Baka(Thala's Point of View)Natahimik si Avory dahil sa sinabi ni Alaric sa kanya. Kapansin-pansin ang pamumula ng kanyang pisngi at papatulo niyang mga luha. Samantalang galit na galit naman akong tinititigan ni Lola Emma. Hindi niya ako nilulubayan ng tingin na animo ay ako ang umaway sa paborito niyang prinsesa.“Huwag kang magbitaw ng ganyang mga salita sa mapapangasawa mo, Alaric. Hindi kita pinalaki ng ganyan.” Habang sinasabi niya ito para sa kanyang apo ay parang ako ang pinapatamaan o pinariringgan niya. “Hindi pa tayo tapos. Sisiguraduhin kong aalis ka kagaya ng ginawa mo noon,” bulong niya sa akin na may kasamang pagbabanta sa paraan ng kanyang pananalita.Nakahinga ako nang maluwag nang pumasok na kami sa conference room para sa nasabing meeting. “Bakit nandirito rin ang babaeng ito?” tanong ko sa aking sarili nang mapansin si Avory na katabi na ngayon ni Alaric. Alam kong modelo siya pero hindi naman sakop ng meeting nito ang linya ng trabaho niya. Ipinagsawalang baha
Gamer(Someone's Point of View)Kararating ko lang sa opisina niya. Noong nakaraang bisita ko, maganda pa ang mood ng isang ito. Ngayon, parang pinagsukluban ng langit at lupa. Kababalik lang ni Thala sa Tremour at naging ganyan na siya.“Bakit ang tagal mong umaksyon? Akala ko ba ikaw na ang bahala? Bakit wala pa ring nangyayari?” Umayos siya ng upo at inilapit ang kanyang sarili sa akin. Atat na atat na talaga siyang makuha ang gusto niya.“Isang linggo. Matutupad din ang gusto mo. Babalik din si Thala sa Zeaton at sisiguraduhin kong hinding-hindi na ulit siya tatapak dito sa Tremour,” pangako ko sa kanya. “It's either she'll stop breathing or she'll be locked up at Zeaton.” Siyempre hindi ko ito isasatinig. Parehas kaming gusto ang outcome pero magkakaiba pa rin kami ng plano. “Siguraduhin mo lang na malinis iyan kagaya ng ginawa natin sa mga nauna pa. Hanapin mo na rin ang ina ng mga Gonzales. Sigurado akong magpapakita iyon. Kailangang maisama sa hukay ang sekreto ng pagkamatay
Talo(Thala's Point of View)Nakangiti ako habang nagtatrabaho ngayon. Hinding-hindi ko hahayaang manalo ang tusong iyon. Ilang minuto pa lamang akong lumabas ay pumasok naman si Avory sa kanyang opisina. Dahilan kung bakit tumigil ako sa pagtipa at halos mabali na ang leeg katitingin.“Bakit siya nakangiti ng ganyan? Ang saya niya ata? Hindi ba at pinagsabihan siya ni Alaric kanina?” bulong-bulong ko.Nanatili ang aking titig sa nakasaradong pintuan, kahit na pilit kong sinasabing huwag magpaapekto. Dala ng kuryusidad ay minabuti kong tapusin kaagad ang trabahong ibinigay sa akin ni Alaric. Hindi ko alam kung tama na ba iyon pero ang gusto ko lamang ngayon ay makapasok sa opisina. Kaagad akong tumayo at dinampot ang kapi-print lamang na mga documents. Dinala ko ito sa kanyang opisina upang masuri ni Alaric.Nakita ko ang mabilis na pagsulyap ni Alaric sa akin pagkapasok ko. Muli siyang nakinig sa sinasabi ni Avory binalewala ang presensya ko. Pakiramdam ko ay naiinis pa rin siya sa g
Lihim(Avory’s Point of View)Padabog akong pumasok sa kotse ni Alaric. Kumukulo pa rin ang aking dugo hanggang sa ngayon. Gusto kong sumigaw sa inis pero hindi ko magawa. Hindi naman ako ganito pero inuubos talaga ni Thala ang pasensya ko. Kung kailan nagyaya si Alaric sa akin ng date, doon pa siya e-eksena.“Iuuwi na kita,” direktang salaysay ni Alaric nang makapasok din sa sasakyan.“No. Ayaw ko pang umuwi. Bibili ako ng damit at magdi-dinner tayo sa ibang restaurant.” Hindi ito opinyon. Ito talaga ang gusto kong mangyari ngayon.“Let's just reschedule it. May importante pa pala akong aasikasuhin,” he declined. “Importanteng aasikasuhin? How about me? Hindi ba ako importante sa'yo?” nababanas kong sabat. Matalim ko siyang tinignan ngunit hindi man lang niya nagawang sulyapan ako.“Av, hindi ito ang tamang panahon para riyan. Marami na akong iniisip kaya pakiusap, huwag muna tayong mag-away.” Blangkong ekspresyon lamang ang mababakas sa kanyang mukha. Nakatutok lamang siya sa daan
Dinner (Thala's Point of View) Napalingon kaming tatlo nang lumabas si Eliana. Nagulat siya nang datnan kami. Kilala na niya si Franz at nakita na rin niya si Alaric sa picture. Pinandilatan ko siya ng mata at sabay patagong itinuro ang stroller. “Ginabi ka ata, Ma'am Thala? Ipaghahanda ko ba kayo ng makakain?” aniya na kaagad ding nakuha ang gusto kong iparating. “Snacks lang, Eliana,” sagot ko. “Sige po, Ma'am. Ipapasok ko lang 'tong stroller ng baby ko,” aniya na biglaang nagpakawala ng ngiti. Nagkatinginan kami ni Franz kaya umiling ako sa kanya. “Go with the flow,” I mouthed. Naitikom din ang labi dahil lumingon si Alaric sa amin. Tumikhim siya kaya nag-initiate na akong pumasok. Sumunod din silang dalawa sa akin papasok. Kahit na sinabi ni Eliana na anak niya si Flora ay hindi pa rin siya pwedeng masilayan ni Alaric. May resemblance kasi silang dalawa at baka mapansin niya pa. “Asikasuhin mo muna si Flora. Siguraduhin mong hindi siya makikita ni Alaric,” bilin
Share(Thala's Point of View)Nanatili lamang ang atensiyon ko sa likod ni Alaric. How unfair. Pati likod niya, ang pogi tignan. I am being ridiculous, right? Bakit pakiramdam ko mas masarap pa siya kaysa sa niluluto niya ngayon?“Will you fvckin' stop fantasizing with your fake husband, Thala? Oo maugat pero hindi naman sa'yo,” pagpigil ko sa aking sarili. Napapangisi na lamang ako ng patago dahil sa kahibangan ko. “Gosh, look how muscular he is. Halos hindi na nga makahinga ang biceps niya sa pagkakakulong sa kanyang damit. Poor biceps,” I chuckled.Naalerto ako dahil bigla ba naman siyang lumingon sa direksiyon ko. Tinaasan niya ako ng kilay kaya naman ay inirapan ko siya. Para mapagtakpan ang katotohanang nahuli niya akong pinagpapantasyahan ko siya. Ibinaling ko ang aking atensiyon sa ibang direksiyon ngunit napapasulyap pa rin sa kanya.“I see. Busog na pala ang mga mata mo,” he teased. Nagpakawala siya ng isang mabilis at nakakagwapong ngisi. Animo ay kakasuhan niya na ako sa s
Name (Thala's Point of View) Maaga akong pumasok sa trabaho. Gusto kong tanungin si Alaric kung bakit niya iyon ginawa. Kung gusto niya lang na pagsabungin kami ng lola at ng baby Avory niya, pwes napakaisip bata niya. Hindi ako kumikibo sa aking table habang seryosong nagtitipa sa keyboard. May mga documents akong kailangang ipasa ngayon pero naglalaro lamang ang utak ko sa nangyari kagabi. “Good morning, Ms. Laurenco—” “Ano ka ba, Carrie? Mrs. Atkinson na ang itawag mo sa kanya. Asawa iyan ni Sir Alaric.” Nagbulong-bulungan sila kahit na naririnig ko naman dahil magkalapit lang ang mga table namin. Inignora ko sila hanggang sa matahimik sila. “Mrs. Atkinson, naghihintay po si Mr. Atkinson sa parking lot. Gusto ka niya raw pong makausap over breakfast,” pagsulpot ni Roy sa harap ko na pormal na pormal ang pakikitungo sa akin. “No thanks. Busog na ako. Papuntahin mo siya rito, hindi iyong ako ang inaabala niya. Siya ang gumawa ng problema kaya bakit niya ako idadamay?” b
What ifs (Avory's Point of View) Maaga akong nakarating sa restaurant na binook ko kahapon. Kung kagabi ay sobrang kaba ang pumuno ng aking sistema, ngayon ay tanging ang kagustuhan na makuha si Alaric na lamang ang laman ng aking utak. “I don’t care if you are married, I’ll still marry you.” Sa kanya lang talaga ako nabaliw ng ganito. Dati, kalmado lang naman ako sa mga bagay-bagay. Now? I’ll raise hell just to get him. Nagiging ugaling kanal ako pagdating sa kanya and I don't fvcking care. Kalahating oras ang nagdaan nang sa wakas ay dumating siya. Halatang galing pa sa trabaho at mukhang wala sa mood. “Hi, good evening, Alaric. Akala ko hindi mo na naman ako sisiputin,” bungad ko sa kanya sabay ngumiti ng matamis. “Anong pag-uusapan natin, Av? Just spill it,” walang bahid ng ngiti niyang pagbabalik tanong. His eyes shifted on his wristwatch. “Order na muna tayo. Alam kong gutom ka na.” My smile slowly faded. Peke na lamang akong ngumiti ulit at sumenyas sa waiter.
Obsession (Alaric's Point of View)I rushed to the hospital when Tito Harris called, asking about Thala's condition and how the surgery went. Noong una ay nabigla ako. Hindi ko naman kasi alam kung anong tinutukoy ni Tito. It's late at ang alam ko ay nasa kwarto siya natutulog. I am busy with paperworks at my office na hindi ko na namalayang lumabas pala siya.“Roy, what exactly happened?” tanong ko sa aking assistant, kasama ang private investigator ko.“Si Rowena Gonzales ang nakausap at ang mismong bumaril kay Thala. Hindi lang iyon, kataka-taka rin ang pagsulpot niya sa Tremour gayong binalaan mo na siyang huwag saktan si Thala. Ipinaliwanag mo na sa kanya ang lahat pero mukhang may nagmanipula sa kanya upang muling pagtangkaan si Thala,” salaysay ni Roy.“Bakit niya alam kung saan sila magkikita? Thala knew her number at hinding-hindi siya basta-basta sasagot sa kung kaninong tawag, lalo na kung galing sa kanya,” kuryuso kong tanong. Nasa harapan na ako ng silid kung nasaan si T
Mother(Thala’s Point of View) Kinagabihan, bandang alas onse ng gabi, papatulog na sana ako galing sa kwarto ni Flora, subalit naudlot ito dahil sa isang tawag. Kinakabahan ko itong sinagot at tahimik na nagdarasal na sana hindi ito iyong babae.“Thala...” Naibsan ang kabang dumaloy sa aking katawan dahil narinig kong si Franz lang pala ito.“Bakit ibang numero ang gamit mo ngayon. Kinabahan tuloy ako nang wala sa oras dahil sa'yo,” wika ko na may kaunting inis sa aking sarili. Nagiging paranoid na ako lately dahil sa misteryosong babaeng iyon.“I found her, Thala,” seryosong sambit ni Franz na ikinaayos ko ng upo.“Alin? Iyong babae ba? Saan, Franz? Nasaan siya?” aligaga akong tumayo at naghanda para umalis ng bahay. Nagbihis ako ng simpleng t-shirt at jeans habang nakikinig sa mga sinasabi ni Franz.“That woman is currently staying at your father’s Laurenco Relish. Katabi ng kwarto kung saan napabalitang tumalon ang mommy mo. Nandito siya ngayon sa rooftop, Thala,” salaysay ni Fra
Silid(Thala's Point of View)Nasa sasakyan si Alaric at hinihintay kaming makalabas ng bahay. Ngayon na kami lilipat ng Kiken. Bitbit ni Eliana si Flora pero nakabalot ito ng lampin. Tulog siya kaya kahit papaano ay napapayapa ako. Pinagbuksan ni Alaric si Eliana ng pintuan sa likod at pagkatapos ay ako naman sa harapan. Wala si Roy kaya nagtataka akong tumingin kay Alaric. “Tutulungan na kita, Alaric.” May tatlo kaming maleta at alam kong mabibigat ang mga iyon. Nakakahiya naman atang siya ang pagbuhatin ko.“You are too skinny to carry all of this. Ako na. Maghintay ka na lamang sa loob,” pagpigil niya at pinagsarhan na ako ng pintuan.Nagkatinginan kami ni Eliana nang lingunin ko ang direksyon nila. “Ayos ka lang ba, Ma'am Thala? Halata pong kinakabahan kayo,” sambit ni Eliana. Dahilan kung bakit ikinalma ko ang aking sarili.Tumingin ako sa labas at sinundan ng tingin si Alaric na naghahakot ng maleta namin. Papunta sa likuran ng kanyang sasakyan. Nang makapasok siya ay ngumiti
Obsessed (Thala's Point of View)Isang linggo ang nakalipas nang iniligtas ako ni Alaric sa humaharurot na sasakyan. Bukas din ay lilipat na kami sa Kiken. Labag man sa aking kalooban subalit mas pipiliin ko ang kaligtasan namin ni Flora sa ngayon.“Eliana, patulugin mo muna si Flora. May pag-uusapan lang kami ni Franz,” utos ko sa aming kasambahay. Pinaimbestigahan ko ang tungkol sa mga tawag at death threats na natatanggap ko recently. Pati na rin iyong natanggap ko sa kasal namin ni Alaric. Maaaring konektado ang mga ito at iisa lamang ang may gawa. Kinakabahan man sa mga ibubunyag ni Franz ay nakahanda na akong marinig ito.“Kailangan mo ba talagang lumipat sa Kiken? Hibang ka na ba, Thala? Pwede naman sa ancestral house o sa aking condominium kayo pansamantalang manatili. Bakit kailangang doon pa sa mansyon ng tusong iyon?” iritadong siyasat ni Franz na hindi na napigilan ang sariling magtaas ng boses. “Franz...nag-usap na tayo tungkol dito. Isa pa, nandito tayo para pag-usapa
Babalik(Thala's Point of View)Nasa conference room kami ngayon. Kanina pa nagsisimula ang meeting pero hindi pa rin kami nangangalahati sa meeting. Bahing kasi nang bahing si Alaric. “Mr. Atkinson, maybe we can reschedule this meeting tomorrow,” suhestiyon ng isang shareholder. Nagtanguan naman ang iba pa.“Right... let's continue this tomorrow. Ayusin niyo na muna iyong pinapatrabaho ko sa inyo. The meeting is adjourned,” mabilis na salaysay ni Alaric dahil nababahing na naman siya.Nang makalabas na ang mga bisita ay lumapit si Roy kay Alaric. “Hindi po ba at si Ma'am Thala ang may sakit kahapon...” Itinagilid niya ang kanyang ulo at pabalik-balik kaming tinignan ni Alaric. Para bang may kung anong dapat i-point out pero hindi niya masabi. Sa huli, ngumiti na lamang siya sa amin at tumango-tango.Naiilang kaming nagpalitan ng titig ni Alaric. He cleared his throat at ibinaling ang tingin sa assistant. “Roy, call Dr. Sasha. Papuntahin mo siya.”“Uuwi ka...uh...Mr. Atkinson?” naii
Suob(Thala's Point of View)“Alam kong hindi totoo ang kasal niyo! Aminin mo na, Alaric. Excuse mo lang iyan para matakasan ako at magantihan si Thala!”Naalimpungatan ako dahil sa mga katagang dumaan sa aking tainga. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Nag-a-adjust pa ako sa liwanag at inaalisa ang nasa paligid. Kung nasaan na ba ako at ano ang nangyayari. Nanghihina akong umupo at inilibot ang paningin sa buong silid. Hanggang sa tumigil ito sa isang partikular na painting na huli kong nakita sa kwarto ko sa Kiken.Wait, ibig sabihin...“Nasa Kiken ako ngayon?!” histerikal kong sabi sabay bumalikwas ng tayo. Nagsisi rin kalaunan dahil nahilo ako bigla. Napaupo na lamang ulit ako sa sahig at sumandal sa kama. Nilalagnat pa rin ako at ni hindi man lang makatayo ng maayos dahil sa sakit ng katawan ko.“Nahimatay nga pala ako.” Ginulo ko ang aking buhok at napayuko. Natulala ako sandali sa sahig nang maalala na ang lahat bago ako nawalan ng malay sa party.Avory proposed in
Alok (Thala's Point of View) “Are you done?” pagputol ni Alaric sa kasiyahang pumuno sa akin. “Kapag hindi ka tumigil kaiiyak, pababayaran ko sa iyo ang limang milyong aking ginastos sa painting na iyon,” banta niya pa. Natanto kong tumawid na pala ako sa kanyang linya. Dahan-dahan akong lumayo sa kanya at pinahiran ang aking namamasang pisngi. “P-Pasensya na, Alaric. Natuwa lang ako,” sagot ko. Mabilis kong pinagpag ang nabasa niyang suit sa may balikat na parte. As if naman matutuyo ito ng gano'n-gano'n lang. Hinuli niya ang aking palapulsuan at naniningkit ang mga matang sinuri ako. “Anong mayroon sa painting na iyon at umaasta ka ng ganito?” kuryuso niyang tanong na nagpatikom ng aking bibig. “What a show you got there Mr. and Mrs. Atkinson,” sabat ni Chairman Vizencio. Nang magkatagpo ang mga mata namin ay tinaasan niya ako ng kilay. Nasa likod niya ang iilang socialites kasali sina Avory at Penelope. Lahat ng tingin nila sa akin ay napakasama. Kulang na lang ay marinig k
Crimson Love(Thala's Point of View)Nasa sasakyan ako katabi ang wala sa mood na si Alaric. Inaantok ako dahil hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. Dala no'ng tumawag sa akin. Nilalagnat pa ako ngunit kailangan ko pa ring sumama.Nakapikit lamang si Alaric at nakahalukipkip. Papunta kami sa Art Gallery upang simulan na ang plano namin. Nakasuot ako ng dark blue na one shoulder maxi dress at kumikinang ito dahil sa diamanteng ginamit bilang disenyo. Nakapusod ang aking buhok, a messy bun with braided hair to be exact. Sinigurado talaga ng makeup artist pati ng designer na magmumukha akong elegante.As if naman hindi. With or without makeup, may ayos man o wala, may ilalaban din itong ganda ko.Tumunog ang cellphone ko sa isang mensahe: FRANZ: So you're married huh? News everywhere...I sighed, “Hindi ko rin naman alam, eh.” ME: dunno either FRANZ: usap tayo, alam kong pupunta ka sa galleryI sighed again. Paniguradong maraming makikiusisa mamaya. Lalo na si daddy.“Stop sighing. I
What ifs (Avory's Point of View) Maaga akong nakarating sa restaurant na binook ko kahapon. Kung kagabi ay sobrang kaba ang pumuno ng aking sistema, ngayon ay tanging ang kagustuhan na makuha si Alaric na lamang ang laman ng aking utak. “I don’t care if you are married, I’ll still marry you.” Sa kanya lang talaga ako nabaliw ng ganito. Dati, kalmado lang naman ako sa mga bagay-bagay. Now? I’ll raise hell just to get him. Nagiging ugaling kanal ako pagdating sa kanya and I don't fvcking care. Kalahating oras ang nagdaan nang sa wakas ay dumating siya. Halatang galing pa sa trabaho at mukhang wala sa mood. “Hi, good evening, Alaric. Akala ko hindi mo na naman ako sisiputin,” bungad ko sa kanya sabay ngumiti ng matamis. “Anong pag-uusapan natin, Av? Just spill it,” walang bahid ng ngiti niyang pagbabalik tanong. His eyes shifted on his wristwatch. “Order na muna tayo. Alam kong gutom ka na.” My smile slowly faded. Peke na lamang akong ngumiti ulit at sumenyas sa waiter.