LOGINShare
CHAPTER 17: SORRY
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56[THIRD PERSON’S POV]
“Okay na ba siya?” ang tanong ko kay Kate na kasalukuyang nagbabantay kay Belen. Effective naman ang ginawang paunang lunas ni Tiffany, paliwanag na para hindi nagkalat kung ano mang impeksyon galing sa sanga ng kahoy na yun.
“Oo, buti nalang hindi niya ikinalagnat itong sugat niya” sagot ni Kate. Kinalabit ako ni Trina sa likod kaya napaharap ako sa kanya.
“Gutom na ako, punta na tayo” ang reklamo nito at may pahawak pa ng tiyan.
“Che! Mauna ka ah” ang sagot ko naman at bumusangot ang mukha, natawa nalang si JG na katabi nito.
“Kumain ka muna. Ako na ang bahalang magbantay sa kanya, gutom ka at puyat ka” ang sabi ko na agad naman siyang tumanggi dahil di pa naman daw nakakain. Hindi ako nagpatalo, pinilit ko siya kaya sa huli ay pumayag ito.
“Babalik ako mamaya para makakain ka” ang paalam ni Kate. Akala ni Blaine ay may ka
Related chapters
BLAME CHAPTER 18: FORCED MURDER
[THIRD PERSON’S POV] “Kevin, lumabas ka diyan” pinaghahampas ni Kate ang pinto ng binata. Sa loob ng kwartong iyon tahimik lang si Kevin habang yakap-yakap ang mga binti. Dinig na ding niya ang paghampas ng dalaga sa kanyang pinto. Alam niya mismo sa kanyang sarili na mali ang kanyang ginawa pero ano pa ang magagawa niya kung takot ang una niyang pinapairal. Ilang minuto din ang nagdaan bago nagsimula ang laro ay hindi tinantanan ni Kate si Kevin sa buong oras na iyon. Nakaramdam rin ng pagod ang babae matapos ang ilang hampas at napansadal nalang sa dingding. Inalis nito ang suot na alar light pendant tsaka tinitigan. “Natatakot ako, na sa pag-ilaw ng necklace na ito ay babalik kang wala ng buhay” ang naiisip ni Kate habang nakaupo parin malapit sa pinto ni Kevin, hinding-hindi niya ito tatantanan hanggang silang lahat. Nakalabas ng maayos si Belen sa madilim na kagubatan, ngayon ata yung
BLAME CHAPTER 19: DOCTOR IS OUT
AYAGUZA’S POV Another drug den na naman ang inatake namin. Nakatanggapkami ng isang tawag mula na anonymous person saying na andoon daw sina Blaine at ibang mga kaibigan nito. 4 days ago, nilabas namin na nawawala ang aking anak at mga kaibigan rin nitopero mas nagulat ako noong nabalitaan din na on the same day ng pagkawala nila ay pagkawala din 45 pang mga bata. “Mendoza” ang pagtawag ko sa sekretarya kong nakikipag-usap sa hepe ng pulisyang kasama naming lumusob. “Yes sir” ang sagot nito nang makalapit. “Gather all the CCTV footage sa lahat ng area kung saan naganap ang party” “Yes sir” ang saad nito at umalis para gawin ang iniuutos ko. Lumapit naman sa akin ang matalik kong kaibigan na pulis para balitahan ako kung ano ang naging usapan nila. “Ang taong nagsumbong dito sa drug den nito ay asawa ng isa sa mga nahuli, bugbog ang m
BLAME CHAPTER 20: JOYOUS, EMBARASSED, IGNORED
THIRD PERSON’S POV Lahat sila ay nakatingin parin sa LED Screen kung saan ipinakita ni Azul ang imahe ni Kevin na nakahiga sa lupa. Ang dalawang doctor na naiwan ay pasimpleng nagtingina dahil naawa sila sa sinapit ng kapwa nila doctor. Si Blaine ay hindi parin mawala sa isipan niya kung paano namatay si Kevin sa mismong harapan niya at napagisip-isip na wala itong ginawa para tulungan ang kasama. FLASHBACK Mas isiniksik pa ni Blaine ang kanyang katawan noong marinig na may papalapit sa kanilang kinatataguan pero ang naririnig nilang malakas na yapak ay unti-unting humihina. Sa paghina ng naririnig nilang yapak ay siya namang paglakas ng pagtibok ng kanilang puso, hindi nila alam kung alam ng fraud kung saan sila nakatago. Naalis lamang ang tanong na yun sa isipan nila
BLAME CHAPTER 21: SOAKED IN HIS BLOOD
[THIRD PERSON’S POV]Maingat na iniawat ni Bliane ang isang softdrinks sa gilid ni Trent, nakangiti namang tinanngap ito ni Trent saka umalis. Hindi alam ni Blaine kung masama ang loob ni Trent sa ginawang pagtanggi niya. Kita nalang ni Blaine ang humahakbang palayong likod ni Trent, ngumiti naman siya ng mapait bago bumalik sa mga kaibigan.Si Clementine naman ay medyo naiigalaw-galaw na ang paa, hindi tulad noon na talagang hindi makalakad.“Kamusta ang paa mo?” ang tanong ni Kate kay Clementine. May dala itong junkfoods mula sa kwarto niya. Hindi siya pinansin ni Clementine. Hindi naman iyon pinansin ni Kate at naupo nalang sa kanyang tabi, inoofferan niya ito ng pagkain pero tumanggi si Clementine.“Gets ko naman yang nararamdaman mo eh, yung masasaktan ka dahil sa pagkamatay ng kapatid mo” naparolyo nalang ng mata si Clementine bago tumingin kay Kate.&nbs
BLAME NOTE!
Hello sa mga reader ko, thank you for supporting my story. Kahit maliit lang yung reads, nakakabigla parin di ko aakalain na aabot sa ganun. I will be deleting my story kaya salamat sa suporta, joke lang. I will still continue my story, medyo nahihirapan lang maghanap ng time kasi modular tayo ngayon pero I will do my best to meet your expectations. Thank you for your understanding. Place your bets na kung sino ang mahuhulaan niyong makakasurvive HAHAHA. Ang pag-update natin is once a week (Every Sunday). I finished summarizing the plot of my story and currently writing the remaining chapters. Stay safe. <3
BLAME CHAPTER 22: TILL PROVEN GUILTY
[BROOKLYN’S POV][FLASHBACK]“Prepare the OR” ang narinig wika ng isang nurse noong imulat ko ang mata ko. Nakatingin lang ako sa ilaw ng hospital habang tinatakbo kami. Napalingon ako sa left side ko at nakita ang nakakabata kong kapatid na tinatakbo rin.Ang nakakagulat ay may nakatarak na mahabang tubo sa kanyang leeg kaya mas lumakas ang tibok ng puso ko.“Mio?” ang pagtawag ko sa pangalan ng kapatid ko. Pilit kong inaabot ang kanyang kamay kaya ibinaba iyon ng nurse.“Mio!” nagsisimula ng rumagsa ang luha ko noong hindi pa sumasagot ang kapatid ko.“Sshhh… Magiging okay ang kapatid mo” ang pagpapakalma sa aking ng nurse habang nilalagay ang oxygen mask. Hindi ko namalayan na bumibigat ang talukap ng aking
BLAME CHAPTER 23: OBSERVATION
[THIRD PERSON’S POV]“Eyes on them”Ang nakatatak na wika sa isipan ni CROCODILE na utos ni Madid sa kanya. Ngayon ay silang dalawa lang ang magtutulungan para makapagbigay ng impormasyon sa mga citizens.Ito ang panglimang araw na susundan ni CROCODILE sina BEAVER at GOAT, mula noong gabing namatay si Madid. Matapos ang ayaw nina Trina at Clementine at nagsisimula nang magkanya-kanyang business ang mga tao ay doon niya din sinimulang sundin ang dalawa.Sa kanyang pagsunod ay nakasalamuha niya ang kapwa police nitong si ROOSTER, nagtanguan lang silang dalawa dahil nakakalayo na ang minamataan naman ni ROOSTER.Naglalandiang pumunta ang dalawa sa kagubatan habang si CROCODILE ay tahimik lang na nakasunod sa kanila, inoobserverbahan ang paligid kung may nakasunod ba sa kanya o wala.Nakita niyang pumasok sina BEAVER at GOAT sa isan
BLAME CHAPTER 24: TENTH NIGHT
[THIRD PERSON’S POV]Umiiyak parin si Blaine sa kanyang kwarto, hindi makapaniwala na ang taong kausap niya kahapon ay wala na sa mundong ito. Kahit naman kakakilala lang niya yung tao pero iba naman na kaibigan na ang turing mo sa kanya lalo na’t siya ang napiling balikat na sasandal habang sinasabi ang kanyang mga problema.Patuloy parin sa pag-iyak si Blaine at tumigil lang noong may narinig itong kumatok sa kanyang kwarto.“Blaine, di ka ba kakain?” ang tanong ni Trina mula sa labas. Kasama niya ang tatlo pa nilang kaibigan para sana yayain din siya lumbas. Ilang katok pa ang ginawa ni Trina hanggang sa awatin na ito ng boyfriend.“Tama na, baka tulog pa ang tao” ang pagpapapigil ni John Elmer kay Trina. Tumango lang rin naman si Trina at aalis na sana sila noong makitang tumatakbong palapit sa kanila si Hash.“Is she okay?”
Latest chapter
BLAME CHAPTER 26: DAY 1 OF 3
[THIRD PERSON’S POV]“Today we are having your challenge ‘3-Days Trouble’ kaya kung napansin niyo kagabi noong natapos ang laro ay hindi niyo nabuksan ang computer niyo dahil starting at that time ay hindi niyo pwedeng magamit ang role niyo. Kaya ngayon, hindi niyo pwedeng pag-usapan o magplano ng advance, gamitin ang mga drone niyo, mag-silence, in other words, all of you are powerless.No one is exempted sa challenge na ito because I’m sure na magugustuhan niyo lahat ito. Don’t worry dahil you have a lot of time to prepare, and we won’t be playing blame for a while. Sa ngayon ay kumain, mag-enjoy, sleep, do your shits until the challenge starts” payahag ni Azul noong alam na gising na ang lahat. Isa ito sa mga plano niya, to test their strength, abilities, tapos ang pagiging madiskarte.Dahil nagsara na nga ang LED Screen ay nangangamba silang lahat kung ano na naman a
BLAME CHAPTER 25: BEFORE THE CHALLENGE
[THIRD PERSON’S POV]Ipinakita na ni Azul ang detalye ng naging biktima.Name: VerdanCodename: ChipmunkRole: JournalistReports: Piss Me Off, Epic 2, Yummy, One Punch Man, Escapade, Tries, Random, Pitiful and ImaginableAng kinalaban ni Verdan na si EEL ay pasimpleng ngumiti noong ipinakita ni Azul ang larawan kung saan nakabitin sa puno ang katawan ni Verdan, katulad rin ni Madid ang uri ng kanyang pagkamatay. Naalala nalang ni EEL ang nangyari sa kanila kanina sa pagitan ng ayaw nila.[FLASHBACK]Ramdam na ramdam ni EEL ang pagkabinat ng kanyang braso, alam niya ang pakay ni Verdan, iyon ay ang pilayin ang kamay nito para hindi p
BLAME CHAPTER 24: TENTH NIGHT
[THIRD PERSON’S POV]Umiiyak parin si Blaine sa kanyang kwarto, hindi makapaniwala na ang taong kausap niya kahapon ay wala na sa mundong ito. Kahit naman kakakilala lang niya yung tao pero iba naman na kaibigan na ang turing mo sa kanya lalo na’t siya ang napiling balikat na sasandal habang sinasabi ang kanyang mga problema.Patuloy parin sa pag-iyak si Blaine at tumigil lang noong may narinig itong kumatok sa kanyang kwarto.“Blaine, di ka ba kakain?” ang tanong ni Trina mula sa labas. Kasama niya ang tatlo pa nilang kaibigan para sana yayain din siya lumbas. Ilang katok pa ang ginawa ni Trina hanggang sa awatin na ito ng boyfriend.“Tama na, baka tulog pa ang tao” ang pagpapapigil ni John Elmer kay Trina. Tumango lang rin naman si Trina at aalis na sana sila noong makitang tumatakbong palapit sa kanila si Hash.“Is she okay?”
BLAME CHAPTER 23: OBSERVATION
[THIRD PERSON’S POV]“Eyes on them”Ang nakatatak na wika sa isipan ni CROCODILE na utos ni Madid sa kanya. Ngayon ay silang dalawa lang ang magtutulungan para makapagbigay ng impormasyon sa mga citizens.Ito ang panglimang araw na susundan ni CROCODILE sina BEAVER at GOAT, mula noong gabing namatay si Madid. Matapos ang ayaw nina Trina at Clementine at nagsisimula nang magkanya-kanyang business ang mga tao ay doon niya din sinimulang sundin ang dalawa.Sa kanyang pagsunod ay nakasalamuha niya ang kapwa police nitong si ROOSTER, nagtanguan lang silang dalawa dahil nakakalayo na ang minamataan naman ni ROOSTER.Naglalandiang pumunta ang dalawa sa kagubatan habang si CROCODILE ay tahimik lang na nakasunod sa kanila, inoobserverbahan ang paligid kung may nakasunod ba sa kanya o wala.Nakita niyang pumasok sina BEAVER at GOAT sa isan
BLAME CHAPTER 22: TILL PROVEN GUILTY
[BROOKLYN’S POV][FLASHBACK]“Prepare the OR” ang narinig wika ng isang nurse noong imulat ko ang mata ko. Nakatingin lang ako sa ilaw ng hospital habang tinatakbo kami. Napalingon ako sa left side ko at nakita ang nakakabata kong kapatid na tinatakbo rin.Ang nakakagulat ay may nakatarak na mahabang tubo sa kanyang leeg kaya mas lumakas ang tibok ng puso ko.“Mio?” ang pagtawag ko sa pangalan ng kapatid ko. Pilit kong inaabot ang kanyang kamay kaya ibinaba iyon ng nurse.“Mio!” nagsisimula ng rumagsa ang luha ko noong hindi pa sumasagot ang kapatid ko.“Sshhh… Magiging okay ang kapatid mo” ang pagpapakalma sa aking ng nurse habang nilalagay ang oxygen mask. Hindi ko namalayan na bumibigat ang talukap ng aking
BLAME NOTE!
Hello sa mga reader ko, thank you for supporting my story. Kahit maliit lang yung reads, nakakabigla parin di ko aakalain na aabot sa ganun. I will be deleting my story kaya salamat sa suporta, joke lang. I will still continue my story, medyo nahihirapan lang maghanap ng time kasi modular tayo ngayon pero I will do my best to meet your expectations. Thank you for your understanding. Place your bets na kung sino ang mahuhulaan niyong makakasurvive HAHAHA. Ang pag-update natin is once a week (Every Sunday). I finished summarizing the plot of my story and currently writing the remaining chapters. Stay safe. <3
BLAME CHAPTER 21: SOAKED IN HIS BLOOD
[THIRD PERSON’S POV]Maingat na iniawat ni Bliane ang isang softdrinks sa gilid ni Trent, nakangiti namang tinanngap ito ni Trent saka umalis. Hindi alam ni Blaine kung masama ang loob ni Trent sa ginawang pagtanggi niya. Kita nalang ni Blaine ang humahakbang palayong likod ni Trent, ngumiti naman siya ng mapait bago bumalik sa mga kaibigan.Si Clementine naman ay medyo naiigalaw-galaw na ang paa, hindi tulad noon na talagang hindi makalakad.“Kamusta ang paa mo?” ang tanong ni Kate kay Clementine. May dala itong junkfoods mula sa kwarto niya. Hindi siya pinansin ni Clementine. Hindi naman iyon pinansin ni Kate at naupo nalang sa kanyang tabi, inoofferan niya ito ng pagkain pero tumanggi si Clementine.“Gets ko naman yang nararamdaman mo eh, yung masasaktan ka dahil sa pagkamatay ng kapatid mo” naparolyo nalang ng mata si Clementine bago tumingin kay Kate.&nbs
BLAME CHAPTER 20: JOYOUS, EMBARASSED, IGNORED
THIRD PERSON’S POV Lahat sila ay nakatingin parin sa LED Screen kung saan ipinakita ni Azul ang imahe ni Kevin na nakahiga sa lupa. Ang dalawang doctor na naiwan ay pasimpleng nagtingina dahil naawa sila sa sinapit ng kapwa nila doctor. Si Blaine ay hindi parin mawala sa isipan niya kung paano namatay si Kevin sa mismong harapan niya at napagisip-isip na wala itong ginawa para tulungan ang kasama. FLASHBACK Mas isiniksik pa ni Blaine ang kanyang katawan noong marinig na may papalapit sa kanilang kinatataguan pero ang naririnig nilang malakas na yapak ay unti-unting humihina. Sa paghina ng naririnig nilang yapak ay siya namang paglakas ng pagtibok ng kanilang puso, hindi nila alam kung alam ng fraud kung saan sila nakatago. Naalis lamang ang tanong na yun sa isipan nila
BLAME CHAPTER 19: DOCTOR IS OUT
AYAGUZA’S POV Another drug den na naman ang inatake namin. Nakatanggapkami ng isang tawag mula na anonymous person saying na andoon daw sina Blaine at ibang mga kaibigan nito. 4 days ago, nilabas namin na nawawala ang aking anak at mga kaibigan rin nitopero mas nagulat ako noong nabalitaan din na on the same day ng pagkawala nila ay pagkawala din 45 pang mga bata. “Mendoza” ang pagtawag ko sa sekretarya kong nakikipag-usap sa hepe ng pulisyang kasama naming lumusob. “Yes sir” ang sagot nito nang makalapit. “Gather all the CCTV footage sa lahat ng area kung saan naganap ang party” “Yes sir” ang saad nito at umalis para gawin ang iniuutos ko. Lumapit naman sa akin ang matalik kong kaibigan na pulis para balitahan ako kung ano ang naging usapan nila. “Ang taong nagsumbong dito sa drug den nito ay asawa ng isa sa mga nahuli, bugbog ang m
