CHAPTER TWO
"BOSS MASUNGIT!" sigaw ni Mina at kumaway sa lalaki. Mabilis akong nag-iwas ng tingin at tumikhim.
So, he's that boss masungit, huh?
"Halika na, beh. Nararamdaman ko na ang inip ni boss masungit sa paligid," bulong ni Mina na may kasamang halakhak.
Ngumiwi ulit ako at sumunod na rin sa kanya sa paglalakad. My eyes once again flew towards the mansion but the man wasn't there anymore. Pinilig ko ang ulo saka bumuntonghininga.
Bumungad sa mga mata ko ang water fountain nang makapasok kami sa gate. Nagpahila ako kay Mina papunta sa right wing habang nililibot ang paningin sa paligid.
This mansion was superb! Walang-wala ang mansyon nila papà kumpara rito.
"Nagugutom ka na ba? Ang alam ko nagpahanda si boss masungit ng maraming pagkain dahil utos daw ng kapatid mo."
Naibaling ko ang tingin kay Mina nang marinig ang sinabi niya. Oh shoot! I need to call my brother!
"Kailangan ko palang tawagan si kuya..." sambit ko.
Tumango si Mina. "Sasamahan kita sa magiging kuwarto mo tapos bumaba ka nalang dito mamaya para kumain." Tinuro niya ang isang entrance na sa hula ko ay dining area dahil natanaw ko ang glass table at mga upuan doon.
"Alright."
Umakyat kami sa engrandeng hagdan. Sanay na ako sa mararangyang buhay sa Manila pero iba pa rin pala ang pakiramdam kapag mas higit pa roon ang makikita mo.
"Mag-isa lang ba ang boss masungit niyo rito?" hindi ko napigilang tanong kay Mina.
"Oo, mag-isa lang siya rito. May mga helpers lang na pumupunta rito kapag sinasabi o kailangan niya."
"What? So, dalawa lang talaga kaming magkasama rito?" kunot-noong tanong ko.
Nilingon ako ni Mina saka ngumisi. "Korique ka dyan, anteh."
Bago pa ako makapagsalitang muli ay narating na namin ang sa tingin ko ay kwarto ko. Binuksan iyon ni Mina saka pinapasok ako sa loob.
"Hindi ka ba nananatili rito? Mukhang kabisado mo kasi ang mga pasikot-sikot rito," usisa ko habang nililibot ng tingin ang loob ng kwarto.
"Hindi, 'no!" Tumawa siya. "Mapagkakatiwalaan kasi ako ni boss masungit kaya lagi akong nakakapunta rito. Saka crush ko lang si boss masungit pero hindi ko pinangarap na tumira dito, nakakalula!"
Umismid ako. "Crush mo siya?"
Ngumisi si Mina. "Oo, slight lang konti."
Nilapag ko ang dalawang maleta sa gilid. Ang shoulder bag naman at jacket na hinubad ay sa kama.
"Maiiwan na muna kita. Kakausapin ko muna si boss masungit. Bumaba ka nalang mamaya, ha?" paalam ni Mina.
"Sige." Hindi ko na siya nilingon. Narinig ko nalang ang pagsara ng pinto.
Tinungo ko ang mahaba at malawak na kurtina at binuksan iyon. Napangiti ako nang matanaw ang dagat. Napapalibutan pala itong mansyon ng dagat.
Of course, Katriel! This is an island.
Ngumiwi ako nang mapagtanto iyon. Nanlaki ang mga mata ko nang maalala na naman si Kuya Keon.
Binalikan ko ang cellphone sa kama at bumalik sa terasa. I dialed my brother's number but it says he's busy. Baka may kausap pang iba...
I shrugged and decided to stop calling him. Mamaya nalang pagkatapos kong kumain.
Sinara kong muli ang kurtina at nagbihis. I decided to wear my summer dress and beach slippers. Gusto kong bumalik sa dagat mamaya.
Lumabas ako ng kwarto at hinanap ang hagdan na dinaanan namin ni Mina kanina. Tama siya, masyadong nakakalula ang mansyon na 'to. And to think that their boss masungit is living here alone, hindi ba siya nakakaramdam ng boredom?
I'm hungry. Ramdam ko na ang pagkulo ng mga alaga ko sa tiyan. Hawak ang cellphone at ear pads na tinungo ko ang dining area.
My lips parted while staring at the foods in front of me. This is a lot! And when I say a lot, sobrang dami na puno ng mga pagkain ang mahabang mesa!
I will eat all of these?!
"Yes, she's here. Okay."
Napalingon ako nang marinig ang isang malamig at baritonong boses. Mas lalong umawang ang labi ko pagkakita sa lalaking natanaw ko kanina.
This must be their boss masungit?
Natulala ako nang lumapit siya at inabot sa'kin ang cellphone na hawak.
"W-What's this?" utal na tanong ko.
"Phone, obviously," masungit na sagot niya.
Kumibot ang labi ko. This man!
"What I mean is what will I do with your phone, mister?" nakataas ang kilay na ulit ko.
He massaged the bridge of his nose. Namula ang mga iyon.
"Itapon mo kung gusto mo," sagot niyang muli.
Doon na umusbong ang inis ko para sa lalaking 'to. Kuya Keon and Mina is right! This man is not easy to get along with because he's so masungit!
I glared at him and he equalled it with a glare that almost make me bend down my knees. What the hell, Katriel?!
"You're brother is calling, kid. Answer it." He said coldly before turning his back away.
Aangal pa sana ako dahil sa pagtawag niyang bata sa'kin pero tumunog na ang cellphone niya at nakita kong si Kuya Keon ang nasa caller's id.
"Kuya!" masiglang bati ko. Hindi pinahalata ang inis na nararamdaman para sa kaibigan nito.
"Hi, baby! How's Caged Island so far?" tanong ng kapatid sa kabilang linya.
"Great, kuya. This island is so beautiful."
Humalakhak si kuya sa kabilang linya. "Told you. Hindi ka magsisisi na napunta ka riyan."
Ngumuso ako. Kinamusta ko rin siya habang pumipisil ng ubas sa fruit basket.
"Dad called me earlier. Nag-report na ata ang mga tauhan niya na umalis ka ng mansyon. He's very angry but I didn't tell him where you are." Bumuntonghininga ito.
Napatigil ako sa pagnguya ng ubas. "Hindi kaya ipahanap niya ako?" nag-aalalang tanong ko.
"For sure, but I won't let him. Where's Mase, by the way?"
"Mase?" I asked, confused.
"Yes, my friend. Hindi pa ba kayo nagkikita? His phone is with you, though." lito ring tanong ni kuya.
Napangiwi ako. So, Mase pala ang pangalan niya?
"Oh, si boss masungit. Nagkita na kami..."
Rinig ko ang pagtawa ni Kuya Keon sa kabilang linya. "Boss masungit?"
"Hmmm... 'yon ang tawag sa kanya dito. Nakikigaya lang ako." Kibit-balikat kong sagot.
"I see. How is he?"
Nilunok ko ang apple sa bibig bago sumagot. "He's... fine, I guess."
Kuya Keon chuckled. "Goodluck, my sister. And I miss you!"
Ngumuso ako at nag-iinit na naman ang magkabilang-gilid ng mata. "I miss you too! Take care!"
Ilang saglit pa ang pag-uusap namin bago siya nagpaalam. May meeting ata siya. Saktong pagkababa ko ng cellphone sa glass table ay sumulpot si boss masungit sa harap ko.
Walang salita niyang kinuha ang cellphone at tumalikod. Sumimangot ako at hindi na lang siya pinansin.
CHAPTER THREENATAGALAN ako sa dining area. Masasarap kasi ang pagkain at hindi ko napigilan ang sarili kong kumain ng kumain. Sana ay may gym dito sa loob ng mansyon ni boss masungit para kahit papaano ay makapag-work out ako.I didn't see him and Mina around. Hindi ko rin naririnig ang ingay ni Mina kaya sa tingin ko ay umuwi siya sa kanila.The whole mansion was quiet and feels... sad. Sa sobrang tahimik, parang gusto mo nalang mabingi. Sabagay, gano'n naman talaga ang ibang mayayaman. Kahit gaano pa karangya ang buhay, kung hindi ka naman masaya ay parang wala lang din lahat ng meron ka.Inikot ko ang mansyon para mabawasan ang bigat ng tiyan ko. Bumalik lang ako sa dining area nang makaramdam ng hilo at tila maliligaw pa 'ata ako sa laki nito!Napapaisip ako, Kuya Keon said that his friend is heavily guarded pero wala naman akong nakikita na mga bodyguards sa paligid. Nagtatago ba sila? Like a ninja or something?Pinilig ko ang ulo sa mga naiisip. My goodness, Katriel!Bukas ang
CHAPTER FOUR"MINA MACARENA at your service!"Naibaling ko ang paningin sa pinto ng clinic mula sa pagkatulala sa kisame matapos marinig ang boses ni Mina. Pumihit ang seradura at pumasok si Mina na may dalang tray ng pagkain.Dahan-dahan akong bumangon sa kama. Amoy palang ng umuusok na soup ay natatakam na naman ako. I wouldn't mind getting annoyed by that boss masungit kung may masasarap na pagkain naman na ihahain sa harap ko.Really, Katriel?"Meryenda, madam," nakangiting sambit ni Mina."Thank you. Hindi ka na sana nag-abala pa," sabi ko kahit na parang tutulo na ang laway habang nakatingin sa pagkain."Naku, wala 'yon. Ako lang ang maaasahan niyo ni boss masungit sa araw na 'to kasi day-off talaga ng mga tauhan niya kapag weekend.""You're also working with him, right? Wala kang day-off?" tanong ko. Kinuha ko na ang kutsara at hinipan ang soup.This looks delicious!"Day-off ko rin sana kaso narito ka kaya for da go!" Umangat ang dalawang nakakuyom na kamao ni Mina."Thank you,
CHAPTER FIVEI WASN'T ON the mood the past whole week. Masakit ang paa ko at nadagdagan ang pamamaga. Nasa kwarto lang ako maghapon at kung hindi bibisitahin ni Mina ay madalas na nakakatulog.My brother is calling to check on me from time to time. He was worried, gusto pa nga na pumunta rito ngunit pinigilan ko. I assured him I will be fine after a week. Bukod sa makakaabala sa trabaho niya ang pagbisita sa isla, alam ko rin na baka matunugan ng papà na rito ako nagtatago.I sighed as I watched the sun dramatically hitting the sliding glass window. Lunes ng umaga at katatapos ko lang maligo. Hindi na gaanong masakit ang paa kaya napag-isipan ko na maglakad-lakad sa tabing-dagat.Habang nakatitig sa repleksyon ko sa salamin, pumasok sa aking isipan ang nangyari noong nakaraang linggo."Sinasabi ko na nga ba at may mga engkanto talaga dito sa mansyon mo!" mangiyak-ngiyak na singhal ko kay boss masungit na buhat ako papunta sa nakalaang kwarto para sa'kin.Kumunot ang noo niya at nagsalu
CHAPTER SIXANOTHER WEEK past smoothly. Sa wakas ay maayos na rin ang paa ko. And I'm really thankful for the housemaids na inasikaso ako sa buong linggo.Dalawang beses lang ang pagbisita ni Mina sa mansyon at ang pinsan niyang si Jenna ang lagi kong kasama. The last time na pumunta si Mina rito, may dala siyang mga dokumento na pinapirmahan niya kay boss masungit.Speaking of boss masungit, hindi ko pa siya nakitang bumaba sa araw na 'to. Nakapag-exercise na ako sa gym niya at katatapos lang din kumain ng tanghalian."Jenna, lalabas lang ako saglit. Baka hanapin niyo ako, ha?"Nilingon ako ng dalagitang kasambahay na kasalukuyang nag-aalis ng mga agiw sa mga vase sa isang sulok ng sala."Sige, ate. Tawagin ko na lang po kayo kapag hinanap kayo ni Senyorito Mase..."Napangiwi ako. As if naman hahanapin ako ng masungit na 'yun? Daig pa ata niya ang may regla araw-araw sa kasungitan.Lumabas ako ng mansyon. Wala akong plano na maglakad-lakad sa tabing-dagat ngayon. Late na ako nagising
CHAPTER SEVENNAGISING AKO sa malakas na buhos ng ulan. Sumabay pa ang dumadagundong na tunog ng kulog na may kasamang kidlat. Mariin akong napapikit sabay talukbong ng kumot sa buong katawan.My fears, the thunders and storms. It reminds me of that one night...The night when my mother left me.Tumili ako nang marinig ang malakas na tunog ng kulog at sa muling pagbukas ng mga mata, dilim ang kaagad na nakita kasabay ng pagragasa ng mga alaala.It was a peaceful night to all of us in papà's mansion. Or so I thought.Katabi ko si mama sa pagtulog. Kahit na 16 years old na ako ay gusto ko pa rin siyang katabi. Well, what can I say is, I'm a mama's girl.Naalimpungatan ako sa malakas na kulog at pagpasok ng kidlat sa kwarto. Kinapa ko ang gilid ng kama para sana yumakap kay mama pero tanging kumot ang nahawakan ko.Pupungas-pungas akong bumangon at nilingon ang katabing espasyo. Wala si mama. Dalawang unan ang naroroon na tinabunan ng kumot."Mama?"Kinusot ko ang mga mata habang pababa s
CHAPTER EIGHTNATIGILAN kami pareho. Hindi ko alam kung paano ako napunta sa mga bisig niya. Ako ba ang lumapit o siya ang humila sa'kin?Mabilis na kumalas ako sa kaniya. Nakita ko ang paglunok niya, tila may pinipigilan na kung anong emosyon.Tumikhim ako. "U-Uhh, sorry..."He just nodded. Sinulyapan niya ang nakaawang na pinto ng kwarto ko. Gumalaw ulit ang lalamunan niya."You can stay in my room for the night," he said, watching me."H-Huh?" gulat kong tanong. "H-Hindi na, o-okay lang. Dito lang ako.""Don't worry, hindi naman kita gagapangin," he said flatly.Inis ko siyang binalingan ng tingin. "W-Wala naman akong sinabi!" singhal ko.Umangat ang sulok ng labi niya. Really? Marunong din palang mang-asar ang masungit na 'to?"Won't you let me in then?" he asked."Saan?" kunot-noong tanong ko."In your room. You won't stay in mine so I'll stay here instead.""H-Huh?! Huwag na sabi!"Nagkibit-balikat lang siya. Nagtatakang sinundan ko ng tingin ang pagpasok niya sa kaniyang silid n
CHAPTER NINE"HOW ARE YOU, KUYA? I miss you," ani ko habang kausap sa cellphone ang kapatid. Katatapos ko lang maligo nang tumawag siya."I'm fine. I miss you, too. It's your birthday on Friday, yeah?"Natigil ako sa pagsusuklay ng buhok. Oo nga pala, birthday ko na sa Friday. Hmm, what should I do?"Yes, uh, muntik ko na makalimutan. Pupunta ka ba sa isla, kuya?"He chuckled on the other line. "Surprise."Ngumuso ako. "I want to spend my birthday with you. And, uh, with boss masungit and his helpers too...""Still boss masungit, huh?" Hindi ko man nakikita ay alam kong nakangisi si Kuya Keon."Yes. Nagagalit naman siya kapag tatawagin ko na kuya." Napairap ako sa repleksyon sa salamin.Humalakhak si Kuya Keon sa hindi ko malamang dahilan. Sumimangot nalang ako."Damn, Mase..." rinig kong bulong niya. "Anyway, little sister. I gotta go, I have a meeting with the boards.""Okay, kuya. I'll call you later and... see you on Friday?"Matunog siyang ngumisi. "Ahuh."Mahinang katok ang narin
CHAPTER TEN TAHIMIK ang naging byahe namin papunta sa simbahan. Inabala ko ang sarili sa pagtanaw sa magagandang puno na nadadaanan namin, pilit na iwinawaksi sa isip ang pangyayari kanina. He called me baby! Marahas kong ipinilig ang ulo. No, umalis ka sa isipan ko! "Are you okay?" he asked, breaking the silence. Hindi lumilingon na tumango ako. I heard his sigh, but didn't say anything though. Dalawang minuto ang lumipas at nasa bayan na kami ng isla. Napaayos ako ng upo at pinagmasdan ang dinadaanan ng sasakyan. Wow! I didn't expect that they have a lot of products here in the island! Knowing that Mase is also a tycoon in the business world alongside with Kuya Keon, hindi na ako magtataka na ang ibang bilihin dito ay sa kaniya! Nilingon ko na siya sa pagkamangha. I caught him staring at me, maybe for awhile now. "Can I tour here after the mass?" I saw the hesitation in his eyes. He shifted on his seat and grip the steering wheel. Oh, I forgot! Hindi pala siya lumalabas o
CHAPTER ELEVENTHE smiles, voices, laugh and the busy locals greeted us. Napalingon ako kay Mase na hawak ang kamay ko. I can feel his nervousness, bagay na siyang nagpahigpit ng hawak ko sa kaniya.Oh, goodness! Kung narito si Kuya Keon ay siguradong nakurot na ako!Hinila ko si Mase palapit sa tindahan ng mga kakanin. Sinalubong kami ng isang dalagita na nakangiti."Bili na po kayo, ate, kuya. Mura lang po at masarap pa!" masiglang bati niya.Nilingon ko ulit si Mase na nasa likuran ko. He glanced at me too. I smiled at him."Kumakain ka ba ng mga ito?"He nodded. "You can buy all you want," napapaos na sambit niya."Okay! Bigyan na rin natin sila mamaya sa mansyon."Itinuro ko sa dalagita ang mga gusto kong bilhin. Nakatayo lang kami roon ni Mase habang naghihintay.His hold on my hand loosened. Gusto ko sana na lumingon sa kaniya pero pinigilan ko ang sarili. Baka sabihin niya na gustong-gusto ko ang makipag-holding hands sa kaniya.Which is true... Oh, goodness!I can feel his wa
CHAPTER TEN TAHIMIK ang naging byahe namin papunta sa simbahan. Inabala ko ang sarili sa pagtanaw sa magagandang puno na nadadaanan namin, pilit na iwinawaksi sa isip ang pangyayari kanina. He called me baby! Marahas kong ipinilig ang ulo. No, umalis ka sa isipan ko! "Are you okay?" he asked, breaking the silence. Hindi lumilingon na tumango ako. I heard his sigh, but didn't say anything though. Dalawang minuto ang lumipas at nasa bayan na kami ng isla. Napaayos ako ng upo at pinagmasdan ang dinadaanan ng sasakyan. Wow! I didn't expect that they have a lot of products here in the island! Knowing that Mase is also a tycoon in the business world alongside with Kuya Keon, hindi na ako magtataka na ang ibang bilihin dito ay sa kaniya! Nilingon ko na siya sa pagkamangha. I caught him staring at me, maybe for awhile now. "Can I tour here after the mass?" I saw the hesitation in his eyes. He shifted on his seat and grip the steering wheel. Oh, I forgot! Hindi pala siya lumalabas o
CHAPTER NINE"HOW ARE YOU, KUYA? I miss you," ani ko habang kausap sa cellphone ang kapatid. Katatapos ko lang maligo nang tumawag siya."I'm fine. I miss you, too. It's your birthday on Friday, yeah?"Natigil ako sa pagsusuklay ng buhok. Oo nga pala, birthday ko na sa Friday. Hmm, what should I do?"Yes, uh, muntik ko na makalimutan. Pupunta ka ba sa isla, kuya?"He chuckled on the other line. "Surprise."Ngumuso ako. "I want to spend my birthday with you. And, uh, with boss masungit and his helpers too...""Still boss masungit, huh?" Hindi ko man nakikita ay alam kong nakangisi si Kuya Keon."Yes. Nagagalit naman siya kapag tatawagin ko na kuya." Napairap ako sa repleksyon sa salamin.Humalakhak si Kuya Keon sa hindi ko malamang dahilan. Sumimangot nalang ako."Damn, Mase..." rinig kong bulong niya. "Anyway, little sister. I gotta go, I have a meeting with the boards.""Okay, kuya. I'll call you later and... see you on Friday?"Matunog siyang ngumisi. "Ahuh."Mahinang katok ang narin
CHAPTER EIGHTNATIGILAN kami pareho. Hindi ko alam kung paano ako napunta sa mga bisig niya. Ako ba ang lumapit o siya ang humila sa'kin?Mabilis na kumalas ako sa kaniya. Nakita ko ang paglunok niya, tila may pinipigilan na kung anong emosyon.Tumikhim ako. "U-Uhh, sorry..."He just nodded. Sinulyapan niya ang nakaawang na pinto ng kwarto ko. Gumalaw ulit ang lalamunan niya."You can stay in my room for the night," he said, watching me."H-Huh?" gulat kong tanong. "H-Hindi na, o-okay lang. Dito lang ako.""Don't worry, hindi naman kita gagapangin," he said flatly.Inis ko siyang binalingan ng tingin. "W-Wala naman akong sinabi!" singhal ko.Umangat ang sulok ng labi niya. Really? Marunong din palang mang-asar ang masungit na 'to?"Won't you let me in then?" he asked."Saan?" kunot-noong tanong ko."In your room. You won't stay in mine so I'll stay here instead.""H-Huh?! Huwag na sabi!"Nagkibit-balikat lang siya. Nagtatakang sinundan ko ng tingin ang pagpasok niya sa kaniyang silid n
CHAPTER SEVENNAGISING AKO sa malakas na buhos ng ulan. Sumabay pa ang dumadagundong na tunog ng kulog na may kasamang kidlat. Mariin akong napapikit sabay talukbong ng kumot sa buong katawan.My fears, the thunders and storms. It reminds me of that one night...The night when my mother left me.Tumili ako nang marinig ang malakas na tunog ng kulog at sa muling pagbukas ng mga mata, dilim ang kaagad na nakita kasabay ng pagragasa ng mga alaala.It was a peaceful night to all of us in papà's mansion. Or so I thought.Katabi ko si mama sa pagtulog. Kahit na 16 years old na ako ay gusto ko pa rin siyang katabi. Well, what can I say is, I'm a mama's girl.Naalimpungatan ako sa malakas na kulog at pagpasok ng kidlat sa kwarto. Kinapa ko ang gilid ng kama para sana yumakap kay mama pero tanging kumot ang nahawakan ko.Pupungas-pungas akong bumangon at nilingon ang katabing espasyo. Wala si mama. Dalawang unan ang naroroon na tinabunan ng kumot."Mama?"Kinusot ko ang mga mata habang pababa s
CHAPTER SIXANOTHER WEEK past smoothly. Sa wakas ay maayos na rin ang paa ko. And I'm really thankful for the housemaids na inasikaso ako sa buong linggo.Dalawang beses lang ang pagbisita ni Mina sa mansyon at ang pinsan niyang si Jenna ang lagi kong kasama. The last time na pumunta si Mina rito, may dala siyang mga dokumento na pinapirmahan niya kay boss masungit.Speaking of boss masungit, hindi ko pa siya nakitang bumaba sa araw na 'to. Nakapag-exercise na ako sa gym niya at katatapos lang din kumain ng tanghalian."Jenna, lalabas lang ako saglit. Baka hanapin niyo ako, ha?"Nilingon ako ng dalagitang kasambahay na kasalukuyang nag-aalis ng mga agiw sa mga vase sa isang sulok ng sala."Sige, ate. Tawagin ko na lang po kayo kapag hinanap kayo ni Senyorito Mase..."Napangiwi ako. As if naman hahanapin ako ng masungit na 'yun? Daig pa ata niya ang may regla araw-araw sa kasungitan.Lumabas ako ng mansyon. Wala akong plano na maglakad-lakad sa tabing-dagat ngayon. Late na ako nagising
CHAPTER FIVEI WASN'T ON the mood the past whole week. Masakit ang paa ko at nadagdagan ang pamamaga. Nasa kwarto lang ako maghapon at kung hindi bibisitahin ni Mina ay madalas na nakakatulog.My brother is calling to check on me from time to time. He was worried, gusto pa nga na pumunta rito ngunit pinigilan ko. I assured him I will be fine after a week. Bukod sa makakaabala sa trabaho niya ang pagbisita sa isla, alam ko rin na baka matunugan ng papà na rito ako nagtatago.I sighed as I watched the sun dramatically hitting the sliding glass window. Lunes ng umaga at katatapos ko lang maligo. Hindi na gaanong masakit ang paa kaya napag-isipan ko na maglakad-lakad sa tabing-dagat.Habang nakatitig sa repleksyon ko sa salamin, pumasok sa aking isipan ang nangyari noong nakaraang linggo."Sinasabi ko na nga ba at may mga engkanto talaga dito sa mansyon mo!" mangiyak-ngiyak na singhal ko kay boss masungit na buhat ako papunta sa nakalaang kwarto para sa'kin.Kumunot ang noo niya at nagsalu
CHAPTER FOUR"MINA MACARENA at your service!"Naibaling ko ang paningin sa pinto ng clinic mula sa pagkatulala sa kisame matapos marinig ang boses ni Mina. Pumihit ang seradura at pumasok si Mina na may dalang tray ng pagkain.Dahan-dahan akong bumangon sa kama. Amoy palang ng umuusok na soup ay natatakam na naman ako. I wouldn't mind getting annoyed by that boss masungit kung may masasarap na pagkain naman na ihahain sa harap ko.Really, Katriel?"Meryenda, madam," nakangiting sambit ni Mina."Thank you. Hindi ka na sana nag-abala pa," sabi ko kahit na parang tutulo na ang laway habang nakatingin sa pagkain."Naku, wala 'yon. Ako lang ang maaasahan niyo ni boss masungit sa araw na 'to kasi day-off talaga ng mga tauhan niya kapag weekend.""You're also working with him, right? Wala kang day-off?" tanong ko. Kinuha ko na ang kutsara at hinipan ang soup.This looks delicious!"Day-off ko rin sana kaso narito ka kaya for da go!" Umangat ang dalawang nakakuyom na kamao ni Mina."Thank you,
CHAPTER THREENATAGALAN ako sa dining area. Masasarap kasi ang pagkain at hindi ko napigilan ang sarili kong kumain ng kumain. Sana ay may gym dito sa loob ng mansyon ni boss masungit para kahit papaano ay makapag-work out ako.I didn't see him and Mina around. Hindi ko rin naririnig ang ingay ni Mina kaya sa tingin ko ay umuwi siya sa kanila.The whole mansion was quiet and feels... sad. Sa sobrang tahimik, parang gusto mo nalang mabingi. Sabagay, gano'n naman talaga ang ibang mayayaman. Kahit gaano pa karangya ang buhay, kung hindi ka naman masaya ay parang wala lang din lahat ng meron ka.Inikot ko ang mansyon para mabawasan ang bigat ng tiyan ko. Bumalik lang ako sa dining area nang makaramdam ng hilo at tila maliligaw pa 'ata ako sa laki nito!Napapaisip ako, Kuya Keon said that his friend is heavily guarded pero wala naman akong nakikita na mga bodyguards sa paligid. Nagtatago ba sila? Like a ninja or something?Pinilig ko ang ulo sa mga naiisip. My goodness, Katriel!Bukas ang