LOGINShare
Chapter 59: Jax
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Binili Ako ng CEO Chapter 60: Past I
“Run Oliver, run!” Agad akong nagmulat ng mata nang mapagtantong panaginip lang lahat. I’ve been haunting with this guilt. Kahit anong gagawin ko ay hindi ko na yata matatakasan. Puno ng pawis ang buong mukha ko. Binuksan ko ang bintana ng kwarto habang sinisindihan ang sigarilyo sa bibig. Hapon na kaya alam kong dadaan siya dito mamaya. I saw her. She’s smiling talking with her friend. I can’t wait to be with her in any time I want. Masaya siyang nakikipag-usap sa kaibigan niya. Kahit iyong mga mata niya ay nakangiti rin. Ang ganda niyang pagmasdan. She don’t know that in every smile she does, napapalingon ang lahat sa kaniya. It so genuine that I dreamed to have it so bad. I saw the gals in their back, following them. Nagdilim ang paningin ko. I can feel the anger circulating to my system. Agad kong tinawagan ang mga tauhan ko. I won’t allow any of them to touch my girl. “boss,” “I want you to teach them a lesson.” “Alright,” ibinaba ko na ang tawag. Bago siya mawala sa paningi
Binili Ako ng CEO Chapter 61: Past II
The young Mr. Shein and Lorelay“Kuya, let me come!” The young Mr. Shein tuntrums in front of his brother-Jayden para payagan siyang sumama. Natatawa si Jayden at tumayo saka lumapit sa kapatid niya pagkatapos niyang isuot ang relo na bigay pa ng dad nila.“You can’t baby brother. Mag si-celebrate lang kami ng team ko and besides you’re too young.” Oliver pouted at nakasimangot na umupo sa kama ng kuya niya. Jayden and the baskteball team won the competition kanina kaya pupunta sila ng bar to celebrate.“But mom said yes already.”“Are you sure? Stop lying!” Mas humaba ang nguso ni Oliver/ Mr. Shein ng hindi man lang kumagat ang kuya niya sa kasinungalingan niya.“Sige na kuya. Hindi naman ako magpapasaway doon e.”Sinamaan siya nang tingin ni Jayden. “Stop it, Oliver. Look at your wounds.” Napabuntong hininga si Mr. Shein nang makita ang sugat niyang hindi pa naghihilom.“E kuya, hindi na naman masakit.”“No. Hindi ka sasama sa akin. Ilang beses ka na bang na sangkot sa gang fight? L
Binili Ako ng CEO Chapter 62: Past III
"Oliver! Kailan ka ba titino?" nahihirapan na si Francisco Shein na suwayin ang bunsong anak na si Oliver dahil lagi itong nasasangkot sa gulo. Bente anyos na ito ngunit hindi pa rin nila ma kontrol. Huminto pa ng isang taon sa pag-aaral dahil sa pagbubulakbol. "What are you doing here?" tanong ni Jayden ng biglang pumasok si Oliver sa kwarto niya. "Hiding from dad, kuya." Aniya sa nakatatandang kapatid. Napailing nalang si Jayden at pinagpatuloy ang pagbabasa ng libro tungkol sa batas. Gusto niyang pumasok sa law school but their Dad wanted him to take another course dahil sa siya ang hahawak sa negosyo nila pagdating ng araw. "Reading again? It svcks kuya." Hindi pinansin ni Jayden si Oliver at pinagpatuloy ang pagbabasa niya. "Aalis ka ba ngayon kuya?" maya-maya ay tanong ni Oliver. Bumuntong hininga si Jayden at napagpasyahan na ipagpapaliban nalang muna ang pagbabasa dahil alam niyang kukulitin lang siya ng kapatid niya. "Punta ako D'bar mamaya,". "Anong gagawin mo doon?"
Binili Ako ng CEO Chapter 63: Past IV
Takot at nagmamadaling bumaba si Oliver sa sasakyan niya. Nakita niya sa harapan ang lalaking nakahandusay sa kalsada. Agad niya itong nilapitan habang nanginginig ang kamay. “A-Ang anak ko,” ang mga salitang sabi ni Lorenzo sa binatang si Mr. Shein. “Manong, p-pasensya n-na po kayo…” Nanginginig ang boses nito habang lumalapit kay Lorenzo. Ngunit ang paulit-ulit na binibitawan ni Lorenzo ay ang salitang anak sapagka’t alam niyang malakas ang pagkakatulak niya dito. “P-Papa,” dahan-dahang nag-angat nang tingin si Mr. Shein at nakita niya ang katorse anyos na si Lorelay na nakaharap sa lupa at nanghihina na halos ay mawawalan na ng malay. Nanlalaki ang mga mata ni Mr. Shein habang nakatingin sa batang babae na namumukhaan niya. Dahan-dahan siyang lumapit dito. Labis ang takot ang lumukob sa puso niya lalo na nang sinubukang idilat ni Lorelay ang mga mata niya. “P-Papa…” ang mga sinasabi ng bata. Nang mag-angat si Lorelay nang tingin, nasalubong niya si Mr. Shein. “Tu-long…” ang kat
Binili Ako ng CEO Chapter 64: Before the Wedding I
“Hey, your girl is looking for half a million man.” Kasalukuyang nagri-review si Mr. Shein ng documents when TG barg in. Hinilot niya ang sentido nito at tumingin sa kaibigan. He already knew about this. Jax told him about this the other day.“I can give-““Shut up, Shein! It’s not that easy. Magtataka iyon kung kanino galing ang pera.” That’s his problem. He has money already. Kaya niya ng buhayin ito kasama na ang pamilya niya pero wala siyang mukha na magpakita kay Lorelay.He’s still feeling guilty after years of helping them in shadow and watching her from afar.“But she badly need it TG. What should I do then?”“Kung nag-iisip ka ng tama, sinong matinong tao na basta ka nalang bibigyan ng pera sa ganoong halaga na hindi mo naman kilala? You’ve been wanting her for year. So don’t scare her. ‘Cause if I were, kapag bigla ka nalang dumating at nag-abot ng pera, matatakot ako.”TG has a point kaya tumahimik si Mr. Shein.“She’s in her legal age. 24 na siya, pwede ka ng magpakita sa
Binili Ako ng CEO Chapter 65: Before the Wedding II
“Totoo ba ang balita?” agad na naibaba ni Lorelay ang dyaryong hawak niya nang marinig ang mga marites sa gilid niya. Kaka-apply lang niya nang trabaho ngunit pakiramdam niya ay hindi siya matatanggap agad. “Naghahanap daw ng mapangasawa iyong matandang nakatira mag-isa sa Upper.” Napailing si Lorelay. ‘Ano ba naman ito? Nakuha ko pa talagang makipag marites e wala pa nga akong nakukuhang kalahating milyon na pera.’ Kausap niya sa sarili niya. “Balita ko nga ay malaki ang halagang kapalit. Siguro tama nga iyong sinabi ni Jax na pangit at matanda na ang nakatira doon. Malaki ang kapalit e. Kalahating milyon daw,” sagot no’ng babaeng kausap no’ng isang ale. Parang lumaki bigla ang tenga ni Lorelay nang marinig ang sinabi no’ng mga ale sa tabi niya. Parang may light bulb bigla ang limtaw sa isipan niya ng usaping iyon. Naghahanap din kasi siya ng pera na kalahating milyon dahil kailangan ng operahan ang kapatid niya sa lalong madaling panahon. Wala sa sarili siyang umalis para punta
Binili Ako ng CEO Chapter 66: The Wedding
“We’ll wait you at home Ho,” kumunot ang noo ni Lorelay nang marinig niya ang groupo ng mga kalalakihan na nasa likuran ng resto kung saan sila magkikita ni Mr. Shein. Yumuko siya at sumandal sa dingding habang sapo ang dibdib. Kinakabahan siya para sa araw na ito dahil magkikita sila ni Mr. Shein at hindi siya ready. “Anong gagawin natin sa bahay niya?” tumingin si Lorelay sa groupo ng mga lalaki na nasa harapan niya at lahat ay nakatalikod sa kaniya. Pinapalibutan nito ang isang lalaki na hindi niya makita. “Of course magpapa catering tayo dahil this is the big day.” Napailing nalang si Lorelay nang makarinig ng sunod-sunod na mura sa mga ito. Napadesisyunan niyang umalis nalang dahil baka ay naghihintay na nga sa kaniya ang mapapangasawa niya. Nakasuot siya ng floral dress na hiniram pa niya kay Shiela. Sinabi na niya sa inay niya na magpapa schedule na sila sa operation ni Dave dahil may nakita na siyang pera at kailangan niyang magsinungaling kung saan ito galing. Walang katao
Binili Ako ng CEO Chapter 67: After the Wedding I
“You need to see her,” ani ni Lee. Nasa bahay sila ni Mr. Shein ngayon dahil ngayon ang pagdating ni Lorelay sa mansion. Huminga ng malalim si Mr. Shein. Gusto niya ngunit hindi niya alam kung paano. “Garden lang kami,” tumango siya kina Lee at Rich saka naghintay sa labas ng bahay. Nagpakawala ulit siya ng malalim na buntong hininga at maya-maya pa ay namataan na niya ang sasakyan niya na palapit sa kinaroroonan niya. Alam niyang nasa loob no’n ang asawa niya. Nagsimula na namang manginig ang binti niya sa kaisipang magkikita sila ni Lorelay ngayon. Kaya bago pa man makapasok ang sasakyan niya ay agad siyang pumasok sa loob ng bahay at tinawag niya si manang. “Pakihintay ang asawa ko manang. Sabihin mo na hihintayin ko siya sa garden.” Tahimik na tumango si manang at dumiritso si Mr. Shein sa kwarto niya at hindi sa garden. “Fvck! Why are you like this?” kausap ni Mr. Shein sa sarili niya. Fustrations evident to his voice. He wanted to shout and beat himself to death. Bakit hindi
Latest chapter
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
