Tahimik lang akong nakikinig sa mga pangaral ng Auntie ni Jacob sa akin. Ipinikit ko ang aking mga mata nang magsimula siyang masahein ang buo kong likod. Her hands are light, every stroke is gentle but firm at ang sarap sa pakiramdam.
Nakaramdam n rin ako ng antok kaya upang hindi ako tuluyang makatulog ay nagsalita ako.
"Uhm. Asan nga po pala si Jacob?" tanong ko dahil sabi niya kanina ay tatawagan niya ito pero wala pa naman. Knowing Jacob, he will rush here over katulad ng lagi niyang ginagawa.
Wala akong narinig na sagot mula kay Auntie Divina. Uulitin ko sana ang tanong dahil baka hindi niya ako narinig nang bigla siyang nagsalita.
"He is doing fine," sagot niyang parang wala sa sarili.
"Doing fine?" kunot noo kong tanong. Iba naman ang tanong ko sa sagot niya.
"Y-Yeah. I mean.. Yes, he is doing fine patrolling in the borders with Sebastian," maagap niyang wika.
There's something off with her voice. Kahit hindi ko nakikita ang k
Nag-iwas ng tingin sa akin si Sebastian nang magtama ang aming mga paningin. Tumikhim siya at ibinaling ang tingin sa malayo.Sebastian is acting weird too. Dati rati ay nakangisi at lagi siyang nakatawa pero ngayon ay tahimik siya at walang kibo.Jacob's arms on me become tighter but still careful for not hurting me.Ang mga kamay kong humahaplos sa likod niya ay dumako sa kanyang buhok at marahang hinaplos ang kanyang malambot na buhok."Jacob. M-May problema ba?" tanong ko ng marahan.He didn't speak kaya hinayaan ko na lang muna siya na mag-isip at kumalma. Ilang sandali lang ay kumalas na siya sa akin saka tumitig sa aking mukha."May problema ba?" tanong ko ulit dahil nag-aalala at nagtataka na ako sa mga kinikilos niya ngayon.Doon ko napansin ang ilang galos sa kanyang mukha. Kumunot ang mukha ko at wala sa sariling inangat ang aking kamay upang haplusin ang kanyang mga galos."What happened to your face?
Mura ako nang mura sa aking isipan dahil sa nangyari. Malakas din ang tibok ng puso ko at ramdam ko na nag-iinit ang aking mga pisngi.Biglang gumuhit sa aking isipan ang imahe ng lalaking pumunta dito kanina. His cold and handsome face is unforgettable. Nang maalala ko ang nakakaloko niyang ngisi ay nainis ako.Damn that man.He just kissed me suddenly, without warning and without my consent. He's a total stranger and he dared to do that bold move.Ang kinaiinisan ko pa lalo ay nagustuhan ko ang halik niya! Fudge. I mentally face palmed.Wala tuloy ako sa tamang isip habang nagluluto at hindi ko alam kung masarap ba ang kinalabasan o ano.Halos napatalon pa ako sa gulat nang marinig ko ang marahang pagbusina ng sasakyan. That's Jacob's Wrangler.Sunod na narinig ko ang katok sa may pintuan pagkatapos ay ang pagtawag sa pangalan ko."Lauren," aniya."S-Sandali lang!" sigaw ko upang marinig niya ako.Mabilis kong i
I met Leon with his childish attitude but this past days, I can see his mature side and every time that I see it, I'm surprised and unable to speak. Parang ibang kataohan ni Leon ang nakikita ko ngayon. Kung sana ay ganito na lang palagi ang kanyang ugali ay wala na sana pang problema pa, wala na sanang pinoproblema sina Jacob at ang tatay niya."I never thought that you will go to Galha alone. Did you do it out of guilt?" tanong ko.Leon sighed and he avoided my gaze. "Of course. It's my fault so it's just natural to feel huge guilt. But aside from that, there's more, at alam mo na kung ano iyon," aniya saka muling sumulyap sa akin.It's my turn to sigh. Hindi ko pa rin nakakalimutan ang mga sinabi niya doon sa may lawa ng gabing iyon. Pero ang inaalala ko ay kung paano ko ba sasabihin na wala akong nararamdaman na ganun para sa kanya. Na hanggang magkaibigan lang kami. Paano ko ba sasabihin sa kanya sa paraang hindi siya masasaktan? I'm afraid that he'll get m
I thought that I have all the privilege to room around the town of Magnuth because of Jacob, thinking that he is the Alpha pero hindi pala.Ngayon na bumalik na ang Alpha dito, nag-aalala tuloy ako kung ano ang gagawin ko oras na malaman niya na merong tao dito sa bayan niya. Kakagaling ko pa lang at hindi pa ako pwedeng umalis dito. Hindi pa ako tapos sa misyon ko. Sana lang ay mabait siya and will reconsider to let me stay here for awhile."You are fine with my position?" tanong ni Jacob."Beta?" balik tanong ko.Tumawa na naman si Sebastian sa likod. "So amusing," wika pa niya."No. Liam is the Beta, my brother's best friend," sagot ni Jacob."Oh. So ano nga ang position mo?""I'm the Firstrst Division Captain of Magnuth, and Seb is my right hand," sagot niyang diretso ang tingin sa kalsada.Woahh. First Division Captain. Meron pa lang ganito sa kanila."Aren't you disappointed?" baling ni Jacob sa akin.I rais
After my video call with my Dad ay lumabas na ako sa kagubatan at nagtungo sa sasakyan na nakapark. Maririnig ko mula dito ang malakas na tawa ni Sebastian habang inaasar si Jacob na pulang-pula ang mukha.Napailing ako sa nakita. Ang galing talagang mang-asar 'tong si Sebastian."Tara na," yaya ko pagkalapit ko sa kanila.Sabay silang dalawa na bumaling sa akin. Both of their jaw dropped as they scan me.Ang unang nakabawi ay si Sebastian. Mabilis siyang lumapit sa akin at nanlalaki ang mga mata na pinagmasdan ako mula ulo hanggang paa."Problema mo?" natatawa kong tanong dahil para siyang bata na nakakita ng laruan."You look good on that uniform!" aniyang puno ng pagkamangha.Tiningnan ko ang suot kong damit. Hindi na ako nag-abala pa na magpalit pa dahil uuwi naman na kami agad.Wearing this kind of uniform again, I felt the urge to go back to service again. But I decided to take a leave because of my father and with his ca
After our encounter with the Beta, we immediately drove to the place where my horse is staying.Pumasok kami sa isang munting hacienda kung saan nagkalat ang iba't-ibang klase ng mga hayop. Iginala ko ang aking paningin sa paligid. Parang sa hacienda lang namin pero mas maliit ito."This is where we raise animals for meat," wika ni Jacob nang makita ang ginawa kong paglingon-lingon."Sa inyo 'to?" tanong ko."Yes. Dito kami kumukuha ng supply ng karne halos araw-araw.""How about the other citizens?""Some has their own too at ang iba ay ginagawa nilang business. They sell it in the market para sa mga taong bayan na walang farm," sagot niya."Ah." Tumango-tango ako. "Then why did you choose to build a farm than buy in the market? Hindi ba ay mas nakakatulong iyon sa mga negosyante?" tanong ko ulit."Pwede naman. But my brother prepares to have his own farm. He doesn't want a low quality meat. He wanted it to be always fresh."
"Bakit ngayon mo lang ito sinabi?" malamig kong tanong kay Sebastian."I.." Sebastian sighed. "Ayaw ko lang na lalo kayong magkagulo ng kapatid mo, so I keep it by myself."Ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit ganun ang inaaakto ni Lauren noong pag-uwi ko, kung bakit ganun ang itsura niya. Her face is flustered and her lips is swollen because of someone's kiss, not from the bite of an ant. She is in daze that's why she didn't use the right seasonings on the steak.I've been tempted many times to kiss her. If it wasn't for my self control ay matagal ko na siyang nahalikan. But my brother... Damnit."Did you stay there until my brother leave?""Yeah.""Did you see his reaction?""Yeah.""What's his reaction?" naiinis kong tanong.Tumingin sa akin si Sebastian. Tiningnan ko rin siya at sinalubong ang kanyang mga mata."Speak now Seb. I'm getting irritated," wika ko saka inalis ang tingin sa kanya."Lauren
Malalim na bumuntong hininga si Auntie Divina at tumingin sa akin. She crossed her arms on her chest before speaking."Lauren, just like a doctor, my field is human anatomy or wolf to be exact. So I don't have any answers to your question. Curse is beyond my ability. If it's really a curse then you need to see a Witch," sagot niya.Yumuko ako at pinagmasdan ang aking mga palad. Is it really a curse? O pinagloloko lang ako ng dalawang tao na nakaingkwentro ko noon? Pero nakalatag na sa harap ko ang mga pruweba na sumpa ang kumapit sa aking ama. Pero bakit nila iyon ginawa? Sino ang may galit sa kanya?Tumingin ulit ako kay Auntie Divina. "How about another Witch?" nagbabakasakali kong tanong."They can help pero may mga kondisyon at kapalit. Si Esperanza kasi ay wala basta makita niyang mabuti kang tao ay tutulungan ka niya. Ano Lauren? Kaya mo bang tanggapin ang mga kondisyon nila? But I tell you, hindi basta-basta ang hihingin nilang kapalit."Nap
The aftermath scent of rain lingers in my nose as I drove the Wrangle full of goods from the market. I was covered with thick clothes from head to toe to avoid the freezing temperature but it's not enough that some spike of chills still enter between my skin pores.This is the coldest time of this season where you really need a tons of clothing before going out or even inside your house. The temperature drops incoherently than last year.Ngumiti ako nang may bumati sa akin sa gilid ng daan. Bumuka ang bibig ko upang batiin din ito at nakita ko pa kung paano lumabas ang usok galing sa bibig ko sa sobrang lamig, kulang na lang talaga ay magyelo ang paligid.Palapit na ako sa palasyo nang mapansin ko si Zeke na nakatayo sa bukana ng pintuan at kunot na kunot ang noo habang diretso na nakatingin sa akin.Hindi pa ako nakakababa ng sasakyan nang magsimula na siyang putaktihin ako ng mga tanong.Huminga ako ng malalim. "Zeke—""Lauren naman. Ilang beses ko bang dapat sabihin sa iyo na magpa
Hindi ko alam kung ilang oras na ang nakakalipas simula nang magsimula ang matinding lababanan sa pagitan ng mga Vaughan laban sa mga malalakas na Alpha sa Timog at Kanluran na Distrito.At kahit na sabihin pa na malalakas ang mga Vaughan, hindi pa rin maipagkakaila ang katotohanan na iba talaga ang lakas ng isang Alpha, kaya nga nilang makipagsabayan sa mga ito pero kita ko sa kanilang mga mata kung paano sila nahihirapan na talunin ang mga ito.Bukod pa doon ay sobrang dami ng mga kalaban na nakapalibot sa amin at nahihirapan din ako na bantayan ang bawat likod ng lahat. Pero hindi ako pwedeng manghina sa mga oras na ito. Nandito sila upang tulungan kami sa laban na ito na wala naman silang kinalaman. Kaya hangga't may lakas pa akong natitira, hinding-hindi ako papayag na may mangyaring masama sa kanila, hindi iyon kakayanin ng aking konsensya.While fighting, my eyes quickly diverted to where Christy is fighting. She's busy fighting to an Alpha and all her focus and attention is on
"They are so cool!" hindi na rin napigilan na bulalas nitong mga kasamahan ko habang pinapanuod sila Tyrone sa kanilang mga kalokohan na pinaggagagawa."Ikaw ang tumawag sa kanila dito diba Ate Lauren?" baling ni Ivee sa akin. "Paano yun nangyari? Bakit mo sila nagawang papuntahin dito?" sunod-sunod niyang tanong sa akin.Lahat ng kanilang mga mata ay nabaling sa akin. Punong-puno iyon ng mga katanungan at hindi ko alam kung saan uumpisahan ang pagkukwento sa kanila."Charrggggee!!"Nabaling ang lahat ng atensyon namin sa sigaw na iyon.It's Alpha Wilson together with other Alphas from West District.At mula sa border naman ay ang sangkaterbang mga lobo galing sa Timog na Distrito."How.. How come that they still have that number?!" bulalas ng mga kasama ko.Pati ako ay nabigla. Ang dami nang nalagas sa kanila mula pa kanina pero sa bilang ng mga sumusugod ngayon ay parang wala man lang nabawas sa pwersa nila.If they're
"Hindi niyo pwedeng kunin sa akin si Da Silva! He is mine! You can't take him away you bastards!" malakas na sigaw ni Alpha Wilson na parang nababaliw na."Go now Dalton," ani Falcon sa kapatid at humanda na sa pakikipaglaban."Noooo! Putangina niyo! Ibigay niyo siya sa akin!" nanlalaki ang mga mata niyang sigaw nang makitang pumapasok na si Dalton sa portal kasama si Dean. Alpha Wilson's face is disoriented, kulang na lang ay magwala siya sa matinding inis at galit.Sa mabilis na galaw ay natawid niya ang distansya sa kinaroroonan nila Falcon.Lahat ng mga tauhan niya ay napawi at nagtilamsikan nang nadaanan niya. Galit na galit any mukha niya na parang inagawan ng sobrang importanteng laruan."Akin siyaaaaa!"Bago pa niya malapitan si Dalton at mahawakan ay biglang sumulpot si Tyrone sa harapan niya. Tyrone grabs Alpha Wilson's neck and slam him forcefully on the ground.Tyrone's face is serious and dark as his golden eyes are looki
Biglang akong napaiyak. Sa sobrang saya at galak na nararamdaman ko ay umiyak na ako na parang bata. I can't contain my tears. I can't contain my emotions.Akala ko ay hindi na sila darating pa, at kung dumating man sila ay baka nahuli na ang lahat.But thank goodness, they came in time, they made it out here before I lost everything.Malakas na humalakhak si Tyrone saka ako pinatayo at niyakap habang umiiyak ako."Hahaha! Para kang bata. Ganun ka ba kasaya na makita ulit ako?" tumatawa niyang wika habang hinahaplos ang buhok ko.Hindi ako sumagot at umiyak lang sa balikat niya. Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat dahil sa pagdating nila."Uwaahh! Ate Lauren!" atungal din ni Enzo saka yumakap sa likod ko."Akala ko kung ano na ang nangyari sa iyo! Buti na lang at dumating ako! Hindi kita papabayaan na masaktan ulit!" iyak niya habang nakayakap din sa akin.Hindi ko mapigilan ang hindi mapangiti sa sinabi niya. Enz
I closed my eyes. They say that the world is cruel without realizing that it's us, the people are the one who is cruel.The greediness for power, not being satisfied of what you have, wanting more even though you already have enough, jealousy and envy, those are the reason why this world is full of violence and non-stop killing.If we only learn to be contented, if we appreciate the blessings and the things that we have, then the world Peace is not imposible to achieve.Hinablot ni Alpha Wilson ang buhok ni Dean saka pinaluhod sa lupa. Itinapat nito ang espada sa leeg ni Dean.Umapaw palabas ang mga mga luha ko habang pinagmamasdan ang nakapikit na mukha ni Dean.Para akong mamamatay sa matinding sakit na nararamdaman sa mga oras na ito. Bakit kailangang niyang mapunta sa kalagayan na yan?Hindi ko na napigilan ang aking nararamdaman at napasigaw na ako habang umiiyak ng malakas. Wala na akong pakialam kung pinagtatawanan nila ako dahil sa n
Tahimik kong pinanuod ang pag-alis nilang lahat. Akala ko ay sama-sama kaming pabalik sa palasyo pero heto na naman at naiwan ulit ako. Pera ayos lang. Ang importante ay makaalis sila dito.Kung totoo man ang sinabi ni Reid sa kanila ay hindi ko na kailangan pang alalahanin ang kaligtasan ko. Hindi ko nga lang alam kung ano ba ang kailangan niya sa akin at pilit niya akong kinukuha.Nang dumaan sa amin ang sangkaterba nilang mga kasamahan ay tumigil si Levis at sinapak si Reid sa braso."Hindi ko alam kung kanino ka ba talaga kakampi," aniya saka umiling pa na parang dismayado kay Reid."Alam mo kung ano ang sagot ko diyan," bale wala naman na sagot ni Reid.Hindi na muling nagsalita si Levis at pumunta sa harap ko. Hinawakan niya ang baba ko at tinitigan ako.His eyes glint mischievously."Man, who would thought that you have a Vaughan blood," aniya habang pinagmamasdan akong mabuti."How did you know?" tanong ni Reid.
Jacob's POVSome of us change to their wolf form while the others like me stayed in our human form.Damien, the remaining Captains of 10th Division and some suicidal men have joined us to save the Alpha.Karamihan sa mga hindi sumama ay ang mga pamilyado na gusto pang makita ang mga mahal nila sa buhay sa huling pagkakataon. Habang ang iba naman na sumama sa amin ay iyong mga tulad naming nakahanda na upang ialay ang mga buhay.All of us here has nothing to loose anymore.Kung hindi ako nagkakamali ay halos nasa singkwenta ang aming mga bilang.Fifty brave souls. If we get lucky, that's enough number to save the Alpha. We can still take him before the enemies from South will arrive here."Don't make any unnecessary actions! Our top priority is to rescue the Alpha and Lauren!" imporma ni Liam na siyang nangunguna sa amin.Hindi na namin naabutan pa si Leon dahil sa nangyaring pakikipag-usap namin sa mga nanggaling sa border kani
My vision started to get glitchy as I watched the terrifying scene in the midair.Leon...Mukhang hindi pa nakuntento ang lalaki sa ginawa kay Leon at lalo pang idiniin ang kanyang kamay sa sikmura ni Leon, kulang na lang ay ipasok na nito ang kanyang braso doon.Bumulwak ang masaganang dugo palabas sa bibig ni Leon nang lumusot palabas ang kamay ng lalaki sa kanyang katawan.Hinugot ng lalaki ang kanyang duguang kamay kasabay nun ang pagbagsak ni Leon sa lupa.My body started to tremble uncontrollably. Pakiramdam ko ay tumaas ang lahat ng dugo ko sa aking ulo dahil sa kahindik hindik na pangyayari."LEOONNN!!" I shouted in horror and fear.Masaganang bumuhos ang luha ko. Sunod-sunod ito at hindi ko alam kung paano ito patitigilin.Dahil sa nangyaring iyon ay natigagal ang lahat. Si Reid ay mukhang nabigla rin samantalang ang mga lobong tumatakbo ay biglang tumigil at pinanuod ang nangyari.Mahinahon na bumaba at tumapak