[ Pagpaplano ng Ating Honeymoon ] Elizabeth's POV Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at hinaplos ang masakit kong ulo. Argh! Hindi naman ako masyadong uminom kagabi pero nalasing ako. Buti na lang at hindi masyadong lasing para makalimutan ang nangyari kagabi. Sumakay kami sa kotse ko nang sabihin kong kami, ako at si Tyrone. Iniwan niya talaga ang sasakyan niya kagabi at nagpanggap pa na patay na lasing na kailangan ko siyang tulungang makasakay sa kotse ko. Bumaba ako sa kama at binuksan ang bintana ng kwarto ko. Ang kwartong ito ay maaliwalas at talagang komportable. Actually mas komportable ako dito kesa sa bahay ng dad ko. Dito ako malaya habang nasa bahay ng tatay ko, pakiramdam ko nakulong ako ng mga responsibilidad ko. Dalawang katok ang nagpatigil sa pag-iisip ko, na sinundan ng mahinang boses ng babae. "Miss Elizabeth? Hinihintay ka na ni Sir Tyrone sa dining table." Umiling ako, binuksan ko ang pinto at tumingin sa maid. "Kakagising ko lang. Sabihan mo s
[ Isang Mapayapang Araw sa Kanya ] Elizabeth POV Tinanggal ko agad ang sunglasses ko pagkababa ko ng sasakyan. Sumilay ang ngiti sa aking mga labi nang makita ko ang kaakit-akit na tanawin sa lugar na napili ko para sa aming honeymoon. Ang Amalfi Coast ay ang perpektong pagpipilian, sasabihin ko. Kahit isang linggo akong magtagal sa lugar na ito kasama ang madaldal at perwisyo kong pekeng asawa, atleast ma-enjoy ko ang lugar. "Punta muna tayo sa hotel," sabi ni Tyrone pagkatapos magbayad ng taxi. Tumango ako at kukunin na sana ang bagahe ko nang una niyang makuha iyon at tumingin sa akin. "Pangunahan mo lang." Pumasok na kami sa hotel at nakaupo lang ako sa couch habang si Tyrone naman ay naglakad papunta sa front desk para kumuha ng kwarto. I crossed my legs while roaming my mata sa paligid pero nang dumapo ang mga mata ko sa front desk, bahagya akong gumalaw bumaba ang sunglass ko para panoorin ang nakakainis na eksena sa harapan ko. Nakangiti ng malapad ang front desk
[ Pag-aapoy ng Pagnanasa ] Elizabeth POV Nagising akong mag-isa sa kama. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid habang nakaupo sa kama. Wala na si Tyrone. Saan siya nagpunta? Bago ako makatulog, sinabihan niya ako na sabay kaming pupunta sa dagat. Ang bastos na yun! Inilibot ko ang tingin ko sa suite pero wala talaga siya dito. Kumunot ang noo ko at nagpasyang mag shower at magpalit ng swimsuit. Nagsuot ako ng sunblock bago naglagay ng takip sa aking katawan. I even grabbed my sunglasses since 2 PM pa lang. Habang papunta ako sa dalampasigan, ramdam ko ang mga mata ko. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad, hindi pinapansin ang mga lalaking nakatitig sa akin ang mga mata na para bang first time nilang makakita ng babae. I hissed at nagpasya na lang kumain sa floating restaurant. Gutom na ako at hindi ko na hihintayin si Tyrone. Naunang umalis ang asshole na iyon at hindi ko siya responsibilidad. Gumagamit ako ng kamay habang kumakain ng seafood. I rented a floating restaurant
[ Hindi maikakaila na Atraksyon ] Elizabeth POV Nag freediving lang kami at nagcocollect ng pictures pero pagod na pagod na ako. Gayunpaman, masaya ako. I enjoyed the day kahit nakahiga ako sa kama, nakatulog agad ako. Hindi ko na hinintay si Tyrone. Natulog ako sa kama nang hindi man lang nag-iisip kung sa tabi ko ba siya matutulog o pipili ng sopa. Alinmang paraan, wala akong pakialam. Hindi naman talaga ako conservative na tao. Ang araw ay humahalik na sa aking pisngi nang muli kong imulat ang aking mga mata. Masarap ang tulog ko. And I feel comfortable except for something na pumipiga sa boobs ko. Teka... pinipisil ang boobs ko? Nakaharap ako sa bintana, nakahiga sa gilid ng kama at halatang nasa likod ko si Tyrone na may hawak ng mga kamay sa boobs ko. Nanlaki ang mata ko. Napaupo ako bigla sa kama at sinampal ng malakas ang pisngi niya kahit nakita ko siyang mahimbing na natutulog. "ANO ANG FCK?" Sigaw niya na parang siya ang naagrabyado. Pinandilatan ko siya haban
[ Ninakaw ] Elizabeth's POV Nakasuot ako ng pink na summer dress, lumabas ako ng kwarto. Nasa likod ko si Tyrone, nagsusuklay ng buhok gamit ang mahahabang balingkinitang daliri. Naka white shirt siya at black board shorts. Mukha siyang magara kahit sa simpleng damit. Sobrang pula ng natural niyang manipis na labi. Ang kanyang mga mata ay nakatakip at inaantok. Humikab pa siya at umiling na parang ginigising ang sarili habang sinusundan ako. Huminto ako at hinintay siya. "Ni-lock mo ba ang pinto?" Huminto siya at tumingin sa akin bago siya humakbang paatras at tinignan ang pinto. Naabutan niya ako at sumabay sa akin sa paglalakad. "Ah! Inaantok pa ako." Napakunot ang noo ko habang sinulyapan siya. "Inaantok ka pa alam mong ang sarap ng tulog mo sa paggawa ng mga masasamang bagay." Tumingin siya sa akin at ngumisi. "Tara! Nakatulog pala ako. Hindi ko alam na pinipisil ko na pala ang mga iyon." Inilibot ko ang paningin ko sa kanya. "Isang mas kapani-paniwalang dahila
[ Manhid ang Sakit ] Elizabeth's POV Iniwan ako ni Ethan sa lobby kaya nagmadali akong bumalik sa opisina at padabog na isinara ang pinto. "What the hell was that, Ethan? Sino ang nagbigay sa iyo ng karapatang gawin ito sa akin?" Ngumisi siya. "Nahihirapan ka bang tanggapin na sa akin ang posisyon na ito, Elizabeth?" Kinagat ko ang aking mga ngipin habang nanlalaki ang aking mga mata. "Sasabihin ko kay dad ang tungkol dito!" "Alam niya, Elizabeth! Tara na!" Napakunot ang noo ko. "Ano?" Bumukas ang pinto at pumasok si Martina sa opisina. Tumaas ang isang kilay niya matapos akong makita. "Anong ginagawa mo dito, Emery?" Sinubukan kong kumawala ngunit ang seguridad ay malaki at mas malakas kaysa sa akin. Parang naiiyak ako. Nangingilid ang mga luha sa gilid ng aking mga mata habang pilit kong ipinaglalaban ang aking sarili at ang pagsusumikap ng aking ina. Ano ang ginawa ni tatay? Paano ito nangyari? Nagbakasyon lang ako ng isang linggo at nangyari ito? hindi ko maint
[ Tungkulin ng Isang Asawa ] Elizabeth's POV Nakaramdam ako ng kawalan, kalungkutan, galit at lahat ng negatibo. Gusto kong saktan ang isang tao. Gusto kong ihagis ang anumang maaagaw ng kamay ko. Gusto kong sumigaw. Gusto kong sumigaw. "Fcker!" I whispered under my breath at tumawa. "Ma'am, may tumatawag po sa inyo." Inangat ko ang mukha ko at may nakita akong lalaking nakatayo sa harapan ko. Malabo ang mukha niya. "Ma'am almost 10 minutes na po nagri-ring ang phone mo." Kinagat ko ang ngipin ko. "Bigyan mo pa ako ng alak." "Ma'am, lasing na po kayo." Sinamaan ko siya ng tingin. "Ano ba sayo? May pakialam ka ba sa akin, ha? Bakit may pakialam ka? Pamilya ko ba kayo? Hindi man lang ako pinapahalagahan ng tatay ko. Bakit ka nagmamalasakit?" Ma'am, sasagutin ko na po ang phone niyo para makauwi na kayo." Napatingin ako sa ibaba ng marinig ko ang salitang home. Wala akong bahay! Wala na ang pamilya ko kaya wala akong matatawag na bahay. Wala nang pakialam si Dad sa
[ Aksidente... ] Elizabeth POV Sobrang sakit ng ulo ko. Pakiramdam ko ay sasabog na ito. Hindi man lang nakakatulong ang sikat ng araw at lalo lang itong lumalala. Galit akong bumangon sa kama at naglakad patungo sa bintana na parang nakakatakot na zombie. Isinara ko ang blinds at muling ibinagsak ang katawan ko sa kama. Ako ay walang trabaho. Iyon ang dahilan kung bakit muli kong iminulat ang aking mga mata. Nakatitig ako sa kisame habang iniisip ang lahat ng nangyari kagabi. Nasasayangan ako. Sinuntok ko si Tyrone, minumura at sumuka pa sa pantalon niya. After nun umuwi na kami. Binuhat niya ako sa kwarto ko at ginising ang isang babaeng kasambahay para magpalit ng damit. Napabuntong-hininga ako, hinawakan ko ang masakit kong ulo at hinawakan ang buhok ko. I need to find a way to get my company back and I remember Tyrone asking about it last night. Kinuha ko ang phone ko sa bedside table at dinial ang number ni Tyrone. [Elizabeth...] Kinagat ko ang ibabang labi ko.
"Si Tiffany yun." Pumikit ako ng tatlong beses. "Huh?" Bumuntong hininga siya at tinignan ako ng masama. " Pinarehistro ni Tiffany ang kasal. Siya ang may kasalanan kung bakit tayo nasa ganitong sitwasyon." Napalunok ulit ako. hindi ko alam. It sounds so pathetic but I want to thank Tiffany for registering our marriage. At least, na-experience ko na ang maging asawa sa kanya. Ito ay higit pa sa sapat. "Are you up for this?" Tiningnan ko siya sa mata at dahan-dahang tumango. "Oo..." Naikuyom niya ang kanyang mga panga at umiwas ng tingin. Nakita ko kung paano nagdilim ang mga mata niya sa galit. Sinundan ko ang direksyon ng mga titig niya pero wala akong makita kundi mga sasakyan at mga taong dumadaan. [ Napakalamig.] Elizabeth POV Umupo ako sa harap ni Tyrone. Nasa isang restaurant kami. Dinala niya ako dito at para akong robot, sumusunod sa kanya ng masunurin. Pakiramdam ko napakaliit ko. Nakatingin lang siya sa mukha ko pero sobrang kinakabahan ako at nasasak
[ Hiwalayan Mo Ako ] POV ni Tyrone Tamad akong nakahiga sa couch sa loob ng opisina ko. Naging madilim ang buhay ko. Wala man lang akong direksyon. Para akong naliligaw at lahat ng ito ay dahil kay Elizabeth. Dalawang taon na ang nakalipas, nagpadala ako ng mga lalaki sa iba't ibang bansa para lang malaman na nandito lang siya. She's in the same country and she was able to last that long without me when I feel like dying every day without her. Ayokong sisihin siya o magalit pero hindi ko mapigilan. Masyado bang mababaw ang pagmamahal niya sa akin kaya madali siyang sumuko? Maiintindihan ko kung gusto niya ng space. ibibigay ko sa kanya. Pero hindi niya kailangang itago sa akin na parang isa akong fcking criminal. Bumukas ang pinto. Pumasok si Tiffany at ngumisi sa akin. Nangunot ang noo ko pero pinili kong hindi siya pansinin. "Balita ko bumalik siya." Napaupo agad ako sa couch dahil sa sinabi niya. "Ano?" Ngumisi siya at nag cross legs pagkatapos umupo sa couch sa ha
[ Runaway Wife ] Elizabeth's POV Minsan, gumagawa tayo ng mga bagay na hindi pabor sa hiling ng ating puso. Minsan, hindi laging solusyon ang away. May mga taong nagsasabi na ang ating puso ay isang mahigpit na kalaban ngunit hindi. Ang katotohanan ay ang ating puso ay ang ating kakampi. Aaliwin tayo ng ating mga damdamin. Tutulungan tayo ng ating mga puso na magpatawad at magpatuloy sa buhay. Pinakamalaking kaaway. Hindi ito ang puso. Yung utak natin. Maaapektuhan nito ang ating puso kung sasabihin nito. Masisira tayo kahit kailan nito gusto. Magpapagawa ito sa atin ng mga bagay na labag sa ating sariling damdamin at wala kang magagawa dahil ito ay magpapabaliw sa iyo. Masisira ka habang nilalabanan mo. Ayaw ng puso ko, pero para sa utak ko kailangan. Nababaliw na ako. Lumulubog ang aking kaluluwa at ang tanging magagawa ko ay iligtas ang aking sarili sa pamamagitan ng pagpili ng sa tingin ko ay tama. I was breaking at alam kong masisira ko rin siya kung mananatili ako. "Ha
[ Mga Pagpipilian... ] POV ni Tyrone "ANONG IBIG SABIHIN MO HINDI MO PA RIN SYA HANAPIN? ISANG MONTH NA NANG NAWAWALA SYA! HINDI AKO NANINIWALA NA HINDI MO SYA HANAPIN!" Iniyuko ng private investigator ko ang ulo niya at inabot sa akin ang isang sobre. "I-I got a copy of her bank transaction, sir." Kinuha ko ang envelope at binuksan. Halos malukot ko ang papel matapos makita ang malaking halaga ng pera na nakadeposito sa kanyang account. "Ibinenta niya ang dalawang bahay ng kanyang ama sa iba't ibang bansa, sir. Pagkatapos nito, inilabas niya ang lahat ng pera at wala nang bakas sa kanya muli." Pinikit ko ang mga mata ko. Elizabeth's.. anong iniisip mo, baby? Napalunok ako ng mariin. "P-Paano ang tatay niya?" "I talked to someone I know in Brazil, sir. I had him check the hospital you're talking about. Nakatago ang impormasyon tungkol kay Mr. Craig but he pulled some strings and he discovered that Mr. Craig died last month." Nanlaki ang mata ko sa fraction. "Ano? An
[ Taglagas... ] Elizabeth's POV Bumisita ako sa puntod ng aking ina. Pakiramdam ko ay walang laman. May butas ang dibdib ko pero hindi ko na kayang umiyak. Pakiramdam ko...nawala lang ang puso ko. Pagkatapos kong kausapin si Mrs.Gray ay umalis na ako ng hindi nakita si Tyrone. Umalis na ako habang pinapanood niya akong naglalakad. Alam ko na ngayon kung bakit niya ako kinasusuklaman, but aside from that reason, I understand her. Nakita niya kung paano ko ginamit si Tyrone noon. Wala siyang pakialam kung maging masama siya para sa akin. Para lang matulungan ako. Napakaraming sakripisyo niya. I want to make it up to him, pero tumatak sa isip ko ang mga sinabi ni Mrs. Gray. Mahal ko lang siya dahil kailangan ko siya. Siguro nainlove lang talaga ako sa kanya kasi siya yung kailangan ko. Kapag malungkot ako, siya ang iniisip ko. Kapag may problema ako, lagi akong umaasa sa kanya. Ang gulo ng feelings ko ngayon. Nawalan ako ng ama. Tuluyan na akong nawalan ng kumpanya at nga
[ Patunayan Mong Mali ] Elizabeth POV Nakatitig ako kay Martin at Ethan. Nakaupo sila sa harap ko habang nakaupo ang abogado ni dad sa single couch sa pagitan namin. Hindi nakakatulong ang malamig na temperatura ng bahay. Nakakadagdag ng tensyon. Nilibot ko ang paningin ko sa buong bahay. Bahay ito ng tatay ko at nakakatuwa kung gaano ako hindi komportable dito. Pakiramdam ko ay hindi ito ang bahay na tinitirhan ko dati. Iba talaga ang pakiramdam ngayon na nawalan ako ng mga magulang. "Pwede na ba tayong magsimula?" naiinip na tanong ni Martina. Kumportableng nakaupo si Ethan at wala siyang pakialam. Tinatapik lang niya ang kanyang mga daliri sa arm rest ng couch. Napakatahimik niya at naiirita ako. Attorney cleared his throat at tumango. Sinulyapan niya ako bago niya sinimulang buksan ang sobre. Ako ay nakikinig nang mabuti hanggang sa sinimulan ni Attorney na banggitin ang mahalagang bahagi ng testamento. "...I have a house in Brazil, in the United States of Amer
[ Nawala ] Elizabeth's POV Walang tigil sa pagpatak ang mga luha ko habang nakatitig sa bakanteng kwarto kung saan tumuloy si dad ng isang linggo. Parang dinudurog ang puso ko at hindi ako makahinga ng maayos. Isang atake lang iyon pero hindi niya...nagawa. Sa isang kisap mata, nawala ang aking ama. mag-isa lang ako. Wala si Tyrone. Kakaalis lang niya kahapon at isinuko na ni papa ang buhay niya ngayon. Gusto kong makausap si Tyrone. Gusto kong sabihin sa kanya na nawalan ako ng ama pero hindi ko magawa. Nabigla pa ako at hindi ko pa rin maproseso. Napakahirap tanggapin na minsan ko lang siyang nakausap bilang mag-ama. Binigyan niya ako ng pagkakataon na makapiling muli ang aking ama ngunit hindi iyon sapat. Gusto ko ng panibagong araw kasama siya. Kung... Kung mas marami lang akong oras sa kanya. "Miss Craig..." Napatingin ako sa nurse na nag-abot sa akin ng picture. Mas lalo akong naiyak nang makita ko ang litratong laging tinitingnan ni dad. Kami iyon. Ako, siya at si
[ Mga Liham at Rosas ] Elizabeth's POV Lumalala na ang kalagayan ni Tatay. Nasa Intensive Care Unit siya ngayon at wala akong magawa kundi tingnan siya. Nadudurog ang puso ko kapag nakikita ko siyang ganito pero handa akong bitawan siya. Gusto ko pa naman siyang makasama kaya nagdadasal ako na sana magising siya balang araw. Nagdadasal ako...napakahirap. Parang walang laman ang mga araw. Napakalamig ng mga gabi. Katabi ko si Tyrone, ni hindi ako makapagfocus sa kanya. Inaalagaan niya ako habang hindi ko siya kayang pagtimplahan ng kape. Ang hirap kaya. Nais kong hatiin ang aking sarili sa dalawa upang magampanan ko ang aking mga tungkulin sa aking ama at sa aking asawa. Ngunit hindi iyon ang kaso. Kailangan kong isakripisyo at ikompromiso ang relasyon namin ni Tyrone para sa lalaking nagbigay buhay sa akin. "El..." Napahawak si Tyrone sa pisngi ko habang nakayakap sa akin. Pinikit ko ang mga mata ko. Nasa kama na kami. Nakaharap siya sa likod ko at niyakap ako. Nakaramdam na
[ Isang Bangungot ] Elizabeth's POV Malinis ang bahay. Wala na ang maruming damit ko. Ang pantry sa kusina ay puno ng mga stock. Maging ang refrigerator ay puno. Napaawang ang labi ko habang pinagmamasdan ang buong bahay. Nagising akong mag-isa sa kama at hindi ko mahanap si Tyrone kahit saan sa bahay. nasaan siya? Naglinis siya ng bahay. Nakalimutan ko ba yung mga pinamili ko kahapon. Pinagluto pa niya ako ng almusal pero nasaan siya? "Gising ka na pala." Bumukas ang pinto kasunod ang boses ni Tyrone. Tiningnan ko siya ng may pagkalito. " nasaan ka?" Ngumiti siya at itinaas ang basket na dala niya. "Dinala ko ang mga damit natin sa labahan." "Naku! Hindi mo na kailangan." Lumapit siya sa akin at hinalikan ang pisngi ko pagkatapos ilapag ang basket." Gusto ko. Habang nandito ako, ako ang bahala sayo." Ngumiti ako at yumakap sa bewang niya. Hinalikan niya ang buhok ko at tinitigan ang mukha ko. "Maghugas ka na. Para makakain na tayo." tumango ako. "Mabilis ako."