IYON ang naging huling pag uusap ni EL at Lara. Ibinabad ni EL ang sarili sa trabaho at ganun din si Lara. Bilang na ang mga araw at nalalapit na ang kasal nila. "Hindi ka maniniwala sa sasabihin ko sayo.." Humahangos si Alyah ng makalapit kay EL. "Huh?!" "That guy.. Our client.. Galing siya dito kanina.. Ikaw ang hinahanap niya.." Hinihingal pa na paliwanag ni Alyah. Hindi naman maintindihan ni EL kung anong mga sinasabi niya. Inabot ni Alyah ang wedding invitation. Punit ang mukhang tinignan niya ito. Parang tarak sa dibdib niya ng mabasa ang pangalan ni Lara Austin at Elton Anderson. "He's inviting you sa kasal nila. Tang ina! Ang liit ng mundo, EL. Wag kang pumunta kung ako sayo.." Pigil sa kanya ni Alyah pero buo na ang desisyon niya. Kung iyon ang makakapag pasaya kay Lara ay susuportahan niya. "I'm going.." "What?? Si Lara yun, EL. Naririnig mo ba ang sinasabi mo? Naiintindihan mo ba ang gagawin mo?" Kontra nito sa kanya. "This is what she wants. Ang ipakita sakin, ipam
"Sigurado ka na ba?!" Usisa ni Krizzy ng nasa isang restaurant sila ni Lara habang nag lulunch. "Oo naman. Ano bang tanong yan.. Gaya ng sinabi mo piliin ko kung anong makakapag pasaya sakin.." "Masaya ka ba talaga?!" May bakas ng lungkot sa boses ni Krizzy. "Oo naman. I'm happy.. Isang pamilya ang gusto ko, Krizzy.." "At hindi maibibigay ni EL kaya si Elton ang pinipili mo??" Natigilan si Lara sa sinabi nito. Sandaling bumalik sa ala ala niya si EL. Matagal na din niya itong hindi nakita pa ulit matapos ng huling tagpo nila. "Okay.. Sabihin na natin isa yun sa dahilan. Pero mahal ko si Elton, Krizzy at yun ang malinaw at sigurado ako.." "Ei si EL? Wala ka bang naramdaman sa kanya?!" "Alam mo hindi kita maintindihan. Ngayon na okay na ang lahat parang gusto mo akong magdalawang isip nanaman.." "Hindi sa ganun. Gusto ko lang maging sigurado ka.. Hindi mo na ba siya naiisip? Minsan nahuhuli kitang tulala, Lara.." "Wow.. Inoobserbahan mo na pala ko ngayon.." "Nag aalala lang a
PABALIK na si Lara at Krizzy sa trabaho nila ng magtanong si Lara sa kanya. "May relasyon ba kayo??" Nagulantang bigla si Krizzy sa tinuran ni Lara. Humarap siya rito agad. "Of course not.. Wala no.." "Ei ano yung nakita ko? Ikaw Krizzy.. Ako na nagsasabi.. Base on my personal experience.. Mahirap yan.." Isang hampas naman agad ang ginawad niya kay Lara. "Maghunos dili ka, Lara.. Ano ba yang sinasabi mo.. Walang something samin nu.. Ikaw ang may dapat ipaliwanag sakin.. Ano yun? Huh?" "Ang alen?!" "Ano pa? Yung pagluha mo.. Obvious that you care for her that much.." Agad na bumawi ng tingin si Lara sa sinabi nito. "Tell me.. Wala ka ba talagang nararamdaman para duon sa tao?" "Anong point mo, Krizzy. Mababaw lang ang luha ko. Naaksidente yung tao. Normal lang yung naging reaksyon ko. Malisyoso ka lang talaga..." "Sino kaya sa atin? Aber! Nakita mo lang kaming nagyakap ni Alyah kung anu ano na agad yang mga nasa isip mo.." "I did not know close ka sa kanya. Tayo nga na years
MALALIM na ang gabi ngunit gising na gising pa ang diwa ni Lara at ganoon din si EL. Kapwa nilang naiisip ang bawat isa. Si Lara na iniling ang ulo sa pilit na pagwaksi sa kanyang isipan si EL. Habang si EL naman na napapangiti na lang sa isiping may pakialam sa kanya si Lara buhat ng pagbisita nito sa hospital kahit pa dahil lang iyon kay Krizzy. Isang katok naman ang pumutol sa mga isipin niya. Marahan siyang tumayo at iniluwa nito si Deena pagka bukas niya ng pinto. "Hindi ka makatulog?!" Nag aalangang tanong ni Deena. Umiling naman siya. "Gusto mo ng tea?!" Alok nito sa kanya at hindi na din niya tinanggihan. Sabay silang lumakad pababa ng hagdan. "Do you still love me?" Maya pa ay naitanong ni EL. "Why do you ask?!" Ganti naman nito habang abala sa paghahanda ng tea. Pinagmamasdan lang naman siya ni EL. "Wala lang. Sorry.." "Sorry for what?!" Si Deena ang nagsalita. "Alam ko na may mga naging pagkukulang ako kaya we didn't end up..." Agad siyang pinutol ni Deena. "Wala
"Elton Anderson, tinatanggap mo ba bilang kabiyak at makakasama sa habang buhay si Lara Austin?" "Yes, po father.." Agad na sagot ni Elton. Ang dibdib ngayon ni Lara ay tila sasabog na sa sobrang kaba at halo halong emosyon na laman nito. "Ikaw naman, Lara Austin, tinatanggap mo ba bilang kabiyak at makakasama hanggang pagtanda, habang buhay si Elton Anderson?" Nanunuyo ang lalamunan niyang hindi makapag salita. Pakiramdam niya anumang oras ay hihimatayin siya dahil sa pag ikot ng paligid niya. Nagsimulang mabahala ang mga tao lalo na si Elton. Hindi mabilang ang pagkurap ng mga pilik mata niya. Ang pasensya niya ay tila mapuputol sa mga tagpong iyon. "There's nothing to worry, Elton.. Baka kinakabahan lang ang bride..", Pagbibiro pa ng pari saka muling inulit ang tanong. "Ms. Lara tinatanggap mo ba maging asawa si Elton?" Naging maikli na nga ang salita nito pero tila ugong lang sa tenga ni Lara ang mga iyon at wala pa ding naging ganti. "Ah... I-" Bakas ang panginginig sa tini
"Bakit ka nga pala umurong ng kasal? Don't you love kuya anymore?" Biglang naitanong ni Dalhia. Napayuko naman siya kasabay ng pagbabalik ni EL sa kanyang isipan. "Is there someone, Lara?" Muling usisa ni Dalhia. "Hindi ko alam.. What I am sure of right now.. Mali na makasal ako sa kuya mo sa ganitong lagay ng nararamdaman ko.. I still love Elton, pero palagay ko hindi na yun enough para mag stay ako sa kanya, Dalhia. I'm sorry for hurting your brother.." "Mas masasaktan mo siya kung hindi ka nag step up.. Hindi maling gusto mo lang makasiguro sa feelings mo, Lara.. We all titled on that.. Soon kuya will understand your state.." "Thanks for being here, Dalhia.." Hayag niya kasabay ang pag kunot ng noo niya.. "Alam mo hindi ko alam kung anong nangyari satin.." Bigla na lang niyang nasabi. "Huh? What do you mean?" Nagtataka naman na ganti ni Dalhia. "I don't know.. But I really miss you, Dalhia.. I miss the old days... Our old days.." Napangiti naman si Dalhia sa naibahagi niya.
NAUNANG makatulog si Lara ng makabalik sila ng villa. Samantala si Dalhia naman ay saka lang nasagot ang tawag ni EL. "Who's this?" May pagtatakang tanong niya rito. "Sorry to bother you.. Binigay sakin ng caretaker ng bahay ni Lara yung number mo.. Is Lara with you?" Hindi agad nakasagot si Dalhia at naisip agad ang kaninang napag usapan nila ni Lara. Pero ang pinagtataka niya babae ang kausap niya. "She's not with me anymore. May I know who's on the line?" "Sorry. Hindi ako nakapag pakilala. I'm EL.. Friend ni Lara. Nag woworry lang kasi ako sa kanya.." "EL?!" Sambit ni Dalhia sa isip niya. "Kanina pa kami naghiwalay ei.. Sabihan ko na lang siya na tumawag ka kapag nagkita kami ulit.." Pagsisinungaling niya saka agad ibinaba ang phone. Naging malalim ulit ang pag iisip ni Dalhia kung sino ang EL na yun. Familiar ang pangalan sa kanya pero hindi niya maalala kung saan ito unang narinig. KINABUKASAN inabutan ni Lara si Dalhia sa kusina ng magising siya. "Hmm.. Nakakagutom na
Akmang lalapit si EL.. "Wag ka ng makisali, EL.." Maagap siyang napigilan sa balikat ni Alyah. Punit ang mukhang napatingin lang si EL kay Alyah. Parang may bagyong biglang namuo sa loob niya at handa itong manalasa. "Uuwi na ako, Elton.." Pigil pa din si Lara sa kanyang sarili. Ito ang unang beses na masigawan siya ni Elton at makitang ganun kagalit ito. "No! You are not going home.. At san ka pupunta ha?? Tataguan ako? How could you do this to me, Lara?? I gave everything to you.." Sa mga salita ni Elton bakas ang lubos na pagkawasak ng puso niya. "Please, Elton.. Not here.. " Pakiusap ni Lara kasabay ang pagtulo ng luha niya na agad din niyang pinahid. Ramdam niya ang pagkahiya sa presensya ni EL at Alyah at ng iba pang trabahador na anduon. Pasimpleng pinaalis naman ni Alyah ang mga ito. "Bakit? Ngayon ka pa ba magkakaroon ng hiya? After you ran away from our wedding? Tell me.. What's wrong? Anong hindi ko nagawa para ganituhin mo ako?!!" May diin sa bawat bitawan ni Elton.
[DEENA DY CHAPMAN]My wife Piper has been avoiding me dahil sa project na tinanggap ko two weeks ago. Isang movie yun at ako ang leading lady kaya automatic may leading man. Kasi naman sabi niya okay lang tapos hindi naman pala. Saka niya ko aartihan kung kailan nagsimula na ang shooting. Sinong hindi mapipikon. Hindi na ata siya umuuwi ng bahay kaya on the way ako ngayon sa opisina niya. Alam kong busy siya dahil naka leave si Lara. Magkakababy na sila ulit ni EL. I'm happy for them. This time si Lara naman ang magbubuntis kaya good luck sa kanya. Kung alam ko lang kung gaano kahirap maglihi at manganak. I'd instead let Piper do the process. Pero iba naman ang saya nung ipanganak ko na ang twins namin. Yeah. One boy and one girl. We named them Draize Nilez Chapman and Ezdeen Piper Chapman. Two years old na ang dalawa kaya naging monster na sa sobrang kakulitan. Mabuti na lang na kela Mommy Athena at Mama Zora sila kaya I can deal with Piper. "What's the meaning of this?!" Ura-u
KUNG saan naganap ang kasal sa tabi nito lang din ang naging reception, malapit sa beach. "Congrats sa inyong dalawa!" Nanlaki ang mata namin ni EL na napasapo ang palad saming bibig. Aba nagtatagalog pala ang pari na to! "Thank you Father." Kasabay ng pakikipag kamay namin ng wifey ko. Sunod naman ang paghila sa akin ni EL kung saan. "Baby, hindi pa tapos-" Hinila na ako ng marahas sa palapulsuhan ko. Kulang na lang makaladkad ako. "Hey! Not here!" Awat ko sa kanya pero bingi ata ang gaga. Para itong gutom na gutom na mabangis na hayop at nilapa ang walang kamuang muang na labi ko. Hindi ko alam kung saan niya ako dinala pero walang tao rito at hampas ng alon lang ang naririnig ko. Wala na din pa lang saplot ang mga paa namin. Teka kailan pa yun natanggal? Hindi ko na namalayan dahil sa pagtakbo namin kanina. "I can't wait any longer, Lara." Usal nitong napunta ang mga mainit na halik sa leeg ko. Bandang collarbone hanggang shit! "E-eL.. Ah- Baka m-may makakita-" sa dib dib k
HABANG malumanay na naglalakad kasabay ng masuyong kanta hindi magkandaugaga ang samu't saring emosyon sa dib dib ko. Ang mga mata kong nasa iisang direksyun lang at di mapigil ang pagdaloy ng luha. Akala ko hindi na kami darating ni EL sa puntong ito ng buhay namin. Sinubok ang katatagan ng relasyon namin at umabot sa sukdulang tila walang happy ending pero heto kami ngayon suot ang magarbong wedding gown. Siyang nakatayo ng may ngiti sa mga labi sa dulo nitong nilalakaran ko na sa ilang hakbang ko'y mahahawakan ko na ang kamay ng babaeng hindi ko aakalaing bibihag sa aking puso. Gabing nagsimula sa isang hindi maipaliwanag na sensasyon. Isang bagay na hindi pumasok sa isip kong magaganap sa buong buhay ko. I thought I was straight, like a pole na ang namagitan sa amin ni EL ng gabing iyon ay dala lang ng init ng alak na nananalaytay sa dugo namin o di kaya ng hormones sa katawan ko. Akala ko Elton was my forever, my other half, my endgame, and would be my first and last partner
After a moment of silence, the next thing that occurred was the moment of truth. "I'm in pain, Lara. I'm confused like it messing my mind hell up." Napayuko siyang tila itinatago ang sakit sa kanyang mukha. "I was raped.." Her beginning of the words felt like stabbing my chest without stopping. "It isn't your fault. That was clear, but when you told me about what happened between you and Dalhia..." Suddenly, she stopped as if collecting some strength to go on and walk me through. "...I just felt like my entire universe blacked out. I don't know. Maybe I wanted to shout and blame someone for everything that changed my life, everything that happened to us. They ruined us." I get it. I fully, totally, clearly understand the avoiding. EL felt pain whenever she saw me. "Believe me. I love you. No one could ever take that away. It's just that.. It's too painful, like how.. I didn't want it, everything that happened. I have limited options to protect you. I wanted that, and so I need
"I love you..." She said it over and over between kisses. I couldn't do anything else but breathe deeply, savoring the intensity of pleasure I was embracing. "I'm sorry... Don't you dare leave me, please." I just felt her tears on my bare skin which brought a hint of gratification despite what she inflicted. Losing me was so explicit that she would never be able to take it. My heart is supposed to celebrate but how big is her indecency? My mind can't stop traveling, imagining wildly how serious could it be.The red stain tormented me once again. Fuck! I'm gonna kill whoever that bitch was, flirting with her. "Oh! Fuck.... Shit!" Abruptly a whine came out, making my lips parted as I felt her smile and the sound of her giggle in my ear. "Why the hell did you enter without a warning? F-fuck! E-el!!"My grip on her back tightened as she began to shift back and forth synchronizing with what she was doing inside, invading my walls. As our eyes met, our noses brushed against each othe
"From what I can see, you are the girlfriend." Mas nadagdagan pa nga ang energy ng host sa pagdating ni EL. Kahit ako parang nabuhay ang mga dugo sa ugat ko. Inabot ng kaliwa kong kamay ang hawak niyang bulaklak na nasa kanang kamay naman niya. "I can buy you some flowers still, Babe.." Inirapan ko lang siya. Ang corny pero kinikilig ang host pati mga audience. "Now, let's go on to the exciting part..." Pagpapatuloy ng host. Minsang hinahalikan ni EL ang likod ng palad ko kaya naman halos ilipad na ako sa dami ng butterfly mula sa tyan ko. Napapasulyap na lang ako sa gilid niya. Kahit ilang araw na masama ang loob ko sa babaeng to, hindi pa din talaga kumukupas ang epekto niya sa'ken. Same effect pa din simula ng marealize kong mahal ko siya. Naa amaze na lang ako kapag nababalikan sa utak ko kung paano ako nahulog sa kapwa ko babae. "So, we are already adults. This question won't shock you, rest assured." Duda ako sa nakakalokong ngiti ng host. "What do you guys favorite ti
NASA DRESSING room ako, nakaupo paharap sa malaking salamin habang hawak ang phone kong hindi nawala ang tingin ko rito. I informed EL about this day kahit hindi kami okay. I hoped she'd come, show her support, and set aside whatever misunderstanding we had. Kahit nasasaktan na ako sa mga pagbabagong nararamdaman at nakikita ko sa kanya hindi pa din ako bumibitaw. I still hope for a happy ending with all this chaos going on in our relationship. Ganun naman talaga kapag mahal na mahal mo ang isang tao, hindi ba? "Miss Lara, everything is set." One of the staff of LFM said, and I just nodded through the mirror in front of me. My mind was still preoccupied, but I needed to focus and act like everything was smoothly fine. I took a deep breath before leaving the room and going backstage. Putting a solid front and a fake smile, I guess, won't kill me, so that's what I did, stepping up to the stage where the interview will be conducted. Lumibot ang mata ko sa paligid. The Cameramen g
PABAGSAK kong naihiga si EL ng makauwi kami ng bahay at makapasok ng kwarto. Sinipa ko nga lang ang pinto para maisara. Nasa katawan kasi ni EL ang parehas kong kamay. Kaya pa naman niyang maglakad pero talagang lasing ang gaga. Iniayos ko ang higa niya sa kama. Madami man akong katanungan gustong ibato sa kanya ngayon ay di ko magawa. She's so wasted. I heaved a long sigh before returning to assess the situation, removing her heels and clothes. This isn't the first time I saw her gorgeous naked body, but damn, that same feeling still lingers on me. It's like a sudden heat shooting through my inner system. I covered her with a blanket before I stood up. I cussed mentally, concealing the rage inside me that was about to explode when I saw a red stain on the corner of the collar of her blouse. My gaze turns back, staring at her with a death sentence from my orbs. My heaves became aggressively active like they wanted to blow fire. Is she cheating on me now? The fuck! Mentally, I
SI MAMA kasi for the meantime ang pumalit kay Claudette habang wala ito. "Are you sure you are okay? Nag away ba kayo ng girlfriend mo? Teka maiba nga ako. Hindi pa ba kayo magpapakasal?" Sa sinabi ni mama bigla akong napaisip. "Can we not talk about that, ma?" Walang tinging saad ko at nagkunwari pang busy sa harap ng laptop.Ayoko kasi siyang mag alala. "O-okay, but you can always share anything with me. You know that." Tumango akong ngumiti. Madami pa kaming pinag usapan ni mama at nahinto lang yun sa pagpasok ng assistant ko. "Sorry, Miss Lara, but the London Lifestyle Magazine is here." Napapikit at mura na lang ako sa isip ko. Nawala sa isip kong tinanggap ko nga pala ang invitation nila. Kilala sa buong London at ganun na din sa ilang bansa ang LFM. Gusto kasi nilang ma feature ang buhay ko sa next issue na ilalabas ng magazine nila. Yun din sana yung sasabihin ko kay EL nung inaya ko siyang lumabas for our first date na hindi naman naging maganda ang kinalabasan. I wa