LOGINShare
Chapter 59
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Pagkarating namin sa bahay ni Jacob ay nakabukas lahat ang ilaw nito pati na sa labas pero ang ikinagulat ko ay ang aking nabungaran. Sa labas kasi ay nagkalat ang mga plywoods, pako at iba pang mga natibag na semento.
Nagtataka ko tuloy na nilingon si Jacob na nasa aking tabi. Nagpaayos ba siya ng kanyang bahay kanina habang wala ako?
Pagbalik ko ng tingin sa balkonahe ay doon na talaga natigilan. May mga naglalakihan kasi na mga bagahe doon.
Sino naman kaya ang bisita ni Jacob?
Tatanungin ko na sana siya nang biglang bumukas ang pintuan at iniluwa noon si Sebastian na nakangisi.
"Hey Lauren. Good evening!" bati niya at bahagya pang kumaway.
Mula sa kanya ay dumako ang aking tingin sa mga gabundok na mga bagahe.
"Sa iyo ang mga iyan?" tanong ko saka itinuro pa ang mga gamit.
"Yep. Flash news Lauren, dito na ako titira!" natutuwa niyang wika.
Nalaglag ang panga ko.
What? Totoo ba ang narinig ko?
Lumabi si S
Related chapters
Breaking The Rules Chapter 60
"Welcome to my room," natutuwang wika ni Sebastian pagkabukas niya ng kanyang kwarto.Bumungad sa akin ang ipinagmamalaki niyang kwarto niya at hindi ko mapigilan ang hindi umawang ang labi.Napapikit ako at sinapo ang aking noo. Ang kwarto niya.. ay sobrang nakakahilo."How was it? It's good right?" aniya na parang batang naeexcite.Napipilitan akong tumango kay Sebastian.Ang kwarto niya ay sobrang makulay at tingin ko ay lahat na ata na klase ng kulay ay nandito. Wala na rin akong makita pa na dingding dahil lahat ng parte niyon ay natatakpan ng mga iba't-ibang klase ng posters. Ang dami rin niyang mga nakadisplay na mga action figures. At susme, pagtingin ko sa kanyang kisame ay lalo akong napamaang. Paano ba naman kasi ay puno iyon ng mga glow in the dark na mga buwan at bituin. At kung hindi ako nagkakamali ay nandun pa sina Peter Pan at Tinkerbell.All in all, ang disenyo ng kanyang kwarto ay pangbata. Bagay naman kahit papaano sa kan
Breaking The Rules Chapter 61
Ilang oras pa lang akong nakaupo at nagbabasa ay nakakaramdam na ako ng pagkabagot.Ibinaba ko ang aking mga papel na binabasa saka nagbuga ng hangin at sumandal sa aking upuan.I really can't stand this kind of job lalo na at iba ito sa mga itinuro ni Koko noon na mga trabaho sa Capitol. May natutunan naman ako pero iba talaga ito, mas mahirap at mas komplikado. Hindi na ako nagtaka dahil nasa ibang mundo ako, mundo na hindi ko kinasanayan.Bukod pa doon ay hindi sanay ang katawan ko na nakatambak lang at walang ginagawa. Paniguradong magkakasakit ako kapag ganito lagi ang gagawin ko. Mas gusto ko ang gumagalaw at laging nasa aksiyon, hindi yung ganito na nakaupo at nagbabasa na parang politiko o negosyante.Bumaling sa akin si Dean nang makita ang pagtigil ko sa aking ginagawa. "What's wrong?" tanong niya."Wala bang ibang pwedeng gawin dito bukod sa mga ito?" tanong ko sabay turo pa sa mga bunton ng mga papel sa harapan namin.Ewan ko kay
Breaking The Rules Chapter 62
Hinayaan ko lang si Dean na pagtawan ako. Di bale at gaganti ako.Pasimple kong inilibot ang aking paningin dito sa loob ng kanyang opisina. Ang mga mata ko ay natigil sa isang halaman na nasa aking tabi. Napangisi ako nang mahulaan ko kung anong klaseng halaman ito.Isang Kalachuchi..Gusto kong matawa dahil sa dinami-rami ng halaman na pwedeng ipalagay ni Dean dito sa loob ng opisina niya ay isang Kalachuchi pa. Iba rin ang taste niya. Well, matitikman na niya ngayon kung ano ang lasa ng kanyang halaman.Mabilis at naging maliksi ang aking galaw sa pagpitas ng mga dahon nito. Inilagay ko ang mga nakuha na dahon sa ibabaw ng lamesa at binilang.Lima.Lihim na akong natatawa. Dinikdik ko na ito ng mabuti upang lumabas ang lahat ng katas nito para mas mapait. Nang matapos ay inilagay ko na ang katas ng Kalachuchi sa natimpla kong kape ni Dean. Isinama ko na rin ang dinikdik na dahon para mas masaya. Mabuti na lang at lumubog ito at hind
Breaking The Rules Chapter 63
Todo ang ngiti ng babae habang lumalapit siya sa akin.Ngayon ko lang siya nakita dito. Noong una ko kasing punta dito ay wala siya at hindi ko nakita.She doesn't look like a teacher though."Hi there! Lauren right?" aniy nang tuluyan na siyang nakalapit sa akin.Tumango ako."Yeah."Agad kong natunugan ang accent ng kanyang salita. Mukhang hindi nga siya lumaki dito sa bayan ng Magnuth, o kung lumaki man dito ay paniguradong naglagi siya ng matagal sa ibang bansa.I know that it's rude to talk to her while I'm riding on the back of my horse so I decided to get off.Pagkababa ko ay agad niyang inilahad ang kanyang kamay at ipinakilala ang kanyang sarili."My name is Amanda. I am the school's Principal," pakilala niya.Oh. Principal huh? Kaya pala ganun ang suot niya.Inabot ko ang nakalahad niyang kamay. "Lauren. It's nice to meet you," pakilala ko pa rin kahit kilala na niya ako.Siguro ay sinabihan na siy
Breaking The Rules Chapter 64
Maraming ipinakita sa akin si Amanda na mga klase ng pagsasanay ng mga estudyante. Papunta na kami ngayon sa pangkat ng close combat.Habang naglalakad kami ay lumilipad ang aking isipan tungkol sa pinag-usapan namin kanina ni Amanda tungkol sa pagkakaroon ng lakas na katulad nila.It's true that I really envy their strength and abilities but that's all. It's just a kind of envy that doesn't harm any, envy and admiration. I won't stoop so low just to get marked by a wolf that isn't my mate. And maybe I'm not one of those lucky human girls to get a wolf mate.I'm envious but I'm not delusional to the point to do things that is against the nature. Kung ano man ang meron ako ngayon ay kontento na ako. Hindi ako magkakandarapa para magkaroon lang ng lakas na katulad nila.Nagising ako mula sa aking malalim na pag-iisip nang makarinig ako ng mga pagsigaw."That's damn wrong! What kind of posture is that?! You'll get beat in an instant if you keep
Breaking The Rules Chapter 65
Sunod-sunod ang mga atake na pinapakawalan ni Brandon. Sobrang bilis at pulido ng bawat galaw niya. I finally understand what Amanda said about Brandon. Malaki siyang tao at sobrang laki pa ng kanyang mga kamao kaya halos doble ang lakas ng pwersa na binibitiwan niya.Hiyawan at sigawan ang naririnig ko habang walang tigil akong inaatake ni Brandon.At dahil hindi pa ako makaporma ay ang tangi ko lang na ginagawa ay iniiwasan at sinasangga ang bawat atakeng pinapakawalan niya.Kahit na umaatake na siya ay kita ko na lagi pa rin siyang nakadepensa kaya nahihirapan akong makakita ng pagkakataon na umatake sa kanya."What's wrong little kitten? Are you just going to avoid and block all my attacks? Come on, show me something interesting," pang-aasar niya.Hindi ko binigyang pansin ang patutsada niya sa akin. He can blab all the way he wants but I won't give him the satisfaction that he wants.Nagpatuloy lang sa ganun ang aming laban hangga
Breaking The Rules Chapter 66
Malakas na napamura si Brandon sa ginawa kong pag-umpog ng aking ulo sa kanya. Sapo-sapo niya ang kanyang noo habang parang wala sa sariling napapaatras. Sa tingin ko ay nahihilo siya dahil sa mariin niyang pagpikit at sa pasuray-suray niyang pag-atras.Sinapo ko rin ang aking noo dahil pakiramdam ko ay nahihilo ako.Heck. Where did I get that move?Umaalog ang paningin ko at sa tingin ko ay pati utak ko ay naalog na rin. Sa nanlalabo kong mga mata ay nahagip ko ng tingin si Brandon na papalapit na muli sa akin.Nahihilo pa siya pero alam kong marami pa siyang nakaimbak na lakas upang muli akong sunggaban ng mga suntok.Damnit. How am I suppose to get out from this fight? I'm at my limit here. So far ay ito ang pinakamatagal na physical combat na naranasan ko dahil sa wakas ay nakatagpo na ako ng taong papantay sa akin at humigit sa kakayahan ko. Dito ko pala sa Magnuth makikita ang taong iyon.Gusto ko mang tumakbo palayo kay Brandon pero w
Breaking The Rules Chapter 67
Saktong pagkalabas ko ng clinic ay siya ring pagdating ng mga kawal sa palasyo na susundo sa akin.Habang naglalakad ako papunta sa gate ay may mga estudyante akong nakakasabayan sa paglalakad. Tinitingnan nila ako at ang iba ay ngbubulong-bulongan pa sa isa't-isa. Pero kahit na ganun ay wala man lang nangahas na kumausap sa akin. Wala namang kaso sa akin yun eh. Alam kong naiilang pa sila sa akin dahil iba ako sa kanila.Katulad ng nararamdaman nila ang naramdaman ko din noong unang tapak ko dito sa lugar nila. Puno ako noon ng pag-aalinlangan pero nung nagtagal na ako dito at nakilala sila ng mabuti ay saka na napanatag ang loob ko.Sana nga lang na sa pagdaan ng mga araw na nandito ako sa paaralan nila ay makapalagayan ko rin sila ng loob.Pagkakuha ko ng aking kabayo ay sinimulan ko nang patakbuhin ito pabalik sa palasyo. Nasa magkabilang gilid ko ang dalawang kawal at katulad ng dati ay wala pa rin silang imik.Siguro ay tatanungin ko na lang
Latest chapter
Breaking The Rules Chapter 149
The aftermath scent of rain lingers in my nose as I drove the Wrangle full of goods from the market. I was covered with thick clothes from head to toe to avoid the freezing temperature but it's not enough that some spike of chills still enter between my skin pores.This is the coldest time of this season where you really need a tons of clothing before going out or even inside your house. The temperature drops incoherently than last year.Ngumiti ako nang may bumati sa akin sa gilid ng daan. Bumuka ang bibig ko upang batiin din ito at nakita ko pa kung paano lumabas ang usok galing sa bibig ko sa sobrang lamig, kulang na lang talaga ay magyelo ang paligid.Palapit na ako sa palasyo nang mapansin ko si Zeke na nakatayo sa bukana ng pintuan at kunot na kunot ang noo habang diretso na nakatingin sa akin.Hindi pa ako nakakababa ng sasakyan nang magsimula na siyang putaktihin ako ng mga tanong.Huminga ako ng malalim. "Zeke—""Lauren naman. Ilang beses ko bang dapat sabihin sa iyo na magpa
Breaking The Rules Chapter 148
Hindi ko alam kung ilang oras na ang nakakalipas simula nang magsimula ang matinding lababanan sa pagitan ng mga Vaughan laban sa mga malalakas na Alpha sa Timog at Kanluran na Distrito.At kahit na sabihin pa na malalakas ang mga Vaughan, hindi pa rin maipagkakaila ang katotohanan na iba talaga ang lakas ng isang Alpha, kaya nga nilang makipagsabayan sa mga ito pero kita ko sa kanilang mga mata kung paano sila nahihirapan na talunin ang mga ito.Bukod pa doon ay sobrang dami ng mga kalaban na nakapalibot sa amin at nahihirapan din ako na bantayan ang bawat likod ng lahat. Pero hindi ako pwedeng manghina sa mga oras na ito. Nandito sila upang tulungan kami sa laban na ito na wala naman silang kinalaman. Kaya hangga't may lakas pa akong natitira, hinding-hindi ako papayag na may mangyaring masama sa kanila, hindi iyon kakayanin ng aking konsensya.While fighting, my eyes quickly diverted to where Christy is fighting. She's busy fighting to an Alpha and all her focus and attention is on
Breaking The Rules Chapter 147
"They are so cool!" hindi na rin napigilan na bulalas nitong mga kasamahan ko habang pinapanuod sila Tyrone sa kanilang mga kalokohan na pinaggagagawa."Ikaw ang tumawag sa kanila dito diba Ate Lauren?" baling ni Ivee sa akin. "Paano yun nangyari? Bakit mo sila nagawang papuntahin dito?" sunod-sunod niyang tanong sa akin.Lahat ng kanilang mga mata ay nabaling sa akin. Punong-puno iyon ng mga katanungan at hindi ko alam kung saan uumpisahan ang pagkukwento sa kanila."Charrggggee!!"Nabaling ang lahat ng atensyon namin sa sigaw na iyon.It's Alpha Wilson together with other Alphas from West District.At mula sa border naman ay ang sangkaterbang mga lobo galing sa Timog na Distrito."How.. How come that they still have that number?!" bulalas ng mga kasama ko.Pati ako ay nabigla. Ang dami nang nalagas sa kanila mula pa kanina pero sa bilang ng mga sumusugod ngayon ay parang wala man lang nabawas sa pwersa nila.If they're
Breaking The Rules Chapter 146
"Hindi niyo pwedeng kunin sa akin si Da Silva! He is mine! You can't take him away you bastards!" malakas na sigaw ni Alpha Wilson na parang nababaliw na."Go now Dalton," ani Falcon sa kapatid at humanda na sa pakikipaglaban."Noooo! Putangina niyo! Ibigay niyo siya sa akin!" nanlalaki ang mga mata niyang sigaw nang makitang pumapasok na si Dalton sa portal kasama si Dean. Alpha Wilson's face is disoriented, kulang na lang ay magwala siya sa matinding inis at galit.Sa mabilis na galaw ay natawid niya ang distansya sa kinaroroonan nila Falcon.Lahat ng mga tauhan niya ay napawi at nagtilamsikan nang nadaanan niya. Galit na galit any mukha niya na parang inagawan ng sobrang importanteng laruan."Akin siyaaaaa!"Bago pa niya malapitan si Dalton at mahawakan ay biglang sumulpot si Tyrone sa harapan niya. Tyrone grabs Alpha Wilson's neck and slam him forcefully on the ground.Tyrone's face is serious and dark as his golden eyes are looki
Breaking The Rules Chapter 145
Biglang akong napaiyak. Sa sobrang saya at galak na nararamdaman ko ay umiyak na ako na parang bata. I can't contain my tears. I can't contain my emotions.Akala ko ay hindi na sila darating pa, at kung dumating man sila ay baka nahuli na ang lahat.But thank goodness, they came in time, they made it out here before I lost everything.Malakas na humalakhak si Tyrone saka ako pinatayo at niyakap habang umiiyak ako."Hahaha! Para kang bata. Ganun ka ba kasaya na makita ulit ako?" tumatawa niyang wika habang hinahaplos ang buhok ko.Hindi ako sumagot at umiyak lang sa balikat niya. Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat dahil sa pagdating nila."Uwaahh! Ate Lauren!" atungal din ni Enzo saka yumakap sa likod ko."Akala ko kung ano na ang nangyari sa iyo! Buti na lang at dumating ako! Hindi kita papabayaan na masaktan ulit!" iyak niya habang nakayakap din sa akin.Hindi ko mapigilan ang hindi mapangiti sa sinabi niya. Enz
Breaking The Rules Chapter 144
I closed my eyes. They say that the world is cruel without realizing that it's us, the people are the one who is cruel.The greediness for power, not being satisfied of what you have, wanting more even though you already have enough, jealousy and envy, those are the reason why this world is full of violence and non-stop killing.If we only learn to be contented, if we appreciate the blessings and the things that we have, then the world Peace is not imposible to achieve.Hinablot ni Alpha Wilson ang buhok ni Dean saka pinaluhod sa lupa. Itinapat nito ang espada sa leeg ni Dean.Umapaw palabas ang mga mga luha ko habang pinagmamasdan ang nakapikit na mukha ni Dean.Para akong mamamatay sa matinding sakit na nararamdaman sa mga oras na ito. Bakit kailangang niyang mapunta sa kalagayan na yan?Hindi ko na napigilan ang aking nararamdaman at napasigaw na ako habang umiiyak ng malakas. Wala na akong pakialam kung pinagtatawanan nila ako dahil sa n
Breaking The Rules Chapter 143
Tahimik kong pinanuod ang pag-alis nilang lahat. Akala ko ay sama-sama kaming pabalik sa palasyo pero heto na naman at naiwan ulit ako. Pera ayos lang. Ang importante ay makaalis sila dito.Kung totoo man ang sinabi ni Reid sa kanila ay hindi ko na kailangan pang alalahanin ang kaligtasan ko. Hindi ko nga lang alam kung ano ba ang kailangan niya sa akin at pilit niya akong kinukuha.Nang dumaan sa amin ang sangkaterba nilang mga kasamahan ay tumigil si Levis at sinapak si Reid sa braso."Hindi ko alam kung kanino ka ba talaga kakampi," aniya saka umiling pa na parang dismayado kay Reid."Alam mo kung ano ang sagot ko diyan," bale wala naman na sagot ni Reid.Hindi na muling nagsalita si Levis at pumunta sa harap ko. Hinawakan niya ang baba ko at tinitigan ako.His eyes glint mischievously."Man, who would thought that you have a Vaughan blood," aniya habang pinagmamasdan akong mabuti."How did you know?" tanong ni Reid.
Breaking The Rules Chapter 142
Jacob's POVSome of us change to their wolf form while the others like me stayed in our human form.Damien, the remaining Captains of 10th Division and some suicidal men have joined us to save the Alpha.Karamihan sa mga hindi sumama ay ang mga pamilyado na gusto pang makita ang mga mahal nila sa buhay sa huling pagkakataon. Habang ang iba naman na sumama sa amin ay iyong mga tulad naming nakahanda na upang ialay ang mga buhay.All of us here has nothing to loose anymore.Kung hindi ako nagkakamali ay halos nasa singkwenta ang aming mga bilang.Fifty brave souls. If we get lucky, that's enough number to save the Alpha. We can still take him before the enemies from South will arrive here."Don't make any unnecessary actions! Our top priority is to rescue the Alpha and Lauren!" imporma ni Liam na siyang nangunguna sa amin.Hindi na namin naabutan pa si Leon dahil sa nangyaring pakikipag-usap namin sa mga nanggaling sa border kani
Breaking The Rules Chapter 141
My vision started to get glitchy as I watched the terrifying scene in the midair.Leon...Mukhang hindi pa nakuntento ang lalaki sa ginawa kay Leon at lalo pang idiniin ang kanyang kamay sa sikmura ni Leon, kulang na lang ay ipasok na nito ang kanyang braso doon.Bumulwak ang masaganang dugo palabas sa bibig ni Leon nang lumusot palabas ang kamay ng lalaki sa kanyang katawan.Hinugot ng lalaki ang kanyang duguang kamay kasabay nun ang pagbagsak ni Leon sa lupa.My body started to tremble uncontrollably. Pakiramdam ko ay tumaas ang lahat ng dugo ko sa aking ulo dahil sa kahindik hindik na pangyayari."LEOONNN!!" I shouted in horror and fear.Masaganang bumuhos ang luha ko. Sunod-sunod ito at hindi ko alam kung paano ito patitigilin.Dahil sa nangyaring iyon ay natigagal ang lahat. Si Reid ay mukhang nabigla rin samantalang ang mga lobong tumatakbo ay biglang tumigil at pinanuod ang nangyari.Mahinahon na bumaba at tumapak
