EURUS' POV
New home ha? Sounds great. Pero hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang kaba afterall nasa puder pa rin ako ng mga witches plus makakasalamuha ko pa ang mga vampires. Malaki ang bahay na pinasukan namin, marami rin ang gamit at kwarto. May apat na kwarto, dalawa sa taas dalawa sa baba. Ito ng bahay nila, tig isa ng kwarto sina Henria pero dahil pito na kami lilipat siya sa kwarto ni Ayu. Ang ka roommate ko naman ay si Zag, sa baba kami katabi ng kwarto nina Donn at Odin. Bali mag isa lang si Hades sa kwarto niya na katabi naman ng kwarto nila Ayu sa taas.
Sa taas ako matutulog sa double deck na kama namin, may malaking kabinet sa kwarto. Sa left side ako naglagay ng gamit, buti kaunti lang ang gamit ko kaya hindi ako inabot ng isang oras para mag ayos. Si Zag naman ay ibina
EURUS' POVPinipilit kong maging normal ang lahat, normal ang school na pinapasukan ko, normal ang mga nakakasalamuha ko. Pero kahit anong pilit ko hindi ko maitatanggi ang kaba, takot at pangamba na baka isang araw ay isang malamig na bangkay na lang ako. Alam kong andito sila Ayu para sa akin, sabi nga nila poprotektahan nila ako hanggang sa kaya nila. Pero hanggang kailan? Nakakainis lang dahil wala man lang akong magawa kundi ang umasa sa kanila. Ano ba naman kasi ang kaya kong gawin eh hamak na tao lang ako. Hindi kagaya nila na talagang may laban pagdating sa labanan.Tahimik akong nakaupo sa sala habang binabasa ang isang libro about mythical creatures. Hindi naman ako mahilig magbasa, nakita ko lang kasi 'to sa isang store kaya binili ko. Hindi ko alam kung makakatulong ba 'to sa akin, tsaka nakalagay naman dito ay totoo ang
EURUS' POVTulad nga ng sinabi ko kanina mabilis lang natapos ang araw ngayon, pauwi na kami sa witches village. Katulad ng una kong punta dito, wala masyadong nakikitang witches na nakakalat dito maliban tuwing gabi. Mas active sila sa gabi katulad ng mga bampira. Naalala ko na naman ang sinabi sa akin ni Ayu tungkol sa katangian ko, hindi pa rin ako makapaniwalang isa akong warlock, katulad nilang sa libro lang nababasa. Hindi ko lubos maisip na katulad din nila ako, na may kapangyarihan din ako at kaya kong manggamot gamit non. Ang galing, ano pa kaya ang tungkol sa akin na hindi ko pa alam? Meron pa ba?Ang sabi ni Ayu mamayang hating gabi pa mag sisimula ang training namin tutal wala namang pasok bukas. Ang bilis nga lang ng araw e, hindi ko namalayang sabado na bukas. Hindi ko pa rin napoprocess ang boung pangyayare sa buhay ko
EURUS' POVLunch break namin ngayon hindi ko pa rin makalimutan ang pagbalibag sa akin ni Ayu, hindi man lang siya nanghingi ng sorry sa akin. Ang sakit kaya ng boung katawan ko, parang naalog ang boung sistema ko. Nasa tamang posisyon pa kaya ang mga organs at buto ko? Sana. Nakaupo ako sa maliit na bato habang kinakain ang pagkaing dala ng mag kapatid. Sino kaya nagluto nito? Ang sarap kasi ng adobong sitaw. Kaagad kong naubos ang akin at gusto ko pang umisa kaso nakakahiya. De bale, uunahin ko muna ang gutom ko kaysa sa hiya. Saka na ako mahihiya pagkatapos ko na kumain. Kumuha uli ako, hindi ko sila pinansin kung titingin man sila sa akin, normal lang naman ang magutom.Kaagad ko ring naubos ang pagkain ko, hindi na ako dumagdag dahil baka isuka ko lang din mamaya pag nag simula na kaming mag ensayo. Nag pahinga na muna ako, kailangan ko talaga ng k
EURUS' POVHindi ko na nagawang kumain ng dinner dahil nawala na ako sa mood. Bigla na lang akong nabadtrip sa nangyare imbis na mag pasalamat. Kanina pa ako pagulong gulong sa kinahihigaan ko pero hindi man lang ako dinalaw ng antok. Hindi rin ako gutom kaya tumunganga na lang muna ako. Ayoko namang lumabas dahil mas naiinis lang ako pag nakikita sila, hindi ko maintindihan ang sarili ko. Ano ba talaga ang gusto ko? Bakit ba ang big deal sa akin ang simpleng pag ignore nila sa akin.Tumayo ako para sumilip sa bintana namin, madilim na sa boung paligid. Buti na lang at malamig ang simoy ng hangin. Katulad kahapon ay nagniningning pa rin ang mga bituin sa kalangitan. Kitang kita rin ang sinag ng buwan, maaliwalas tignan. Walang bagyong nagbabadya. Dumampot ako ng papel at ballpen na nasa mesa ni Zag, matagal na rin nong huling pag guhit ko. Umupo ako sa bintana at tinanaw ang kalangitan, i
EURUS' POV I was shoked for what happened lately, hindi na kami nakapasok dahil aligaga kaming lahat. Ilang oras na kasing walang malay ang dalawa, bumabagal na rin ang pag hinga nila. May pinapainom sila Aella sa kanila pero walang talab. Lahat na ata ng herbal na alam nila pinahid at pinainom na. "Eurus, do something." pag mamakaawa ni Henria sa akin, kahit gusto ko silang tulungan hindi ko naman alam papaano. "You have the blood of the greatest healer! Baka gusto mong tulungan sila!" sigaw sa akin ni Henria, i know what she feels now. Pinsan niya ba naman ang mag 50/50. Wala sa sariling nilapitan ko si Zag, hindi ko alam kung paano ko siya gagamutin. Itinapat ko sa d****b niya ang dalawang kamay ko, pumikit ako at inisip na papagalingin ko sila. Hindi ko alam kung ano ang nang
AEULOS' POVIt was dark, i can only see the light from the moon. Tonight was full moon, i can feel my power and strength. Pinagmamasdan ko ang boung paligid ko, I know this is the perfect timing for a perfect battle time. Sinabi sa akin ni mom na kailangang handa ako, and here i am.When the clock strikes at 12 midnight, it's time. The battle begins. I didn't mind fighting againts my own blood-- the Cromwell and Caddel. They started this first, we are only here to finish it. I am tired of battles, but i don't have any choice. I was born during the battle againts the bloodline, and now i am force to do the same. But seriously, i'm loving it. Watching them die, watching their belove one cried while they die. It feels power and authority."I told you, power is nothing!" sigaw ni dad sa isip ko, napa irap na lang ako d
AEULOS' POVNapapikit na lang ako ng mariin nang maalala ang pangyayareng 'yon. It's been hunting me for centuries. Mga alaala na dapat ay nakabaon na sa limot kasabay ng pagguho ng boung mansyon. Kasabay ng pagbagsak ng dugong makapangyarihan. Hindi ko magawang patawarin ang sinuman, maging ang sarili ko sa mga nangyare. If i wasn't born, if dad didn't find my mom, if mom didn't left Georgia things will be in place.I hated myself for what i've become, i am turning into monster that lolo told me. Though i can't blame myself, they did this to me. I was once a jolly and pure hearted girl, kung hindi lang sana sila naging sakim sa kapangyarihan edi sana masaya ang pamilya namin ngayon.After crying infront of my parents tomb, i feel numb again. All those hatred i felt before mas kinakain ako tuwing naiisip at nakikita ko ang puntod nila mom. Tumayo na ako at nagpa
AEULOS' POVNo, it can't be. Matagal na siyang patay. Hindi kaya pinagtitripan lang ako nil Henria? Tsk, malalagot siya sa'kin. Kahit nakatowel lang ako pambalot sa boung katawan ko agad kong dinampot ang sobre at pulang rosas at bumaba. Hindi magandang joke 'to. Gulat silang napatingin sa'kin, ang iba sa kanila ay bumaba ang tingin sa saplot ko."What?" irita kong tanong, hindi naman sila sumagot. Agad kong nilapitan si Henria at hinila ang braso niya. "Bakit ba?" sigaw niya sa'kin. "Ikaw ba ang naglagay nito sa kwarto ko?" i ask coldly."No, why would I?" iritang sagot niya. Pabalang kong binitawan ang braso niya at humarap sa iba. "If you did this," taas ko sa dalawang hawak ko "I'll rip your head off."Agad akong nag walk out, i am really pissed right now. Magbiro na kayo sa lasing 'wag lang sa'kin. 
KASALUKUYAN HADES' POV Hindi naging masaya ang nagdaang pasko namin dahil sa pagkawala nila Aeulos at Eurus. Idagdag mo pa na nagsimula nang kumilos ang kampon ni Sebastian. Talagang napakasama niya, pati pasko hindi pinalampas. Sabagay, wala naman nang nagmamahal sa kaniya maski ang anak niya. Nagtulong tulong kami nila tito Eos para lipunin ang pumapanig sa kabutihan para sa magaganap na labanan. May kutob kaming sa mismong bagong taon sisimulan nila ang kaguluhan. Mas mabuti na ang handa kaysa sa wala. "Sa tingin mo ba saan nagpunta sina Aeulos?" tanong sa'kin ni Zag na ngayon ay hinahanda ang mga gagamitin naming s*****a para sa labanan. "Hindi ko alam, pero may hinala ako." sagot ko. May binigay sa'kin nakaraan si Aeulos na dalawang galoon ng tubig. Tinanong ko siya kung para saan, isa itong dinasalang tubig na may engkantasyon la
EURUS' POV Naunang magising sa'kin si Ayu, malamig ang boung paligid dahil sa hamog sa labas. Maaga pa naman kaya naisipan kong maghanap ng kape. Hindi naman mahirap hanapin ang kusina sa bahay na 'to dahil ito lang ang tanging nakabukas. Isa pa, amoy na amoy ko ang masarap na sarsa muli dito. "Gising kana pala." bungad ni Minrod sa'kin habang hinahalo ang sinangag. "Maupo ka doon, may kape rin jan kung gusto mo." dagdag niya. Nagpasalamat muna ako bago maupo sa upuan at magtimpla ng kape. Ang sarap higupin ng kape sa malamig na panahon. Inilapag na ni Minrod ang pagkaing niluluto niya. saka ko lang napansin ang itlog at ham sa mesa. Mukhang tira ata nong pasko ang ham, joke. "Kuha ka lang jan." wika niya, hinanap ng mata ko si Ayu. Mukhang wala ata siya sa bahay, mamaya ko na lang siguro itanong kay Minrod kung nasaan siya. Agad akong sumandok ng sinangag, k
EURUS' POVChristmas Eve and we're still here. May binigay sa'kin si Ayu kanina regalo niya sa'kin sa pasko. Isang kwintas may pendant itong sword na may ahas sa hawakan niya. Sabi niya ay itago ko ang kwintas na 'to dahil importante 'to sa kaniya. Sinuot ko ito at itinago sa damit ko. Wala man lang akong pamaskong handog sa kaniya, dinala ko na nga siya sa nakaraan wala man lang akong pangbawi.Rinig ko ang sari saring putukan sa magkabilaang lugar. Napatingin ako sa relo ko, 12 am, pasko na. Dinala ako ni Ayu dito sa tuktok ng puno para mapanood ang mga fireworks ngayong gabi. Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang luha ko, nakakalungkot lang isipin na hindi ko kasama ang mga minamahal ko. Si mom na namatay na, si Oceana na hindi ko na alam kung nasaan. Mukhang hindi ko na matutupad ang pangako kong hanapin siya. Buhay pa kaya siya? Masama kaya ang loob niya sa'kin?
EURUS' POVGabi na pero hindi pa rin bumabalik si Ayu simula nang iwan niya ako. Hindi kami makakatagal sa lugar na 'to kung wala kaming lugar na pwedeng tulugan at makakain. Tanging nagliliyab na apoy lang ang kasama ko sa gitna ng kadiliman, sinabayan pa ng malamig na ihip ng hangin. Wala naman sigurong lalabas mula sa dilim 'di ba? Mas lumapit na lang ako sa apoy baka may nilalang mula sa dilim ang biglang sisipot, mas mabuti na ang handa."Oh." napaangat ako ng ulo nang marinig ang boses ni Ayu. Nakabalik na pala siya, malapit na rin maupos ang kahoy na nilalagay sa apoy. Inabot ko ang telang ibinigay ni Ayu, mukhang may nakuha siyang mga pwedeng pangtapal sa lamig. Dinagdagan niya na rin ang kahoy na panggatong sa apoy. Habang pinapanood siya hindi ko maisiwasang isipin ang mga nasaksihan ko sa nakaraan niya. Kung paano niya binura ang alaala ko, kung paano siya buhatin ni Minrod at
EURUS' POVNakaupo ako sa isang nakatumbang kahoy habang nag iisip ng pwedeng maging solusyon sa problema namin. Kung hindi lang sana nag interrupt si Ayu kanina edi sana kanina pa kami nakabalik sa hinaharap. Paano ba kasi kami napunta dito? Ang alam ko, nagising na ako kanina pa."Nakaisip kana ba ng paraan para makabalik tayo?" tanong ni Ayu, buti naisipan niya pang balikan ako. Tinignan ko siya habang nakabagsak ang balikat ko. "Sa itsura mo masasabi kong hindi pa." dagdag niya sabay upo sa harapan ko. Tinitignan niya lang ang boung paligid, hindi halata sa kaniya ang nababahala. Magaling nga talaga siya magtago ng emosyon maliban kanina."Bakit mo pala ako pinigilan kanina? Tutulungan niya tayo." tukoy ko kay Lacrisse, tinignan niya ako ng hindi makapaniwala. "Seryoso ka? Magtitiwala ka sa kanila?""Bakit hindi? Sila na lang ang tanging pag-asa ko pa
EURUS' POVDamang dama ko na ang kapaskuhan, mas lumamig na rin ang simoy ng hangin. Madalas ding umulan tuwing gabi, kulang na nga lang mag snow dito. Gumawa ng champorado si Zag bilang almusal namin habang pumapatak ang ulan. Ganito ba talaga pag december? Malamig, parang si Ayu. Walang halong biro, pagkatapos ng ginawa niya nakaraan ang cold na ng treatment niya sa'kin. Hindi na nga niya ako magawang tignan sa mata o kaya kausapin. Good thing din dahil mas nakapag focus ako ngayon sa abilities na meron ako. Pagkatapos nang nasaksihan ko nakaraan hindi na ako muli pang nakapag time travel, may pumipigil na naman sa'kin.Sa ngayon pinapraktis ko kung paano maging isang matibay na shield. Hindi ko pa rin kayang gumawa ng malakas na barrier para protektahan ang isa sa kanila. Sabi ni Hades ay kailangan ko nang macontrol ang mga kapangyarihan ko dahil alam nilang bago pa matapos ang taon na 'to kikilos n
EURUS' POVHuminto ang sasakyan sa mapunong bahagi ng Georgia. Hindi ko alam na may ganitong lugar pala ang Georgia, masyado talagang malawak ang mundo. Lumabas sina Valros at Odin kaya nakigaya na rin kami, tahimik ang boung lugar. Tanging ilaw lang mula sa sasakyan ang nagbibigay liwanag sa boung lugar. Niliteral talaga nila ang pagiging black magic nila."Stay close." wika ni Valros sa'min. Kahit hindi niya sasabihin 'yan, talagang didikit ako sa kanila. Baka bigla akong hilahin ng mga nilalang na nakatira dito. "Sigurado ba kayong nasa tamang lugar tayo?" tanong ko sa kanila, baka namali lang kami. Mukhang wala kasing nakatira sa ganitong lugar lalo na't prone ito ng masasamang hayop."Shh." saway ni Odin sa'kin. Naging alerto kami nang makarinig kami ng kaluskos sa likuran namin. Ilang ulit pa ang kaluskos na sinabayan ng
EURUS' POVMadaling araw na nang maisipan kong tumayo sa higaan at bumaba para mag kape. Masyado pang maaga pero dilat na dilat na ang mga mata ko, hindi man lang ako nagawang dalawin ng antok. Sinubukan ko ring mag time travel uli pero hindi ko na magawa. May parang humaharang sa'kin pag sinusubukan ko. Nang makababa na ako ay wala akong naabutan kahit isa. Tanging ang christmas tree lang at mga pailaw sa labas. Mukhang lahat sila ay nagpapahinga pa. Tahimik akong pumunta sa kusina para magtimpla ng kape, sakto, may nakita akong tinapay na stock namin. Naghanap din ako ng pwedeng ipalaman sa tinapay na nakita ko.May nahanap naman ako kaso strawberry jam, hindi ko gusto ang lasa ng strawberry pero masarap naman siguro 'to. Dinala ko sa labas ang mga pagkain ko, doon ko na lang kakainin tutal masarap naman kumain sa labas. Ang tahimik ng boung paligid, kuliglig lang ng mga insekto ang naririnig ko, tam
EURUS' POV Hindi ko na muling nakausap pa si Ayu pagkatapos ng gabing 'yon. Minsan ko na lang din siya maabutan sa bahay, palagi siyang wala, palagi niyang kasama si Cole. Hindi ko nga alam kung naghihiwalay pa ba sila. "You're improving." wika ni Zag sa'kin, nagpapahinga kami ngayon galing ensayo. "Kulang pa rin." sagot ko. I admit that i am really improving but kulang pa. Hindi ko maiwasang ikumpara ang sarili ko sa kanila, alam ko namang bampira sila kaya mas mataas ang kakayahan nila sa'kin, naiinggit ako. I wish i was like them too. But asking that is too much for them, lalo na sa'kin. Kailangan ko munang alamin ang pinagmulan ko bago ako humangad ng mas mataas. Napatingin ako sa kalangitan, hindi maaraw ngunit hindi rin uulan. Maganda ang panahon ngayon. Tumayo na kaagad ako nang tawagin na kami dahil mag simula na uli. Hindi na kami katulad ng dati na one on one o by group, ngayon kami nalang ng