[ Matiyaga ] ELIZABETH'S POV Callum Hunter? Nagpaligsahan kami at sinubukan niya akong ligawan pagkatapos noon. Ang sakit niya sa ulo. Nainlove daw siya sa akin matapos tumama ang microphone sa gilid ng mata niya. Gumawa ito ng peklat sa gilid ng ibabang kaliwang kilay niya, actually. Ngumiti na naman siya. "Naalala mo na yata ngayon." Tinatamad akong tumango. "I guess so. I gotta go. "Hindi ka muna kakain? Kakape ka lang ng tanghalian?" Tiningnan ko siya ng blanko ang mukha. "May pasyente ako dito, Doctor Hunter." "Your dad? Close friend ko ang doctor niya." "I don't think it's appropriate to talk about someone else's life especially if it's a patient." "I just asked him why you're talking to him since I saw you," nakangiti pa rin niyang sagot na para bang kinikilig ako sa inis ko. Tumango ako bago ako tumalikod at nagsimulang maglakad palayo. Hindi na siya muling umimik habang ako ay tamad na bumalik sa kwarto ni dad. hindi ako pumasok. Isang nurse ang nagpapaka
[ Kasama Mo ] POV ni Tyrone Minasahe ko ang aking leeg at iniunat ang aking mga braso pagkatapos ng huling pagpupulong para sa araw na ito. Nakipag-usap lang kami sa aming posibleng investor at naging successful ang meeting. Nakangiti sa akin si Tristan dahil sa resulta ng meeting. "Pwede na ba akong umalis?" tanong ko na may bored na tono. Tumango siya at tinapik ang balikat ko. "Good work, pinsan!" "I'll stay with Elizabeth for a week. You made a promise to me that you will take care of the company for a week. I want to be with my wife." "Oo naman!" Napa smirk ako dahil dun. Iniwan ko agad siya sa restaurant para umuwi at maligo. Tahimik ang bahay, as usual. Madilim at pakiramdam ko nag-iisa ako dito. Pero iba ngayon. Aalis ako papuntang Brazil para sundan si Elizabeth. Doon ako mananatili sa kanya ng isang linggo. Yun ang plano ko. I'll spend this week with her and next week, babalik ulit ako dito. natuwa ako. Hindi ko na hinintay na makita at mayakap muli ang
[ Hindi Nag-iisa ] ELIZABETH'S POV "Ito ang bahay ng tatay ko dito." Sabi ko habang papasok kami sa isang two storey modern house. Luminga-linga si Tyrone sa paligid bago niya ibinaba ang tingin niya sa akin. "Bakit ka namamalagi sa ospital kung mayroon kang bahay na matutulog?" Napangiti ako ng mapait. "I don't wanna sleep alone here. And I want to take care of my dad all day and night." Bumuntong hininga siya at hinila ako palapit sa kanya. Hinaplos niya ang buhok ko, hinalikan ito bago niya ipinatong ang baba niya sa ulo ko. "Nasaan ang madrasta mo?" Umiling ako. "Wala na siya. Ayaw na niyang manatili sa tatay ko. She just...wanted his money. Humigpit ang yakap ni Tyrone sa akin. "I'll stay with you no matter what." Ngumiti ako at ipinulupot ang mga braso ko sa bewang niya. "Alam ko..." Tinaas niya ang baba ko gamit ang hintuturo niya. He planted a soft kiss on my lips bago niya ako binuhat. Umupo siya sa couch at pinatong ako sa legs niya, straddling him. I
[ Kasamaan sa Loob ] POV ni Tyrone Isang linggong wala si Elizabeth ay parang impiyerno. I missed her so much and now that I'm with her and she's in my arms, sleeping peaceful, the longing I had for a week has vanished to thin air. Mukha siyang pagod pero bakas sa mukha niya kung gaano kapayapa ang tulog niya. I'm here with her and it makes her feel at home. Ganoon din ang nararamdaman ko. I love her so damn much at hindi ko alam kung kaya kong magmahal ulit ng iba pagkatapos niya. Well...wala namang susundo sa kanya dahil wala akong planong bitawan siya. Gaya nga ng sinabi ko, basta kailangan niya ako. At sinabi niya na kailangan niya ako at palagi niya akong kakailanganin. Hindi ako aalis hangga't hindi niya sinasabi na hindi niya na ako mahal. Ngunit magiging imposible iyon. Nakita ko ang sincerity niya. Naramdaman ko ang tunay na nararamdaman niya. Mahal niya ako at hindi ko hahayaang ma-fall out of love siya. "Hmm...kiss...Tyrone." I chuckled softly when she protru
[ Isang Araw na Dapat Tandaan ] Elizabeth's POV "Eto, inumin mo ito." Ngumiti ako at tinanggap ang baso ng fresh milk na iniabot ni Tyrone sa akin. Nandito kami sa hospital room ni dad. Tulog pa si Dad and we decided to buy takeouts and eat here. "Dapat uminom ka rin," sabi ko pagkatapos kong sumimsim dito. Tumango siya at uminom sa parehong baso at nagpatuloy sa pagkain. Panay ang sulyap ko sa kanya, pinagmamasdan siyang masiglang kumakain. Kumakain siya ng paborito niyang vegetable salad para sa almusal habang ako ay kumakain ng kanin, bacon, itlog at sausage. "Paano kita matutulungang alagaan ang iyong ama?" Tanong niya habang kumakain pa rin. napangiti ako. "Papakainin ko si dad kapag nagising siya. Pagkatapos nito, tutulungan ko siyang maligo. I think matutulungan mo ako niyan." Tumango siya. "Okay. Anong gagawin mo pagkatapos?" Nagkibit balikat ako. "Depende. If dad wants to talk, then I'll sit beside his bed and talk to him. Pero kung gusto niyang matulog, I t
[ Nangangarap sa Iyo ] Elizabeth POV "I'll buy you coffee," sabi ko kay Tyrone pagkaupo niya sa couch sa tabi ko. Katatapos lang niyang tulungan si dad na magpalit ng damit. Nagvolunteer siya actually at sinabihan niya akong maupo na lang. Ayokong hayaan siyang gawin ang mga bagay na dapat kong gawin, ngunit gusto kong malaman kung paano niya haharapin ang aking ama kapag patuloy siyang pinapagalitan ng huli. "I told you, I don't want my daughter to marry at a young age. Pero kung gusto ka niyang pakasalan, anong magagawa ko?" Sabi ulit ni Dad habang nakatingin samin. Nakahiga na siya sa kama at akala ko matutulog na siya pero naisip na naman niya yung usapan namin. Lumapit sa kanya si Tyrone at umupo sa upuan sa tabi ng kanyang kama. "Ano ang dapat kong gawin para makuha ang pahintulot mo?" Hinila ko ang sarili ko at hinaplos ang balikat ni Tyrone bago ako umalis. Pumunta ako sa cafetaria para bumili ng makakain. Nasa counter ako nang may tumabi sa akin. Napabuntong-h
[ Isang Bangungot ] Elizabeth's POV Malinis ang bahay. Wala na ang maruming damit ko. Ang pantry sa kusina ay puno ng mga stock. Maging ang refrigerator ay puno. Napaawang ang labi ko habang pinagmamasdan ang buong bahay. Nagising akong mag-isa sa kama at hindi ko mahanap si Tyrone kahit saan sa bahay. nasaan siya? Naglinis siya ng bahay. Nakalimutan ko ba yung mga pinamili ko kahapon. Pinagluto pa niya ako ng almusal pero nasaan siya? "Gising ka na pala." Bumukas ang pinto kasunod ang boses ni Tyrone. Tiningnan ko siya ng may pagkalito. " nasaan ka?" Ngumiti siya at itinaas ang basket na dala niya. "Dinala ko ang mga damit natin sa labahan." "Naku! Hindi mo na kailangan." Lumapit siya sa akin at hinalikan ang pisngi ko pagkatapos ilapag ang basket." Gusto ko. Habang nandito ako, ako ang bahala sayo." Ngumiti ako at yumakap sa bewang niya. Hinalikan niya ang buhok ko at tinitigan ang mukha ko. "Maghugas ka na. Para makakain na tayo." tumango ako. "Mabilis ako."
[ Mga Liham at Rosas ] Elizabeth's POV Lumalala na ang kalagayan ni Tatay. Nasa Intensive Care Unit siya ngayon at wala akong magawa kundi tingnan siya. Nadudurog ang puso ko kapag nakikita ko siyang ganito pero handa akong bitawan siya. Gusto ko pa naman siyang makasama kaya nagdadasal ako na sana magising siya balang araw. Nagdadasal ako...napakahirap. Parang walang laman ang mga araw. Napakalamig ng mga gabi. Katabi ko si Tyrone, ni hindi ako makapagfocus sa kanya. Inaalagaan niya ako habang hindi ko siya kayang pagtimplahan ng kape. Ang hirap kaya. Nais kong hatiin ang aking sarili sa dalawa upang magampanan ko ang aking mga tungkulin sa aking ama at sa aking asawa. Ngunit hindi iyon ang kaso. Kailangan kong isakripisyo at ikompromiso ang relasyon namin ni Tyrone para sa lalaking nagbigay buhay sa akin. "El..." Napahawak si Tyrone sa pisngi ko habang nakayakap sa akin. Pinikit ko ang mga mata ko. Nasa kama na kami. Nakaharap siya sa likod ko at niyakap ako. Nakaramdam na
[ ANG WAKAS] Elizabeth's POV "Saan tayo pupunta?" tanong ko kay Tyrone nung dinala niya ako sa isang yate. Hindi ko alam kung bakit kami nandito pero ang puso ko ay tumitibok na sa hangganan. Pakiramdam ko ito na yung moment na hinihintay ko pero ayokong umasa, although never niya akong binigo. "May date tayo." Ngumiti ako sa kanya. "Bakit sa yate?" "Dahil ayokong umalis ka." Naningkit ang mga mata ko nang mapansin kong nakangisi siya. Bumabalik na siya sa dati niyang pagkatao at iyon ang nagpapasaya sa akin. "Hindi ka makakatalon at lumangoy mula rito gamit ang iyong damit." Sinulyapan ko ang damit ko, perpektong nakayakap sa aking katawan. Tumambad ang likod ko at kitang-kita ang cleavage ko. Hinampas ko ang tiyan niya. "Ikaw!" He chuckled at hinawakan ang kamay ko. Hinila niya ako ng upuan habang nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Isang masarap na amoy ang bumalot sa aking ilong nang tanggalin niya ang takip ng pagkain sa mesa sa pagitan namin. Dumapo ang
( Anak na Babae) Elizabeth's POV Naging mapayapa ang isang linggo sa aking trabaho. After Tyrone came unnounced and purposely announced that we're together, hindi na ako ginugulo ng mga katrabaho ko. Kung tutuusin, humingi sila ng tawad at sinubukan akong kaibiganin pero ayoko ng scripted na pagkakaibigan. Years ago, ayokong maapektuhan ng pangalan ni Tyrone ang social relationship ko. I don't want the people to treat me good or what just because I'm married to him but now, I realize it's fine. Peke ang mga tao sa paligid ko, pero at least masaya ako. Sa loob ng isang linggo, natuto akong mag-adjust sa mundo. Hindi ko gusto ang inuutusan noon, ngunit ngayon ay natututo na ako. Ganun din ang routine. Maaga akong papasok sa trabaho at gugulatin ako ni Tyrone sa pagdadala ng meryenda o pagkain pero nasasanay na ako. Inaasahan ko talaga na darating siya kahapon at dumating nga siya. Talagang hindi siya nabigo at nanumpa akong babayaran ko siya. "Mrs. Gray..." Ngumiti ako
[Hindi Na Muli ] Elizabeth's POV Minasahe ko ang aking leeg at iniunat ang aking mga braso pagkatapos kong mag-print ng mga proposal ng disenyo. Sa aking unang araw, ipinakilala ako sa aking koponan at naging abala ang koponan sa isang proyekto kaya ako ay naatasang mag-print ng mga panukala sa disenyo. "Elizabeth, kukuha ako ng kape. Gusto mo ba?" Napatingin ako sa lalaking nagtanong. Ngumiti ako sa kanya. naalala ko siya. Classmate ko siya noong high school at naaalala niya pa rin ako. “Salamat, pero hindi mo naman kailangan. Ngumisi siya. "Gusto ko." Pumikit ako ng tatlong beses. Elizabeth Gray? Lumingon ang buong team sa guard na nagtulak ng pinto. Sa likod niya ay si Elias, ang kaklase ko sa high school na may dalang dalawang tasa ng kape. Tumingin siya sa guard na nakakunot ang noo. "Si Elizabeth Craig po, sir. Siya po iyon." Lumingon sa akin ang guard matapos akong ituro ni Elias gamit ang kanyang mga labi. Napakamot ng ulo ang guard. "I heard it clearly, s
[ Singsing na Pangkasal ] POV ni Tyrone Binabawi ko ang sinabi ko. Ayokong makita siyang may kasamang ibang lalaki kahit hindi niya mahal. Gusto ko siya para sa sarili ko. Ayoko nang suyuin niya ako. I don't want her to put on so much effort to make up for me. Wala akong pakialam kung may ginawa siyang masama sa akin. Wala akong pakialam kung saktan niya ako noon. I want her back at walang makakapigil sa akin. minasahe ko ang noo ko. Sumasakit ang ulo ko dahil sa nangyari kagabi. Napabuntong-hininga ako at umiling pagkatapos kong maalala ang nangyari. Dinala ko si Kreed sa isang bar. Napag-usapan namin si Elizabeth. Nagtapat pa siya ng nararamdaman at nagpumilit na ligawan siya para bumalik siya pero hindi ako papayag. "Alam mo ba...si Elizabeth ang una kong naging girlfriend?" Napatingin ako kay Kreed na nakakunot ang noo. lasing na siya. Okay, fine! Sinadya ko. Binuhusan ko siya ng drinks para malasing siya at hindi na siya sumipot bukas. Medyo tipsy na din ako pero mas
[ Like A Tattoo ] Elizabeth's POV Salit-salit kong pinandilatan sina Tyrone at Kreed. Umupo silang dalawa sa harap ko. Kung hindi ko pa sinipa ang mga paa nila kanina, hindi sila titigil sa pagtatalo. Nag-away sila kahit sa harap ni Gabriel at ikinagalit ko. "Bakit ka nandito?" malamig na tanong ni Tyrone kay Kreed. "Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan. Bakit ka nandito?" Pinikit ko ang aking mga mata at hinigop ang aking hininga habang minamasahe ang aking noo. I love having Tyrone here, but they're irritating me. "Bakit hindi ka umalis ngayon?" tanong ko habang pinipigilan ang loob ko. "Sinasabi niya na umalis ka." They said in chorus at tinignan ko sila ng nakangiwi. "Kausap ko kayong dalawa. Umalis na kayo o kaladkarin ko kayong dalawa palabas." Napatingin sa akin si Tyrone. "Pinapaalis mo ako?" "Oo!" Kumunot ang noo niya at tinignan ako na parang binu-bully na bata. Bumuntong hininga ako at umiling. Hinila ni Kreed ang sarili. "Yeah right. Umalis na tayo
[ Kasal... ] Elizabeth's POV Tinitigan ko si Tyrone ng buong pagmamahal. Alam kong mukha akong lovesick na babae ngayon pero wala akong pakialam basta si Tyrone. Hindi tumitigil ang pagtibok ng puso ko sa loob ng dibdib ko habang nakatingin siya pabalik sa mga mata ko na may emosyong hindi ko matukoy. Gusto kong malaman kung ano ang tumatakbo sa isip niya. Curious ako sa iniisip niya pero masaya ako ngayon kaya hindi ko pinansin ang curiosity ko. "Anong nginingiti-ngiti mo?" Tanong ni Tyrone na nakakunot ang noo. I smirked and shook my head. "Wala naman." "Ano bang nasa isip mo, Elizabeth" Ibinuka ko ang bibig ko para sagutin pero tumunog ang phone ko sa bulsa. It was an unregistered number pero sinagot ko agad. "Hello?" [Magandang hapon, Miss Craig. Ito ay mula sa Xi Studio. Nakapasa ka sa interbyu at maaari kang mag-ulat sa kumpanya bukas.] Napabuntong hininga ako at ngumiti kay Tyrone habang nagpapasalamat sa staff na tumawag sa akin. "Salamat, sir! Maraming sal
Napahanga ] POV ni Tyrone Fck! Fck it! Gusto kong ma-realize niya na kailangan niyang bumawi sa akin. Gusto kong maramdaman niya na kailangan niya rin ako at kailangan ko siya, pero bakit nasasaktan ako kapag nakikita siyang nalulungkot pagkatapos ng simpleng pag-uusap na iyon? Hindi ako makagalaw. Nakatayo ako sa harap ng kitchen counter, nakatingin sa mga sangkap na tinadtad niya. Siya pa rin ang babaeng mahal na mahal ko. Hindi pa rin siya marunong magluto. Hindi man lang ma-chop ng maayos ang mga sangkap. Ang pag-iisip nito ay nagpapasaya sa akin. Ang cute at perfect niya sa paningin ko. She's glowing and everytime I look at her, she's blinding me with her beauty. I'm still so fcking hopelessly in love but I'm restraining my own feelings because I want her to need me. Gusto kong ma-realize niya na kaya ko rin siyang maging hard. Na kaya ko siyang pigilan dahil takot na takot ako na kapag narealize niyang minahal ko siya ng sobra, aalis ulit siya at babalik kung kailan niy
[Maninira] Elizabeth's POV Pinagmamasdan ko sina Gabriel at Tyrone. They're talking about random stuff and Gabriel looked so happy while sitting on Tyrone's lap. Mukhang tuwang-tuwa rin ang huli. Naaalala ko ang kaligayahan sa kanyang mga mata nang sabihin niya sa akin na gusto niya ng anak. It melts my heart knowing he wants to build a family with me. Now it got me thinking, nananatili pa rin ba ang alok niya na makasama siya ng tuluyan? Handa akong makipagtawaran para lang makamit ang kaligayahan at kasiyahang hinahanap ko sa buong buhay ko. "Papa, may papa ka rin ba?" Humalakhak si Tyrone at ginulo ang buhok ni Gabriel. "Oo naman, buddy." Naningkit ang mga mata ni Gabriel. "Pwede ko ba siyang makita?" Tumango si Tyrone at kinuha ang phone niya. "Eto ang picture ng papa ko. Maya-maya, ipapakilala kita sa kanya." Napalunok ako ng mariin. "They're not blood related but I'm so happy that Tyrone is giving him the chance to experience having a father." "Kamukha mo siya."
[ Hintayin Kita ] Elizabeth's POV Naliligaw pa rin ako. Akala ko nagawa kong palayain ang sarili ko sa kadiliman habang nagpapagaling, pero nagkamali ako. Nakulong pa rin ako at iyon lang dahil nawala ang kaligayahan ko sa proseso ng paggaling. Ipinikit ko ang aking mga mata nang maalala ko ang pag-uusap namin ni Tyrone kahapon. Umalis na siya matapos akong tumahimik sa mga huling sinabi niya. Handa pa rin siyang bawiin ako kahit na ginawa ko na sa kanya. Masakit sa akin ang pag-iisip sa mga sakripisyo niya at ngayon ay handa na siyang tanggapin ulit ako kahit na iniwan ko siya ng walang salita. Hindi ko alam kung deserve ko ba talaga siya. Kaya ko ba talaga siyang pasayahin?Sa kanya ko lang maiaalay ang pagmamahal at katapatan ko at hindi ko masisiguro na hindi ko na siya sasaktan dahil anytime pwede akong maging tanga. Ang aking mga desisyon ay walang ingat ngunit tinanggap niya ang aking mga kapintasan. Confident ako na kaya niya akong pasayahin, pero kaya ko ba talaga siya