"Surprise!" I shouted with Matt's family when he arrived.He didn't look surprised but he smiled at us. "Thanks."We ate dinner with his family and tita took out the cake we made for Matt and we sang the usual birthday song for Matty.Matty just shook his head while his face was red out of embarrassment. I know he doesn't like getting a lot of attention but tita was too pushy. Tito was also recording everything on his camera."Happy birthday, kuya!" Carmela greeted Matt and hugged him after Matt blew the candles on his cake."Thanks, bunso." Matt kissed Carmela's forehead.I smiled at the scene in front of me... These two are really cute so I took out my phone to take a picture of them but Carmela looked at me."Ate, sali ka rito! Hug ka rin!" Carmela said and extended her hand to me.I smiled and approached them. Carmela pulled me closer to them and Matt wrapped one arm around me while his other arm was on Carmela.After dinner, I stayed at their house because Matty has a lot of stor
"Hindi ko na mapapalampas ang kalukuhan mong ito Samantha." Kinaladkad siya nito palabas ng library."Ma kaibigan ko lang si Andrew. Mali ang iniisip n'yo." Parang walang narinig na patuloy lang ito sa paghila sa kanya. Natigilan ang mga bisita ng dumaan sila sa harap ng mga ito. "Mama na kakahiya sa mga-""Dapat naisip mo 'yan bago ka gumawa ng kalukuhan. Dapat lang na mahiya ka.""Mama what's going on?" Tanong ni Coreen pero hindi ito pinansin ni Karla. Nilampasan lang nila ito. "Ma!""Lumayas ka!" Pasalya siyang binitiwan ni Karla palabas ng bahay. "Ayoko ng makikita ang pagmumukha mo sa loob ng pamamahay ko.""Mama naman. Pakinggan-""Ikinahihiya kita! Wala akong anak na ahas!" Lalapitan sana siya ni Andrew na sumunod pala sa kanila pero pinigilan ito ng fiancée nito na si Coreen. "Huwag na huwag kang magpapakita sa'kin at tutungtong sa pamamahay ko hanggat hindi ka tumitino. Naiintindihan mo?" Tumalikod na ito at taas noo na parang walang anumang naglakad pabalik sa loob ng bahay
"Yes," maiksing sagot lamang niya sa matanda."I'm Emmanuella Ocampo. Ihahatid na po kita kay Mr. Montell."Nang ngumiti sa kan'ya ang matanda na nasa mid 40's ay tila may kamay na parang humaplos sa puso niya. Sa dalawang araw na lumipas na sinubukan niyang makipag-usap at pagaanin ang sitwasyon na hindi niya tukoy kung tamang pinasukan niya pa ay ngayon na lamang naramdaman ni Louisse ang pakiramdam na hindi iniiwasan.Throughout her life, she never felt treated like the people around Mr. Montell treated her. Dahil siya ay laki sa orphanage, tinuruan sila ni Sister Cecilia kung paano maging mabuti sa kapwa. Kaya kahit may mga bullies from the other school na katabi lamang ng eskwelahan na pinapasukan nila ay hindi iyon inaalintana ni Louisse. Kahit pa isa sa mga binabato ng mga ito sa kanila ay ang pagiging iba nila sa mga normal na bata - na may mga kumpletong pamilya. ANG buong akala ni Louisse ay sasakay sila sa daraanang elevator. Ngunit gano'n na lang ang pagtataka niya nang lu
"Come in."Itinulak niya pabukas ang pinto at pilit ang ngiti na naglakad palapit sa harap ng table ni Karla. Nakatungo ito at abala sa mga papeles na nasa harap nito. Hindi man lang siya pinagkaabalahang tingnan o sulyapan man lang. Trabaho parin ang inaasikaso nito sa halip na ang mga bisita."Ma-""How many times do I have to tell you not to call me that when I'm working." Nag-angat ito ng tingin. "Base on your face hindi mo nagawa ang iniuutos ko.""Sorry." Walang emosyon niyang sagot na pinigil ang sarili na maparolled eyes. Karla is always like that. She's a cold heartless person when it's comes to her. Top model ito noong kabataan at ngayon I avoided it so easily. I can read her move so easily while in the other hand, I was using my sword to protect myself from Skorpion's attack.Mukhang nagulat ang lalaki dahil hindi niya ako magawang tamaan.I focus on attacking the girl first and defending myself from Skorpion. I'm doing the basic which is handle the weakest first.Skorpion
I gazed at my sword that I threw earlier.Crap, I didn't have the chance to get that earlier from the ground. How can I get that without dying?I observe the surrounding as Crimson's continue to shot me while he's walking closer.I took a deep breath. This is so risky. Crimson is a skilled player and I am too. But he has a lot of experienceMy face automatically went blank in what he just said. Akala ko kung ano na ang nangyari 'yan lang naman pala."OMG! Am I seeing this real?! You two are still alive?!"A familiar voice spoke and we saw Thana and Aiden in front of us."Akala ko pinatay niyo na ang isa't isa," Aiden whispered but I heard it.I gave him a death glare and he just respond a chuckle. sanang sabihin sayo toh, pero alam kong darating ang araw na malalaman mo rin kaya habang maaga pa ay Ako na mismo ang mag sasabi sayo."pambibitin ni, Papa"Pa, Ano nga? Kainis ka naman, Papa eh pinapakaba mo Ako."naka simangot na reklamo ni,Lenlen rito"Eto na nga atat mo naman. Ampon ka la
My shoulder fell because of her question. She always asks that as if the answer changes every single time she sees me.The Montagne Empire is still in Hunter's hands. It won't stay that way for a long time but she didn't have to ask me that all the time.Patience... It is always about patience. I'll get there. I'll get that empire but they have to wait for me to turn eighteen first."Matagal pa naman po." I forced a smile even though I wanted to frown and throw a fit so bad. I had to stop myself from doing and saying something negative because I don't want my grandma's maids to start gossiping about me... Or worse, post it on social media for other people to have more reasons to hate me."Ma, naman, hayaan mo na nga 'yan si Callie. Ginagawa naman niya lahat para kapag bumagsak si Hunter, siya ang sasalo."Grandma scoffed. "Paano naman kayo nakasisigurong babagsak 'yong batang 'yon?""Hunter is stubborn, ma. Galit na galit nga si papa sa kanya noong isang linggo, dahil may inaway na na
Ibinalik na namin ang bangka na ginagamit pabalik ng mansyon. Nataon kasi na ang bangka na para sa mga guest ay nalaan sa ibang staff na sinamahan ang iba pang guest na maagang namasyal.Nakita pa ni Louisse ang pagtango ni Zairus. Mababakas pa rin ang galit sa mukha nito. "Ihatid mo na si Lena sa mansyon, Mang Ruben."Magsasalita pa sana si Louisse para tumanggi ngunit naitikom niya rin ang bibig nang tuluyan na silang talikuran ni Zairus. Nakita niya pa ang patakbong paglapit ni Gin sa huli, umagapay sa paglalakad nito. Napabuntong-hininga na lamang siya at saka tahimik na nagpatulong kay Mang Ruben na makasakay sa bangka.MAAGANG nagising kinabukasan si Louisse. Tinotoo talaga ng lalaki ang sinabi nitong magdamag na hindi makakauwi. Kaya naman ay malaya siyang nakatulog sa sariling k'warto. Pati si Gin ay mukhang sa hotel din nagpalipas ng gabi.Nang matapos sa kan'yang routine ay kaagad na bumaba ang dalaga. Dumiretso siya sa kusina at natagpuan niya na naghahanda pa lamang sila M
"They throw me away.""What?""I hate you!" Nanlilisik ang mata sa galit na sabi niya."What the! Are you kidding me?" Naiirita ng tanong ng lalaki. Mukhang hindi nito maintindihan ang sinasabi niya."I shaid I hate you! I hate them all!" Sigaw niya."Hey, don't shout.""Shisigaw ako kung ghusto ko.""You didn't own this place.""And so?" Pagak siyang tumawa. "Nakakatsawa 'di ba? Biluin mo, may very own mother throw me away like I'm just a peace of trash." Napasimangot siya ng wala man lang itong karea-reaksyon. "Hoy, nalinig mo bah ang shinabi ko Leighron?""You know my-" parang mas nagulat pa ito na alam niya ang pangalan nito kaysa sa sinabi niya na pinalayas siya ng mama niya. He heave a sigh. "Okay, what's bring you here?" Malamig nitong tanong."I need you!""What?" Napaayos ito ng tayo. "Miss alam mo ba eng sinasibi mo?" Unti-unting namula ang magkabila nitong tainga."Oo naman, ano tsingin moh sha'kin lacing?" Napahagikhik siya. "Yeah, I most be drunk but I know what I'm tsuki
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang