Kabanata limaIsinama ni Daddy ang mga bodyguards ko sa opisina. Pinangako ko na sa kanila na hindi na ako tatakas, but he insists. Para daw ito sa proteksyon namin.Proteksyon mula kanino?Am I missing something here?"Cindy, this is Albert Lim, he's my assistant. Albert, I'd like you to meet my only daughter Cindy Anne Lopez." Inabot niya ang kamay niya. Tinanggap ko naman ito at nakipag kamay.Sa palagay ko nasa mid 20’s siya. Mukha naman siyang mabait."Welcome to the company Ms. Cindy." sabi niya habang hawak pa ang kamay ko."Salamat Albert." Tumingin ako kay Dad. "Nasaan ang opisina ko?" tanong ko.Ngumisi lang siya."Albert, please guide Ms. Cindy to her office and tell her job description then follows me to the conference room." tinapik ni Dad ang likod ko at iniwan kami sa opisina niya."Let's go Ms. Cindy. Please follow me po." Binuksan ni Albert ang pinto para sakin. Sinundan agad kami ng tatlong bodyguards ko. Seriously?I rolled my eyes."Puwede ba kayong mag-stay sa lobb
Kabanata animNagising ako sa loob ng isang puting silid. It's like a small clinic. I'm wearing a hospital gown. "Mom?" tawag ko.Binaling niya ang mukha niya para tumingin sa akin."Kumusta ang pakiramdam mo?" Tanong niya."Where are we? I'm okay. A little bit dizzy." sagot ko."In our company's clinic, Albert already called for an ambulance. Pupunta tayo ng hospital.” Sabi ni Mom.Inilayo niya ang ilang hibla ng buhok sa aking mga mata. "Okay lang ako Mom. Hindi na kailangang magpunta sa ospital." Sabi ko."You scared us darling. Kaya't nag-aalangan kaming sabihin sa iyo ang nalaman namin."Hinaplos niya ang kamay ko. "I'm so sorry Cindy, I wish I could take away your pain. I really do." Niyakap niya ako ng mahigpit.Ibang-iba ang itsura ni Leo sa mga larawan. Nakita ko ang ngiti niya. Hindi nito maabot ang mga mata niya. Kilala ko ang Leo ko. I really need to talk to him. Ngunit hindi ko alam kung paano. "Pwede bang umuwi na lang tayo? Gusto ko lang magpahinga." Sabi ko. The clin
Kabanata pitoNakaupo ako sa yoga mat, focusing on clearing my mind. Kailangan ko ng peace of mind.
Kabanata walo"Clifford?" Marahan kong itinulak ang dibdib niya. Sobrang lakas ng pintig ng puso ko.
Kabanata SiyamTiningnan ko sila mula sa malayo. Si Calen ay abala sa pagbabasa ng libro. Si Carlo ay nakikipaglaro sa kanyang aso at si Calvin naman ay tumatakbo mula sa kanyang yaya.
Kabanata sampuUmihip ang malakas ng hangin habang naka tingala ako. Gumagamit ako ng isang lubid at isang ascender upang umakyat sa gusali mula sa ika-23 palapag hanggang sa rooftop. Nakarinig ako ng putok ng baril.
Kabanata Labing Isa"Amelia Jessica Monteverde!" Narinig kong sigaw ni Tiya Athena. Nilingon ko si Jessy na tumatakbo palayo sa kanya.
Kabanata Labing DalawaIsang linggo na mula nang huli kong nakita si Jacob. Jessy said she gave my number to him but he didn't text or call me. Hindi sa gusto kong makipag-usap sa kanya sa akin o anupaman. Curious lang ako, wala nang iba pang dahilan.
Huling Kabanata"Amethyst, sweetheart can you ask Daddy to get Mommy's scarf please?" I asked, my four years old daughter.Humarap siya sa akin at ngumiti."Sure, Mommy. But can I bring my teddy?" Tanong niya gamit ang mapupungay na mga mata.Paano naman ako makakahindi? Bumuntong hininga ako at tumango."But first we have to make a deal. Walang paglalaro sa loob ng theater okay?” Kailangan nating panoorin at suportahan si Ate Chelsey." Sabi ko at sinara ang zipper ng violin bag ng panganay ko.Today is her recital.Amethyst jumped in joy and ran to the door."Careful baby." Si
Kabanata Limampu Cindy couldn’t stop crying. I hit my forehead using my palm. “Babe our daughter might think that I made you cry. Huminahon ka.” Sabi ko at hinawakan ang mukha niya. I wiped the tears away from her beautiful eyes. “You did make me cry!” Aniya at tinulak ang dibdib ko. Umupo ako sa tabi niya. "Hindi ko naisip na iiyak ka. Hush now, please. I turned my back on that job years ago.” Sabi ko at hinimas himas ang likod niya. "Hindi mo din sinabi sa akin ang tungkol sa pagiging vigilante mo. What you have done was more dangerous than my job.” Mahinahon kong paliwanag. Ayokong sabayan ang pag tatampo niya. I al
Kabanata Apatnapu't Siyam Calvin and I laughed as I let him drive my car. "I saw a stolen picture of you on her phone!" He beamed. Umiling ako at ginulo ang buhok niya. "Be a good boy and I will teach you how to charm girls." Sabi ko at tinuro ang susunod na kanto. "Girls are complicated." Aniya at napakamot sa batok. "Saan talaga tayo pupunta?" Tanong niya. Tumingin ako sa side view mirror. Halos wala talagang nagbago sa bayang ito. "Just drive. Malapit na tayo." I said as I read the town's name on my mind. 'Welcome to San Rafael'
Kabanata Apatnapu't Walo Makalipas ang limang taon. "Jake please, tigilan mo na ang pagtatrabaho sa bahay!" Jessica crossed her arms in front of me. She's pouting her lips like a brat that she is. "Hindi ako pupunta sa party, Jessica. May appointment ako bukas sa guidance counselor ni Calvin." Sabi ko at minasahe ang gilid ng ulo ko. Napa away na naman si Calvin last week. I sighed as I remembered his reason. 'I won't stop fighting until Ate comes back!' Si Calvin ang sakit ng ulo ko sa kanilang tatlo. Siguradong namana niya ito sa At
Kabanata Apatnapu't pito "Hindi ka ba nagpaalam sa kanila?" Tanong ni Lindsey habang pinapatulog ang anak. Umiling ako at ngumiti lang. Jacob fist bumped Carlo and Calvin. Calen was on the side of his girlfriend. He could walk again without the help of anybody. Jacob waved goodbye to my Aunt and Uncle as he entered his car. Ngayon ang unang araw niya sa kumpanya namin. Uncle assigned him as the new acting CEO. I am so proud of him. "Cindy, alam mong tatanggapin ka nila. Pamilya mo sila." Sabi pa ni Lindsey. Humarap ako sa kanya.
Kabanata Apatnapu't Anim "Ate." Tinawag ako ni Calen. Humarap ako sa mga kapatid ko habang pinupunasan ang luha ko. Binuksan ko ang mga braso ko para sa kanila. They all went around my bed to hug me. "Masayang-masaya ako na nandito kayong lahat." Bulong ko sabay yakap sa kanila. "Congrats Ate." Sabi ni Calen. Tumango ako at humarap sa kanila. I pinched Calvin's rosy cheek. "I miss you all." Hinayaan kong batiin ako ng bawat tao sa silid bago sila mag paalam umalis. I f
Kabanata Apatnapu't Lima I blinked two times to adjust my vision. I heard a commotion outside of the door. Nilibot ko ang paningin ko sa buong kwarto. Wala sina Jacob at Jessy. I blinked again but my vision didn’t improve. I raised my hand to see a needle in my arm. I pushed myself up. Nasaan sila? Sinubukan kong iunat ang aking likuran pero isang biglang sakit ang naramdaman ko. "Shit. It stings." I cursed. Nanunuyo ang lalamunan ko. The door opened slowly, Jacob walked in with an angry face. He looked straight to me. His
Kabanata Apatnapu't Apat Hawak ni Jacob ang aking mga kamay habang binibigkas niya ang kanyang mga pangako. “...to have and to hold, to honor you, to treasure you, and to love and cherish you always. I choose you as the person with whom I will spend my life. I promise you this from my heart, for all the days of my life.” Ngumiti siya at hinalikan ang aking mga kamay. Pinunasan ko ang luhang tumulo sa pisngi niya. He mouthed ‘I love you’ as I recite my vows to him. I stopped and hugged him tight. “Read your vows properly. You’re stuttering.” I heard him curse quietly as he pushed me off of him. Napatakip ako ng bibig nang makita ko ang mukha ni Leo sa harapan ko
Kabanata Apatnapu't Tatlo I still couldn't believe that Mina died because of my recklessness. Kinulong ulit ako ni Leo sa loob ng silid. He just left a glass of water in a paper cup. Tinanggal ng kanyang mga tauhan ang lahat ng babasagin at metal na bagay sa loob ng silid. I closed my eyes, thinking of my brothers. If I die in Leo's hands they will be traumatized for the rest of their life. I sighed as I think of ways on how to escape this hell hole. My feet and my one wrist were tied up again. I reached for the paper cup and drank all of the water. I need a clear mind now. Napangiwi ako nang makita ko ang mga sugat ko. Pinikit ko ulit ang aking mga mata at ini