses din itong napakurap-kurap bago siya nagtatakang pinagmasdan. Alright, maybe Lyle was just fooling himself earlier about Gian, listening to him. It seems like the male was lost in his pool of thoughts while he was busy rambling here.
CHAPTER 21.2 KUMUNOT ang noo ni Gian. Wala rin ito sa sariling sumagot. "Um, nasa 'yo lahat ng pera ko, Lyle?" "'Di 'yan ang ibig kong sabihin." Hindi niya napigilan ang mapahalakhak, pero wala na rin siyang balak na magpaliwanag pa. Sa halip, inabot niya ang kamay ni Gian saka ipinagsaklob ang mga palad nila. Nabigla siya nang mapagtantong ang lambot at ang init ng kamay nito. Samantala, mahina namang sumigaw si Gian at makapukaw ng mangilan-ngilan na atensyon. "L-Lyle?!" Hindi nito makapaniwalang sigaw. Umangat ang mga kilay niya bago hinayaang bumagsak ang mga kamay nila. "O, bakit? Mas magandang maghawak kamay nalang tayo kaysa sa hawakan mo 'ko sa sleeve ng damit, 'di ba? 'Di mo ba naisip 'yon?" Nanginginig ang mga labi ni Gian na sumagot. "Naisip ko pero baka kasi 'di mo magustuhan." "'Di magustuhan?" Ang dating ng sagot ni Lyle e tila ba hindi siya makapaniwala sa paratang ng binata. "E, ayos lang din sa 'kin na maghawak
Chapter 22.1 Naputol ang iniisip ni Lyle nang marinig ang pagkatok sa labas ng opisina niya. Hindi nagtagal, iniluwa ng pinto ang ulo ni Kaleb. Mukhang tinitignan kung abala siya dahil hindi siya sumagot. Nang masigurong hindi, saka ito tuluyang pumasok ng opisina niya. "Bakit, Kaleb? May problema ba?" Bungad niya rito. Umiling naman ang binata bago iniangat ang mga kamay upang marahan na iwagayway ang mga iyon. "Wala naman, boss. Gusto ko lang talaga sabihin na may naghahanap sa 'yo." Kumunot ang noo niya bago inilipat ang mga mata sa wall clock. Alas kwatro na ng hapon noon at malapit na rin na matapos ang working hours nila. Hindi niya akalain na may bibisita dahil wala naman siyang natanggap na mensahe mula sa mga kliyente? But then, an unexpected meeting does not sound so bad. Mayroon pa rin naman silang dalawang oras noon sa trabaho kaya tatapusin nalang niya kaagad ito. "Sige, papasukin mo na, Kaleb," aniya. Tuma
CHAPTER 22.2BAGAMAT alam na ang nararamdaman pero hindi pa rin matanggap, palagi pa ring pumupunta si Lyle sa café nina Gian para kumain. Ang dahilan e kasi, ayaw niyang isipin nitong wala na siyang oras na makipag-usap sa kanya. Thing is, he doesn't stay in his café for too long unlike before. Sinasabi na lang niya na busy siya at hinahayaan naman siya ng binata.He can't stay not because he feels suffocated. But because his heart can't keep up with every simple gestures that Gian does to him.Hindi naman kailangang espesyal. Hindi rin siya kailangang hawakan ni Gian o kausapin ng matagal. Makita niya lang na sinusubukan nitong alagaan siya at i-accommodate kahit hindi sila direkta na magkasama, parang sasabog ang puso niya.Lalo na sa tuwing mapagtatanto niyang ganito ito dahil magkaibigan sila at customer siya. Tapos, wala siyang karapatang makaramdam ng tuwa dahil hindi ba nga at ipinipi
EPILOGUE 16 years ago… "H-HUH?! I-interviewhin ko po iyong mga members ng basketball team? Bakit po ako?!" Nagugulantang na tanong ni Gian sa adviser ng broadcasting. Natigilan siya nang mapansin ang pagtigil din ng adviser nila. Hindi maintindihan ang pagkagulat na nadama niya. Kinukumpirma lang naman niya ang unang assignment para sa darating na Intrams. Hindi sinasadyang magtunog galit o ano. Mukha lang. Halos dumulas sa ilong niya ang makapal na salamin nang malaman ang designated task niya sa intrams. Nakakagulat lang talaga na sa lahat ng assignment, doon pa talaga siya sa pinaka mahirap na gawin na-assign! Gian isn't an extrovert and he is struggling with human interactions, so he knows that there is a huge probability that he may fail this assignment. As much as he does not want to, he expects himself to mess up if he does this task... and he does not want to fail.
CHAPTER 30 WALANG araw na hindi naisip ni Gian ang ginawang paghalik kay Lyle. Pero nagsisisi ba siya? Syempre, hindi. Natatakot, oo. Baka sa susunod kasing makita niya si Lyle, baka mangatog talaga ang tuhod niya't matumba siya. Hindi pa nakatulong na mabilis lumipas ang weekends. Pipikit ka lang sandali, Lunes na naman. Pupwede rin naman siyang lumiban ngayon sa trabaho pero ayaw niyang iwan ang negosyo. Ayaw niyang pa-distract kahit mahirap. Hindi naman niya makausap si Zamiel dahil may problema pa rin sila ni Ridge. Kaya ang kinausap niya, ang kakambal nito. Ang sabi naman sa kanya ni Zachariel, umamin na siya lalo na't itatanong at itatanong daw ni Lyle kung bakit niya ito hinalikan. Bakit nga ba kasi niya hinalikan? Noong Sabado, nalunod si Gian sa tuwa na suotin ang mga damit na ginawa sa kanya ni Lyle. May kung ano rin na bumulong sa kanya na halikan ito noong magkalapit ang mga mukha nila. Nag
CHAPTER 29.2 OH God, what have they done? Pagkatapos nilang maghalikan ni Gian, naging awkward ang lahat sa pagitan nila. Pareho silang nagugulat sa presensya ng isa't isa. Hindi mapakali sa tuwing nagkakatinginan o masasagi ang isa't isa. Hindi pa nakatulong na mukhang may balak na mag-celebrate ang mga magulang niya para i-welcome si Gian sa pamilya! Samantalang… hindi naman sila! Ngunit sa kabila ng lahat, nairaos naman nila ang lahat. Nalunok niya rin ang pride para kuhanan ng litrato si Gian. "Pasensya ka na sa komosyon," paghingi ng paumanhin ni Lyle habang inihahatid si Gian sa labas ng bahay nila, tungo sa sarili nitong kotse. Naglakas loob siya kahit na tumatanggi ang binata kanina. Pero frick, hindi dapat iyong pamilya niya ang ikakahingi niya ng paumanhin. Iyong halikan kamo dapat nila! Matapos sumigaw ng ganoon ng kapatid niya, hindi na sila nakaakto ng m
CHAPTER 29.1 NEVER did Lyle ever thought that Gian would agree to his request almost immediately. Matapos nilang mag-usap ni Ridge, dumiretso siya sa café ni Gian sa kagustuhang makita ito. Anyway, it's exhausting to confess your old feelings towards the person you used to like. It drains a lot of energy and courage. And as lame as it may sound, kay Gian siya humuhugot ng "enerhiya" nitong nakaraan. The male's presence would automatically fill him with energy. Gaganahan na siya magtrabaho. Bonus nalang na ito rin ang personal na naghahanda ng mga in-order niya. Noong dumating siya, hindi niya naiwasan na magtaka nang makita itong namumutla. Nababalisa na nakatayo sa harap ng entrance ng café. Hindi naglalakad pero halatang nag-aalala at malalim ang iniisip. Mukhang kaunti nalang, malulunod na sa anxiety. And Lyle can still remember how relieved Gian was when he saw him. It st
CHAPTER 28.2 "YOU know for yourself that you've fallen hard for Gian, right?" Ridge asked. Nanlalaki ang mga matang tumigil siya sa paghinga. Bagamat sandali lang, pakiramdam niya pa rin e nakalimutan niya kung paano bumawi. He also has a lot to say, but no words escaped his mouth after the sudden slap of reality he received. "I- I know…" mahinang aniya. Tumango si Ridge. "Then why tell me this? Kanina ko pa iniisip kung bakit, pero 'di ko pa rin malaman kung ano bang gusto mong makamtan sa ginagawa mo ngayon." Unti-unting sumilay ang ngiti sa mga labi niya. "Closure lang, Ridge. Closure talaga ang gusto ko kaya kita inaya ngayon." Nang sabihin niya ang totoong pakay, si Ridge naman ang nawindang at nagulat. Ipinilig nito ang ulo ngunit kalaunan ay naghalumbaba. Isinasabalewala ang pamahiin at nais nalang na makinig sa dahilan niya. They never dated, yes, but Lyle thinks that his younger self deserved to have this closure to en
CHAPTER 28.1JUST as what Ridge promised him, he really made time for Lyle. Hindi niya iyon inaasahan dahil alam niyang abala si Ridge. Pero ang ayon sa binata, wala itong gagawin ngayon. Tinatamad din daw siyang bisitahin si Zamiel sa trabaho at nagsabi naman daw siya na importante ang pag-uusapan nila.He nearly choked at the "important conversation" term. Hindi naman talaga importante para kay Ridge na marinig ang gusto niyang sabihin. Kung tutuusin, pupwede nitong ipagsakibit balikat ang maririnig mula sa kanya. Natutuwa lang siya na bininyayahan siya nito ng kakarampot na oras at atensyon."So… what are we gonna talk about?" Tanong ni Ridge habang tinitignan ang menu ng korean restaurant na kinaroroonan nila.Nahirapang lumunok si Lyle nang maramdaman ang pagbara ng laway sa lalamunan niya. But in the long run, he still managed to choke out some words to reply."I&hell
CHAPTER 27.3 "ANG bilis ng meet and greet the parents stage niyo? 'Di naman kayo saka 'di ba? Si Ridge ang pinili mo," Keegan commented while sipping from his can of coke. Naniningkit ang mga matang pinasadahan niya ng tingin ang kaibigan, pero hindi ito pinatulan. Sa halip, ibinalik nalang ang mga mata sa nilalakaran. Lunes noon ng hapon nang mag-aya si Keegan na mag-SM daw sila sa San Fernando. Change of scenery dahil lumang-luma na ang SMC sa kanila. Paulit-ulit nalang ang nakikita nila at wala namang bagong stores na mabibisita. Pumayag din si Lyle dahil wala siyang ginagawa. Well, he is supposed to spend the afternoon with Gian but Keegan texted him to hang out. Hindi naman niya matanggihan ang kaibigan dahil matagal-tagal na rin mula noong huli silang magkausap at magkita. And alright, maybe this really a better thing because he and Gian did spend the rest of the day yesterday in his room.
CHAPTER 27.2 GIAN hates it here. In this place, in this luxurious restaurant rented by his batch mates with people he does not want to interact with. Gusto na niyang umuwi at maglaro ng video games. If not, he would rather spend the whole day talking to Lyle over the phone or surprising him with a visit - which, he is not sure if he can do since it may appear that he was intruding Lyle's privacy and day off. Nagsisisi siyang pumunta siya rito samantalang mas maraming paraan para sayangin ang araw. Pwede naman siyang magpaka-productive kaysa sa... "Uy Gian, balita namin, single ka pa rin?" Puna ng isa sa mga kaklase niya noong mapansin ang pananahimik niya. If he is not mistaken, his name is Kenneth? Nabitin mula sa pagsimsim ng tequila si Gian noong marinig ang pagpuna ito. Tapos, alanganin siyang tumawa. Ayaw niyang i-entertain ang tanong nitong si Kenneth. Ayaw niya kasing marinig kung anong susunod
CHAPTER 27.1 "COME to think of it, bukas na 'yong reunion ng batch niyo noong senior high," ani Lyle habang nilalaro ang toy poodle ni Gian. Kinakarga niya gamit ang dalawang paa iyong aso tapos pasasayawin sa mga hita niya. Pinasadahan niya rin ng mabilis na tingin ang kaibigan at natagpuang nakamasid ang binata sa kanila ni Whitney. Nang mahimasmasan, awtomatikong tumuwid sa pagkakaupo ni Gian. Matapos kasi nitong bumalik mula sa kusina, ang ina nito ang nag-take over para magluto. Hindi rin naman binawi ng binata lahat ng album na naglalaman ng baby photos niya kaya tinapos niya iyong tignan. But he is embarrassed for sure. He was amused of how Gian almost hid himself behind the couch while he busied himself looking over his photos. And to save some face for his friend, he decided to finish scouring through his baby photos quickly. Kaya nga sa ngayon, nilalaro na