Kabanata 14
"Hindi ako sasama sayo." Malamig na tinig na sabi ni Clary dahilan para lumambot ang ekspresyong nakapinta sa mukha ni Decka.
The fear of losing her again struck his heart. Naibaba niya ang baril at akmang lalapit kay Clary ngunit ganoon na lang ang gulat niya nang biglang humarap si Clary kay Agatha saka nito pinutok ang baril na hawak.
Agatha didn't move but shock registered in her eyes when the bullet hit a few strands of her hair. She felt it pass so close to her neck, but she knew Clary doesn't really have any intentions of hitting her.
Sa isip-isip niya ay karugtong na talaga nito ang baril at kung may nais itong patayin sa isang bala lamang, madali pa rin nitong magagawa sa kabila ng pagkawala ng alaala nito.
Clary's tears were falling on her cheeks but the coldness of her stares are enough for Agatha to realize that what she said wasn't for Decka. Para ito sa kanya.
<
Kabanata 15Decka never thought that this day would ever come. Sa kauna-unahang pagkakataon, nadama niyang totoo ang sinabi ni Clary na mahal siya nito. The way she said it, it felt like she meant every single word of it and made Decka's heart pump like a wild beast inside his chest.Sumara ang kanyang mga mata nang humigpit lalo ang yakap ni Clary. Ang munting ngiti sa kanyang labi ay sapat na para ilarawan kung gaano siya kasaya na sa wakas, narinig din niya ang mga salitang iyon kay Clary.The thing is, she never said those words nor the simple love you. She just called him meine liebe, and unlike before that it sounded like an advance apology for the catastrophe she's about to bring, ngayon ay purong pag-amin ng pagmamahal lamang ang nadama niya sa dalawang salitang iyon.Hinawakan niya ang mga kamay nito upang dahan-dahang alisin mula sa pagkakayakap sa kanya upang magkaroon siya ng kalayaang umikot at harapin
Kabanata 16Hawak ang kamay ni Clary, mabilis na humakbang si Decka palabas ng silid upang magtungo sa lower deck kung nasaan ang mga armas. Dinig na dinig na nila ang ingay na nagmumula sa mga paparating na sasakyang panghimpapawid, senyales na huli na bago naipadala ni Roscoe ang mensahe."Take the machine guns upstairs! Don't let them destroy this fucking ship." Utos niya. Dali-dali namang nagsisunuran ang mga tauhang nasa kanya ang katapatan.Lumapit sa kanya si Tejano at ibinigay ang isang kahong kulay itim. Bakas na rin sa mukha ni Tejano ang pag-aalala ngunit sa pagkakataong ito, wala na talaga silang ibang pagpipilian. Someone blew their cover and now he has no other choice but to get Clary to safety. Hindi niya hahayaang maipit ito sa sarili niyang problema.Marahas na bumuga ng hangin si Decka bago sinabit ang mga bala ng rifle sa kanyang balikat matapos tanggapin ang kahon mula sa kaibigan.
Kabanata 17Halos tulala na si Clary nang marating nila ang underwater Pacific headquarters ng MI6. Ang sakit ng tama ng balang si Decka mismo ang nagbaon sa kanyang tagilidan ay hindi sasapat upang tumbasan ang nararamdaman ng kanyang puso.She just saw the ship where they left the man she loves explode before her eyes, at pakiramdam niya, kasamang sumabog ng Black Mamba ang lahat ng lakas at pag-asang mayroon siya.Matapos isara ang kanyang sugat, iniwan na siya ng nurse sa isang silid na may camera sa apat na sulok at may malaking salamin. Puti ang pintura ng buong kwarto at alam niya, sa likod ng salaming nasa kanyang harap ay mga taong nag-oobserba sa kanyang bawat kilos.But Clary cannot seem to care for her life anymore. Nakatulala lamang siya habang pumapatak ang luhang ni hindi na niya magawa pang punasan. Was she really this weak before she lost her memory? Mababaw ba talaga ang luha niya o talagang iba la
Kabanata 18Pumungay ang mga mata ni Clary nang marahang punasan ng kinilalang ama ang kanyang mga luha. Malinaw niya ring nakikita sa mga mata nito ang matinding lungkot, ngunit pinilit nitong bigyan siya ng isang matipid na ngiti bago siya niyakap.Napahikbi siya sa bisig ng kanyang Papa Manuel. "Si Giovanni, Papa. Hindi ko nailigtas si Giovanni."Her own words hit like bullets in her already aching heart. Kung hindi siya yakap ng ama-amahan ay baka bumigay na ang mga tuhod niya."Hindi mo kasalanan, Clary. When Giovanni took this mission to replace you, he already prepared himself in case things have to end up this way." Pigil ang emosyong tugon ng kanyang Papa Manuel.Natigilan si Clary, ang mga kilay ay nagsalubong dahil sa narinig. Napahiwalay siya sa kanyang ama-amahan at tinitigan ito sa nagtatanong na paraan. "T—To replace me?"Lumambot lalo ang ekspresyon ng kanyang Papa M
Kabanata 19Clary kept looking around while holding the cap in her hands. Napakalakas ng kabog ng kanyang puso sa sobrang pananabik na makita ang hinahanap. Sigurado siya. She's so familiar with Giovanni's scent and the thought of him being the one who saved her made her want to scream his name in a sea of strangers.Nang hindi na niya kinaya pang pigilan ang sarili, tuluyan niyang sinigaw ang pangalan nito, walang pakialam kung pagtinginan man ng mga taong dumaraan."Giovanni!"She looked around, her chest kept falling hardly with every deep breath. "Giovanni, nasaan ka?"Someone came up to her and grabbed her arm, ngunit nang makita niyang si Agatha iyon, agad niyang inalis ang pagkakahawak nito sa kanyang braso."Giovanni!""Clary, ano na naman bang nangyayari sayo?" Puno ng pagtataka nitong tanong sa kanya habang nakabuntot."Si Giovanni, Agatha
Kabanata 20Clary can't sleep again because of her growling tummy. Napakalakas ng buhos ng ulan sa labas ng kanyang silid sa mansyon ng kanilang Papa Manuel. Nang malaman niya ang tungkol sa kanyang sitwasyon, minabuti niyang sabihin sa kanyang ama-amahan kaya ito na mismo ang nagpautos sa mga tauhang sunduin siya sa private airport sa Subic matapos niyang makauwi ng Pilipinas.Hindi na siya nakatuloy sa misyon at hindi na rin pwedeng manatili sa trabaho dahil sa maselang pagbubuntis kaya naman minabuti niyang lumipad na muna pauwi sa mansyong kinalakihan upang doon muna manatili hanggang makapanganak.Yakap ang kanyang mga tuhod, tuluyang nagdesisyon si Clary na tawagan ang nag-iisang taong pwede niyang hingian ng pabor. Ang sabi naman ng kanyang Papa Manuel ay nasa Pilipinas ito at ang team dahil sa isang assignment kaya nagbakasakali siyang kontakin ito sa numerong binigay ng kanyang Papa Manuel."Clary? Is
Kabanata 21Series of thunder roared in the sky while Clary is staring at his pools that seem to speak a thousand words. Nang humakbang ito patungo sa kanya, pinagmasdan niya ang kilos nito.Even the way he walks and carries himself reminded her of Giovanni. Ang titig, ang ngisi...ang boses. Lahat iyon, kabisado niya ang lahat ng iyon.Maging ang klase ng pakiramdam ng simpleng haplos, kabisado niya ang lalakeng mahal niya kaya nang hawakan siya nito sa braso upang palayuin sa nabasag na platito, nagsitindigan ang mga balahibo niya sa katawan.She inhaled sharply while watching Ramirez pick up the broken pieces of the saucer. Dinala niya ito sa basurahan saka ito kumuha ng panglinis at nang matapos, naglabas ito ng panibagong platito at tinidor.Walang madinig na ibang ingay si Clary kung hindi ang tunog ng kulog at kidlat na sumasabay sa malakas na buhos ng ulan at sa nagwawala niyang puso.
EpilogueClary can't help but smile while she's gently caressing Miracle's hair. Halos kakapikit lamang ng mga mata nito habang ang kakambal nitong si Grace ay nakatulog na sa tabi ni Giovanni. Ang kambal kahit six years old na, ang hilig pa ring tumabi sa kanilang mag-asawa palibhasa ay sinanay nila noong wala pa ang bunsong si Abram. Hindi rin naman siya umaangal dahil para sa kanila ni Giovanni, ilang taon lamang nilang maeenjoy ang lambing ng mga anak.They've been married for several years now, but everytime Clary sees the sparkle in Giovanni's eyes, she still feels the butterflies in her stomach the way the sixteen year old Clary felt when she first realize her admiration towards the cocky Giovanni Wolf. Naroon pa rin ang kilig at pamumula, tila kahit kailan ay hindi nila pagsasawaang mahalin ang isa't-isa.Dinampian ni Giovanni ng halik ang ulo ni Grace bago ito maingat na inangat upang ilipat sa silid nito habang