Ilang minuto lang ang lumipas ay naramdaman ko na sumandal si Kiki sa headboard ng kama.
“I really can’t sleep knowing we’re not okay.” Malalim na sabi nito sa malalim na boses.
“Claire.” He called my name as if he’s warning me.
“Ano ba!” Sigaw ko nang bigla niya akong itayo mula sa pagkakahiga at iharap sa kanya.
“What’s with you? You’re not talking to me!” Out burst nito sa akin.
“This is the reason why I don’t want to answer your questions.” Inis at frustrated na sabi nito.
Hindi ako pa rin ako sumagot at nakatingin lang sa kanya.
“Aren’t you going to talk to me until tomorrow?” Nakakunot noong tanong niya. He looks upset.
I saw him rolled his eyes.
“Okay.” Pagsuko nito at nakatingin pa rin sa akin.
Minutes had passed nang manlaki ang mata ko sa sunod niyang ginawa, bigla niya akong hini
He groan and he open his eyes. Nagising ko siya.Hindi siya nagsalita at isinubsob niya ang kanyang mukha sa leeg ko.“How’s your sleep?” Inaantok na tanong niya.Hinaplos ko ang buhok niya.“Okay naman.” Sagot ko.Kung kanina ay ako ang nakaunan sa dibdib niya, ngayon naman ay nakasubsob ang ulo niya sa leeg ko habang mahigpit na nakayakap sa bewang ko.Si Kienzo minsan parang bata. Malambing siya at seryoso sa buhay.Napatingin ako sa clock at 7pm na. Ang haba ng tulog ko.“Masakit pa rin ba?”Anong masakit? At saka ko lang na-gets ang tanong niya. Pinakiramdam ko ang sarili ko at hindi na ganoon kasakit, pero masakit pa rin.Ang sweet niya mag-alaga.Parang gusto ko na lang lagnatin para alagaan niya ulit ako.Ini-angat niya ang tingin niya sa akin at tinignan ako sa mata. Bakit ba siya ganyan makatingin sa akin? Para akong matutunaw sa tingin niya, hindi
Keran go to his room without saying anything to them. Pati ang kuya Kenzo nito ay hindi niya pinansin.“Ang saya ng araw na ito!” His mom giggles. “Si Claire na lang ang wala. I should call Kienzo at sabihin na pumunta dito! Mag bo-bonding tayo!” Magiliw at masayang anunsyo ng kanilang ina.“Mommy, teka lang po, ah.” Paalam ni Chandria at nagtungo sa kwarto ni Keran.Pumasok si Chandria sa kwarto ni Keran, at mabuti na lang hindi nito nilock ang pinto. Noon kasi ay palaging naka lock ang kwarto nito para hindi siya makapasok.Nadatnan niya ito na nagpapalit ng damit.“I told you Chandria, I will fucking call you when I need you. Damn! Hindi ka ba napapagod sa buhay mo?! Ano ba ang hindi mo maintindihan na tatawagan kita?!” Malakas na sigaw sa kanya ni Keran.Kapag nagka-anak sila ng babae, she will name her Kera.Sanay na siya sa paninigaw ni Keran sa kanya.Ilang weeks na kasi hi
“Tangina! Kapag nag away kami ng asawa ko dahil sa’yo. Tangina Dolly, hindi ko alam ang magagawa ko sa’yo.” Kienzo warned her before he chase his wife.His patience got thin because of that Dolly!Just what the fuck?!“Damn!” He murmured.“Claire!” He called his wife.Why Dolly is here?Since nahihirapan tumakbo si Claire at najabol niya ito. He grabs his hands and put his hands at her back para hindi ito makatakbo. Hindi pa ito nakakalabas ng bahay, at nasa living room sila.“Fuck!” Mura niya nang makitang umiiyak ito. He wiped her tears, “damn it, what she said wasn’t true.” He explain and close his eyes deeply. Hindi niya alam kung paniniwalaan siya nito but he’s telling the truth.Damn! She’s crying so hard.“Gago ka talaga!” Umiiyak na mura sa kanya ni Claire.Kienzo curses multiple times hindi niya alam kung
Kienzo felt dizzy while he’s walking towards his room.Sumasakit ang ulo niya.He open the door.He open the lamp shade besides her and sit.He saw his wife, nakadapa ito at nakadukdok ang mukha sa unan.Hinaplos niya ang buhok nito sabay napabuntong hininga.He clenched his fist. Hindi sila pwedeng mag-usap ng ganitong oras. They need to rest. Maybe, he should leave her muna sa room niya to give her time and her personal space.Baka magising pa niya ito at umiyak na naman.Inayos niya ang pwesto nito and he stares at her face.Hindi pa naman siya lasing. He can stop handle himself.Sa guest room na lang din siya matutulog. Fvck! No, dito na lang siya. Tatabihan na lang niya ang asawa niya.She's sleeping kaya tatabihan niya ito.He wiped her cheeks gently and as his finger touch his skin, he close his eyes savouring the moment of having her besides him.Hanggang kailan sila magigi
“She’s a friend of mine, there’s nothing to be jealous of.” He assures me. “May magkaibigan ba na naghahalikan?” Inilapit ko ang mukha ko sa kanya. “So, you’re going to believe her?” Nakakunot noong tanong niya. “Eh, ano ‘yung nakita ko?! Bakit ang lapit ng mukha niyo sa isa’t isa at take note, nakahawak ka pa sa kamay niya. Care to explain Vladimir?” Binigyan ko siya ng sarkasmong ngiti at nakakatamay na tingin. Huwag akong pinagloloko ng lalaking ito dahil sasapakin ko talaga siya. Pero guys, natatae na talaga ako. “She’s trying to kiss me and I held her arms to stop her.” Paliwanag niya. Never ko talaga mahuhuli itong lalaking ito. Masyadong magaling magtago at magdahilan. Iba ang tingin ko sa kanya. “Trust is important in a relationship.” Kitams, gagamitin niya ako ng ganyan para makatakas sa kasalanan niya. Ano pwedeng isagot sa ganyan? Ako’y natatae na tapos pag-iisipan pa ako. Pighati, dalamhati, kalungku
“What the fuck?!” React ni Kienzo. Muntik nang ma-out of balance si Claire at kapag nangyari iyon ay pwede itong matamaan sa isang bakal na naka angat sa sahig. Kienzo clenched his fist while looking at the man na mabilis din nawala sa paningin niya. Pinapasok ni Kienzo si Claire sa kotse at inutusan na si Manong Rodger na mag drive na sa kanilang condo. Kienzo is still clenching his fist and his jaw. Natatakot na si Claire sa reaction niya. Galit ba ito dahil umalis siya? Dahil pumunta siya sa condo ni Enzo? Naiinis lang naman siya sa lalaki kaya tumakbo siya sa kakambal nito. Hanggang sa makadating sa condo ay hindi sila nag-uusap, but Kienzo keeps on looking at her. Masama pa rin ang loob ni Claire kay Kienzo dahil sinigawan siya kanina. Pagkapasok nila sa condo ay malinis na at may nakita siyang madaming pagkain sa center table. Hindi siya nito madadaan sa ganu’n. Tinignan niya si Kienzo na nakatingin lang sa kanya.
Kienzo open the door of his condo. He is not drunk even they drink. He open the light and saw Claire’s on the sofa while bowing her head. He frowned. It’s already late, why is she still awake? He heard her sobs. She’s crying again. She’s being emotional. “Claire…” he called her to get her attention but she didn’t pay. Before he came closer to her, he open the lights. “Claire… what happened?” He asked worriedly as he approached her. Nag-angat ng tingin si Claire at basa ang mukha nito dahil sa iyak at namamaga na rin ang mga mata nito. Pinakita nito sa kanya ang mga pictures na hawak nito. He stilled. Bakit may ganu’n itong pictures? He clenched his jaw and close his eyes to calm himself. “Who gave you those pictures?” Seryosong tanong niya. Claire continued to cry and shooks her head. “May anak k-kayo…” she started and break down. “Who gave the hell
“Hay, ano ba ang nangyayari sa mga kapatid mo?” Tanong ni mama bear kay Kyle habang pabalik-balik ang lakad niya sa sala. Hindi siya mapakali. Nag-uusap ang mag-aama sa library at kanina pa nandoon ang mga ito. Kabado bente siya kanina dahil akala niya ay mamatay na ang anak niyang si Enzo. Adik talaga itong anak niyang si Keran. Ang dami niyang anak pero may saltik lahat. Walang maayos ni-isa sa kanila. “Chill ka lang, mommy.” Maangas na sabi ni Kyle habang kumakain ng marshmallow. Naka dekuwatro pa ito. “Chandria, okay ka lang ba? Gusto mo munang magpahinga? Or ipahatid muna kita sa inyo? Hindi ka pwedeng ma-strress.” Nag-aalalang tanong ni mama bear kay Chandria na kanina pa nakatulala. Pian-inom na rin niya ito ng tubig. “Ang mahalaga magiging isang masayang pamilya tayo. Parte ka na ng pamilya namin.” Pagpapagaan niya ng loob kay Chandria. “Hindi nga lang kay kuya Keran. That will be awkward kasi she loves
“Governor.” I got surprise nang si Governor ang client ko ngayon. My secretary didn’t inform me, this is weird. I left my child with their nanny. “Attorney Kienzo nice to meet you again.” Nakipagkamayan siya sa akin. “I personally came here kung kaya mo ba hawakan ang kaso ng anak ko.” Napakunot ako ng noo, si Poques lang naman ang kilala kong anak niya. “Poques?” Paninigurado ko sa kanya. “She encountered a problem. She kill someone accidentally and she is using drugs and it will use against her.” He is the Governor. was bumped too. I am not feeling okay with this Governor. Pakiramdam ko palagi siyang may hakbang na gagawin. “Had you heard about Dosenian Lu?” Ngisi niya sa akin. I nodded as a answer. “He is a lawyer but he’s in jail now.” I haven’t check about that case of attorney Dosenian. “Governor, I am busy with my children and as of now I am not accepting any case, but I ca
Tinignan ko lang siya at hindi ako sumagot. “I’m tired” He’s shutting me down. “Uuwi na lang ako kay Keran!” “Okay.” Balewalang sagot niya. Mas nagalit ako sa isinagot niya sa akin. Hindi ko na mapigilan na mapaiyak, “ang sama-sama mo! Hinahayana mo na lang ako! Malapit na akong manganak pero wala ka naman pake! Sana hindi na lang ikaw ang naging ama ng anak ko!” Di ko alam kung saan ko galing ang mga salitang iyon. “Yeah, I wish too,” pilit siyang ngumiti sa akin, “para hindi na rin kami nag-aaway ni Keran. You haven't visit him.” Walang emosyong sabi niya. Ako ang hindi nakasagot sa sinabi niya. “I already told you Chandria, if you want annulment I can give it to you right away just don't slap in my face that you really love Keran. Please at least respect our marriage.” Malamig na sabi niya sa akin. “I’m sorry.” Iyak ko. “Don’t be, I know you love him.” Bahagya siyang ngumiti sa akin. Mapait si
Si Huan na nakiki-epal ay nandito na naman sa tindahan ko. “Ano na naman ang kailangan mong epal ka? Bawal ang mga witch dito!” Mataray na sabi ko sa kanya. “Ang aga naman ng halloween sa’yo.” Lait ko sa kanya at tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. All in black, kagaya ng ugali niya. Pina-abot niya ang tubig sa assistant niyang malaki ang nguso. “Do you want me to turn down your business?” Pananakot niya sa akin. “Do you want me na kasuhan ka?” Mataray na balik tanong ko sa kanya. “Lawyer ang asawa ko.” Paalala ko sa kanya. Umagang-umaga sinisira niya ang araw ko. “Baka nakakalimutan mo na mayaman ang asawa ko at may sarili siyang kumpanya.” Pagmamayabang din niya. “Sabihin mo iyan sa pagong dahil wala akong pake.” I replied at pinagpatuloy ang pag-aayos ng mga gamit dito. Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob ko na sagutin siya, siguro dahil nandiyan si Kienzo na alam ko na naman n
“Attorney Kienzo Vladimir Velasco, right?” The senador asked Kienzo.“Yes, I’m Atty Kienzo.” Seryosong sagot ni Kienzo at nakipag kamayan sa governor na dati niyang napakulong.Masyadong makapangyarihan ang mga nasa itaas para mabili ang hustisya.Kienzo is not agree to have a death penalty. Masyadong mahina ang justice system sa Pilipinas, baka ang mga mahihirap na inosente ang makakawawa kapag nagkaroon ng death penalty. Kayang-kaya ng mga mayayaman na baliktarin ang sitwasyon at bilhin ang hustisya.Lawyer na siya at hirap rin siyang mapabagsak ang taong nanakit sa asawa niya, paano pa kaya ang mga mahihirap?A mayor pushes him to be part of the politics but he rufesus dahil masyadong madumi sa politika. He’s a liar pero hindi na niya na dadagdagan ang mga kasalanan niya.Kahit labag sa loob niyang huwag ituloy ang pagbibigay hustisya sa nangyari sa asawa niya ay nakinig na lang siya kay Claire. Tama na
“Kailan pa kita iniwan dito sa bahay? Sinusundo kita sa trabaho kahit na may dapat akong gawin. I do not want to leave you alone here kaya kita sinusundo. Kaya tayo sabay umaalis ng at umuuwi ng bahay.” “O, tapos ngayon sinusumbat mo sa akin na kahit may trabaho kang dapat tapusin ay sinusundo mo ako!” “C’mon. Let’s stop fighting, babe. Makinig ka na lang sa akin, please.” Hinawakan niya ako sa kamay pero piniksi ko iyon. “Sige iwan mo na lang ako dito!” Galit na sabi ko at iniwan siya. “Baka pati pag late mo sa trabaho isisi mo pa sa akin, nakakahiya naman sa’yo!” Habol ko bago isara ang pinto. Ilang beses na siyang na-late sa trabaho at wala akong narinig na kahit ano sa kanya. “I’LL FETCH you later lunch.” Sabi niya at hinalikan ako sa labi. Masaya akong tumango sa kanya at lumabas ng kotse niya. Humahagikgik ako habang papasok ng trabaho, wala siyang nagawa sa akin. “Pupusta ako si sir Enzo ang naghatid sa kanya.”
“Ikaw Enzo, ano na naman ang nabalitaan ko kay Marites na nag-away kayo ni Chandria at umuwi siya ng madaling araw?! Si Keran ka rin ba na pabaya?!” Himutok sa kanya ng mom niya. Dis-oras ng gabi lumayas si Chandri at hindi madaling araw, nag-iba na ang kwento. Pinapunta siya sa bahay para lang sermunan. “Nambababe ka ba, huh? At bakit hindi mo daw siya kinakausap.” He’s drinking. “Ikaw lalaki ka,” kinurot siya ng nanay niya sa tagiliran at hindi siya nag react, “palagi mo na lang pinapa-iyak si Chandria! Kapag iyon dinugo na naman pwedeng mawala ang anak niyo! Sinabi ko ng huwag mong ini-stress si Chandria!” Kanina pa siya pinapagalitan ng nanay niya at ulit-ulit na lang ang sinasabi nito. “Pumunta si Marites kanina dito at sinabi niya sa akin ang nangyari. Nag parlor pa nga kami. Nag shopping kami kanina.” He’s just drinking and not minding his mom. “Bagong kasal lang kayong dalawa pero away kayo ng away!”
“ENZO.” Dinig ko na tawag ni Claire sa asawa ko. Nandito siya sa bahay para may ibigay na pasalubong sa amin. Kakauwi lang nila sa farm ni kuya Kienzo sa siargao. Kaya wala kaming honeymoon oustide ni Enzo dahil sa kanilang dalawa. Enzo is handling the work and business of his twin and he’s also helping Keran in his business.Naki-usap si kuya Enzo sa asawa ko na aalis muna sila palipad ng Siargao kasi kailangan daw ni Claire na maka relax dahil sa mga nangyari at urgent na ang sa kanila. Sa sobrang bait ni Enzo pwede na siyang kunin ni Lord. Ano ba ang connect ng outing nila sa kasal namin? Inirapan ko si Claire nang tumingin siya sa akin. “Claire, where’s Kienzo?” Tanong ni Enzo sa kanya at hinalikan siya sa pisngi. “Ayun, tinakasan ko.” Hagikgik ni Claire, “joke lang! Nasa firm may aasikasuhin daw. Hinatid niya lang ako dito at susunduin niya ako mamaya. Ang yaman pala ni Kienzo, noh. Ang laki ng farm niya.” Namamanghang
“C’mon. Friends pa rin naman tayo diba? Namiss ko lang ang luto mo kaya kita inaya dito and it seems na pagod na pagod ka. You can rest in my room at ako na ang magluluto niyan.” He gave me a friendly smile. Nakatingin lang ako sa kanya.“Ako na diyan.” Kinuha niya sa akin ang sandok.“Dalawang oras ka na nagluluto at malapit na mag 6pm hindi ka pa rin tapos.” Biro niya sa akin.“Huwag kang mag-alala wala akong gagawin sa’yo.” Sabay tawa niya.Pinagluluto ko siya ng sinigang at ang tagal ko dahil sa tamad na nararamdaman ko sabayan pa ng antok.“Sige.” Maikling sabi ko at umalis na.Pagkahiga ko sa kama ay kaagad akong nakatulog.CLAIRE“Hubby, natanggap ako sa trabaho na pinag applyan ko.” Sabi ko kay Kienzo.Napatigil siya sa pagbabasa ng libro at tumingin sa akin.“We already talk about it, Claire.” Seryosong sabi niya
“May nararamdaman ka ba?” Nag-aalalang tanong niya.“I want to sleep.” Inaantok na sabi ko sa kanya.“Are you not comfortable?”Bakit ba ang gentle niya? Ang soft niya magsalita sa akin.“C-can you lay besides m-me?” Nahihiyang tanong ko.“The baby wants you.” Dahilan ko. Hindi ko alam kung saan ko galing ang sinabi ko na iyon. Hindi ko alam kung saan ko galing ‘yung baby wants you na iyan.Wala na akong narinig sa kanya at tumabi siya sa akin.“Here.” offer niya sa kamay niya na gawin kong unan. I grab the opportunity at umunan ako sa kanya.I smell him.Ang bango niya talaga.Kaagad ako nakatulog sa dibdib niya.It’s already 4pm when he wakes me up. Uuwi na daw kami.I asked about kuya Kienzo and kasama naman daw ang parents nito na nagbabantay.Kailangan na daw namin umuwi para makapag pahinga ako ng maayos.