Tahimik lang na nag mamaneho si Max habang ako ay pinipilit na iiwas sa kaniya ang mga mata ko.
Pano ba naman? Nakaka distract yung ano niya... Yung... mga pandesal!
I cleared my troath awkwardly saka tumingin sa labas.
Hindi naman nalingat sa kalsada ang seryoso niyang tingin. He looks so hot and sexy driving topless!
Napaka gandang bawi naman nito sa near-death experience ko kagabi. Wait---- speaking of last night.
Napa takip ako sa bibig ko gamit ang dalawa kong palad dahil sa pagka alala ng nangyari. Dahan dahan akong lumingon sa kaniya. He's still have his full attention on driving.
Sinubukan kong ika
"What are we doing here?" Taka kong tanong kay Max nang iparada niya ang kotse sa tapat ng isang mall."Akala ko ba ay makaka uwi na ako?!" Napa taas ng bahagya ang boses ko dahil sa hindi niya ako sinagot."Hindi ka pa makaka uwi sa ngayon." Turan niya saka kinalas ang seatbelt niya at bumaba.I watched him as he attempted to walk away but realized I'm not gonna follow him.Lumapit siya sa sasakyan niya at umikot sa direksyon ko. Marahas niyang binuksan ang pintuan at saka ako kunot noong tinignan."What the fuck are you doing?" Tanong niya sa akin na naiinis.Umirap ako at humalukipkip.
"Name?""Maximus Fontanilla.""Age?""24.""Sex—oh, Male. Right. Height?""What the fuck--""Height?" Ulit ko pa sa kaniya na hindi alintana ang naiinis niyang expression.Napa sapo siya sa noo niya bago sumagot."6'1""Nag aaral?""Oo.""Saan?""Oxemburge University."
The noisy place looks nothing like a normal bar. Everyone here is armed with guns. May mga nakikita din akong gumagamit ng droga.Mas tumindi ang takot ko habang marahang inililibot ang paningin ko sa paligid.This place is a part of his world. Dangerous and dark world.May dumaan na waiter na may dalang isang bote ng vodka, inagaw ko iyon sa kaniya saka ngumiti.Nag lakad ako na tila isa lamang itong normal na bar. Kagaya ng sinabi ni Max, kailangan kong mag panggap na nag sasaya ako.Sandali ko pang iginala ang mga mata ko para hanapin ang pigura ni Max. Nakita ko siyang may kausap na isang matangkad na lalaki. Punong puno ang lalaki ng tattoo at halos kasing
PRESENT DAYNagulantang ang mga empleyado sa biglaan kong pag pasok."Shhh! Manahimik ka muna!" Sambit ng isa sa kasamahan niya habang pasimple akong tinatapunan ng tingin.Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa may desk ng isang empleyado na naka assign sa pag gagawa ng invitation letter para sa mga magiging bahagi ng event sa susunod na linggo."Can you hand me the list of names ng mga imbitado sa event?" Tanong ko sa kaniya.Awkward naman siyang tumingin sa akin saka tumango at nag halungkat sa kaniyang table."Eto po, ma'am." Sambit niya ng hindi maka tingin sa akin ng deretso.
Dahan dahang nag lakad si Eric ng pabalik balik. Pinanood lang namin siya ni Joaquin."This kind of talks is better with a cup of coffee." Sambit ni Sammy na kakapasok lang sa silid ay may dala dalang isang tray na may apat na tasa ng kape.Ngumiti siya ng matamis saka iyon inilapag sa gitna ng lamesa at saka kinuha ang dalawang tasa bago umupo sa tabihan ko. Ini abot niya sa akin ang isang tasa."Thanks." Utas ni Eric ng naka ngiti sa kaniya.Kinuha nila ni Joaquin ang natitirang dalawang tasa saka naupo si Eric sa couch na katapat ng inuupuan namin ni Sammy."Let's make this fast. Pwede naman tayong gumawa ng sorpresa sa mismong event. I don't see any reason
ABOUT 3 YEARS AGOLakas loob akong pumasok sa coffee shop para humarap kay Boss Joaquin at sa mga ka trabaho ko. Sana ay hindi pa nila ako pinatatalsik. Sana may trabaho pa akong babalikan.Napa tingin sa akin ang lahat nang buksan ko ang pintuan ng coffee shop.Napa tigil din ako nang salubingin nila ako ng tingin."Hi." Bati ko sa mga ka trabaho ko.Tinignan lang ako ni Rachel saka umiling iling at nag patuloy sa ginagawa. Ganoon din ang ginawa ni Earl.Iginala ko ang mga mata ko para hanapin ang pigura ni Boss. It's Friday, dapat ay nandito siya. Ganoon kasi palagi.
PRESENT DAYI was looking at my own reflection, Trying to examine myself if I'm missing anything. I look perfect—no. I'm beyond perfect.Napatid ang tingin ko sa salamin nang tumunog ang phone ko. Nag lakad ako palapit sa kama para damputin iyon at sagutin ang tawag ni Joaquin."Quin." Bungad ko habang inilalagay sa purse isa isa ang mga gamit na kakailanganin ko."Everything's ready. I think it would be much better if you'll not show up here." Sambit niya sa akin."No." Sagot ko ng may diin habang kinukuha sa drawer ko ang isang walther model 9 na baril saka iyon isinuksok sa purse ko. "I need to see his reaction. Gusto kong panoorin kun
"I don't get it. Bakit walang kahit anong balita tungkol sa nangyari kahapon?" Iritado kong utas matapos patayin ang TV.Pabagsak akong umupo sa couch ni Sammy habang sila naman ni Joaquin ay naka upo lang ng tahimik."I don't really get it." Sabi ko habang naka kunot ang noo na naka tingin sa mag pinsan na naka titig sa akin.I saw Sammy smiled that slowly turned into a laugh.Masama ko siyang tinignan."Anong nakaka tawa?" Tanong ko.Umiling iling siya saka tumayo mula sa pagkaka dekwatro."Bitch, you look cute. Malamang tinapalan ang media. Dimo ba
Sammy rushed towards Joaquin's direction. Ganoon din ako. Maging si Jax ay tumakbo palapit kay Joaquin."Joaquin!" Sambit ni Sammy saka tinapik tapik ang pisngi ng pinsan niya. "Tangina wala kong ipapaliwanag kay auntie kapag namatay ka gago!" Sambit niya habang nag uunahang tumulo ang mga luha niya.Para naman akong estatwang naka luhod lang sa tabi nila dahil sa pagka bigla. Itinapat ni Jax ang daliri niya sa ilong ni Joaquin saka tumingin kay Sammy."He's still breathing." Sambit ni Jax.Sandaling nawala ang bigat sa dibdib ko sa tinuran ni Jax. He's still alive.Nalingat ang atensyon namin kay Joaquin nang biglang tumawa si Mariano kaya't mabilis
_JOAQUIN_3 days earlierTahimik lang akong naka upo sa harapan ng isang makapangyarihang tao. I hate this but he made sure I'll have no other choice except from accepting his offer."Have you made up your mind?" Tanong ni Mariano.I stared at him for a while before answering his question."I accept your offer. But I need to be sure na tutupad ka sa usapan."He laughed and smiled. Ipinatong niya ang tasa ng tsaa sa lamesa bago tumingin sa akin."Not only I assure your cousin and that woman's safety, t
Marahan kong binuksan ang pintuan ng silid.“Bitch.” Napa angat ako sa tinig na iyon.Halos mapa talon ako nang makitang naka ngiti sa akin si Sammy habang naka higa sa kama.“Sammy!” Masaya kong turan saka siya niyakap.Napa luha ako sa saya. Nailabas siya doon ng mga tauhan ni Max kahapon ng matagumpay. Bagaman nagluluksa ang lahat sa pagka wala ni Leo, sandaling napawi ang pakikidalamhati ko sa kanila nang makitang gising na ang kaibigan ko. Madami siyang tinamong fractures sa katawan at sugat.“Sammy, nasaan si Joaquin?” Tanong ko sa kaniya na siya naman niyang ikina tingin sa akin.
Pinasok ko ang opisina ni Maximus saka dere deretsong nag lakad palapit sa kaniya at inilahad ang palad ko.“I need the car key.” Sambit ko ng malamig.Max looked at me with blank eyes. It’s obvious he’s saying no. Well, that's what I thought pero taliwas sa iniisip ko ang naging sagot niya.“Fine, I’ll get that anime girl out of there but you’ll have to stay here.” Saad ni Max saka tumayo at lumapit sa akin. “Stay out of this. I’ll help your friend.” He said softly as he held my hand.Automatikong nalusaw ang nararamdaman kong inis sa kaniya pero hindi ko na ipinakita.“I’ll be
Naibaling ko ang mukha ko sa kaliwa nang dumampi sa pisngi ko ang isang malakas na sampal mula kay Lexii."Napaka hirap mong patayin." Sambit niya sa akin saka ako kinapitan sa buhok.Remehistro ang labis na galit sa mukha ni Maximus at nag tangkang lumapit sa amin pero mabilis na itinutok ni Eric ang baril kay Max. Sandaling natigilan si Max pero hindi non napigilan ang pag atake niya. Nakalabit ni Eric ang gatilyo ng baril na umalingaw ngaw naman sa apat na sulok ng silid.Tumigil si Max at mariing tinignan si Eric na bahagyang napa atras."Lay a hand on her and I'll sentence you the worst punishment you could ever imagine. " Malamig na banta ni Max kay Lexii na naka tayo sa tabi ko.
October 11, Current YearNagkalat ang mga basag na gamit sa paligid ko. Ang dating maayos at organisadong opisina ko ay tila ba sinalanta ng isang napaka lakas na bagyo. Wala nang gamit ang natitira pang buo. Lahat... nasira ko na."Kuya..." Utas ni Leo habang ibinubuhos ko ang galit ko sa lahat ng bagay na nahahawakan ko.Tumigil ako sa ginagawa ko habang marahas na nag tataas baba ang mga balikat ko. Napa ngiti ako ng punong puno ng galit at pait bago nilingon ang kapatid ko."Leave, Leo. Ayokong makita ang kahit na sino." Sambit ko ng mahina pero puno ng autoridad.I heard my brother sigh. I know for sure that he understands m
MAX3 YEARS AGO [D&D Bar]"Ganiyan ka ba talaga Max?" She said before I could even speak.Nakita ko ang pang gigilid ng luha sa mga mata niya. I fought the urge of looking away. Tinignan ko siya saka ikinunot ang noo ko. Tinignan niya ako na punong puno ng galit. I have no idea why she's acting this way pero sa tingin ko ay madami siyang gustong sabihin."Alam kong ayaw mo sa akin, pero kailangan bang ipamukha mo iyon?" She said, almost crying.I bit my lower lip. I need to avoid her gaze so I brushed my hair backwards and sigh before looking at her again.
Mabilis pa sa alas kuwatrong na alisto si Xena kasabay ng pag tutok niya ng baril sa taong nag bukas sa pintuan na tila ba inaasahan na nitong doon kami matatagpuan."Bullshit!" Utas ni Xena saka ako hinila palayo sa pintuan na iyon.Wala naman akong sinayang na pagkakataon at kumilos ng sarili ko para hindi maka sagabal sa pag depensa ni Xena. Nilingon ko si Kiel na nakikipag buno sa dalawa pang lalaking nandoon. Naka pulupot ang bisig ni Kiel sa leeg ng lalaki habangg ang isa naman ay bumabangon at humugot ng isang patalim mula sa hita nito. Mabilis kong iginala ang mga mata ko at nakita ko ang baril ni Kiel na naka kalat sa sahig. Marahil ay nabitawan niya iyon kanina.I'm not good at close combat pero asintado akong bumaril kaya mabilis ko iyong dinampot at pin
Naka upo lang ako sa may lounge habang naka masid sa madilim na dagat. Kita ko ang mumunting mga ilaw sa kabilang dako ng dagat na sigurado akong nag mumula sa mga kabayanan doon."That is Hondagua and Lopez, Quezon." Sambit ni Xena habang itinuturo ang mga ilaw na pinag mamasdan ko. "The light from there, is a part of Lopez that is named Lalaguna." She pointed the part where fewer lights can be seen. "Mahirap ituro dahil gabi pero sa araw makikita mo ang maga building ng Hondagua."It seems like she got a brighter mood right now. She doesn't seem pissed or something na kagaya kanina. She doesn't sound that friendly though, pero mas okay kesa kanina."I guess you've been here and there before." Sambit ko."Yea