"I am. Do you have any idea what's up?" Troy just shrugged, then put his hands in his pockets. "Not very specific, but most likely, it's just about some kind of business stuff again.""E bakit nandito din ako?" tanong naman ni Math samin. "Hindi naman sa nag-rereklamo pero... may practice pa kasi kami mamaya e...""I also don't know." I answered him.Bumukas yung pintuan nung director's office. Four middle-aged man in coat and tie went out of it. They were talking about something when they spotted Troy and gave him a smile.Troy smiled back at them, then turned to me and Math. "Let's go in?""Okay." sagot naman ni Math sabay pasok dun sa director's office. Sumunod naman kaming dalawa ni Troy sa kanya.I scanned the place immediately as soon as I get inside that room. The place is spacious, with a fragrant sandalwood scent. Most likely, galing yung mabangong amoy dun sa humidifier. Mr. Reviere is sitting on his desk while talking to a man na nakatalikod samin. Of course I know that he'
"Hindi ko alam, pero kami lang naman ni Vena ang magkakampi ro'n. Alangan namang alukin ko 'yong mga teacher ko?"Natagalan bago siya nakapag-react. "Tama ka, bhie. Puwede mong alukin ang mga profesora sa kanto.""Hibang ka na ba?!""Hindi, I mean-may mga prof. ka na super duper mega ultra boring magturo, na parang walang pinatutunguhan ang pagdadada nila sa harap, 'di ba?" Iniliko na niya ang manibela at nilakasan ang aircon sa loob. "Bakit hindi na lang ikaw ang gumawa ng lesson plan nila? Bubbly ka rin minsan, eh 'di turuan mo sila kung paano maging buhay ang pagsasalita. Kumbaga parang ikaw ang magiging teacher nila kahit hindi naman Educ. ang kinukuha mo?"May point siya, 3% pointless."Sige nga, paano ko sila i-aapproach na magpaturo sa'kin? Na ako ang gumawa ng lesson plan nila?"Itinaas niya ang hintuturo. "Queen bee ako, 'di ba?""Oo, mukha ka ring bee-""Eh 'di, ako na lang ang magpo-post ng banner mo sa fb," proud na proud niyang tugon. "Naka-public naman ang account ko kay
"Ganon ba. sige tito, mauuna na po kami" sambit ni kuya"mag-ingat kayo, goodnight" wari ni tito at umuwi na kami., bakit ganito na naman.bakit mas mahirap pag may isip ka na.bakit ang sakit parin hanggang ngayon?bakit pati yung break up namin ng ex ko, nandito na naman yung sakit?lason ba itooo!alisin nyo!i badly wanna shout, para maibsan yung sakit. pero bakit ganito?!!ahhhhhhhhh!!ang hirap pakalmahin ang sarili. maya maya ay pumasok si Irish."Yve." wari nitoat nagtataka akong tumingin sakanya."ok ka lang ba?" may halong pag aalala sa mukha nya."im not." sambit ko at nag simulang tumulo ang luha."ilabas mo lahat Yve, nandito ako." sambit nito at tumabi sakin sa kama."Irish, bakit lahat ng sakit ng nakaraan, bumalik? ganon ba talaga ka-lason sa buhay ko ang media?" asik ko at umiyak."what do you mean na dating sakit, Yve?" pagtatakang tanong nito at inalo ako."pati yung sakit nung nag break kami ni Red, nandito pa!" asik ko ulit."shushhhhh.. magiging ok din ang lahat
"Don't worry, guys. Welcome naman kayo dito anytime. And thank you rin sa inyo, ha? I really appreciate your visit. I'm extra happy today." I sincerely told them.It always feels nice knowing that you have people you can make good memories with. Ang gaan lang talaga sa pakiramdam. I just don't know how to express myself well but I'm really grateful to them. Surely, this is going to be one of the days I'll forever cherish.Pagkatapos naming mag-ayos ay sabay-sabay na rin kaming bumaba. I have work today and medyo late na nga ako dahil hindi ko napansin ang oras. Mas natagalan pa ako dahil sa dalawang kasama ko na gusto pang libutin ang building namin. They even forced me to use the elevator kahit na sa kabilang side pa iyon ng building at sa second floor lang naman 'yong tinutuluyan ko. These girls!"Next time nga, punta tayong rooftop. Parang masaya do'n." Natatawang suhestiyon ni Hana. Napailing na lang ako sa mga gusto nilang mangyari.Kasalukuyan na kaming naglalakad papunta sa con
Mabilis akong nilingon ng huli at inabutan nito habang nakangiti. "Here."Tinanggap ko iyon ngunit hindi kinain agad. Ramdam ko ang pagkakatagal ng tingin sa akin ni Raf habang nakatingin ako sa binigay niya. The fish pastry in wrapping paper stare back at me. Hindi ko alam kung bakit parang bigla akong nadismaya. Paulit-ulit kong inisip ang mga sinabi ni Mon kanina. Maybe she has a point. Rafiele wants us to know each other as friends. Wala namang problema 'yon 'di ba? Pero kasi... hindi ko maiwasang isipin na kung sakali bang makilala niya ako ng lubos... magbabago ba ang isip niya tungkol sa akin? Could that change his mind about pursuing me again? Or... maybe he already made up his mind that we're better off just friends?"You okay?"Nahugot lamang ako mula sa animong malalim na pag-iisip dahil sa biglaan niyang pagyuko para lang hanapin ang mga mata ko. Blinking in awareness, I tore my eyes away from his."Yeah," kaswal at halos walang emosyon kong sabi. Itinabi ko ang hawak na t
Nagulat ako nang masense ang isang barrier. Naglakad ako pabalik sa dinaanan ko kanina at nakita kong muli ang halimaw. Kaya napangisi ako. Mukhang alam ko na ang ginamit na trick dito. Hmmm isang harang na hindi makikita ang nasa labas at nasa loob."O master of armory, lend me the legendary sword who can cut the feh of demons, Hercules" wika ko at may lumabas na isang espada sa aking kamay. Ngumisi ako.Pumasok ako sa loob ng barrier at nakita ko doon ang halimaw na naghahanap at umalulong ito nang makita ako."Pasensya na sa mahabang paghihintay" wika ko at sumugod na sa halimaw. At ganoon din ito.Iwinasiwas ko ang espada ko at tumama ito sa kanyang balat. At nagkaroon ito ng sugat."Arrrgggghhh!"Ngumisi ako rito at nakita ko na lalo itong nagalit. Ha ha ha!Sumugod ito sa akin ngunit iwinasiwas kong muli ang aking espada at nagkasugat itong muli. Hayyyss tama na ang pagsasaya kailangan ko na itong tapusin. Mukhang pupunta rin dito ang ibang mga halimaw. Nahati sa dalawa ang hali
I was in total shock as the person infront of me look exactly like Adian."I thought your a real fan and turns out you don't even know small detail about us"He told me, I was dumbfounded."Wait so you are Adian?" I once ask.He didn't replied, instead he just look at me intently while blinking every six seconds." And you are the girl from the concert right?" He finally spoke and I blushed really hard.'Fuck it's really him and another fuck he remembers me, Dang and I thought my life could be any more worst. But wait'"You own this Restaurant?!"I don't even notice that I shouted andDAY OF LEROY'S Parents' Golden Anniversary. Ginanap ang event sa hacienda ng mga ito sa Palawan. Malawak ang hacienda at may kalayuan sa dagat.Alas-sais ng umaga ay may sumundo sa kanya at pinasakay siya sa private plane ng pamilya. Inihatid siya ng sumundo sa hacienda na dalawang oras ang layo mula sa Puerto Princesa.Alas-otso ng gabi ang start ng party at sa oras na pamamalagi niya sa mansion ng mga
She could ask Tito Jay for financial help but the latter could only shoulder the water and electric installation.My income from the last night's fishing is P6oo. Mj asked if I could redeem her ring, last night. So I gave her options for her: ring or cash. She chose cash. So I did. After lunch I send the P500.I apologized to Aileen for I could not pay yet my P500 debt to her. She understands.Mama went to Polot. She was going to make sure if the redemption would be realized to date. I just pity her. She's leaving tomorrow with P540 only in her pocket. She's actually not sure where she will drop by--- in Lucena or in Tandang Sora or in Sauyo.Four, our boat went off shore.Five, Mj texted me. She said she could not take my children to a studio because she bought viand and she would bring Zj to a clinic tomorrow for a vaccination. It disappoints me. My simple request seems so hard to realize. I understand that she has to share but she must understand my situation. I'm sick of rememberi
"Hindi ka man lang ba mag-so-sorry kay Leighron? O kahit kay mama man lang? Tingnan mo ang ginawa mo sa kapatid mo? Hayon siya sa loob araw-araw-""Abegail." Saway ni Carmela pero nagpatuloy ito."Araw-araw na nag-aagaw buhay pero bakit parang wala lang sa'yo? Nandito kami takot na takot na baka anumang sandali bigla na lang mawala si Leighron. Pero ikaw, nasaan ka? Hindi mo man lang kami madamayan nina mama at papa. Ikaw nandoon sa labas at walang kaproblema-problema. Puro kana lang trabaho at nagsasaya kasama ang mga kaibigan mo. Pupunta ka lang dito kung kailan mo maisipan. Tapos pupunta ka nga ni hindi mo naman siya magawang tingnan. Ang samasama mo Leighdon. Anong klase kang kapatid? Hindi mo lang siya kapatid. Kambal mo siya." Padaskol nitong pinahid ang luha na kumawala sa mata nito. "Baka nakakalimutan mo kaya ipinapaalala ko lang."Tumalikod siya at malalaki ang hakbang na sumakay sa bumukas na elevator na may lumabas na dalawang nurse."Good afternoon doc." Sabay na bati ng
"May training ako kasama si tito, eh."Ngumuso siya. "When are you coming back?"Nagkibit-balikat ako. "Hindi ko pa alam baka a week before ng start ulit ng klase ko.""You'll miss my ballet recital?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. "No, you can't miss that!"Nanlaki 'yong mata ko dahil nawala din 'yon sa isip ko. Tumingin ako kay Callie at may namumuo na agad na luha sa mga mata niya."You can't miss that, Matty," sabi niya."Sige, hindi na lang ako aalis." Hindi ko alam kung bakit 'yon ang sinabi ko dahil hinihintay na ako ni tito sa Cebu pero parang ayaw ko rin naman umalis.Baka naman kayang gawan ng paraan ni tito na dito na lang ako magpa-practice sa Manila para hindi ko na kailangan pumunta sa Cebu at lumayo kay Callie.Hindi ko rin talaga alam kung bakit ginagawa ko 'to pero kung para kay Callie, ayos lang naman. "Nung huling naglaban tayo, yung kapangyarihang ginamit mo kanina lang, yun din ang kapangyarihang tumalo sa akin. Hindi ko talaga lubos akalaing, magiging
Nasa kalagitnaan siya ng pagmamasid sa paghampas ng alon nang makuha ng isang binata ang kan'yang pansin. Sa harapan nito ay canvas na nakapatong sa isang wooden stand. Nakatingin ang binata sa paghampas ng alon at muling ibabalik sa harapan ng canvas. Nang makalapit siya sa likurang bahagi nito ay doon niya nakumpira na ipinipinta nito ang view sa harapan nito."Ang ganda," hindi niya naiwasang maiusal.Mukha naman itong nabigla. Ipinihit ang ulo saka siya tiningnan sa nanlalaki nitong mga mata. Ngumiti naman siya at muling tiningnan ang ipinipinta nito. "Alam mo bang pangarap ko noong matutong magpinta? Kaso lang ay hindi ako nabiyayaan ng gan'yang talento. But I know someone who's good at painting. She's really like you," naibulong niya na lang ang huling pangungusap.Nakita naman niya ang pagkislap ng mga mata nito, tila nakuha na niya ang atensiyon ng binata. "Really? Who's she? Is she with you?"Mabilis naman siyang napailing. "Wala na siya." Iyon lamang ang salitang nanulas sa
"I'm not." Sinubukan nitong alisin ang kamay niya pero hindi niya ito binitiwan. Mas hinigpitan lang niya ang hawak sa braso nito."I bring you to the hospital.""H-hindi na kailangan, k-kaya ko ang sarili-""You'll come with me whether you like it or not!" Paalisin mo nga ang mga iyan at sumasakit ang mata ko sa mga kapangitan nila.""Anong pangit? Hoy! Leroy na may-ari ng Rolex! Hindi ako pangit! Bawiin mo iyan." Nagmamaktol na sabi ni Ricardo na nakasimangot."I cannot take this. Leroy, man, pinipilahan ako ng mga babae tapos sasabihan mo lang ako na pangit? Bulag ka ba?" Sita pa sa kanya ni Matty o Mattias.Napalatak naman si Arwyn sa isang gilid. "Hayaan niyo na nga yang si 'Leroy na may-ari ng rolex'. Talagang hindi niya lang matanggap na mas gwapo tayo sa kanya kaya ganyan niya na lang tayo tratuhin.""Agree." Sabi naman ni Klorin o Corinth na nakapatong pa ang mga paa sa mini table ng opisina niya.Mahilig silang magkakaibigan na gawan ng kung anu-anong nickname ang mga pangal
"But I want to smile when I want to not because I'm being forced to do it. Why do I have to deal with the people that my dad works with? It's like I am obliged to work with them too."Nagkibit-balikat ako dahil hindi ko naman alam kung ano talagang pinapagawa sa kanya kapag lumalabas sila nila tito pero parang hindi rin naman mahirap pakisamahan 'yong mga tao dahil kapag sinasama din naman ako ni mommy sa mga tinutulungan niya mababait naman 'yong mga tao tapos hospitable pa."By the way, how are your high school papers?""Naayos ko na 'yong akin. Ikaw ba? Homeschooled ka pa rin?"Nagpabuntong-hininga siya. "Yeah, like I said, paranoid nga si mommy at daddy. Baka daw ma-bully ako sa school.""Kung parehas naman tayo ng school na pupuntahan hindi ko naman hahayaan na ma-bully ka."Umupo siya at humarap sa akin habang nakanguso. "I told them that but they're too persistent in making me stay inside this house.""Ganoon ba? Hayaan mo na sila, mas safe naman talaga rito," sabi ko na lang d
"Hunter! Ahh!""Fuck! Are you close? Come for me, Apple.." he said, breathless.Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon, tuluyan nang sumabog ang orgasmo ko. But Khalid didn't stop. Mas lalo pang bumilis ang paggalaw niya."Fuck!"Yumuko siya para abutin ang labi ko habang patuloy sa mabilis na paggalaw."I'm coming, Apple.." he said, breathless, as he kissed me. Hanggang sa maramdaman ko ang pagsabog niya sa loob ko, "Fuck!"Parehong malalim ang paghinga naming tumigil siya. Kapagkuwan, muli niyang inabot ang labi ko para patakan ako ng halik. He kissed me gently then he stopped and stared me gently."You're mine, Apple. You can't leave me." he whispered, then he kissed me again. ni Leligan.Sa kabila ng lakas ng lightning na kasama sa pagbulusok ng espadang yun, nagawa pa ring naihilig ni Leligan ang leeg pakaliwa. Dumiretso ang espadang yun sa likod niya pababa sa lupa, pero lumitaw din agad ako sa likuran ni Leligan.Sabay nasalo ang hilt ng espadang ito gamit ang kanang kamay't
"Ngayon ka lang ba makaka-attend ng field trip sa Baguio?""Yeps!""Ah-halata. Ganito kasi 'yon, pagpunta niyo sa park, asahan mo na titipunin kayo ng tour guide para samahan kayo sa pagpunta sa villa ng Muratori. Of course, wala sila ro'n. At kahit open sila sa public, hindi naman sila magawang hulihin ng mga parak. Sa duwag sila, e. 'Tsaka hindi basta-basta ang bahay no'n, 'no? Mga ilang kilometro pa ang layo mo, haharangin ka na agad ng mga epal na guwardiya. Pero para sa mga field trip na katulad niyan, siyempre may mga research na gagawin, pinapayagan naman silang makalampas sa boundaries at marating ang Main Gates, PERO hanggang doon lang. Wala pang nagtatangkang pumasok doon. Ang dahilan naman kung bakit wala pang nagte-trespass do'n ang hindi ko alam 'tsaka sure ako na mahal pa nila ang mga buhay nila, kaya nga hanggang gate lang sila. Basta tingnan mo na lang 'yong villa 'tapos ikaw na ang humusga.""Ano kaya sa tingin mo ang dahilan kung bakit nila binuksan sa public ang bah
"Okay na ba ng puso mo ngayon?" Kinikilig nitong tanong sa kanya.The loud beating of his heart rung in his head. Oh God!"Bawal ang no comment, Chef!" Sabi agad ni Leslie na napansing iiwas sana siya sa tanong.Napatawa siya. "All right. My heart is already taken." He said.The crowd sighed in disappointment that made him chuckled."Taken na pala ang ating gwapong Chef, guys. Siguradong maraming iiyak ngayong gabi." Dagdag pa ng host. "So, may girlfriend ka na pala, Chef."Hindi niya alam pero natagpuan niya ang sarili na umiiling-iling. "No, I have no girlfriend. As of now, we're just friends, according to her." He chuckled.Lalong lumakas ang tilian ng mga tao sa studio sa pag-aakalang na-friendzone siya.Hell! Hindi niya matatanggap ang friendzone! Wala iyon sa bokabulayo niya."But I'm working for it. So, baby, be ready because there's no friendzone in my vocabulary..." He added. Kaya mas lalong nagkagulo sa loob ng studio.Mabuti ay doon din natapos ang interview. Dahil kung hin
"What?" Singhal niya kay Uno kahit alam naman niya na hindi ito sasagot. Pipi ito at kahit mahigit sampung taon na niya itong bodyguard at ilang taon narin itong leader ng USO hindi pa niya nakikita ang mukha nito na nasa likod ng itim na maskara. No one has never seen his face. Sa tagal at halos araw-araw niya itong kasakasama palagi niyang nakakalimutan na isa ito sa tatlong boss ng organisasyon na kinabibilangan nila.He respect him as one of the three bosses and Uno respect him too as his boss. Simula ng maging boss ito ng USO hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong itinaboy at tinanggal sa pagiging bodyguard niya pero kahit anong gawin niya nanatili ito bilang bantay niya. Binabarayan niya ito pero lahat ibinabalik lang nito. Palagi lang nitong dahilan na "ang totoong magkaibigan nagtutulungan at hindi nagbabayadan at tumatanggap ng kahit na anong kapalit."Sa huli, siya rin ang sumuko. Hinayaan na lang niya si Uno sa gusto nito. Hindi rin naman siya mananalo. Isang