Diane Pov..."Baby, you know mommy misses you everyday, right?" Sabi ko sa aking anak na nag - aaral sa New York sa pangangalaga ni mommy. Tuwing bakasyon lang nasa akin at minsan dinadalaw naman ni daddy."Yes mommy. I miss you too. Grandma said we will visit you soon." Masigasig namang sagot ng aking anak. Buti nalang malambing siyang bata."Then, I'll see you soon sweetheart." Masaya at excited ko rin na sagot.Nauhaw at nakaramdam ako ng gutom pagkatapos ng aming usapan. Pumunta ako sa kusina para kumuha ng gatas pero wala na palang gatas. Kinuha ko ang aking pitaka at susi para lumabas at bumili muna ng gatas at pwedeng makain ngayong gabi sa 7 - eleven at iyon lang ang bukas ngayong oras..Nanginginig akong naglalakad sa labas ng condo bakit malamig at napakahangin ngayon may bagyo bang darating.. Nagmadali akong naglakad para makabili ng kailangan ko at makabalik agad bago pa mag - iba ang panahon.Haaay! Nakakapagod din naman maglakad na nagmamadali, bukas din makapunta nga sa
Rex Pov....After that incident, those memories keep on flashing on my mind from time to time really disturbing me. Pakiramdam ko may maling nagaganap ngayon na hindi ko maintindihan na gustong pilipitin ng aking utak. Tuwing may maaalala ako sobrang sumasakit ang aking ulo na daig pa ang binibiyak na buko sa sakit. They said my brother just transferred the law firm to me recently pero pakiramdam ko matagal na akong nagtatrabaho sa Sky Law Firm. Maraming bagay ang bumabagabag sa akin ngayon. Apat na buwan din ang gugugulin ko pa para makapaghanda sa aming kasal ni Georgia pero wala sa aming kasal ang aking puso at utak. May gustong hanapin ng aking utak at puso ang mga bagay na bumabagabag sa akin kaysa tungkol sa aking kasal.Puntahan ko nga muna si Jordan marami akong tanong na kailangan ng kasagutan. Hindi ako mapakali hanggat hindi ako nakakakuha ng tamang sagot. Hindi ako makapagpahinga ng maayos dahil sa mga boses at mukhang lumalabas sa aking alaala.Napatapak ako bigla sa pren
Diane Pov...Excited ako na makitang muli ang aking anak. Ngayong araw ang dating nila ni mommy. Nangako rin si daddy na dadalaw kapag umuwi si Archie dito. Ako na mismo ang susundo sa kanila sa airport. I excitedly park my car bago tumakbo sa entrance ng arriving, anytime they will pop on that wide door. I really missed my son so much."Mommy!" Isang matinis na sigaw ang lalong nagpatalon ng saya sa aking puso."Baby! I'm happy to see you. See, I told you." Masaya kong bati sa kanya sabay buhat."Ma, kumusta naman ang biyahe niyo. Hindi po ba kayo nahirapan kay Archie?" Tanong ko naman kay mama na mukhang hindi yata tumatanda ang hitsura."Hindi naman siya mahirap kausapin, mas mahirap ka pa ngang kasamang magbiyahe eh!" Laban naman ni mama. Isang malutong lang na tawa ang pinakawalan ko. Totoo naman talaga. Hindi lang ako malikot napakaarte pa."Oh siya! Saan niyo gustong kumain?" Tanong ko sa kanila."Mommy, I want grilled. Lola mommy forbids me to eat saying isn't healthy." Nakang
Arthur Pov...Dalawang dekada mahigit noong nagkamali ako at nagbunga ang lahat ng aking katangahan. Sa tulong ng aking magulang ay nailihim namin ang katotohanan. Namumuhay akong disente na akala mo walang itinatagong baho.Sa pagdaan ng panahon hindi ko aakalain na magbabalik ang bunga ng isnag pagkakamali. Sa takot kung makagawa siya ng hindi maganda ay pinasundan ko siya sa aking mapagkakatiwalaan na mga tauhan at binigyan siya ng ultimatum. Akala ko magiging tahimik ang kanyang pagbabalik pero hindi pala. Gumawa siyang ng eskandalo na hindi ko inaasahan sa mismong teritoryo ko at sa kilala ko pang tao.Nilapitan ko siya at kinausap kung bakit kailangan niyang bumalik kung saan ko siya pinadala at pinag aral. Wala siya sa kanyang katayuan kung hindi dahil sa malaking halaga na ibinigay ko sa kanyang ina. Pero nung nalaman kung inaapi siya hindi ako pwedeng manatili sa isang tabi. Anak ko pa rin siya at kailangan niya ako.Sa pagtulong ko sa kanya lumabas ang matagal ko ng lihim. U
Rex Pov... Nagising ako na mabigat ang aking dibdib at masakit ang aking ulo. Parang may nakadagan sa aking ulo sa sakit na mas gustong idiin pa ang pagdagan para mawala ang sakit samantalang ang sakit sakit naman sa aking dibdib na mahirap huminga. Gusto kong sumigaw at umiyak para mawala ang sakit na bumabalot sa aking dibdib.Pwede bang mawala naman ang sakit na ito, nakakapagod na. Daing kong pag - upo sa aking kama. Nalilito ako na idinilat ang aking mata para siguraduhin na dito ako sa aking condo o bahay umuwi kagabi. Sino ang pumasok at naglinis dito sa aking kwarto? Bakit daig pa ang binata ang nakatira dito? Sinong nagpalit ng ayos sa aking bahay? Naiinis kong paulit - ulit na tanong. Nasaan ang mga larawan namin ni Coleen? Nasaan ang gamit ni Samantha at mga bata. After that incident hindi ko tinanggal ang mga bagay na magbibigay ng alaala sa akin na naging pabaya ako kaya nawala sila sa buhay ko.Lumabas ako ng kwarto at lalong nalito dahil may katulong sa aking bahay. Ka
Jordan Pov...."Magandang umaga Aling Sita!" Masaya kung pagbati sa kasambahay na pinadala ko para mag asikaso kay Rex."Magandang araw din sir Jordan. Kailangan niyo pong pumunta dito ngayon din! Si sir Rex kasi!" Nagkandautal utal nuiyang smabit na rinig mo ang kaba at panginginig niya sa takot."Ha! Bakit po Aling Sita? Anung nangyari kay Rex!" Nag aalala kung sunod sunod na tanong sa kanya."Hindi ko alam sir pero paggising niya ay tinatanong kung bakit ako andito sa bahay niya? KAyo nalang po ang magpaliwanag sa kanya at kumausap ngayon. Iniwanan ko siya sa kusina." Paliwanag niyang saad.Halos paliparin ko ang aking sasakyan pagkatanggap ko sa tawag ni Aling Sita. Hindi siya sigurado kung anu ang nangyayari kay Rex at kailangan kung makarating doon agad bago pa maghuramintado nanaman siya.Hindi lang ako basta naaawa para sa aking kaibigan. Habag na habag ang aking kalooban habang pinapanood siyang sumisigaw. Naranasan ko na ang sakit na yan kaya alam ko kung gaano kasakit at ka
Samantha Pov...Noong isang araw ay matapang ako at may lakas ng loob para sabihing kaya kung harapin ang galit niya pero ngayon ay gumising akong kinakabahan at hindi mapakali. Daig ko pa ang may interbyu sa aking trabaho at ang big boss ang mag interbyu sa akin. Nawala yung pagkakampante ng aking kalooban!Samantha wake up! Bumalik ka rito para itama ang iyong pagkakamali na sinang ayunan ng tadhana. Kung anuman ang bumabagabag sa iyong kalooban ngayon ay kailangan mong iwaksi para makapag isip ka ng tama! Kausap ko sa aking sarili. Tama walang mangyayari kapag magmomokmok nanaman ako.Nagsimula akong maglinis sa buong bahay bago nagluto. I miss doing this! Simula bumalik ako rito ay wala na akong oras para magluto. Madalas take out or instant noodles ang nakakain ko o kaya naman kumakain nalang ako sa labas. Nakaupo na ako para kumain nung biglang maalala ko ang reaksiyon ni Rex pagkakita sa akin sa bahay ni kuya noong nakaraang araw. Kinilabutan bigla ang buo kung katawan. Ang ma
Anita Pov...Ilang araw na ang nakakalipas simula nakita ko si Samantha pero hindi pa rin ako makapaniwala na totoong siya ang nakikita namin at nakakausap. Nakasabay ko rin siyang kumain dito mismo sa bahay. Bagkus gulat na gulat siya kay Rex ay hindi makakaila ang lungkot sa kanyang mata. Maraming bagay ang bumabagabag sa aking kalooban at isipan simula nagpakita siyang muli. Gusto ko sanang tanungin kung bakit niya ginawa ang bagay na iyon pero hindi ko pa mahagihagilap sa dulo ng aking bibig kung papaano sasambitin!Napaka immature ang kanyang ginawa at selfish. Sarili lang niya ang kanyang inisip at pinagtuunan ng pansin. Wala siyang pakialam kung may masaktan siya ng labis labis. Hindi ko makakalimutan kung paanong nagluksa ang kanyang magulang at higit sa lahat ang mga hindi kaaya ayang nangyari kay Rex habang siya ay nagluluksa. Simula din bumalik siya at nagkita sila ni Rex ay naging kakaiba si Rex. Marami siyang katanungan sa alaala na kanyang nakalimutan. Hindi ko alam ku