Chapter 3

HALOS mabaliw si Vivianne sa sakit na nararamdaman habang nilalagok ang beer na hawak-hawak niya ngayon. Ni wala na siya sa tamang katinuan para kumuha man lang ng baso, at hindi na rin niya alintana ang epekto ng alak sa katawan niya.

Nahihilo na siya at medyo naduduwal na rin. Nasa isang sosyaling bar man siya pero parang pangbalasubas na ang ugali niya. Patuloy pa ang pagmumura niya dahil habang tumatagal ay mas kumikirot ang puso niya.

"Tangina niyong lahat!" ani Vivianne, at maya maya lang ay sumubsob na ang ulo nito sa counter, hindi alintana kung nasa kan'ya na ang atensiyon ng lahat.

She wanted to forget the pain… Everything. But she couldn't.

Sa paglipas ng oras ay mas lalo lang kumukulo ang dugo niya, lalo na at nang tingnan niya ang kan'yang phone at matanaw doon ang wallpaper niya at ng boyfriend niya.

Mali. Ex-boyfriend na pala niya. Matapos niya itong mahuli kanina na nakikipagtalik sa isang babae sa condo unit nito ay ito pa ang may lakas ng loob makipaghiwalay sa kan'ya.

"Tangina ka, Tristan. Sinasabi ko sa 'yo na may kalalagyan sa akin! Hintayin mo lang!"

Nababaliw na ngumiti si Vivianne sa beer na hawak niya na para bang si Tristan iyon. At bago pa man niya iyon mabato sa malayo ay kaagad niyang inilagay iyon sa lamesa. Aalis na sana siya, pero bigla na lang siyang hinarang ng isa sa mga bartender, dahilan para tumaas ang kilay niya.

“Miss… 'Yong bayad n'yo po?” magalang ngunit medyo nagtataka rin na tanong kay Vivianne ng lalaki.

Kung titingnan kasi ay mukhang naligaw lang si Vivianne sa lugar na ito. Suot pa rin nito ang puting blouse at itim na pantalon na siyang suot niya habang nagtatrabaho kanina sa Grand Arena.

Maganda naman ang itsura at kutis ng babae, pero kung ikukumpara sa ibang mga nasa bar na magagarbo ang suot ay parang nasa maling lugar siya.

Doon ay napagtanto ni Vivianne kung gaano siya katanga kaya naman ay napakunot ang noo niya.

“Ah, sorry. Wait lang," medyo natataranta niyang saad habang kinakalkal ang wallet sa loob ng kan'yang bag. "Shit, teka lang. Nasaan na ba 'yon?"

Umiikot na ang paningin niya kaya nahihirapan na siyang kumilos. She's on her most vulnerable state, at kung malalaman lang ito ng tatay niya ngayon ay hindi nito magugustuhan ang ginagawa niyang pagpapakalasing... Lalo na at lalaki pa ang dahilan.

Her father didn't believe in love, which Vivianne found ironic and disappointing at the same time. Tagapagmana naman kasi talaga ang hanap ng tatay niya at hindi anak.

"Tangina, Vivianne. Inom pa," mura ng babae sa sarili nang mapagtantong kung saan-saan na naman napupunta ang pagmumuni-muni niya.

Pero kaagad niyang ipinilig ang ulo. This isn't the right time to blame herself. Tinitingnan na siya ng bartender ngayon na para bang may nagawa siyang isang malaking krimen, dahilan para mapangiwi siya sa pagkairita.

“Magbabayad ako, okay?” naaasar na saad ni Vivianne bago umirap. “Kaya puwede bang huwag mo akong tingnan nang gan'yan—”

Hindi na natapos ni Vivianne ang pagmamaldita niya nang biglang umikot ang paningin niya. Natalisod siya at kamuntikan nang sumubsob sa sahig.

“Ah!”

Pero hindi iyon natuloy nang may humawak sa magkabilang braso niya. Bumangga ang mukha niya sa dibdib ng isang lalaki, dahilan para mapangiwi siya.

Nang itingala ni Vivianne ang ulo ay kumunot ang noo nito. Hindi niya kaagad nakilala ang lalaki dahil sa face mask at sumbrero nitong suot, pero nang matitigan niya ang mga mata nito ay napasinghap siya.

“S-Sir Beck—”

“Here,” ani ng lalaki bago ibinigay sa bartender ang black card niya. “I'll pay for her drinks, too,” dagdag niya at itinuro si Vivianne.

“O-Okay, Sir.” Kinuha ng lalaki ang card at mabilis naman nitong pinroseso ang bayad nila.

Pagkatapos no'n ay ibinalik na ng bartender ang card sa lalaki. “Maraming salamat po, sir.”

Tumango lang ang lalaki, at saka nito ibinaling ang atensiyon kay Vivianne. Napangisi siya dahil mukhang nag-enjoy na ito sa pagtitig sa kan'ya. Halos mahalikan niya na ito dahil sa lapit ng mga mukha niya.

“Hey, woman,” Beckett called, snapping Vivianne out of his thoughts. “Aren't you going to step away?"

“No.” Imbes na lumayo ay mas lumapit pa si Vivianne sa kan'ya. Sininghot nito ang leeg niya. “You smell nice…”

Tumaas ang kilay ni Beckett, at hindi rin nakatulong ang ginagawa ni Vivianne para pahupain ang init ng katawan niya. Although his body was craving for Vivianne so much, he doesn't want to take someone's innocence without their consent.

And technically, a consent coming from a drunk person was invalid.

“Sir Beckett…” bulong pa ng babae sa tainga ni Beckett. Nakakaakit ang tono ng boses nito kaya napapikit siya. “Mukha ba akong pulubi at kaawa-awa sa paningin mo?”

Her eyes were sparkling, and Beckett was almost drowned in it. He wondered why the stranger's eyes had something he never had seen on all the women he had worked with and had sex with before.

“You're drunk,” said Beckett and gritted his teeth.

Hindi niya sinagot ang tanong ng dalaga. Imbes ay inupo niya si Vivianne sa isang high-stool chair, habang ang magkabilang kamay niya ay nasa braso nito.

“Go home. You shouldn't even go here," Beckett said firmly as he let go of Vivianne.

Aalis na dapat siya nang bigla siyang hinawakan ni Vivianne sa braso. Shivers sent onto his spine as Vivianne's gentle touch awakened something inside him.

Something dangerous and uncontrollable desire suddenly consumed him.

“C-Can you stay here with me?” tila wala sa sariling tanong ni Vivianne. “Can you accompany me until I get better?”

The desperation and longingness was evident in her voice. Sa tinagal-tagal niyang nagtatrabaho ay pakiramdam niya palagi na lang siyang mag-isa. Palagi kasing busy ang tatay niya, at hindi rin naman madaling makita ang nanay niya, kaya inabala na lang din niya ang sarili niya sa pagtatrabaho.

It's been a while since her world crumbled this much… Just because of a fucking guy who cheated on her.

Hindi sumagot si Beckett, pero hindi rin niya inalis ang pagkakatitig nito kay Vivianne. Alam niya ang dapat gawin. Alam niyang dapat ay itulak niya ang babae at maglakad paalis.

That's how every woman knew him. He'll use every girl as much as he wants and dispose of them when they're already useless.

But Vivianne is different, and he wonder why he felt that way.

“Two minutes,” saad ni Beckett bago ito tumitig sa mga mata ni Vivianne. “Two minutes and I'll go. You should, too.”

Tumango si Vivianne at ngumiti, pero mabilis lang iyon. Napatigil naman si Beckett sandali dahil sa ginawa niya. That was the first time he saw her smile genuinely, although it only lasted for a second.

“One more beer, please,” saad ni Vivianne sa bartender.

“You're already drunk. Do you have a death wish?” nakataas-kilay na tanong ni Beckett.

Natawa si Vivianne. Sobrang sarkastiko kasi ng tono ng boses ng lalaki, pero alam niyang seryoso ito sa itinanong.

“Isa lang. Uuwi rin ako pagkatapos,” Vivianne reassured him as she raised her thumb up.

Umiling na lang si Beckett habang nakakunot ang noo, iniisip kung bakit ang plano niyang paghahanap ng babaeng maikakama ngayong gabi ay humantong sa ganito.

Mabilis lang ang dalawang minuto, kaya saktong pagdating ng alak ni Vivianne ay tapos na kaagad ang oras na ibinigay niya.

“Time's up,” ani Beckett at itinuro ang wrist watch niya. “You should go home, too. And you shouldn't tell everyone that you saw me here. I know where you work.”

Tumango lang si Vivianne kahit hindi naman niya naintindihan ang sinabi ni Beckett. Ni hindi na rin niya tinapunan si Beckett ng tingin dahil wala na sa lalaki ang atensiyon nito kun'di sa alak na hawak niya.

It was Beckett's first time to get ignored by a woman—a drunk woman—straight onto his face.

Umiling na lang si Beckett bago ito naglakad palayo kay Vivianne. He's determined to find someone to fuck tonight, pero bago iyon ay kinausap niya muna ang isa sa mga guard sa bar.

Suki kasi siya ng bar, kaya kilala ng mga empleyado kung sino siya. Hindi puwedeng ipagkalat ng mga ito ang pagkakakilanlan niya dahil alam ng mga ito ang mangyayari sa kanila.

“Watch that woman and make sure she'll go home,” utos ni Beckett, at tumango naman ang guwardiya.

It doesn't even show, but Beckett wanted Vivianne to go home safe and sound.

At the same time, Beckett hoped that he would never see her again. There's something telling him that being with that girl would bring her into a messy situation…

And his damn intuition, if not always, was right most of the time.

HINDI nagtagal ay nakahanap din si Beckett ng babae na kaagad niyang nagustuhan nang una niya itong makita.  He liked girls who were strong, fierce, not playing dumb or innocent, and lastly, women who knew what they were going to do.

Katulad na lang ng babaeng nakuha niya ngayon.

“Ah… That's right…” Beckett groaned as the woman's mouth went up and down on his groin.

Nakaupo si Beckett sa upuan habang ang babae naman ay nakaluhod sa harapan niya. Halatang marami na itong experience, pero ganoon pa man ay tila nahirapan ito sa pagkain sa p*gkalalaki niya. 

Beckett was always satisfied when women he f*ck had the same expression every damn time—Looking like they were in pain.

And Beckett, being the sadistic guy as he was, pushed the woman more on his length until Beckett could feel the tip of his manhood on the woman's throat.

“A-Argh!”

Tila nabubulunan na ang babae at hindi na makahinga. Paulit-ulit na rin nitong pinapalo ang mga hita ni Beckett pero hindi tumigil si Beckett sa pagbayo. At hindi pa nakuntento si Beckett sa maluha-luhang mga mata ng babae.

He positioned himself as he thrusted the woman's mouth.  Just like his life, Beckett always liked the sex hard and rough.

Bumuka ang bibig niya pero wala siyang nililikhang ingay. He doesn't want every woman to think that they have the power to satisfy him.

Few more thrusts and Beckett released his s*men on the woman's mouth. But it wasn't enough to satisfy him. He still wanted more.

And as Beckett took the woman at every position as he liked while slapping the woman's ass as hard and as often he wanted to, that drunk woman's face lingered onto his mind.

“Ah! Oh my… Please!” naliliyo na sigaw ng babae habang inaangkin siya ni Beckett mula sa likuran.

As Beckett thought about Vivianne, his movement became faster as he reached o*gasm for the second time. Pangalawang beses niya pa lang kahit kanina pa sila nagtatalik.

Mataas kasi ang enerhiya niya pagdating sa sex, and as much as he wanted to be satisfied, he couldn't. Wala pang babaeng nakakatapat sa sex performance niya.

Katulad na lang ngayon. Masigla pa rin ang pangangatawan ni Beckett, pero ang babaeng katalik niya ay mahimbing nang naghihilik ngayon. Tila hapong-hapo na ito dahil sa ginawa nila.

“Useless bitch,” saad ni Beckett bago ito naglagay ng tseke sa lamesa. 

Naligo muna siya sa banyo nang mabilis bago muling umalis sa room na inupahan niya para sa gabing ito.

He contemplated between two things. Whether he would go home or find another woman to fuck with. One woman wasn't able to satisfy his thirst, at kasalanan ito ng babaeng nakita niya sa bar kanina. 

Kapag naaalala niya kasi ang malaking puwet nito ay mas lalong naghuhumindig ang p*gkalalaki niya.

‘No. I should control myself. I have tons of things to do tomorrow,’ pagpapaalala ni Beckett sa sarili.

He shook his head and regained his composure. Kakabalik lang niya ng France, at dapat nga ay nagpapahinga siya pero ito siya ngayon at nagawa pang maggala.

Beckett walked towards the exit discreetly. Hindi puwedeng may makakilala sa kan'ya dahil kapag nangyari iyon ay magkakaroon na naman siya ng issue. Not that it would be a problem, but he just doesn't want to deal with it for now.

As he was about to hop in his car, he bumped into someone… and that someone was the same woman he hoped he would never see again.

“T-Tulungan mo ako, please!” sigaw ni Vivianne, dahilan para maging alerto siya.