CHAPTER 15 Mataas na ang sikat ng araw nang magising si Elizabeth. Napabalikwas siya nang mapagtantong nakahiga na siya sa kama. Sa pagkakatanda niya sa sala sila ni Wulfric natulog kagabi. Nasapo niya ang bibig nang maalala ang nangyari. Uminit ang kanyang pisngi at naisubsob ang mukha sa unan
Hindi siya pwedeng gumawa na naman ng pagkakamali. Kung kailangan niyang itali ang sarili, gagawin niya. “Daddy, subo mo po ulit si Lottie.” Kung hindi pa ito tinawag ng bulilit, ay hindi pa aalis sa tabi niya. Kumawala ang pinipigil niyang hininga… Pagkatapos kumain, siya na ang naglinis
CHAPTER 16 “Sir, Mr. Eldridge was insisting on talking to you personally. Pinagpipilitan niyang makuha ang address kung saan ka pumunta ngayon. He’s willing to travel just to meet you.” Mainit ang ulong napasintido si Wulfric. Kinansela niya ang pakikipagkita kay Eldridge dahil kinailangan niyan
Oh, the cute ‘Kitten’ should be afraid if Nikolaus Wulfric suddenly became calm… But of course, Wulfric wouldn’t let her see the bad side of him. Not yet. She doesn’t deserve the monster he’s been hiding with his façade. “DI BA iyan iyong isa sa mga nangungupahan sa lupain ng mga Gustave? Iyon
CHAPTER 17 “Hindi po ikaw mage-sleep dito, Momma?” nanghahaba ang nguso ni Lottie habang naglalagay siya ng mga damit sa maleta. Biglaan ang pagbalik nila sa Southshire dahil pag-uwi nila sa bahay galing sa Hacienda Gustave, tila dinaanan ng bagyo ang mga gamit sa loob. Wala naman ninakaw malib
“Sasamahan ko kayo sa first day of school niyo sa Monday, hmn…” “Promise, Momma?” “Opo.” Kinublit niya ang baba ni Earl at nginitian ito. “Kuya Earl and I will not cry,” wika ni Lottie na madalas clingy sa kanya mula pa nang baby ito. “It’s our bonding time with dad.” “Behave. Palagi akong
CHAPTER 18 Nakangiting nagpasalamat siya kay Dory nang ibinigay nito sa kanya ang listahan ng mga kompanyang pwede niyang pag-apply-an. “May mga kilala ako riyan. Gusto mo ba, back-up-an kita?” Elizabeth pouted and shook her head. “Alam mo naman na ayaw ko ng ganon di ba?” Tumirik ang mga
“Don’t cry, Momma. If hindi naka-finish ng school, means people will tell bad things about you. Like po iyong ugly chickadora sa palengke.” Puno ng emosyon na tumingala siya para pigilan ang pagtulo ng kanyang mga luha. “Sobrang masaya ako na kayong dalawa ang mga anak ko. Momma will never regret
“Wow. Thank you. Ang ganda-ganda na, ang bait pa.” Mula sa pinto ay nag-uunahan sumulpot ang dalawang teenager na nakilala niya kanina. Diretso agad sa kanya si Dos. “Hi, Ate Frinzy.” Binati niya ito pabalik kaya pulang-pula na naman ang tainga.
“Ikaw ang may crush,” reklamo ni Reirey. “Why do you always have a crush on girls with ‘chinky’ eyes?” Nagkagulo na ang dalawa kung hindi lang dumating ang lalaking matangkad na minsan na niyang nakita sa mga pictures na nasa laptop ni Angus. “Daddy, tinutukso na naman ako n
CHAPTER 173 Ilag sa kanya si Hanah—iyon ang unang napansin ni Frinzy nang pumasok na siya ulit sa Montiner Construction matapos ang dalawang linggong pagpapagaling. “Magkasama tayo sa project,” kindat sa kanya ni Cloud. Pinaghati-hati na ang mga interns para tumul
Nang masigurong maayos na ang pagkakahiga niya ay lumabas na din ito. Kumurap-kurap si Frinzy. Dahan-dahan umupo at umalis sa kama. Mabagal ang kanyang mga hakbang nang maglakad siya pabalik sa pintong pinasukan kanina. Her hand was shaking when she reached for the cold doork
CHAPTER 172 “Sumugod ang Daddy mo sa Montiner Construction. Hinahanap ka,” balita sa kanya ni Cloud nang bisitahin siya nito sa Mega-Mansion. Ikaw na naman ang sinisisi sa termination ni Hanah. Hindi ka man lang kinumusta kahit na-ospital ka na.” “Ano pa bang bago?”
“You poor things. Paano nagagawa ng isang ama na balewalain ang kanyang anak. Dugo at laman ka niya.” “Minsan nga po, naiisip ko na hindi niya talaga ako anak. Pero kasi siya talaga ang asawa ni Mommy nang ipinagbubuntis niya ako.” Frinzy even computed the date when her mom a
CHAPTER 171Kaya hindi siya nito masisisi kung naduwag siyang magsumbong. “We’re husband and wife. You should tell me everything.” Inabot nito ang kanyang pisngi. Pinaraanan ng hinlalaki ang maliit na sugat doon. “Kasal lang naman tayo sa papel.” “Just on paper or
Namutla ang lalaki nang magtama ang mata nila. Kapagkuwan ay nakayukong lumabas ng opisina. “Jonas! Jonas! Help me!” the woman shouted desperately. Hindi na bago sa kanya na may nagpapanggap na si Earl. Angus is familiar with that man. “Pack your things and leave!
CHAPTER 170 Halos hindi humihinga ang mga nasa conference room habang maingat na pasulyap-sulyap sa dulong bahagi ng mahabang mesa. No one dared to speak because Angus Channing looked like he could kill someone while looking at his phone. Katulad ito ng dating CEO