DUMATING ang kinatatakutan ni EL. How far can she go in the name of love? Something is about to collapse in her world, and no matter how much she wants to avoid or fight it, she can only face it. EL was on her way home after drinking in a bar for a moment to escape the pain she felt for no longer existing with Lara when two unknown men suddenly abducted her. "Where the hell we're you taking me??" Yelling to the edge but still could not do anything. EL's whole being was petrified like the hell got closer to earth. They covered her eyes and tied her hands back. It was so familiar to her. The night that Elton did that same thing to her, taking her into a horrendous place. What she did not know is far worst. "Boss.." Kasabay ng pagpapaupo sa kanya ng marahas ang pagtanggal ng takip sa mata niya. Isang malaking projector agad ang tumambad. Binalot agad siya ng labis labis na pangamba ng makita ang babaeng pinaka mamahal niyang mahimbing na natutulog. "La-lara..." Nanginginig ang mg
[ELIZABETH PATRICIA MEYER] Wala akong nagawa kundi sumabay sa larong sinimulan ni Elton. Sa harap ng pamilya niya habang kumakaen halos maisuka ko na ang nasa bibig ko. "So, iha.. What do you do? How did you meet my son?" Napalunok ako at marahang napaangat ng mukha. "She's an architect, Mom.." Magsasalita sana ako pero si Elton na ang sumagot. "Oh, wow.. So which company do you work?" Sunod nitong tanong na muntik ko ng ikatawa sa isiping kagagawan ng magaling niyang anak kung bakit wala na akong trabaho. "EL will be working at Art Life, Mom.." Pormal na sagot ni Elton. NAKATUNGO lang si EL pero naglalakbay ang isip niya. Kilala ang Firm na yun at minsan ng naging kakumpitensya nila sa malalaking projects. "Oh really? Wow.. That's something... It means you are a great architect.. " Tila may pagdududa ang ina ni Elton. Nakikinig lang naman si Mira, Jaime at Larry. "Where is Dad?!" Pag iiba ni Elton dahilan para tumuon sa pagkaen ang kanyang ina. Sa tuwing mapag uusapan ang am
[ELIZABETH PATRICIA MEYER] Unang araw ko sa ART LIFE.. Baka this is a way of God para makapag simula ako. Baka ito talaga ang destiny namin ni Lara. Okay na ako sa ngayon na okay siya at ako pwede kong ituloy ang dati kong buhay gaya ng sabi ni ELton. Pero paano kapag kinailangan ko ng humarap kay Lara? Paano kong gagawin ang nais ni ELton? Ang pasakitan ito?? Lara does not deserve any of this. Huminga ako ng malalim bago lumabas ng bahay. Naisip ko pa ang bahay na to.. Ito ang bahay ni Lara noong nagsasama pa sila ni Elton. May ilang picture akong nakita na masayang masaya sila.. Is this my punishment for ruining their love story?? Dalawang araw din akong napanatag dahil wala si Elton. Kahit bantay sarado ako ng mga tauhan niya at least nakakatulog ako ng mahimbing dahil mag isa ko lang sa bahay na to. Knowing that this house has many memories of Lara I feel like she's just beside me.. What a fool am I?? Nang makapasok ako ng building matapos akong ihatid ng tauhan ni Elton,
[LARA AUSTIN] Pagkatalikod ko agad na tumulo ang luha ko. Mabilis akong lumakad para makaalis na sa impyernong iyon. Paulit ulit sa utak ko ang salita ni Elton. OUR WEDDING!! Is this a joke? Should I laugh?? What the hell just happened right there? Like what the fuck??? Hindi ko maipaliwanag ang eksaktong nararamdaman ko at ang sakit sakit na! Paanong nagawa sa akin to ni EL?? All of this! None of this makes sense...Agad kong pinara ang taxi na nakita ko at pag upo ko pa lang hinanap ko agad ang phone sa bag ko. Panay pa ang pag singhot ko. Pakiramdam ko nga tinitignan na ako ng driver sa rear view. "So-sorry pero san po ang punta nyu mam?" Alangan niyang tanong. Sumagot ako at muling bumaling sa balak kong gawin. "He-hello..Krizzy." Pilit ko man tinatatagan basag pa din ang boses ko. "What happened Lara?!" Napapikit ako at hikbi ng marinig ko ang boses ng kaibigan ko. What happened?? Yeah, what happened? Out there? Just now.. "Lara.. Are you alright? Hey.."I clear the lu
Isang doorbell ang nagpahinto sa amin ni Krizzy. Tumayo ako at ganun din siyang sumunod sa paglabas ko ng kwarto. Natulala ako sa pagbukas ko ng pinto. "Nakuha mo pang magpakita?! Ang kapal...." Inawat ko si Krizzy. Habang ako ang buong atensyon ay nasa kanya. "Anong kailangan mo?" Tanong ko habang sinusubukan kong basahin ang mga mata niya. Umaasa ba akong mali ako sa lahat ng to? Ang pagpapakasal niya kay Elton. Inaasahan ko bang sasabihin niyang nagkamali siya.. Na hindi totoo ang mga narinig ko at isang malaking kasinungalingan lang lahat ng yun? 'C'mon, Lara... Ang tanga mo na sa part na yan.' Nilantad niya ang kapiraso ng papel. Tumingin ako roon ng walang emosyong pinapakita. At least kaya kong magpanggap. "What is this? An invitation?" Saad ko kasabay ng pagtanggap nito. "Yeah.. Amm.. Lara... About the letter.. The things that I said from there. Amm.." I shut her off. "No.. Everything you said was right. It's a big mistake.. The things that happened between us were ju
[LARA AUSTIN] Isang oras na ata akong tulala simula ng makaalis si EL. Anong nakita niya sa Elton na yun at talagang magpapakasal siya sa taong yun? "Okay ka lang Lara?? Hindi ba dapat minura mo siya? Dapat nagalit ka, Lara.." "Para saan pa, Krizzy?? Sapat na ang mga nakita ko sa mata niya.. But come to think of it.. It doesn't makes sense.. This.. All of it.. I just can't believe it. There's something odd.. Ikaw? Naniniwala ka ba talaga? In a short period suddenly they are in love??? No, Krizzy... There must be a reason... And I won't stop.. not until I get the answer.." "So, what are you saying? You are canceling your flight?? And then what? Attend her wedding? For what, Lara?" Tama siya pero gusto kong makasiguro. I wanna see it through my eyes. This will be my last chance.. LAST SHOT...[ELIZABETH PATRICIA MEYER]"Good job, EL.. Pwede ka ng maging best actress sa acting skills mo... Nakakaiyak.. Don't you think? You can win a award..." Sa mga naririnig ko wala na siyang
"Yes boss. They are on their way.." Hayag ng tauhan ni Elton matapos masiguro ang pag alis ni Lara at Krizzy ng bahay suot ang obvious na para sa pupuntahang kasal. "Please, Lara.. This is the right time para umalis.. Binook ko na ang ticket mo.. May one hour ka na lang.." "Nababaliw ka na ba, Krizzy? Wala akong dalang kahit na ano.." "Meron na okay.. And-and here's your passport.. Be careful, Lara.." Nahihiwagaan ako talaga sa kanya pero tama siya.. I have to go dahil sobrang sakit na. Ang sakit na para bang sasabog na ako. Nakarating kami ng airport at isang babae ang lumapit sa amin. Hindi ko siya agad na namukhaan dahil nakayuko ito at naka cap. "Lara... We will talk after this.. Okay.. Just promise me you'll be fine.." Hayag ni Krizzy. Litong lito pa din ako sa bilis ng mga pangyayari. Ano ba talagang nangyayari?? "Let's go.." Naputol ang pag iisip ko ng hawakan ng babae ang kamay ko at hinila ako papasok. Who is this girl anyway?? [ELIZABETH PATRICIA MEYER] Puno ng kab
[KRIZZY] The day I and EL talked nabasa ko ang pangalan ni Dalhia sa papel na tinapon ni EL para hindi makita ni Elton. At first, I was wondering why she was saying that Dalhia would help. Especially since she is Elton's sister.Hindi niya ba alam yun? Even though I was having second thoughts, I called Dalhia when I found out her number from the caretaker of Lara's old house. Once Lara told me about Dalhia and of all the members of Elton's family, she was the only one close to her.It was tough for me to reach Dalhia at first but I recalled what EL mentioned to me when she did not catch up with Lara at her old house and that she was with a girl according to the caretaker. .Naisip ko baka si Dalhia ang tinutukoy nito kaya nagpunta ako roon at nakausap ang caretaker. Tamang tama at may contact number nga siya ni Dalhia. I told Dalhia what situation Lara got into and she didn't even think twice but immediately booked two tickets for them, flying to Paris. I guess EL was right. I c
[DEENA DY CHAPMAN]My wife Piper has been avoiding me dahil sa project na tinanggap ko two weeks ago. Isang movie yun at ako ang leading lady kaya automatic may leading man. Kasi naman sabi niya okay lang tapos hindi naman pala. Saka niya ko aartihan kung kailan nagsimula na ang shooting. Sinong hindi mapipikon. Hindi na ata siya umuuwi ng bahay kaya on the way ako ngayon sa opisina niya. Alam kong busy siya dahil naka leave si Lara. Magkakababy na sila ulit ni EL. I'm happy for them. This time si Lara naman ang magbubuntis kaya good luck sa kanya. Kung alam ko lang kung gaano kahirap maglihi at manganak. I'd instead let Piper do the process. Pero iba naman ang saya nung ipanganak ko na ang twins namin. Yeah. One boy and one girl. We named them Draize Nilez Chapman and Ezdeen Piper Chapman. Two years old na ang dalawa kaya naging monster na sa sobrang kakulitan. Mabuti na lang na kela Mommy Athena at Mama Zora sila kaya I can deal with Piper. "What's the meaning of this?!" Ura-u
KUNG saan naganap ang kasal sa tabi nito lang din ang naging reception, malapit sa beach. "Congrats sa inyong dalawa!" Nanlaki ang mata namin ni EL na napasapo ang palad saming bibig. Aba nagtatagalog pala ang pari na to! "Thank you Father." Kasabay ng pakikipag kamay namin ng wifey ko. Sunod naman ang paghila sa akin ni EL kung saan. "Baby, hindi pa tapos-" Hinila na ako ng marahas sa palapulsuhan ko. Kulang na lang makaladkad ako. "Hey! Not here!" Awat ko sa kanya pero bingi ata ang gaga. Para itong gutom na gutom na mabangis na hayop at nilapa ang walang kamuang muang na labi ko. Hindi ko alam kung saan niya ako dinala pero walang tao rito at hampas ng alon lang ang naririnig ko. Wala na din pa lang saplot ang mga paa namin. Teka kailan pa yun natanggal? Hindi ko na namalayan dahil sa pagtakbo namin kanina. "I can't wait any longer, Lara." Usal nitong napunta ang mga mainit na halik sa leeg ko. Bandang collarbone hanggang shit! "E-eL.. Ah- Baka m-may makakita-" sa dib dib k
HABANG malumanay na naglalakad kasabay ng masuyong kanta hindi magkandaugaga ang samu't saring emosyon sa dib dib ko. Ang mga mata kong nasa iisang direksyun lang at di mapigil ang pagdaloy ng luha. Akala ko hindi na kami darating ni EL sa puntong ito ng buhay namin. Sinubok ang katatagan ng relasyon namin at umabot sa sukdulang tila walang happy ending pero heto kami ngayon suot ang magarbong wedding gown. Siyang nakatayo ng may ngiti sa mga labi sa dulo nitong nilalakaran ko na sa ilang hakbang ko'y mahahawakan ko na ang kamay ng babaeng hindi ko aakalaing bibihag sa aking puso. Gabing nagsimula sa isang hindi maipaliwanag na sensasyon. Isang bagay na hindi pumasok sa isip kong magaganap sa buong buhay ko. I thought I was straight, like a pole na ang namagitan sa amin ni EL ng gabing iyon ay dala lang ng init ng alak na nananalaytay sa dugo namin o di kaya ng hormones sa katawan ko. Akala ko Elton was my forever, my other half, my endgame, and would be my first and last partner
After a moment of silence, the next thing that occurred was the moment of truth. "I'm in pain, Lara. I'm confused like it messing my mind hell up." Napayuko siyang tila itinatago ang sakit sa kanyang mukha. "I was raped.." Her beginning of the words felt like stabbing my chest without stopping. "It isn't your fault. That was clear, but when you told me about what happened between you and Dalhia..." Suddenly, she stopped as if collecting some strength to go on and walk me through. "...I just felt like my entire universe blacked out. I don't know. Maybe I wanted to shout and blame someone for everything that changed my life, everything that happened to us. They ruined us." I get it. I fully, totally, clearly understand the avoiding. EL felt pain whenever she saw me. "Believe me. I love you. No one could ever take that away. It's just that.. It's too painful, like how.. I didn't want it, everything that happened. I have limited options to protect you. I wanted that, and so I need
"I love you..." She said it over and over between kisses. I couldn't do anything else but breathe deeply, savoring the intensity of pleasure I was embracing. "I'm sorry... Don't you dare leave me, please." I just felt her tears on my bare skin which brought a hint of gratification despite what she inflicted. Losing me was so explicit that she would never be able to take it. My heart is supposed to celebrate but how big is her indecency? My mind can't stop traveling, imagining wildly how serious could it be.The red stain tormented me once again. Fuck! I'm gonna kill whoever that bitch was, flirting with her. "Oh! Fuck.... Shit!" Abruptly a whine came out, making my lips parted as I felt her smile and the sound of her giggle in my ear. "Why the hell did you enter without a warning? F-fuck! E-el!!"My grip on her back tightened as she began to shift back and forth synchronizing with what she was doing inside, invading my walls. As our eyes met, our noses brushed against each othe
"From what I can see, you are the girlfriend." Mas nadagdagan pa nga ang energy ng host sa pagdating ni EL. Kahit ako parang nabuhay ang mga dugo sa ugat ko. Inabot ng kaliwa kong kamay ang hawak niyang bulaklak na nasa kanang kamay naman niya. "I can buy you some flowers still, Babe.." Inirapan ko lang siya. Ang corny pero kinikilig ang host pati mga audience. "Now, let's go on to the exciting part..." Pagpapatuloy ng host. Minsang hinahalikan ni EL ang likod ng palad ko kaya naman halos ilipad na ako sa dami ng butterfly mula sa tyan ko. Napapasulyap na lang ako sa gilid niya. Kahit ilang araw na masama ang loob ko sa babaeng to, hindi pa din talaga kumukupas ang epekto niya sa'ken. Same effect pa din simula ng marealize kong mahal ko siya. Naa amaze na lang ako kapag nababalikan sa utak ko kung paano ako nahulog sa kapwa ko babae. "So, we are already adults. This question won't shock you, rest assured." Duda ako sa nakakalokong ngiti ng host. "What do you guys favorite ti
NASA DRESSING room ako, nakaupo paharap sa malaking salamin habang hawak ang phone kong hindi nawala ang tingin ko rito. I informed EL about this day kahit hindi kami okay. I hoped she'd come, show her support, and set aside whatever misunderstanding we had. Kahit nasasaktan na ako sa mga pagbabagong nararamdaman at nakikita ko sa kanya hindi pa din ako bumibitaw. I still hope for a happy ending with all this chaos going on in our relationship. Ganun naman talaga kapag mahal na mahal mo ang isang tao, hindi ba? "Miss Lara, everything is set." One of the staff of LFM said, and I just nodded through the mirror in front of me. My mind was still preoccupied, but I needed to focus and act like everything was smoothly fine. I took a deep breath before leaving the room and going backstage. Putting a solid front and a fake smile, I guess, won't kill me, so that's what I did, stepping up to the stage where the interview will be conducted. Lumibot ang mata ko sa paligid. The Cameramen g
PABAGSAK kong naihiga si EL ng makauwi kami ng bahay at makapasok ng kwarto. Sinipa ko nga lang ang pinto para maisara. Nasa katawan kasi ni EL ang parehas kong kamay. Kaya pa naman niyang maglakad pero talagang lasing ang gaga. Iniayos ko ang higa niya sa kama. Madami man akong katanungan gustong ibato sa kanya ngayon ay di ko magawa. She's so wasted. I heaved a long sigh before returning to assess the situation, removing her heels and clothes. This isn't the first time I saw her gorgeous naked body, but damn, that same feeling still lingers on me. It's like a sudden heat shooting through my inner system. I covered her with a blanket before I stood up. I cussed mentally, concealing the rage inside me that was about to explode when I saw a red stain on the corner of the collar of her blouse. My gaze turns back, staring at her with a death sentence from my orbs. My heaves became aggressively active like they wanted to blow fire. Is she cheating on me now? The fuck! Mentally, I
SI MAMA kasi for the meantime ang pumalit kay Claudette habang wala ito. "Are you sure you are okay? Nag away ba kayo ng girlfriend mo? Teka maiba nga ako. Hindi pa ba kayo magpapakasal?" Sa sinabi ni mama bigla akong napaisip. "Can we not talk about that, ma?" Walang tinging saad ko at nagkunwari pang busy sa harap ng laptop.Ayoko kasi siyang mag alala. "O-okay, but you can always share anything with me. You know that." Tumango akong ngumiti. Madami pa kaming pinag usapan ni mama at nahinto lang yun sa pagpasok ng assistant ko. "Sorry, Miss Lara, but the London Lifestyle Magazine is here." Napapikit at mura na lang ako sa isip ko. Nawala sa isip kong tinanggap ko nga pala ang invitation nila. Kilala sa buong London at ganun na din sa ilang bansa ang LFM. Gusto kasi nilang ma feature ang buhay ko sa next issue na ilalabas ng magazine nila. Yun din sana yung sasabihin ko kay EL nung inaya ko siyang lumabas for our first date na hindi naman naging maganda ang kinalabasan. I wa