CHAPTER 167 “Angus?” “Momma…” Parang basang sisiw ito dahil sa malakas na ulan sa labas. Hindi man lang siya nagdalawang-isip na papasukin ito. “Bakit ka nagpaulan?” taranta niyang tanong. “Paano kung magkasakit ka? Nasaan ang kotse mo? Teka, dyan ka l
CHAPTER 168 “SI ANGUS ANG MAY DALA NG BOMBA.” “Are you sure?! Angus wouldn’t do that sh!t! He is my brother,” mariin na kontra niya kay Maddoxx. “And he’s Eva’s daughter. A bastard of Channing that mistreat by the oldies.” Inisang kwelyo niya si Maddo
In return, he did a round flying kick, making Maddoxx a few steps back. Agad naman nakabawi si Almir. Sunod-sunod ang tama ng kamao nito sa tiyan at braso ng kalaban. Few more moves of the stranger; Wulfric finally dropped his weapon. Sinalag niya ang atake ni Mad
CHAPTER 169 “Kuya Rufus…” Nangatal ang labi ni Elizabeth, habang hindi makapaniwala na nasa harap niya ang lalaki. It’s been years since the last time she saw him. Masayang-masaya siya para kay Dorothea dahil saksi siya sa lungkot at paghihirap nito simula nang ma
CHAPTER 170 Mangiyak-ngiyak pa rin si Theo nang sumampa ang Yate sa pantalan. “Wan Dydy. Want Kuya Gus.” “Babalik si Daddy. Hihintayin lang natin siya ng kaunti,” alo ni Elizabeth kahit gusto na niyang maglupasay sa kaba. Wulf and her parted ways after Gozar Ivano
Emosyonal na pinunasan niya ang basang pisngi. “I’m sorry, Auntie Jenza.” Bawat punas niya ng luha ay may pumapalit hanggang sa mapahikbi siya na nauwi sa hagulgol. Kinabig siya ni Mrs. Ivanovich para sa mahigpit na yakap. “Everything will be fine, Liz,” alo nito.
Wala siyang ibang nagawa kundi haplusin ang buhok at likod nito habang pana-panakang hinahalikan ang noo. “HE LEFT TOO SOON,” Wulfric murmured beside her while watching the men burying the casket six feet ground. Tanging si Elizabeth lamang ang nakarinig niyon. Sa
CHAPTER 171 “Itigil mo na ito, Angus!” Her voice croaked in pain. “Do you think your Papa will not find me and make you pay for these!” “I know.” Malamig ang itinapon nito sa kanyang tingin habang hinihila siya papunta sa kotseng nakaparada hindi kalayuan. “I still don’t have