"Isn't were going to the 10th floor." napatango kami sa tanong ni Sage. "Then why were going down." pare-pareho kaming napatingin sa numero nang elevator kung saan kami papunta. "Shit! His controlling the elevator," bulalas ko. Akala ko ay babalik kami sa first floor pero tumigil ang elevator sa basement. "What a scary hallway," ani Sage habang tinitingnan ang makipot at madilim na pasilyo na nagkakaroon lang nang ilaw sa popondi-ponding siga nang bombilya na nasa kisame. "Let's go!" ani Matthew na nanguna na sa paglakad. Kinuha naman ni Bank ang baril niya at binigay sa akin. Tinapon ko na kasi kanina ang baril ko sa kalaban. Sumunod naman ako kay Matthew.
Sinilip ko ang lalaking nagbabantay sa gate nang isang 10 storey building kong saan dinala ni Ares ang aking pamilya. Hindi kaagad nakaligtas sa mga mata ko ang mga CCTV camera sa paligid."10 CCTV camera, Tech!" bulong ko sa earpiece."Right away, Ice." napangiti ako sa tinawag sa akin ni Van. Nakakamiss din palang matawag sa ganoong pangalan."Ready!" narinig ko sa earpiece na sinabi ni Matthew."Babe, I don't want you to be a bait." Yan na naman yang argumento niyang iyan."Stick to the plan Matthew or else I will cancel our engagement." Hindi ko siya narinig magprotesta pero alam kong hindi niya gusto ang plano ko.
"Weapons, you are summoned by the head master." narinig kong sabi ni Ash pagpasok na pagpasok pa lamang niya sa training ground namin."Another mission?" tanong ni Blade kay Ash na ipinagkibit-balikat nang assistant nang aming ama."I don't know Lady Blade. I think he is the one who you should ask with that question," sagot naman ni Ash sa kapatid ko."Where is he?" tanong ko kay Ash habang hinuhubad ko ang tape na nakabalot sa kamay ko. Tagaktak pa ang pawis ko dahil kagagaling lang namin sa sparring ni Frost."In his office, Lady Ice," sagot naman sa akin ni Ash. Tumango ako sa kanya at tsaka itinabi ang gloves na sinout ko kanina."Let's get ready girls!" wi
"We're accepting it, Master." plain na mukha na sabi ko sa aming ama. Hindi naman siya makitaan nang kahit anong emosyon sa mukha. He still cold and emotionless.Pareho kaming napatingin sa mga kalalakihang pumasok sa opisina ni Daddy. Huling pumasok si Ash."We're not going anywhere. Hindi mo na kailangan na magdala pa nang maraming tauhan. Kusa kaming sasama," wika ko kay Ash na ikinatango naman ng mga kapatid ko. As if naman na may pupuntahan pa kami. This house and villa are secured by the security kaya wala na kaming mapupuntahan pa kundi ang harapin ang kaparusahan na pinatong sa amin nang aming ama.Napapikit ako nang mariin nang lumapat ang latigo sa aking likod. Nasa kwarto kami kung saan pinaparusahan ang mga miyembro na nagkasala sa clan. Dito ginagawa ang lah
Nagising ako sa isang malambot na kama. Kaagad akong natigilan sa pag-galaw nang sumakit ang likod ko at balikat tsaka ko lang naalala na bukod sa may tama ako nang baril sa balikat ay may sugat din pala ako sa likod. Pinilit kong i-angat ang sarili ko upang makaupo sa kinahinigaan ko. Nang makaupo ay napansin ko kaagad ang kulay puting silid na aking kinaroroonan. Lahat nang kagamitan at makikita mo sa loob nang kwarto ay kulay puti.Nasa langit na ba ako? Napailing ako sa isiping kong iyon. How come I am in heaven? I am a sinner. Napaka-imposible na nasa langit ako. Kung impyerno pa siguro ay maniniwala pa ako. I knew i am still alive. Alam ko dahil ramdam ko pa ang kirot nang sugat ko sa likod at balikat. Then, where the hell I am?Nasa ganoon akong isipin nang bumukas ang pinto nang kwarto na kinalalagyan ko. Pumas
"Ako nalang kaya ang magsubo sa iyo hija? Mukhang nahihirapan ka eh," ani Nana Belen habang nakangiwing nakatingin sa akin na nahihirapang kumain. Hindi ko kasi magalaw ang kanang braso ko dahil may sugat pa doon. Hindi naman ako sanay na ginagamit ang kaliwang kamay ko sa pagkain."Okay lang po! Kaya ko na po ito!" ngumiti ako sa kanya. Napakamot na lamang siya nang ulo nang dahil sa akin."Akin na." nagulat ako nang inagaw ni Shaun ang kutsara na hawak ko. Kumuha siya nang silya at umupo malapit sa kama. Nag-scope siya nang pagkain sa pinggan tsaka umaktong isusubo iyon sa akin."What are you doing?" I ask her. Tumaas ang kilay niya."Sinusubuan ka. Ano pa ba?" aniya. Naging masungit naman yata ang lalaki
It's been a week since, I woke up. I was a bed ridden since then. At first Shaun is feeding me because I can't move my body and whenever I try to my wounds is still in ache. I also get assistance from Nana Belen whenever I take a bath or anything but for now, im so thankful that i can already move my body without any assistance from everyone.Naabutan kong walang tao sa loob nang bahay. I've been here for about a week but I didn't know that this house is so big. Bahay-bakasyonan ba talaga ito? Bat ang laki naman yata nito?Sa isang linggo kong pamamalagi dito ay nakabou na ako nang isang plano sa aking isipan. I have to get out of this island immediately. Frost didn't reply on Shaun's phone, she didn't even send a secret message. And I'm getting worried about them. I'm planning to take a boat here. Back to the mainland of Kor
Muling umihip ang hangin. Naramdaman ko ang mga kamay ni Shaun sa mukha ko. Napamulat ako at napatingin sa kanya. My eyes fixed in his face, until I was drowned on his pair of eyes. Inilagay niya ang nagulo kong buhok sa aking tainga. Ramdam ko kaagad ang lakas ng tibok ng puso lalo pa't napakalapit lang ng mukha niya sa akin. Napatingin din siya sa aking mga mata. Nakita ko ang pagtaas baba ng adams apple niya. Bumaba ang tingin niya sa mga labi ko ngunit bago pa lumalim ang lahat at bago pa ako malunod sa mga kakaibang nararamdaman ko ay kaagad na akong lumayo."What is that?" itinuro ko ang isang tower sa kanyang isla kung saan makikita sa kinatatayuan namin. Alam ko kung ano iyon ngunit iyon lamang ang tanging magiging alibi ko para walain ang awkwardness naming dalawa. Nakita ko sa peripheral vision ko na napatingin din siya doon.
"May isa lang akong gusto malaman mula sayo Alex, mas pipiliin mo bang kalimutan iyang pumipigil sa'yo para kay Shaun? Dahil kung hindi mas mabuti layuan mo nalang siya habang hindi pa masyadong nahuhulog ang loob niya sa'yo," natigilan naman ako sa tanong niya. Hindi ko masagot ang tanong. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kan'ya."O ano Alex, ano ang sagot mo?" tanong niya sa ikalawang pagkakataon. Ngumisi siya muli sa akin. "bibigyan kita ng pagkakataon na umalis dito at lumayo kay Shaun. Ibibigay ko sayo ang pangangailan mo, basta huwag ka nang magpakita sa kan'ya.""Bakit mo ba ito ginagawa?" tanong ko pabalik sa kan'ya. Hindi ko kasi alam kung anong nasa isip niya at bakit niya ito ginagawa para kay Shaun."Ivan is my friend, bestfriend exactly at alam ko k
Napabangon ako nang maramdaman ang init ng araw na tumatama sa mukha ko mula sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana ng kuwarto ko. Hinanap ng kamay ko ang cellphone ni Shaun na binigay na niya sa akin na nasa tabi ko lamang upang tingnan ko may natanggap ba akong mensahe mula sa kapatid kong si Frost. Pero, wala. Wala ni isa o palatandaan man lamang na natanggap niya ang mensahe ko.Inilapag ko ang telepono sa side-table at bumangon. Inayos ko muna ang sarili ko bago lumabas at pumuntang kusina."Good morning Na-" bati ko sana kay Nana Belen ngunit natigilan ako ng hindi ang matanda ang nakita kong nagluluto sa kusina kundi si Shaun."Good morning Lex," nakangiting tugon ni Shaun sa akin. Bigla na namang nagtatalon ang puso ko.
Ibinaling ko ang tingin ko sa labas sa may dalampasigan. Lumubog na pala ang araw at dumilim na paligid sa sobrang busy ko kanina sa kusina ay hindi ko man lang namalayan na gabi na pala.Kaagad din akong nagmartsa papasok sa kuwarto at naligo. Ang kulay asul kong bistida na binigay ni Nana Belen sa akin ang sinout ko. Hindi na ako nagmake-up dahil maayos naman ang mukha ko. Nang ready na ako ay lumabas na ako ng kuwarto. Nakita kong nakatambay si Shaun, Bernard at Mang Berto sa sala. May hawak ang mga itong whiskey na tila masaya ang pinag-uusapan. Nakita ko ang mga ngiti ni Shaun at napakaganda sa pandinig ng tawa niya. Napangiti na lamang ako habang pinagmamasdan siya. Pumunta ako ng kusina. Naabutan ko si Nana Belen at Marietta na nag-aayos parin ng dining hall. Nakita ako ni Nana Belen tsaka ito lumapit sa akin at niyakap ako.
"Ay putek!" reklamo ko ng muntik na akong tuluyang makagat nang alimasag na hinuhuli namin ni Bernard. Maaga pa akong nagising para makakuha ng fresh na alimasag kanina. Pinuntahan ko pa siya sa bahay niya dahil ayaw ko ding malaman pa ng iba na manghuhuli ako ng alimasag. Gusto kong makabawi kay Shaun sa mga ginawa niya para sa akin.Alam kong wala akong karapatan na manghimasok sa buhay niya. He has his own pain the same as mine. May tinatago siya at mayroon din naman ako. Kaya naman may karapatan siyang magalit because I step the boundaries. At para naman makabawi ay ipagluluto ko nalang siya ng alimasag na paborito niya. Nabanggit na sa akin ni Nana Belen na ginataang alimasag at alegae ang paborito ni Shaun kaya napag-desisyonan kong iyon na lamang ang lulutuin. Magpapatulong nalang ako kay Nana Belen sa tamang timpla na gusto ni Shaun.
Tahimik lang kaming dalawa ng pumasok ng kotse. Maging sa pagbili namin ng gamot sa drug store at pag-uwi ay tahimik. Wala siyang balak magsalita sa problema niya at mukhang ayaw niyang pag-usapan ang topic na iyon. Hanggang sa pumasok kami ng mansyon ay wala paring kibo. Mukhang nakarating na si Nana Belen sa mansyon dahil ng pumasok kami ay bukas na ang mga ilaw."Shaun, let's talk," panguna ko. Alam kong wala akong karapatan. But, I want to hear something about him at kahit man lang kahit konti ay mabawasan ko ang bigat na dinadala niya. Napalingon siya sa akin, nauna kasi siyang pumasok habang ako naman ay nakasunod sa kanya."Walang tayong dapat pag-usapan Alex." kaagad na deklara niya at pumanhik na sa hagdan."I want to hear you're problem at kahit man lan
"Good morning hija!" napatingin ako kay Nana Belen na kakapasok lang ng kusina, "good morning po!""Aba! ang aga natin ngayon ah," wika niya pa sa akin. Ngumiti ako sa kanya."Gusto ko lang pong ipaghanda ng almusal si Shaun," saad ko, "Nakakahiya naman po sa kan'ya at siya na nga po nagpapakain sa akin at wala pa po aking silbi dito sa loob ng bahay.""Naku! hindi naman ganyan si Shaun," kinuha niya ang sandok sa lagayan nito, "Siguro'y medyo suplado lang siya kapag nabanggit ang tungkol sa pamilya niya." tumango lang ako sa huling sinabi niya."Ano bang paboritong pagkain ni Shaun Nana?" tanong ko sa matanda."Mahilig si Shaun sa mga seafood, pero ang mas pab
Muling umihip ang hangin. Naramdaman ko ang mga kamay ni Shaun sa mukha ko. Napamulat ako at napatingin sa kanya. My eyes fixed in his face, until I was drowned on his pair of eyes. Inilagay niya ang nagulo kong buhok sa aking tainga. Ramdam ko kaagad ang lakas ng tibok ng puso lalo pa't napakalapit lang ng mukha niya sa akin. Napatingin din siya sa aking mga mata. Nakita ko ang pagtaas baba ng adams apple niya. Bumaba ang tingin niya sa mga labi ko ngunit bago pa lumalim ang lahat at bago pa ako malunod sa mga kakaibang nararamdaman ko ay kaagad na akong lumayo."What is that?" itinuro ko ang isang tower sa kanyang isla kung saan makikita sa kinatatayuan namin. Alam ko kung ano iyon ngunit iyon lamang ang tanging magiging alibi ko para walain ang awkwardness naming dalawa. Nakita ko sa peripheral vision ko na napatingin din siya doon.
It's been a week since, I woke up. I was a bed ridden since then. At first Shaun is feeding me because I can't move my body and whenever I try to my wounds is still in ache. I also get assistance from Nana Belen whenever I take a bath or anything but for now, im so thankful that i can already move my body without any assistance from everyone.Naabutan kong walang tao sa loob nang bahay. I've been here for about a week but I didn't know that this house is so big. Bahay-bakasyonan ba talaga ito? Bat ang laki naman yata nito?Sa isang linggo kong pamamalagi dito ay nakabou na ako nang isang plano sa aking isipan. I have to get out of this island immediately. Frost didn't reply on Shaun's phone, she didn't even send a secret message. And I'm getting worried about them. I'm planning to take a boat here. Back to the mainland of Kor
"Ako nalang kaya ang magsubo sa iyo hija? Mukhang nahihirapan ka eh," ani Nana Belen habang nakangiwing nakatingin sa akin na nahihirapang kumain. Hindi ko kasi magalaw ang kanang braso ko dahil may sugat pa doon. Hindi naman ako sanay na ginagamit ang kaliwang kamay ko sa pagkain."Okay lang po! Kaya ko na po ito!" ngumiti ako sa kanya. Napakamot na lamang siya nang ulo nang dahil sa akin."Akin na." nagulat ako nang inagaw ni Shaun ang kutsara na hawak ko. Kumuha siya nang silya at umupo malapit sa kama. Nag-scope siya nang pagkain sa pinggan tsaka umaktong isusubo iyon sa akin."What are you doing?" I ask her. Tumaas ang kilay niya."Sinusubuan ka. Ano pa ba?" aniya. Naging masungit naman yata ang lalaki