Nagbeep ang telepono at sinubukan kong kumalma para hindi mahahalata ang mood ko sa boses ko. "Hi, Zelle. Sigurado ako sa ngayon ay naisip mo na na mahirap, nakita ko na ang mga videos mo. Meron akong mali at ako lang ang makakatama nito pero kailangan kita, pakiusap."Nanghina ang boses ko at hindi ko alam ang sasabihin. I was bordering on wanting to tell her that everything will work out and begging her not to leave me. Kung makikita lang ako ng ibang lalaking kagaya ng estado ko sa buhay ngayon. Sa buong lakas ko, isang babae pa rin ang nakapagpaluhod sa akin. Nagbeep ang telepono at napagtanto kong tumigil na ako sa midsentence. Pinindot ko ang redial. Ang kanyang parehong pagbati ay bumungad, at alam kong kailangan kong magsalita bago maputol ang tawag."Zelle, alam kong nakikinig ka sa mensaheng ito at alam ko lang na habang ang mga bagay ay maaaring mukhang masama ngayon, sila ay magiging mas mabuti para sa atin balang araw. Mahal kita, at iyon lang ang mahalaga. Pakiusap, tawa
Lets Play Hardball(Gabion POV"Damn, I'm too tired for this," mas malakas kong sinabi sa sarili ko kaysa kay Agus."Saan tayo pupunta?" tanong niya.I rattled off, ang adress ni Arzelle ay sa upper west side ng Cordova. Hindi siya masyadong malayo sa aking kinalalagyan ngayon, at dahil doon, nagpapasalamat ako. ***Ako ay ganap na nahihilo ng buong biyahe, at halata sa mga kilos gusto ni Agus na tanungin ako kung saan ako pupunta, at kung bakit, ngunit hindi niya ginawa. Hinayaan niya muna akong magpahinga at mag-isip habang nagmamaneho siya papunta sa kung saan.Ang katahimikan sa loob ng sportscar ay nakakabingi sa anumang oras. Ngayong gabi ay sinusubukan kong makuha ang aking mga lakas.Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pagdating sa bahay ni Arzelle. Ang alam ko lang ay kailangan kong hawakan siya sa aking mga bisig, at ipangako sa kanya ang isang bagay. Bagay na ano? Sinuklay ko ng kamay ang aking buhok, at nagmura sa ilalim ng aking hininga. Ano ang mayroon ako upang mag-
Province To Unwind(Arzelle POV)BACOLOD, NEGROS ISLANDBumalik ako sa isang lugar kung saan makakaalis ako sa lahat ng drama noong nasa Cordova City. Drama at sigalot ang tinakasan ko ngayon sa pagalis ko, tulad ng dati. Lagi na lang akong umaalis at bumabalik. Ito ang ganap na huling bagay na inaasahan ko sa aking sarili na gagawin ko dahil nangako akong sasamahan si Gab sa ano mang haharapin. Ako ay isang problem solver noon, kinakaya ko mag-isa pero ngayon? Hindi ako ang biktima dito dahil isa akong hadlang sa mag-inang si Hera at ang kambal.Hindi ko kailanman binalak na pumasok sa isang relasyon na kasing gulo nito. Gusto ko ang relasyong kagaya lang ng mga magulang ko. Ito ang pinakamalayo sa aking isipan, ngunit ngayon ay natagpuan ko ang aking sarili na nasa gitna.Gusto ni Hera si Gabion at ang kambal para sa kanyang sarili. Kung naisip ko na may anumang pagkakataon ng pagkakasundo sa pagitan nila, yumuko na sana ako at hayaan silang mag-isip ng mga bagay para sa kanilang
My Dearest Cousin(Arzelle POV)"Anong Rromansa?Walang romansa," sinubukan kong ipaliwanag. "Gusto ko lang siya, pero ngayon ay hindi na.""Hmmm," dagdag ng aking tiya. “Bakit hindi pwedeng magkaroon ng office romance? Alam mo, nanonood kami noon ng soap opera sa telebesyon at ginawa ng mga taong iyon ang lahat ng—”"Hindi ito soap opera Tita, at walang romansa. Magkasama kami at wala nang iba pa. Ngayon, kung ayaw mo maniwala bahala ka.""Fine," sagot agad ni pinsan kong si Arzia. "Wala daw romansa Mama pero nagka-anak.""Medyo disappointed ako sayo Arzelle, hindi ganyan ang mga kababaehan sa pamilya natin. Magka-anak na hindi kasal at walang romansa. Ano yon, kasunduan lang na mag-anak kayo?""If you keep asking things rightnow, lilipat ako sa tabi ni tito," usal ko lingon ang tiyuhin ko sa likod ng grandia.Nakahinga ako ng maluwag nang marinig ko na papayagan nila akong umupo sa tabi ni tito at maghintay sakanila, imbes na kaladkarin ako mula sa isang department store patungo sa i
Life Is Short, But Love Stands Still(Arzelle POV)"Nasubukan ka na ba niyang tawagan ka?" tanong ng pinsan ko, tumango naman ako.“Oo, at gusto niya akong kausapin, pero paano at ano ang gagawin ko? Ang kanyang buong karera at lahat ng pinaghirapan ay nasa panganib. Not to mention, baka mawalan din siya ng mga anak. Ang kanyang posisyon sa embassy ay isa sa pinakamataas na ranggo na maaari mong makuha. Baka mawala sa kanya ang lahat ng pinaghirapan niya sa buong buhay niya dahil sa akin."Ibinaba ni Arzen ang footrest na bahagi ng upuang inuupuan niya, saka sumandal at ipinatong ang kamay niya sa balikat ko. Naramdaman ko ang init ng palad niya habang tinatapik ako.“Parang ang nanalo lang dito ay yung si Hera. Isa kang Ordaneza, for Pete's sake. Anong nangyari sayo? Marami pa akong inaasahan na labanan mo, Zelle.”Halos hindi ako makapaniwala sa payo na nakukuha ko mula sa kanya, hindi lang dahil sa kapansanan niya, kundi dahil ang mga salitang binitiwan niya ay ang huling aasahan k
For My Twin(Gabion POV)Nangako ako na gumugol ng mas maraming oras sa aking lumang lugar kaysa sa kahit saan pa.Ngayon, ilalabas ko dapat ang mga bata ng ilang oras, at kahit gaano pa ako kapagod sa negosyo at trabaho, hinding-hindi ko palampasin ang anumang oras na makakasama ko sila. Pangbawi narin dahil di ko nakakasama si Jr.. Nakasanayan ko nang makita at makasama sila araw-araw, at kahit na ang kanilang lola ay palaging malayo, pinahahalagahan ko ang mga oras na nakasama ko sila. Nais kong dalhin sila sa isang ballet school kung saan maaaring magsanay sila at maaaring kumuha ng gymnastic lesson pero nagaalala ako. Nangako akong dadalhin sila sa paborito nilang cupcake store kung saan pwede silang matutong gumawa at magcostumize ng cupcakes bago magpalipas ng natitirang hapon sa Crystal Park. Sumakay ako ng elevator paakyat sa floor kung saan ang mga bata, at sa pag-asang makikita ko ang mga bata na handa at naghihintay, tila kakaiba na walang tao sa loob pagdating ko sa man
Hold On My Daughter(Gabion POV)Umiling ako habang tumatayo. Ibinaba ko ang tsart at mga bagay-bagay, pagkatapos ay timingnan ng masama si Hera."Anong ginagawa mo dito? Tuloy parin ba ang masamang balak mo sa mga anak ko kahit ganito na ang kalagayan ng isa!" singhal ko sakanya. "Kung may awa ka pa maari ka ng umalis!" “Hindi ako aalis, di ka pa natutuwa nandito ang ina niya. Diba yon ang kailangan ng isang anak. Ilang beses na kitang pinagbigyan sa gusto mong di magpapakilala bilang ina nila, siguro ito na ang tamang panahon. Ito ang pangatlong beses na may nangyari sa kanya sa pangangalaga mo," mahabang lintaya niya halatang may pinupuntong kalokohan na naman."Shut up Hera, stop talking shits as if you know everything about being a mom!""Oras na siguro para magpakilala ako sa mga anak ko. Magpe-petisyon ako sa mga korte para sa emerhensiyang pag-iingat ng parehong bata, para ma-alis sila sayo," turan niya.Napakuyom ang kamao ko."Tiyak na mayroong isang nail salon o boutique n
Hoping It's Her(Gabion POV)“Oo naman, laging may bakante para sayo. Ipaalam sa receptionist na kailangan ko ng bakanteng kwarto, aayusin ko ang lahat dito at ipapaayos ko rin ang tutuluyan ng doctor dyan pagdating niya," pahayag ni Agus.“Salamat. Hindi mo alam kung ano ang ibig sabihin nito sa akin."“Sana malaman na nila at magamot kung ano man ang mali kay Gaelle. See you in a bit. Sabihin mo kay Gaelle na magpagaling na siya upang makapaglaro na kami ng barbie dolls niya sakanyang doll house," dagdag niya pa.Nagdulot talaga iyon ng ngiti sa aking mukha. "Gagawin ko, at salamat ulit."I disconnected the call, and turned to find Hera staring at me strangely. Sa wakas ay umiling siya, pagkatapos ay ipinarada ang kanyang likuran sa upuang inuupuan ko. Sapat na sa isip ko ang aking anak, ang mag-alala tungkol sa kanya. Lumapit ako sa anak ko at hinawakan ang kamay niya. Hawak ito sa pagitan ng dalawa kamay ko, sinubukan kong punasan ang init sa kanyang balat bago ko dinala sa labi k