Chapter 3.1: New Life, New World

In the underworld, there are a mafia clan called Blue Pegasus. The founder of the clan is Timothy Arceneaux not his real name. Years pass and the clan become famous. In the underworld it became a top mafia syndicate. Besides its famous name, the clan is popular to be untouchable. Some higher authorities become its comrades and the breaking of human rights and violation continues.

As Blue Pegasus became top. It was been a home for thousands of reaper, assassins, hackers, scientists and inventors. As the population grow, the head master decided to build a villa. A villa where it's member can build their home inside. The most attractive inside the villa is the main mansion. A mansion where the main family lived. A mansion that I define as the palace of the hell. 

"Unnie! Were here!" naalimpungatan ako sa pagyugyog sa akin ni Frost. Kaagad akong bumangon at nag-inat pero tumama ang kamay ko sa rooftop nang kotse. 

"Unnie! kahit kailan talaga napaka antukin mo," ani Blade sa akin. Nginitian ko na lamang siya na ikinagulat niya.

"Nakita mo yun, Night unnie!" halos hindi makapaniwalang wika ni Blade. Hindi na ako nagtaka kung bakit iyon kaagad ang reaksyon niya. I have an image of an cold assassin. I don't usually smile. Kung mag smile man ako ay napakarare na nun. 

Di ko alam, di ko lang talaga type ngumiti. Ngumingiti naman ako pero yung alam kung natutuwa talaga ako. Pinaka hate ko yung ngiting pilit. Bakit kapag ngumiti ka ba nang peke di pa rin niya malalaman na hindi genuine yung ngiti mo sa kanya? Of all the things, I don't like liar people. Aaminin kung nagsisinungaling din ako kung minsan ngunit ang ayaw ko lamang at yung mga pinepekeng feelings. Yung mga magaling magkunwari.

"Ngumiti si Ice unnie!" aniya habang pumalakpak pa. 

"Oo nga, oo nga," wika naman ni Night at tuwang-tuwang nag-apiran pa silang dalawa.

"Mga baliw na," narinig kong reklamo na lamang ni Frost sa tabi ko. 

Napabuntong-hininga ako habang hinihimas ang aking sintido. Nagkabalikan na naman ang kambal-tuko. Okay na naman kasi kami ni Night kaya bumalik na naman siya sa pagiging childish niya. May saltik yata talaga tong dalawa kung kapatid. 

Nauna kaming bumaba nang kotse ni Frost. Iniwan namin sa loob ang mga loka-loka. Nang mapansin nilang bumaba kami ay nag-unahan ang mga itong makababa. Tsk! Kailan pa kaya titino tong mga to?

It's been a week since we left Korea, with new identity and new life with our tsk--new tita-mom. Yea! Naging upgraded siya at gusto na niyang tawagin namin siyang tita-mom and guess what, nadagdagan ang psycho sa buhay namin ni Frost. She spoiled us. No! Let me correct myself, she over spoiled us. Noong isang araw halos punuin na niya ang bahay nang tsokolate mula sa bussiness trip niya galing London dahil iyon ang bilin nang loka-lokang si Blade. Natatawa na lamang si Shine at Shimmer dahil hindi naman ganoon dati si Miss Monica nila. Naging weird lang yata nong dumating kami sa buhay niya. Minsan naisip ko nga na baka nakasinghot nang katol kaya ganoon. Pinagpaplanuhan na nga siyang dalhin ni Frost sa mental. Isasama daw niya ang kambal-tuko naming mga kapatid.

"Unnie! This school is so awesome!" papuri ni Blade. 

"Oo nga," sagot naman ni Night. 

"Im not talking to you," ani Blade tsaka siya yumakap sa akin. Natatawa na lang ako kung minsan kay Night kapag ito ang sumasagot sa tuwing ako ang tinatawag nina Blade at Frost. Siyempre unnie din tawag ni Blade at Frost sa kanya dahil mas nauna siya kaysa sa mga ito. 

"Im not talking to you too!" sagot naman ni Night tsaka pa niya inismiran si Blade at yumakap kay Frost. 

Ganyan yang kambal-tuko na mga yan. Kung minsan partners in crime kung minsan naman magkaaway, pranksters at iba pa. Kung kasama mo silang dalawa sigurado akong hindi tatahimik ang mundo mo. 

"Tama na yan," awat ko sa dalawa. Ang kulit na kasi. 

"Frost--este Spring. Samahan mo sila." utos ko. Kailangan ko na yatang sanayin ang pagtawag sa kanilang mga bagong pangalan. Isa pa'y baka may makarinig nang mga codenames namin dito at ma identify kami nang mafia. 

"Unnie! Huwag mo akong iwan sa dalawang to." pagmamakaawa ni Spring. Tinulak ko si Summer kay Spring kaagad namang niyakap ni Summer si Spring na parang tuko. Dagdagan pa si Night--este si Autumn na nasa likod niyang naka akap din. Ang hilig talagang tuksuhin nang dalawa itong si Spring.

"Ikaw na ang bahala sa kanilang dalawa." bilin ko sa kanya. 

"Bakit saan ka pupunta?" tanong ni Spring na pilit lumalayo sa kambal-tuko.

"Matutulog." nagpout siya. Pininch ni Summer ang pisngi niya kaya medyo napatawa ako nang magreklamo siya at tinampal ang kamay ni Sum. 

"Tawagan niyo na lang ako sa phone, pag-uuwi na," dagdag ko pa. 

"Unnie! Help me!" pagmamakaawa sa akin ni Spring. Natatawang tinalikuran ko na lamang siya. Mamaya titigil din yung dalawang yun. 

Sila naman umistorbo sa pagtulog ko 'eh, di mag-sama silang tatlo. Mga excited' kasi, sa lunes pa naman ang klase. Sabado pa lang ngayon. Gusto nang pumunta sa school. Ayaw ko sanang sumama dahil balak kung matulog maghapon pero ang mga walangya hinila ako palabas nang kwarto. Ang sakit tuloy nang likod ko. 

Habang naglalakad upang makahanap nang matutulugan ay napadaan ako sa gym. Malawak ang school na' to. Halatang mga mayayaman ang mga narito dahil ang ganda sa loob. Bakit kaya dito kami ininroll ni Tita Monica? Im not going to call her tita-mom baka lumawak ngiti niya pag tinawag ko siya nang ganoon. 

Tumalikod na ako at aalis na sana nang may naramdaman akong bagay na tumama sa paa ko. Pagtingin ko bola. 

"Miss, pwede pakipasa." narinig kung tinig nang isang lalaki. Pinulot ko ang bola at lumingon sa kanya. Kumunot ang noo ko na iba ang itsura niya. Umuwang yung bibig niya. Parang nakakita nang na kung anong bagay na ikinagulat niya. Napatingin ako sa likod ko, wala naman. Weird naman niya. 

"Oh! bola mo." kaagad naman siyang nabalik sa sarili niya nang magsalita ako. Ipinasa ko ang bola sa kanya. Nilakasan ko dahilan para mapa-atras siya. Tsk! Type yata ako nang bwisit na to' ah. Wala sa likod ko ang tingin niya kundi sa mukha ko. 

Tinalikuran ko na siyang nga-nga parin. Ngayon lang ba siya nakakita nang maganda? Tsk! Habang naglalakad ay nakakita ako nang classroom na nakabukas. Dito kaya ako matulog? Wala naman kasi akong makitang mapwestuhan at tsaka walang tao sa loob pwede na sigurong matulog sa loob. Kapagka may naglock makikita naman nilang may natutulog sa loob. 

Napangiti ako at mabilis pa sa alas kwarto na pumasok sa classroom. Naghanap muna ako nang mapwestuhan tsaka umupo sa isa sa mga desk doon. Hay salamat wala nang distorbo. Wala na yung mga kapatid kung mga pasaway. 

Nasa kalagitnaan ako nang pagtulog nang nagvibrate ang phone ko sa bulsa. Siguro'y sina Fros-este Spring na ito at tinatawag na ako para umuwi. Hay kailan pa kaya ako makakatulog nang tahimik na walang distorbo? Ihinilig ko ang mukha ko sa desk at napatingin sa kanang gawi.

Nagulat ako nang may mga pares na mga matang nakatingin sa akin. May isang lalaking nakaupo sa kabilang row. Nakahilig din ang kabilang pisngi niya sa desk habang nakatingin sa akin. Parang huminto ang oras at hindi ko man lang namalayang natapos na sa pagvibrate ang phone ko sa bulsa sa sobrang titigan naming dalawa. 

May kung anong bulate sa tiyan ko nang ngumiti siya sa akin. Anong nangyari sa akin? Kaagad akong tumayo upang makalayo sa lugar na iyon. Ang lalaking iyon, mayroon ba itong hipnotismo at hindi ko man lang nailayo ang titig ko sa kanya. Ngunit sa tanang buhay ko ay wala pang taong kayang makipagtitigan sa akin. Wala. Dahil sa huli'y sila parin ang umiiwas nang tingin. Pero kakaiba ang mga pares nang matang iyon. May kakaiba akong naramdaman sa lalaking iyon. 

"Hello!" sagot ko sa tawag ni Spring.

("Unnie! Were are you? Uwi na tayo nasa kotse na kami") 

"I'll be right there," sagot ko sa kanya. 

Kaagad na akong tumakbo papuntang parking lot pero napalingon ako nang may tumatawag sa akin. Nang tingnan ko yung lalaking nakipagtitigan sa akin sa loob nang classroom kanina. Nakangiting kumaway siya sa akin. Problema nang lalaking yun? Kilala ko ba siya?

"Where have you been, unnie? Kanina pa kami tawag nang tawag sa 'yo." tiningnan ko nang masama si Summer. Pabebe na naman kasi ang boses niya. 

"Sleep!" tipid kong sagot tsaka na pumasok sa loob nang kotse. 

"How's the school?" ngumiti sa akin si Autumn. Ngiting alam ko na. Hindi na ako nagulat nang tumili siyang parang kiti-kiti.

"Sistah! This is the best school ever. Ang daming mga gwapo dito," aniya na kilig na kilig pa. Parang hindi assassin kung umasta tong isang to.

"Ang sabihin mo, daming abs kamo. Nge! Kadiri ka ate!" Napatawa ako sa sinabi ni Sum. 

Night has this kind of obssesion of abs. Pusta ko nanilip na naman yan sa mga locker rooms. Kung minsan pinagsasabihin namin kaya nagtatanda na din. Pero alam naman niya ang limitasyon niya. Hobby lang talaga niya ang humawak nang abs nang hindi lamang mga lalaki kundi pati din ba mga babae. Dumating pa nga sa puntong bawal nang lumabas sa boung villa ang nakatopless. Ipinagbawal nang aming ama para kay Autumn.