NALIE ATHALIA...Hindi n'ya alam kung paano patahanin ang kan'yang sarili dahil sa sobrang emosyon. Sino ba naman ang hindi, eh kakasabi lang sa kan'ya ni Adrian na mahal s'ya nito at kaya nitong maghintay. Gusto n'yang tumalon sa tuwa ngunit ng maalala ang kan'yang mga naging karanasan kay Lincoln ay agad s'yang nagising sa riyalidad.Baka sa umpisa lang din sila maging masaya ni Adrian. Baka kapag nalaman na nito ang kan'yang nakaraan ay mandidiri din ito sa kan'ya at kamuhian s'ya.Napagitnaan s'ya ng gusto n'yang maging masaya at ang pag-alinlangan na baka maging katulad lang sa relasyon nila ni Lincoln ang magiging relasyon nila ni Adrian kung bigyan n'ya ito ng pagkakataon na maging parti ng kan'yang buhay."Babe let's eat," ang boses ng binata ang pumukaw sa naglalakbay n'yang diwa. Matapos ang kanilang halikan kanina na hindi n'ya inaasahan ngunit hindi din s'ya nakatanggi dahil nadadala s'ya sa mga halik nito ay nag presenta na ito na ito na ang mag-ayos ng mga mga pagkain n
NALIE ATHALIA..."Come and join me babe," ang boses ni Adrian ang nagpabalik sa kan'yang diwa. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at nagpakawala ng hangin bago nagpasyang lumapit dito.Hindi naman siguro at malabo na ang binata iyon. Adrian is in America during his college days kaya malabo, sobrang malabo.Iwinaksi n'ya sa isip ang kung ano mang negatibo na naiisip n'ya. Inayos n'ya muna ang sarili bago lumapit dito na may ngiti sa mga labi na nakatingin sa kan'ya habang papalapit s'ya rito.Inilahad nito ang kamay sa kan'ya na agad n'ya namang tinanggap at naupo sa harapan ng binata."What is your favorite song?" tanong ng binata sa kan'ya. Ngumiti s'ya rito dahil naalala n'ya ang kan'yang tatay. Noong kabataan n'ya ay madalas na ganito ang inaawit n'ya sa tatay n'ya at tuwang-tuwa ito na nakikinig kapag kumanta na s'ya."Dance with my father," matamis ang ngiti na sagot n'ya kay Adrian. Nakita n'yang natigilan ito at ilang beses na lumunok ng laway na ikinapagtaka n'ya.Hindi n'ya main
NALIE ATHALIA...Mabuti na lang at si Adrian mismo ang kusang tumigil sa kanilang paghahalikan dahil kung s'ya lang ay baka nagpaubaya na s'ya hanggang sa umabot sila sa kung saan.Panay ang sabi n'ya na hindi s'ya dapat sumunod sa ginawa ni Lincoln sa kan'ya na may ibang babae habang kasal pa sila ngunit hindi n'ya naman mapigilan ang sarili sa tuwing hahalikan s'ya ni Adrian.Nagpapasalamat s'ya sa binata na malakas ang self control nito at ito palagi ang naunang kumakalas sa kanilang mapusok na halikan. Nakadikit lang ang noo nito sa kan'yang noo at pareho nilang dalawa na habol ang kanilang mga hininga."Ang sarap ng labi mo baby, nakakaadik. Parang ayaw ko ng tigilan sa kapapapak," mahinang sabi ng binata. Puno ng lambing ang boses nito at hindi n'ya nararamdaman na binabastos s'ya ng binata bagkus ay she is proud of herself dahil nagugustohan nito ang kan'yang labi na ni minsan ay hindi man lang pinagtangkaan na halikan ni Lincoln."Ang sabihin mo ay mahilig ka lang humalik," sit
NALIE ATHALIA...Nagising s'ya na sobrang gaan ng kan'yang pakiramdam. Nasa kama na s'ya at ang naalala n'ya kagabi ay nakatulog sila pareho ni Adrian sa labas at nagising na lamang s'ya na buhat-buhat na s'ya ng lalaki.Lihim s'yang napangiti at kinuha ang isang unan sa tabi n'ya at niyapos iyon. Nagsalubong pa ang kan'yang mga kilay ng maamoy ang amoy ni Adrian sa unan. Sinilip n'ya ang kan'yang katabi at doon n'ya lang napagtanto na magkatabi silang natulog na dalawa.Itinaas n'ya ang comforter na nakabalot sa kan'yang katawan at natagpuan n'ya na lang ang sarili na nag-iinit ang pisngi ng makita na t-shirt ng binata ang kan'yang suot at tanging panty lamang ang tabing n'ya sa baba.Binihisan ulit s'ya ni Adrian at nakita na naman nito ang kan'yang katawan. At ang malala pa ay magkatabi sila sa kama na natulog at wala man lang s'ya may naalala. Siguro ay sobrang himbing ng kan'yang tulog at alam n'ya na walang ginawa sa kan'ya si Adrian kagabi.May tiwala s'ya rito at ramdam n'ya an
NALIE ATHALIA...She was speechless at hindi s'ya nakahuma ng ilang segundo. Sino ba ang hindi ma shock kung ang bubungad sayo ay ang napakagandang set-up ng garden.Mayroong mesa sa gitna kung saan nakalagay ang kanilang mga pagkain. May iba't-ibang kulay ng mga bulaklak ang nagkalat sa buong paligid at ang sinag na kulay kahel mula sa paunti-unti na paglabas ni haring araw ang s'yang nagbibigay ng romantic ambience sa buong paligid.Mas lalo pang umawang ang labi n'ya ng makita n'ya ang kulay asul na dagat sa unahan. The whole place is a paradise.No wonder nahimigan n'ya ng pagmamalaki ang boses ni Adrian kagabi habang binibida kung gaano kaganda ang lugar na ito. He is right! This place is extremely amazing and beautiful at parang gusto n'ya na lang na dito tumira."How is it baby?" ang malambing na boses ni Adrian ang nagpabalik sa kan'yang naglalakbay na diwa."This is paradise Kyle, sobrang ganda," tapat na papuri n'ya sa lugar ng lalaki."I'm glad na nagustohan mo ang lugar
NALIE ATHALIA...Ang sarap ng umagahan nila ni Adrian. The food, the view and the person he ate with are pefect.Madalas na din silang nagkukulitan ni Adrian at nasasakyan n'ya na ang mga jokes nito sa kan'ya. Naging panatag na din ang loob n'ya sa lalaki at naging komportable na s'ya sa presensya nito.Paminsan-minsan ay naiisip n'ya pa din ang status n'ya at ang kasal ni Lincoln ngunit iniisip n'ya din ang pagkakataon na maging masaya sa piling ni Adrian."Do you want to swim after we eat, my sunshine?" malambing na tanong ni Adrian sa kan'ya. Kumakabog pa rin ng malakas ang kan'yang puso sa tuwing tatawagin s'ya ni Adrian sa iba't-ibang endearment nito ngunit sinasabi n'ya na lang sa sarili na dapat ay masanay na s'ya sa sweetness ng lalaking ito.Nahihiya ang mga langgam kay Adrian kapag humihirit ng mga matatamis na salita ang binata."Wala akong damit pampaligo," sagot n'ya rito dahil totoo naman na wala s'yang dalang damit na pampaligo."That is not a problem my sunshine. You
ADRIAN KYLE..."K-Kyle," nauutal na tawag n'ya sa pangalan ng lalaki. Parang hindi n'ya na kilala ang kan'yang sarili ng mga oras na iyon. Masyado na s'yang nadadala sa mga pasimpling panlalandi ni Adrian.At isa din s'ya na may karupokan sa katawan. Hindi n'ya rin mapigilan ang kan'yang sarili o baka dahil din ito sa damdamin na unti-unting umuusbong sa kan'yang kaibutoran para sa binata.Kaunting-kaunti na lang at bibigay na talaga s'ya rito. Nakatingin lang sila sa isa at isa ngunit ang kanilang mga mata ay parehong nakitaan ng pagnanasa.Iba't-ibang emosyon din ang nakita n'ya sa mga mata ni Adrian at alam n'ya s'ya ay ganon din ang makikita sa kan'yang mga mata na nakatingin dito."Baby," tawag ni Adrian sa kan'ya."Hmmmm," tanging sagot n'ya rito at naigalaw ng bahagya ang katawan dahilan para magkiskis ang kani-kanilang mga kaselanan na magkadikit sa baba."Fvck! Stop doing that baby at baka hindi ako makapagpigil," nahihirapan na saway ni Adrian sa kan'ya. Nakagat n'ya ang kan
NALIE ATHALIA..."Doc flowers delivery," ang boses ng kan'yang sekretarya ang nagpabalik sa kan'yang naglalakbay na diwa. Kanina pa pala s'ya nakatulala at iniisip pa rin ang nangyari sa kanila ni Adrian kahapon sa beach house na pag-aari nito.Hindi mawala-wala sa kan'yang isip ang lahat ng ginawa nila at magpahanggang ngayon ay ramdam n'ya pa rin ang init ng katawan ni Adrian sa kan'yang balat."Saan galing?" tanong n'ya sa sekretarya na nagtatakang nakatingin sa kan'ya dahil sa kan'yang pagkatulala."Hindi ko alam doc, tatanggapin ko ba?" tanong ulit nito."S-Sige," nauutal na sagot n'ya rito. Malakas na kumakalabog ang kan'yang puso. Hindi naman s'ya assuming pero umaasa s'ya na kay Adrian galing ang mga bulaklak. Lumabas ang kan'yang sekretarya at naiwan s'ya na panay ang kiskis ng kamay dahil sa kaba.At makalipas ang ilang segundo ay bumalik ang kan'yang sekretarya sa kan'yang opisina bitbit ang isang pompon ng mga bulaklak.Lumapit ito sa kan'yang mesa na malapad at may nanunu
ABRIELLE DEE..."Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya.Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo.Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa.Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya.Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil kahi
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick
ABRIELLE DEE... Na shock s'ya ng maabutan si Charles sa kwarto ng kambal at masayang nakikipaglaro sa mga ito. Ilang segundo s'yang hindi nakahuma at nakatayo lamang sa bungad ng silid ng kan'yang mga anak. At ng mapansin ni Charles ang kan'yang presensya ay lumingon ito sa kan'ya. Nagtama ang kanilang mga mata at agad na ngumiti sa kan'ya ang lalaki na parang walang nangyari noon sa kanila na trahedya. "Mama is here, twins," masayang balita nito sa mga anak na agad na kumawag ng marinig ang salitang mama. Parang nilalamukos ang kan'yang puso ng mga oras na iyon sa samo't saring emosyon. Hindi n'ya alam kung saan sa mga emosyon n'ya ang kan'yang uunahin. Saya, gulat, pangungulila at pag-alinlangan ang kan'yang nararamdaman ng mga oras na iyon. Ngunit si Charles ay parang wala lang dito ang pagkikita nila at tumayo pa ito para lapitan s'ya. Dahil gulat pa rin ay hindi man lang s'ya nakahuma kahit pa ng hatakin s'ya nito papasok sa loob at isinarado ang pinto. At ng maisarado ang p