Sa kalaunan ay bumalik si Amy sa NorthHill at siya ay umupa sa isang dalawang silid-tulugan na apartment. Iyon ang kanyang kayang bayaran sa pansamantala. Sa katunayan, ang pagkuha ng apartment na iyon ay nagkakahalaga ng halos lahat ng perang naipon niya sa anim na taong pagtatrabaho niya sa maliit na lungsod noong bagong dating pa lang siya doon.
Dahil nakatapos at may degree naman siya, hindi na ito nahirapan para makahanap ng trabaho dito sa NorthHill. Kahit na magkaroon ng pagkakataong makita niya si Callan, anim na taon na ang nakalipas sapat na panahon para hindi na siya maapektuhan sa mga nangyari noon sa pagitan nila.
Malaki ang posibilidad na ikinasal na ito sa kanyang sekretarya. Hindi pinagtuunan ng pansin ni Amy ang mga iniisip nito tungkol sa kay Callan at ginugol ang oras sa paghahanap ng mga oportunidad sa trabaho online. Hangga't kaya niya, ay nag-apply siya sa maraming kumpanya
Ayaw niyang magutom ang kanyang mga anak sa anumang kadahilanan, tiyak niyang malaki ang halaga ng pagpapakain sa anim na bata sa isang pagkakataon sinigurado niya sa mga ito ang mas magandang edukasyon dito kaya kailangan niya itong maipasok sa isang paaralan kaagad.
Noong gabi ng sumunod na araw, nakatanggap siya ng alok na ipagpatuloy ang trabaho bilang isang dental assistant sa ospital. Bagama't medyo mababa ang suweldo, okay na rin ito kumpara sa wala. Umaasa siya na makakakuha pa siya ng mas magandang alok sa trabaho mula sa iba pang kumpanyang kanyang inaplayan.
Ipinagpatuloy niya ang trabaho kinabukasan at nagsimulang magtrabaho nang husto, ang dentista na direktang tinutulungan niya ay palakaibigan at sila ay naging mabilis na magkasundo. Ayaw niyang magulo ang kanyang suweldo sa anumang kadahilanan kaya naging maingat siya sa lahat ng kanyang ginagawa.
Sa kanyang ikatlong araw ng trabaho, ipinatawag siya ng kanyang amo at sa sandaling siya ay humarap sa kanyang mesa, ang lalaki ay nagsalita, "Dapat nasa laboratory ka at siguraduhin na ang lahat ng kinakailangang kit ay magagamit sa alas-2 ng hapon ngayon, isang espesyal na tao ang darating. para sa pagsusuri ng ngipin at kailangan kong maging maingat ka, naintindihan mo ba?"
"Understood, sir," magalang na ibinaba ni Amy ang ulo bago naglakad palayo.
Pagsapit ng alas dos, nasa kwarto na si Amy dala ang lahat ng kinakailangang kit at hindi na makapaghintay na makita kung sino ang magiging espesyal na taong ito.
Bigla siyang nakarinig ng kaguluhan sa labas at sumilip siya sa bintana at nakita niya ang humigit-kumulang pitong itim na jeep na nakaparada at may Lamborghini sa gitna ng mga jeep na iyon. Kitang-kita na ang anim na jeep na ito ay inihatid sa kung sino man ang nasa loob ng Lamborghini.
Maraming tao ang nakiusyoso at maging ang ibang tao sa labas ay sumulip rin sa kani-kanilang bintana upang makita ang tao sa loob ng Lamborghini.
Lalong naging curious si Amy, gaano kaya ka espesyal ang taong ito na ultimo presensya niya lang ay nakakaakit ng ganitong karaming tao? Dalawang lalaking nakasuot ng itim na suit ang nakatayo sa likod ng pinto ng Lamborghini na bumukas ng mag-isa at isang mahabang paa ang bumababa bago lumitaw ang buong imahe nito.
Ang sinag ng araw ay direktang sumikat sa kanyang mukha at ang kanyang itsura ay naglalabas ng maharlika at kakisigan. Siya ay mukhang isang tao mula sa maharlikang pamilya at ang presensya niya ay sumisigaw ng kapangyarihan na masasabi ng sinumang nakatingin sa kanya ng mga sandaling iyon.
Hindi masyadong maaninag ni Amy ang kanyang mukha ngunit iniisip niya kung ang espesyal na lalaking darating para sa pagsusuri ng ngipin ay ang lalaking ito. Kung siya nga, dapat itong maging maingat sa trabaho niya. Ang huling bagay na gusto niya ay ang mahulog sa anumang gulo ng isang makapangyarihang lalaki sa NorthHill. At ang gusto lang niya ay magkaroon ng sapat na pera para matugunan ang pangangailangan ng kanyang mga anak.
Maya-maya, bumukas ang pinto at napalingon agad si Amy nang makita ang amo, nakahinga siya ng maluwag.
"Nakahanda na ang lahat ha?" Tanong ng dentista.
"Yes, sir. Pasensiya na pero nakita ko ang isang lalaki na bumaba sa isang Lamborghini, siya ba ang aasikasuhin natin?" Tanong niya.
"Tama, siya ang pinakamakapangyarihang tao sa NorthHill at maraming tao ang halos walang pagkakataon na makita siya kaya naman nakikita mo ang mga tao sa paligid. Pakitiyak na ang lahat ay magiging maayos dahil narinig ko na ito ay mabilis uminit ang ulo," sabi ng dentista.
"Ito ba ang unang pagkakataon na makatrabaho mo siya, sir?" tanong ni Amy.
"Tama, at sa totoo lang, kinakabahan ako. Umasa tayong maging maayos ang lahat," sabi pa nito pagkatapos ay kinompirma rin ni Amy na naisayos niya na ang lahat na dapat ayusin.
Isang pinakamakapangyarihang tao sa NorthHill? Ang hindi pag-iingat sa harap ng ganoong uri ng tao ay parang isang pagpapakamatay.
Maya-maya ay may lumabas na dalawang matipunong lalaki na naka-suit, ang isa ay may dalang briefcase habang ang isa naman ay wala, pero pareho silang matangkad at nakakatakot, hindi man lang sila nakangiti.
Napuno ng marilag na presensya ang silid at mabilis na nahulog ang mga mata ni Amy sa makapangyarihang lalaking ito. Siya ay matangkad at balingkinitan at napaka gwapo. Damang-dama niya ang kanyang kakisigan.
'Ang swerte siguro ng girlfriend niya,' naisip ni Amy.
"Welcome, sir," yumuko ang dentista at sinenyasan itong maupo kung saan siya masusuri. Tahimik itong umupo at pagkatapos ay sinimulan ng dentista ang pagsusuri sa kanyang mga ngipin.
"Cotton forceps, please?" Tanong ng dentista kay Amy habang abala sa pagtatrabaho. Nakatayo si Amy at binibigay nito ang lahat ng kailangan ng among dentista mabilis na paraan ngunit natagalan dahil hindi niya mahanap ang cotton forceps.
Nakalimutan ba niyang dalhin? Paano siya naging pabaya?
"Na-Nakalimutan ko po, sandali lang po, kukunin ko po ngayon," sabi niya at mabilis na lumabas. sus! Paano niya ito nakalimutan?
Nang makuha niya ito, mabilis siyang tumakbo pabalik sa lab ngunit sa kanyang pagtataka, hindi niya na nakita ang lalaki o ang mga bodyguard nito, kundi ang dentista na lang.
Habang nasa kamay ang cotton forceps, nagtatakang nagtanong siya, "nasaan na po siya?"
Inabot ng dentista ang isang sulat sa kanya at walang sabi-sabing lumabas.
Napakunot ang noo niya at iniisip kung ano ang laman ng sulat. Marahan niyang ibinagsak ang cotton forceps at nakita niyang natanggal na siya sa trabaho. Ganun-ganun lang? Para lamang sa nakalimutang ilang kagamitan.
Marahil ay ang napaka importanting tao na iyon ang nag-utos na tanggalin siya. Ganun ba siya katigas at walang konsiderasyon? Napaisip si Amy. Hindi ba pwedeng magkamali ang isang tao?
Lumabas siya ng lab at dumiretso sa opisina ng dentista, at nakiusap," sir,alam ko pong pagkakamali ko, patawarin niyo po ako.hindi ko po intensyon na gawin iyon.Hindi ko talaga alam kung bakit nakalimutan ko iyon..pakiusap po, hindi na po mauulit."
"Hindi ordinaryong tao ang taong nag-utos sa iyo na tanggalin ka sa trabaho, kung ano man ang sabihin niya ay yun na iyon. Kaya kung gusto mong makiusap, puntahan mo siya at doon ka magmakaawa," sabi ng dentista at nagpatuloy sa kanyang trabaho.
Masasabi ni Amy na walang anumang pagsusumamo ang makakaimpluwensya sa dentista na labagin ang utos ng 'espesyal na lalaking ito.
Lumabas siya at tumakbo pababa, umaasang masusubukan niya ang kanyang kapalaran na makausap ang 'espesyal na lalaki' at ipaliwanag sa kanya na ikatlong araw pa lang niya sa trabaho at para sa kapakanan ng kanyang mga anak, kailangan niyang magpatuloy sa pagtatrabaho.
Hindi niya makita ang lalaki ngunit may nakita siyang apat na matipunong lalaki na naglalakad patungo sa Lamborghini. Masasabi niyang may nauna sa kanila. Gaano man katigas ang makapangyarihang lalaki na ito, kailangan siya nitong maintindihan at bigyan siya ng pagkakataon.
Sinugod niya ang matipunong lalaki at bago pasiya mapigilan ng mga tauhan nito, ay nakatayo na siya sa harapan ng 'espesyal na lalaki.' Noon lang niya nakita ng malinaw ang mukha nito. Siya ay may pagkakahawig sa kanyang tatlong anak na lalaki. Pagkakataon lang nga ba?
Tumakbo agad ang mga tauhan nito patungo sa kanya at gusto siyang ilayo sa harapan ng lalaki ngunit sumenyas ang 'espesyal na lalaki' na huminto sila. Nagulat silang lahat.
Natulala at natigilan si Amy saglit at naligaw siya ng tingin sa gwapong mukha nito. Napa kurap siya at nanumbalik sa suwestiyo nito nang mapagtantong nasa harapan niya ang pinakamakapangyarihang tao sa lungsod.
"Sir, patawarin niyo po ako. Pangatlong araw ko na po ito sa trabaho at hindi ko po alam na may nakalimutan akong gamit. Ayokong matanggal sa trabaho, masipag po talaga ako, sir," taos-pusong pakiusap ni Amy.
Nakatitig lang ang lalaki sa mukha niya ng walang pakialam at nang hindi na ito nagsasalita ng tatlumpung segundo, kinabahan si Amy at inisip kung may mali ba itong nasabi, "Patawarin niyo po ako kung may nasabi po akong mali, sir." Naisip rin ni Amy na siguro mas mabuting umalis na lang siya at tanggapin ang kanyang kapalaran kaysa magkaproblema pa sa lalaking kaharap.
Sumisigaw ng delikado ang itsura ng nito at parang lalamunin siya, kinakabahan siya at gustong tumalikod na lang para umalis pero nagsalita ang lalaki," ang lakas ng loob mong umalis?"
Natigilan si Amy sa kinatatayuan. Ang kanyang boses ay parang kulog at na naghahatid ng labis na panginginig sa kanyang gulugod. Dinala niya ba ang sarili sa sitwasyong kanyang pilit niyang iniiwasan?
Nanginginig ang bibig ni Amy nang subukan niya magsalita ngunit lahat ng gusto niyang sabihin ay bumabara sa kanyang lalamunan.
Ang 'espesyal na lalaki' ay diretso sa paglalakad patungo sa Lamborghini at kaswal na sinabing," alisin ang babaeng ito."
Ipinulupot ni Amy ang kanyang dalawang paa sa kanyang kama at umiyak, nalulungkot at nahihiya siya pagkatapos ng nangyari ngayon. Una nawalan siya ng trabaho at pangalawa, binalewala lang siya ng lalaki. Hindi nagustuhan ni Amy ang lalaking iyon, at sigurado siyang mayabang ang lalaki. Ang lakas naman kasi ng loob niyang hamunin ang pinakamakapangyarihang lalaki sa NorthHill? lasing ba siya?Saan siya makakakuha ng trabaho ngayon? Lahat ng kumpanyang pinadalhan niya ng serbisyo na pwede niyang trabahuin ay hindi naman sumagot sa kanya.Biglang bumukas ang pinto at bumungad si Angel, "mama!" Tumakbo ito papunta kay Amy bago pa niya matapos ang paglilinis ng kanyang mga luha. Ayaw niyang makita ng mga bata na umiiyak siya.Alam nkya kasing mag-aalala ito sa kanya, Kaya agad niyang pinahid ang luha at ngumiti dito. "Ma, what's wrong?" Nag-aalalang tanong ni Angel."Wala naman, Masaya ako dahil kasama ko kayong lahat," pagsisinungaling ni Amy."Hindi kami mawawala sa iyo," sabi ni Angel.
Habang pauwi si Amy, napagtanto niya na wala siyang binili na mga regalo sa kanyang mga anak. Naunawaan naman ng mga ito lahat ang kalagayan niya sa pera at hindi siya kailanman inistorbo ng mga bata para humingi ng regalo. Ngunit ngayon, nagpasya siyang sorpresahin sila. Para kay Abe naman, ayaw niyang isipin ito. Hindi naman siya ang CEO, kaya wala siyang kailangang gawin dito. Hindi siya natakot sa dito, sa halip, kinasusuklaman niya ito dahil sa kung anong uri ng lalaki ito.Paano niya nagagawang kaka kilala pa lang nito sa isang tao sa unang pagkakataon at agad niyang ipinakita ang malinaw na tanda ng pagnanasa at ipinakita kung gaano ito ka iresponsable?Huminto si Amy sa mall at pagkapasok na pagkapasok niya ay may nakita siyang matandang sinampal sa pisngi."Naku!" Bulalas niya. Naglakad siya patungo sa mga pulutong ng mga tao na nagkukumpulan doon at ipinuslit ang sarili sa gitna ng mga tao hanggang sa makarating siya sa kinaroroonan ng matanda.Nakasuot ng suit ang matipuno
Pareho silang nagulat, hindi nila inaasahan na magkikita pa sila lalo na't hindi sa ganitong sitwasyon. Nagsimulang bumilis ang tibok ng puso ni Amy at nais niyang lamunin siya ng lupa sa sandaling ito.Binalaan siya ng lalaking ito na huwag na siyang muling magpakita sa kanya at sa susunod na pagpapakita niya, wawasakin siya nito. Bakit sinusubukang parusahan siya ng tadhana sa pamamagitan ng laging nagtatagpo ang landas nila ng lalaking ito?"Naglakas-loob kang humarap muli sa akin, tuso kang babae," ang pinakamakapangyarihang lalaki sa NorthHill na si Broderick Alessandro, na may mapanganib na tingin.Kusang nanginig ang bibig ni Amy at umiling, "Hi…Hindi ko alam na ikaw po ang CEO, sir. Wa..." Napalunok siya ng mariin, "Wala...akong alam."Si Broderick ay hindi naniniwala sa kanya. Walang hindi nakakaalam na siya pala ang CEO ng Alessandro’s Corporation. Ang lakas ng loob ng babaeng ito na magsinungaling sa harapan niya.Tumayo siya mula sa kinauupuan niya at nang makita siya ni A
"Pakiusap! I wasn't appearing before you on purpose and I apologize sincerely for that night, please forgive me," pagsusumamo niya.Mahabang sandaling katahimikan, literal na maririnig ng sinumang malapit kay Amy sa oras na ito ang tibok ng kanyang puso. Malakas ang kabog nito na parang pinipiga ang puso nito. Ayaw niyang sunggaban siya ng mukhang mabangis na lalaking ito.Kung pipilitin siya nito, ano ba ang magagawa niya? Alam niyang sinimulan niya ito anim na taon na ang nakalipas pero, umaasa siyang magbabago ang isip nito. Ang gusto niya lang naman ay ang makaalis sa loob ng opisina at tumakbo ng mabilis malayo sa kumpanyang ito. Naglakad ito papunta sa kanya subalit biglang tumungo sa upuan nito at umupo, "umalis ka na."Umalis? Naisip ni Amy na marahil ay hindi niya narinig ang tamang salita. Sinabi ba niyang 'umalis ka?' Sinabihan siya nitong umalis?Nagsimula siyang maglakad palabas nang dahan-dahan umaasang tama ang kanyang ginagawa, pinihit niya ang knob at bumukas ito.Ha
Iniisip ni Amy kung sino ang kumakatok, wala siyang inaasahang sinumang bisita at wala siyang naging kaibigan sa lugar na ito. Tumayo siya gayunpaman at nag lakad patungo sa pinto, nang buksan niya ito, nakita niya ang isang matangkad na babae na nakatayo sa tabi nito."Amy!" Sigaw ng babae.Kunot ang noo ni Amy nang makilala niya kung sino ang babae," Leola!"Niyakap ng mahigpit ng dalawang babae ang isa’t-isa at mabilis na pinapasok ni Amy, si Leola, kasama ito ni Amy ng sa unibersidad siya. Sa loob ng apat na taon niya sa unibersidad, pareho silang nakatira sa isang silid ngunit nawalan sila ng komunikasyon pagkatapos ng kanilang pagtatapos sa unibersidad."Paano mo nalaman kung saan ako nakatira?" Tanong ni Amy na namamangha sa saya ng makilala ang dati niyang kaibigan."Wala akong alam, dahil pumunta ako dito para sana humingi ng tawad sa ginawa ng anak ko, hindi niya pinahiram ang bola niya sa mga bata and I think that's selfish," sabi nito," sandali, iyong tatlong batang lalaki
"Please, spare me this time," pakiusap pa ni Amy. Kahit na alam niyang masyadong delikado ang pagsusumamo sa sandaling ito ngunit kung papayag naman siya na gawin ito, parang kinukumpirma na rin niya na tama ang tingin nito sa kanya. She was never that type of woman, a slut, a prostitute, that wasn't her.Nag-ring ang phone niya ng mga sandaling iyon, nabaling ang atensyon niya kay Amy na nakaluhod sa harapan niya, at napunta sa phone na nagri-ring. Tumingin ulit siya kay Amy at saka lumapit sa phone niya.Kinuha niya ito at tiningnan kung kanino ang caller ID, umupo siya at sinagot ito, ang tumatawag ay tanging tao na may lakas ng loob na tumawag sa kanya sa ganitong oras."Hello anak," boses ng isang matandang babae.Ayaw niyang makipag-usap sa kanyang ina na may isang estranghero, "labas!" utos niya at mabilis namang tumayo si Amy. Nailigtas siya ng tawag, at mabilis itong lumabas.Naku! Nakatakas na naman! Biglang naging emosyonal si Amy, na hindi niya kayang manatili kahit na i
Gustong sumigaw ni Amy pero mabilis na tinakpan ng kamay ang bibig niya, napatahimik siya at sinubukang tingnan ang mukha ng kausap, nang makitang si Callan ang taong ito, galit niyang itinulak ito, "bakit mo ako hinila dito?" Lumabas siya sa madilim na lugar at tinapunan niya ito ng masamang tingin."Huwag kang magkunwaring hindi mo ako nami-miss," nakangiting sabi ni Callan."Nakakadiri. After six years, naiisip mo pa rin na hindi ako makaget-over sa nangyari?" Tanong niya."Hindi ko kasalanan na baog ka," panunuya ni Carren," at...biro lang ang pagkukunwari mo tungkol kay Broderick na asawa mo, akala mo hindi ko alam? Magkakababata kami ni Broderick at naging matalik na magkaibigan but over the years, we have grown apart and are not in good terms anymore. Nevertheless, marami pa rin akong alam tungkol sa kanya. You of all people can never be Broderick's taste," sabi ni Callan."Either I'm his taste or not, bakit ka nangingialam? You are with your secretary already and sana napakasa
Napa buntong-hininga si Carlton, naaawa siyang tumingin sa anak at masasabi niyang marami na itong pinagdadaanan, hindi niya masabi ng eksakto kung ano ang pinagdaanan nito sa mga sandaling iyon ngunit naunawaan niya ito."Pwede mo bang sabihin sa akin kung kumusta ka? Alam kong sandaling naka distansya tayo sa isa’t-isa pero sinusubaybayan pa rin kita. Ang alam ko nagkahiwalay na kayo ng asawa mo anim na taon na ang nakaraan?” tanong ni Carlton."Maayos lang ako. At nawawalan na rin ako ng pasensya kaya aalis na ako. Ayaw kong maging bastos kaya diretsuhin mo na lang ako," sabi ni Amy, habang pinipilit na huwag ilabas ang galit at sakit.Naintindihan naman syempre ni Carlton ang dahilan ng galit ng kanyang anak sa kanya, dumiretso siya sa puntong ang pakay nito, "Isang babae mula sa isang mayaman at makapangyarihang pamilya ang lumapit sa akin matagal na ang nakalipas nang ang kumpanya ng kanyang asawa ay halos malugi at bagaman ako ay hindi kalahating kasing yaman nila, mayroon akon
Hindi na alam ni Amy ang sasabihin, nasa state of dilemma siya ngayon, literal na nanginginig ang bibig niya at nagtataka siya kung bakit hindi natuloy ang plano niyang tumakas. Masyado niyang hinamak si Callan sa pagpunta niya sa kanyang mga anak.Matapos ang dalawang minutong katahimikan, natapos na ang tawag.Dahan-dahang bumaba ang kamay ni Amy sa tenga niya. Ano kaya ang plano niyang gawin sa kanya ngayon? Siya ay nagalit sa kanya at siya ngayon ay nasa malalim na problema."The phone, please," pakiusap ni Brett at iniabot ni Amy ang telepono sa kanya. Nakalimutan pa nga niya na nasa harapan niya si Brett.Lumayo si Brett sa kanya at si Amy ay seryosong nawala sa pag-iisip na halos wala na siyang ideya sa mga nangyayari sa kanyang paligid. Siya ay nasa malalim na pag-aalinlangan tungkol sa kung ano ang plano ni Broderick na gawin sa kanya. Lalo na, natakot siya na baka ituloy niya at tanungin si Callan tungkol dito. Kung ilalabas ni Callan ang katotohanan, hindi ba siya nasa mas
Ilang oras matapos dumating si Amy pabalik sa apartment na inuupahan niya nang bumalik siya mula sa SouthHill, sumakay siya ng taksi papunta sa paaralan ng kanyang mga anak. Ang paaralan ay isang napaka-prestihiyoso at mamahaling paaralan. Bawat estudyanteng pumapasok sa paaralan ay mula sa pinakamayamang pamilya sa bayan.Nang dumating si Amy sa paaralan para sunduin ang mga bata, sinabi sa kanya ng guro na namamahala sa mga ito na ang mga bata ay sinundo na ng isang lalaki.Isang lalaki? Halos tumalon ang puso niya sa dibdib niya. Pinagtaksilan ba siya ni Elizabeth sa pamamagitan ng pagsasabi sa kanyang anak tungkol sa kanyang pagpayag na umalis? Si Broderick ba ang dumating para sunduin ang mga bata? Kung alam na nito na ang mga bata ay sa kanya, kung gayon siya ay tiyak na mapapahamak.Everything about her became totally disorganized, tumakbo siya palabas ng school at muntik na siyang sumakay ng taxi pabalik ng mansion nang maisip niya, na paano kung hindi si Broderick ang dumatin
Pinagmasdan ni Broderick ang pag-akay ni Nell sa mga bata sa kanyang silid. Anak ba talaga niya ang anim na anak na iyon? Ngunit hindi niya maaaring dukutin ang anim na magkakatulad na bata nang sabay-sabay kung gagawin niya iyon. Pagkatapos ay nilayon niyang makipag-usap sa sinuman sa bata sa anumang pagkakataon.Napasimangot si Amy sa loob ng banyo, kailangan niyang umupo sa headrest ng baththub na nakatapis lang ng tuwalya sa katawan. Gaano kaya kawalang puso ang lalaking ito? Kung gusto man niyang ikulong siya, dapat sa banyo?Nanatili si Amy sa banyo hanggang gabi, umaasa siyang baka magbago pa ang isip nito pero hindi, hindi pa nga siya nakakakain ng hapunan at nagsisimula na siyang magutom.Ngunit ang gabi ay patuloy na sumasarado ngunit walang bakas ng sinuman, ibig sabihin ba nito ay hindi niya masusuri ang kanyang mga anak ngayong gabi?Naglakad siya papunta sa pinto at kumatok sa pinto ngunit walang sumasagot, kinalampag niya ng malakas ang pinto dahil sa frustration at sum
"Siya ba ang Papa natin?" Bulong ni Moses kay Elijah."Hindi mo ba nakikita na kamukha niya kayo ni Elisha?" Sumagot si Elias at pinatunayan din ni Moses.Siya ba talaga ang Papa natin? Napaisip si Moses at bumulong kay Ellisha, "Akala mo ba ang malaking tiyuhin na ito ay ang ating ama?"“Kung siya nga, titingnan niya sana kami pero hindi niya kami pinansin,” sabi ni Elisha.Sinulyapan ni Broderick si Elijah na tumatawag sa kanya ng Papa at saka ngumiti ulit kay Nell," off to work, mother." Maharlika siyang naglakad palayo.Si Amy na kanina pa sobrang tensed ay tumakbo ng mabilis papunta sa kanila, "Elijah, bakit Papa ang tawag mo sa kanya? Ha?" Galit ito pero pinipilit niyang kumalma.Nakita ni Elijah ang galit at takot ni Amy, agad siyang umiyak.Amy calmed, "Sorry dear," she went closer to him and comforted him," tito lang ang lalaking iyon, hindi mo papa. Pwede mo siyang tawaging Tito pero hindi Papa, okay?"Tumango si Elijah bilang tugon.Binati ni Amy si Nell at pagkatapos mak
Si Amy at ang kanyang anim na anak ay nasa mansyon na, ang mga bata ay nasa kwarto ni Nell, sinabi ni Amy sa mga bata na ang babae ay ang kanilang pangalawang lola at may pananagutan sa pag-aalaga sa kanila ngunit dahil nakatira siya sa mansyon, lagi niyang tinitingnan. up sa kanila at makipaglaro sa kanila gaya ng dati.Pinakamahalaga, paulit-ulit niyang binalaan ang mga bata na tawagin siya ngayon bilang 'tiya' sa halip na tawagin siya bilang 'mama.' Nang tanungin ng mga bata kung bakit, sinabi niya sa kanila na kailangan ito sa ngayon. Mapoprotektahan daw silang lahat kung ito ang tinutukoy nila at lahat sila ay sumang-ayon kahit na hindi nila lubos na maunawaan ang dahilan kung bakit gusto ng kanilang ina na siya ay tinutukoy nila bilang 'tiya' mula ngayon.Ngunit hangga't silang lahat ay protektado, gagawin nila ang gusto nilang gawin.Ang pinakamalaking takot ni Amy ay ang mga bata natawagin siyang Mama sa harap ni Broderick.Napangiti si Amy na nakaupo sa sofa sa malaking silid
Bumaba si Ella sa taksi sa harap ng isa sa pinakamalaking mansyon sa NorthHill, ang gusali ay napakalaki at mataas na kahit pitong henerasyon ang nakatira sa loob ng mansyon na ito, lahat sila ay naninirahan doon ng komportable.Napakayaman nga ng babaeng ito, naisip ni Ella habang papasok, tinignan niya ang kanyang wrist watch at nakitang hindi pa siya huli. Nang makitang hindi nakasara ang pangunahing malaking pinto, pumasok siya sa loob at lumitaw sa isang malaking sala na may mga royal chair at mesa."Hey Amy,"Nakita ni Amy ang babae at mabilis na naglakad papunta sa kanya, "ina, magandang umaga!""Welcome dear. Masaya ako at dumating ka gaya ng pangako mo," iminuwestra nito na umupo siya at iyon ang ginawa niya."Malapit na siyang dumating, okay?" Sabi ng babae kay Ella at tumango naman ito. Kinabahan siya ng husto hindi niya alam kung pangit ba o gwapo ang anak nito, mabait o nakakatakot, gumagalang sa babae o walang respeto. Alinman sa mga iyon ay nakikita niya na ang kanyang
Napa buntong-hininga si Carlton, naaawa siyang tumingin sa anak at masasabi niyang marami na itong pinagdadaanan, hindi niya masabi ng eksakto kung ano ang pinagdaanan nito sa mga sandaling iyon ngunit naunawaan niya ito."Pwede mo bang sabihin sa akin kung kumusta ka? Alam kong sandaling naka distansya tayo sa isa’t-isa pero sinusubaybayan pa rin kita. Ang alam ko nagkahiwalay na kayo ng asawa mo anim na taon na ang nakaraan?” tanong ni Carlton."Maayos lang ako. At nawawalan na rin ako ng pasensya kaya aalis na ako. Ayaw kong maging bastos kaya diretsuhin mo na lang ako," sabi ni Amy, habang pinipilit na huwag ilabas ang galit at sakit.Naintindihan naman syempre ni Carlton ang dahilan ng galit ng kanyang anak sa kanya, dumiretso siya sa puntong ang pakay nito, "Isang babae mula sa isang mayaman at makapangyarihang pamilya ang lumapit sa akin matagal na ang nakalipas nang ang kumpanya ng kanyang asawa ay halos malugi at bagaman ako ay hindi kalahating kasing yaman nila, mayroon akon
Gustong sumigaw ni Amy pero mabilis na tinakpan ng kamay ang bibig niya, napatahimik siya at sinubukang tingnan ang mukha ng kausap, nang makitang si Callan ang taong ito, galit niyang itinulak ito, "bakit mo ako hinila dito?" Lumabas siya sa madilim na lugar at tinapunan niya ito ng masamang tingin."Huwag kang magkunwaring hindi mo ako nami-miss," nakangiting sabi ni Callan."Nakakadiri. After six years, naiisip mo pa rin na hindi ako makaget-over sa nangyari?" Tanong niya."Hindi ko kasalanan na baog ka," panunuya ni Carren," at...biro lang ang pagkukunwari mo tungkol kay Broderick na asawa mo, akala mo hindi ko alam? Magkakababata kami ni Broderick at naging matalik na magkaibigan but over the years, we have grown apart and are not in good terms anymore. Nevertheless, marami pa rin akong alam tungkol sa kanya. You of all people can never be Broderick's taste," sabi ni Callan."Either I'm his taste or not, bakit ka nangingialam? You are with your secretary already and sana napakasa
"Please, spare me this time," pakiusap pa ni Amy. Kahit na alam niyang masyadong delikado ang pagsusumamo sa sandaling ito ngunit kung papayag naman siya na gawin ito, parang kinukumpirma na rin niya na tama ang tingin nito sa kanya. She was never that type of woman, a slut, a prostitute, that wasn't her.Nag-ring ang phone niya ng mga sandaling iyon, nabaling ang atensyon niya kay Amy na nakaluhod sa harapan niya, at napunta sa phone na nagri-ring. Tumingin ulit siya kay Amy at saka lumapit sa phone niya.Kinuha niya ito at tiningnan kung kanino ang caller ID, umupo siya at sinagot ito, ang tumatawag ay tanging tao na may lakas ng loob na tumawag sa kanya sa ganitong oras."Hello anak," boses ng isang matandang babae.Ayaw niyang makipag-usap sa kanyang ina na may isang estranghero, "labas!" utos niya at mabilis namang tumayo si Amy. Nailigtas siya ng tawag, at mabilis itong lumabas.Naku! Nakatakas na naman! Biglang naging emosyonal si Amy, na hindi niya kayang manatili kahit na i