"Huwag mo ng isipin iyon. Hindi naman siya kawalan, duh!""Satrue lang. Ano naman kung gwapo yung ex mo? Eh, napakadami namang may itsura sa mundo. So kung mayaman? Eh, may pera ka rin naman. Hahanapan na lang kita ng iba."Napailing-iling ako sa mga kaibigan ko. Kasama ko ngayon si Ryla at si Jess. Nasa loob kami ng Mall at namimili ng mga gamit ko dahil madami pang wala sa condo. At ngayon ay naglalakad-lakad kami habang namimili ng sofa set para sa living room ko. Katatapos lang kasi namin bumili ng mga appliances na ide-deliver mamaya.Topic nila si Jeremy. Yung Jeremy na bago. Hindi ko siya ma-consider na ex ko dahil ibang-iba siya sa taong nakilala at minahal ko. I get that we're both mad at each other but I don't see any reason for him to rude at me. It's not like I cheated on him-- oo nga pala, iyon nga pala ang akala niya."P'wede ba, Jess? Hindi naman ako umuwi para sa kanya o para makipagbalikan, ano!""You proposed a marriage, Zoe! Ano pa sa tingin mo ang nangyayari ha?" U
Si Ate Jane ay kasama ko noong nagtatrabaho ako rito five years ago. At totoong walang nakakaalam na akin ang cafe na ito. Ayaw ko rin naman ipaalam dahil pakiramdam ko ay mag-iiba ang trato nila sa akin kapag nalaman nila. And I'm happy with the my relationship with my co-workers that time."Kailan ka pa nakauwi? Napakaganda mo, para kang artista."Uminit ang mukha ko sa compliment na binigay niya."This is your order, Ma'am." Ibinaba ng babaeng nagse-serve ang order ko sa aming mesa. Pagkatapos ay gulat siyang napatingin sa manager niya. "Hello po, Ma'am Jane.""Say hello to your real boss, Kia. This is Zoefia Chelsea Morgan," pakilala niya sa akin.Natatarantang tumingin sa akin ang babae at yumuko pa sa harap ko."Pasensya na, ma'am, hindi ko po kayo nakilala. First time ko po kasi kayo makikita sa personal," kinakabahang paliwanag niya.I smiled before tapping her arm."Ayos lang iyon. Bumalik ka na sa trabaho mo."Nagpasalamat ito at nagmamadaling umalis. I am sure I am not inti
Cheater...Narinig ko na naman ang salitang iyon. Hindi ako galit. Hindi na rin ako naiinis. Noon siguro, oo. Noon, naiinsulto. Pero ngayon ay wala na lang. Hindi rin naman ako guilty.Tumayo ako at lumayo sa kanya. Mukhang kahit naman anong gawin kong pangungumbinsi ay wala akong magagawa."You're looking for a wife," puna ko. "Wala ka rin namang girlfriend. It's not as if may mawawala sa iyo kung ako ang pipiliin mo."His brow shot up. Umayos siya ng tindig at diretsong tumingin sa akin pero bago iyon ay pasimple niyang pinasadahan ang kabuuan ko. I'm wearing a semi-formal clothes today so he can't put a bad comment on it."Wala rin naman akong mapapala kung ikaw ang pakakasalan ko."Yung pang-iinsulto mula sa bibig niya ay tumagos sa dibdib ko. Wow! As if naman may mapapala ako sa kanya."Ano naman kung wala?" Taas-noo ko siyang tiningnan. "Company, partnership, business deal... iyon ang pinag-uusapan natin dito. This is nothing personal.""Marriage is very personal to me, Miss Mor
Maghapon kong kasama si Lander. Bumalik kami sa opisina pagkatapos naming magtungo sa bahay. Nagkaroon ng meeting at ilang mga pagpapakilala. May mga investors din na dumaan para makita ako. Mas kilala ang kapatid ko sa pagma-manage ng mga negosyo namin dahil sa cafe lang naman talaga ako naka-focus. Pero ngayon ay nakakatuwa na makilala ang mga tao na tumulong upang maabot namin kung nasaan kami ngayon."I know a good restaurant. Doon na lang tayo mag-dinner?""Sige," sagot ko at hinayaan siyang mag-drive kung saan man ang tinutukoy niya.Ako naman ay abala sa ipad ko. Sa dinner ay idi-discuss na rin namin ni Lander ang mga plano namin para sa mga susunod na buwan. Kailangan din naming puntahan ang hotel namin sa Cebu na next month na ang opening. I have to schedule my visitation for that. "Nabanggit mo na ba kila tita na ibebenta na ang bahay?" "Hindi pa ngayon pero nasabi ko naman na bago tayo umuwi. Ayos lang naman sa kanila. Wala na rin naman silang balak umuwi pa roon," sagot
Lunch time na nang makarating kami sa Cebu. The hotel is still under construction. Kaya naman sa iba kami tumuloy. Isang magandang transient house na may view ng dagat ang napili ng mga kasama ko, hindi rin kalayuan sa hotel na dadalawin namin mamaya.I am with my friends. Weekend din kasi kaya naisipan na rin naming mamasyal kahit papaano."Mag-boy hunting na lang tayo diyan sa kabilang resort," biro ni Ryla habang nasa terrace kami ng tinutuluyan, nagkakape, at nakaharap sa malawak at payapang karagatan.Si Lander ay nauna na sa hotel na ginagawa dahil imi-meet niya na yung head engineer. Susunod kami mamayang hapon kapag hindi na mataas ang araw."No, thanks," sagot ni Jess na mayroon ng ka-talking stage. "Loyal ako, ano!"Ngumiwi si Ryla. "Ikaw na lang, Zoe.""Pass.""Pass pass ka diyan. Huwag mo sabihing na-inlove ka na naman doon sa ex mo?"Matalim ko siyang tinapunan ng tingin."The fvck?! Hindi, noh.""Wait, speaking of Jeremy, kumusta yung marriage proposal mo?" Jess asked. N
Green na silk mini dress ang suot ko nang pumasok kami sa loob ng club. Nagkayayaan lang na uminom ngayon. It's another Sunday night. Dalawang linggo na ako rito sa Pinas pero wala pa ring nangyayari. Balak kong pumunta sa opisina ni Jeremy noong Friday pero nagpa-appointment na muna ako. This time idadaan ko sa pormal at maayos na pakikipag-usap. This is a business deal and I want to do it in a way that he won't take personally. At bukas ang schedule ko. Sa tingin ko ay hindi niya alam na imi-meet niya ako dahil kung ganoon ay alam kong hindi siya papayag na maisingit ako sa schedule niya.Maingay pero masaya. Madaming nagsasayawan sa dance floor, nagtatawanan sa gilid, may mga magjojowa na may sariling mundo, at mga magbabarkada na nag-aasaran. Most of the people here are in their late twenties. "Whiskey, please," request ko sa bartender."Don't drink too much, Zoe," paalala ni Lander bago nagpunta sa mga kakilala niya.The girls started partying on the dance floor. Kasama rin nam
Tahimik akong umiyak kagabi habang tulala. Nasa tabi ko lang si Ryla, nakabantay, at hinahayaan akong umiyak. Nakakainis, eh. Bakit ba ako nagpapaapekto sa sinabi niya?Actually, alam ko ang rason.Kasi hindi siya ganoon noon. He never told me things that might hurt my feelings. He knew that words cut deeper than a knife could ever do. Hindi niya ako pinagsasalitaan ng ganoon noon kahit pa magkaaway kami.At ngayon ay naghahanda na naman ako para makita siya. Partner na pink suit at pants ang suot ko. White na top sa loob ng suit. White din na stilettos at bag. Naglagay ako ng light na make up. Hindi naman halata na umiyak ako kagabi lalo na't hindi naman ako humagulhol ng sobra. May mga luha lang talaga na hindi ko napigilang lumabas."Kaya mo ba siyang harapin ngayon? P'wede naman nating i-resched ito, Zoe," ani Ryla.Pati sina Jess at Lander ay nangungulit na huwag ko na lang daw munang harapin si Jeremy kung hindi ko kaya.Huminga ako nang malalim at inayos ang sarili sa harapan n
Hindi ko na pinapasok si Lander sa loob at kinuha ko na lang sa kanya yung files sa labas ng opisina ni Jeremy, sa may pwesto nung secretary niya. Alam kong iinit lang ang ulo ni Lander at hindi rin ganoon kalamig ang ulo ni Jeremy rito.Pagbalik ko sa opisina niya ay ibinigay ko agad sa kanya ang hawak ko."Ito yung initial plan para sa project. May measurement na rin diyan pero estimate pa lang," sabi ko.Kinuha niya iyon at mabilis na pinag-aralan. Pagkatapos ay tiningnan niya ang oras sa kanyang relo at tumayo."I'll go to the conference room now. Come with me.""Ha?" Sinabi ng may mga lakad pa ako, eh! "Bakit kasama pa ako? Akala ko ba 'yang hard copy ng plan lang ang kailangan mo?""I will present your project with the engineers. Kapag may tinanong sila, alam ko ba ang isasagot ko?" Umismid ako at wala na ring nagawa kung hindi ang sumunod sa kanya. Sumakay siya ng elevator at nag-aalangan akong sumunod. Pinindot niya ang floor number na nasa baba lang ng mismong office niya.K
"So, you're planning to have an outdoor bar area that is a bit different from the usual bar themes?"Napairap ako nang ulitin ni Jeremy ang sinabi ko. Nakatayo ako at nagpe-present sa harap ng team tungkol sa bago kong plano na gustong idagdag para sa hotel and resorts."Inulit mo lang ang sinabi ko, Mr. Gray," napipikon na sabi ko at muling hinarap ang ibang mga tao roon na tila nagulat sa pabalang kong sagot sa boss nila. "So, as I was saying..."Seryoso ako buong durasyon ng meeting. Wala ako sa mood makipagbangayan o asaran pa sa iba. Mabuti na lang at seryoso din naman ang mga engineers, architects, at designers na ka-meeting namin today. Parang walang gustong mag-aksaya ng oras dahil abala sila lahat."Meeting adjourned." Kinuha ko na ang mga gamit ko at umambang lalabas nang magsalita siyang muli. "Except you, Miss Morgan."Napairap ako sa ere. Bwisit!Makahulugang tingin ang pinukol sa akin ng mga kasama namin bago sila tuluyang lumabas ng conference room. Ako naman ay padabog
I'm in a good mood the next morning. May mga designs na akong naaprubahan at ngayon ay magkakaroon ng meeting for the final furnishing of details. Wearing a classy pink corporate attire, my hair is in tucked in a high ponytail, jewelries on point, I felt so good."Good morning!" bati ko kay Gina nang makarating ako sa desk namin. "Binilhan kita ng food. Nag-breakfast ka na?""Ayun, sakto, nagugutom na ako," aniya at nahihiyang humalakhak pagkatapos. "Maganda yata umaga mo, Zoe?"Nagkibit ako nang balikat. Hindi ko rin alam eksakto kung bakit pero pakiramdam ko isa sa dahilan ay si Sarah. Kagabi na-realize ko kung gaano naging okay ang lahat. Nagkasakitan kami ni Jeremy, naghiwalay, pero iyon yung point ng buhay namin na talagang nagpaganda ng buhay ng bawat isa.We both became successful. Siguro hindi talaga maganda yung relationship namin noon para sa isa't isa.At ngayon na-realize ko na ayos na ako roon. He's got Sarah now and I am also happy. Maybe it's time to face it all then mo
"Bakit iyan?" tanong ko kay Gina nang makita ang sandamakmak na paperbag at kung ano-ano sa mesa ko. "Good morning, Ma'am Zoe," bati ng empleyado na dumaan.I greeted her back with a smile before looking at my table again. Isang linggo na naman ang lumipas pero sa nagdaang linggo ay bihira akong pumasok dito. Malapit na rin magawa ang office ko na katabi ng opisina ni Jeremy at lilipat na rin ako roon marahil sa susunod na linggo.Madami akong ginawa noong nakaraang linggo. Dalawang beses lang yata ako napadpad dito at dahil lang sa mga meeting and updates. I haven't seen Jeremy for the past week, too. Balita ko ay abala raw siya sa maraming bagay at pati sa meeting namin ay hindi siya sumama, which I understand, nag-assign na siya ng mga professionals doon kaya baka hindi na rin siya magfo-focus sa project.Isa-isa kong tiningnan ang mga bagay sa mesa ko. Bouquet of flowers, chocolates, boxes with things I don't know about..."Pakisabi hindi ako nagbebenta ha," pabiro kong sabi kay
Sa likod ni Lander ay pansin ko ang bulungan ng mga kasama namin. Gusto kong matawa, alam ko na agad na ako ang pinag-uusapan nila. Kanina ay akala nila may something sa amin ni Jeremy at base sa tingin na ipinupukol nila kay Lander ay ito naman ngayon ang pinagkakamalan nilang kasintahan ko.I didn't dare to clear the rumours. Baka ako pa ang magmukhang defensive."Ginamit mo ang car ko?" tanong ko habang pinapakuha niya ang nga gamit ko sa ilang tauhan ng hotel."I used mine," sabi nito. "Binalik ko ang sasakyan mo sa may condo. Dito na tayo kakain ng lunch?"Oo nga pala. Bakit ko ba naisip na pagdating niya ay aalis kami agad. For sure napagod siya sa byahe, ilang oras din iyon. Mas gusto kong umalis dahil ayaw kong makita si Jeremy. After last night and what happened earlier, medyo naiilang ako sa kanya. Alam ko na pinapaikot niya ako ngayon sa laro niya pero naiinis ako sa sarili ko sa ginawa kong pagpasok sa kwarto niya kagabi.It's shameful!"Ikaw. Mas gusto mo ba rito o magha
Nag-inat ako at nakapikit na kinapa ang bedside table para kunin ang phone ko pero wala akong mahawakan. Dahan-dahan akong nagmulat ng mata at agad nagtakip ng unan nang medyo masilaw sa chandelier na nasa ceiling. "Ugh!" Niyakap ko ang unan at tumulala sandali bago tuluyang umupo. Muli kong tiningnan ang bed side table at nagtaka bakit wala roon ang phone ko. And then I saw my bag at the small table near the door. Huh?Tumayo ako at mas lalong nangunot ang noo nang makita ang damit ko na suot ko kagabi. Damn you, Zoe. You reek of alcohol. Sa sobrang dami mong nainom, maski ang magbihis ay hindi mo nagawa!Naglakad ako patungo sa CR nang bigla itong bumukas at nalaglag ang panga ko nang makita kung sino ang lumabas mula roon.His upper body is naked. Ang ibabang bahagi ay natatakpan ng puting tuwalya. Nanlaki ang mga mata ko at agad napatakip ng bibig sa gulat. Inikot ko ang hotel room. Doon ko lang napansin na medyo iba ito sa akin. Pareho ng disenyo pero may mga corner na iba sa p
Nine o'clock in the evening. May night bar na open sa tabi ng hotel namin. Open place siya, may mga benches, magagandang lights, aesthetically pleasing, retro style, as in maganda siya talaga. Malakas din ang sound pero hindi yung parang nasa loob ng club kasi medyo peaceful sa pakiramdam ang view ng dagat pati na rin ang tunog ng bawat paghampas ng alon.Nagkayayaan sila na uminom kami parang getting to know each other na rin at pa-congrats sa project na ito. Babalik pa kami sa beach property na pagtatayuan ng proyekto bukas kasama ang ilan pang mga professionals na kailangan namin sa project na ito. Ifa-finalize na rin kasi ang magiging area per building na itatayo."Unang tingin ko pa lang dito kay Zoe, alam ko ng hindi basta-basta, eh," ani Gina na medyo nagiging komportable na rin sa akin.Ngumiti ako at inalala ang una naming pagkikita. The day I left my friends at the airport and travel all the way from there to Jeremy's company.Ininom ko ng diretso ang whiskey na nasa shot gl
Napaka-awkward ng katahimikan sa pagitan namin. Gusto ko sana magpatugtog pero baka hindi niya gusto. Hindi rin ako makapagsalita kaya bahala na. Hindi rin naman ako makapag-cellphone dahil nahihilo ako kapag umaandar. Honestly, hindi ko alam kung makakarating ba akong maayos sa Aurora. Tahimik lang si Jeremy na nagda-drive, seryoso ang mukha, halatang hindi mo mabibiro. Naalala ko yung mga araw na kami pa noon. Siya talaga lagi ang nagda-drive. Hatid-sundo niya ako kapag pumupunta ako sa work. Pero hindi ganito na hindi kami nag-uusap. Magkasundo kami maski sa taste sa music kaya madalas na nagkakantahan kami sa loob ng sasakyan o kung hindi ay nagkukwentuhan ng mga nakakatawa at nakakaasar na nangyari sa buong araw namin. We weren't just boyfriend-girlfriend. We used to be each other's best friends. Kaya din siguro kahit naka-move on na ako, kami, may parte pa rin na masakit. Friendship break up sucks, too. Literal na walang umimik sa amin hanggang makarating kami sa hotel na pan
The weather is a bit gloomy. Hindi ko alam kung tama ba na tumuloy kami ngayon pero mukhang nakaalis na ang iba. It's ten in the morning. Ngayon ang schedule namin ng pagpunta sa Aurora para i-check ang lupa roon. I've never been there honestly. Sa picture ko pa lang din siya nakikita.We will stay there for the night. Limang oras ang byahe o baka mas late or mas maaga kami makarating, depende sa lagay ng trapiko, lagay ng panahon, at pati na rin sa bilis ng pagpapatakbo ng sasakyan.Dala ko ang sasakyan ko at papunta na ako ngayon sa kumpanya ni Jeremy. Doon kasi ang meeting place. Pero pagdating ko ay wala ng tao. O baka wala pa sila? Bumaba muna ako ng sasakyan at lumapit kay Kuya Guard. "Wala pa po sila?" tanong ko dahil siya naman ang nandito kanina pa."Sila Ma'am Gina po ba, ma'am? Nakasakay sila ng van kanina, nauna na po," sagot nito sa akin. "Kayo lang po ba mag-isa?"Nanlamig ako at napapikit nang mariin. Ako na lang ang naiwan, kung ganoon? Wala akong numero ni Gina kaya
Nakatingin ako sa salamin habang sinusuklay ang brunette kong buhok na hanggang bewang. The natural loose curls at the end vibe with my clothes. Tapos na akong maglagay ng make-up, simple lang din at medyo formal ang itsura. I'm wearing a white mini dress with white coat. Ngayon ang unang araw ko na mag-o-opisina sa kumpanya ni Jeremy. Sa tabi ni Gina ang pansamantala kong magiging office. Ngayon din kasi ibibigay ang initial design para sa project at may mga detalye rin akong kailangang aprubahan. I'd probably see more of him today onwards. At pagkatapos ng mga narinig ko noong nakaraan ay tuluyan na akong nawalan ng pakielam sa kanya. Fine. Tapusin na lang namin ang project na ito ng maayos. Kung hindi ko siya kailangan ay lalapit ba ako? Tss. "Good morning, Ma'am," nakangiting bati ni Gina pagdating ko. "Good morning, Gina. Huwag mo na akong tawaging Ma'am, call me Zoe instead. Hindi mo naman ako boss." Nahihiya siyang ngumiti. "Boss na rin kita kasi partner kayo ni Sir." Pina