Chapter 30

Shanra

Sa isang mamahalin at formal na restaurant ako dinala ni Craig. Hindi ako nailang kahit na masyadong formal ang mga suot ng pumapasok na mga customer sa restaurant na iyon kahit na ang suot ko ay isang simpleng puting t-shirt at pantalong maong. Ngunit kung marunong tumingin sila ay makikita nila na kahit ganito ang suot ko ay puro branded naman ang tatak. Ngunit hindi ko ito ipinagmamayabang dahil kaya lamang ako bumibili ng mga mamahaling damit at iba pang kagamitan dahil gusto ko lang gastahin ang perang ibinabayad sa akin bilang assassin. Kahit ibinibigay ko sa mga non-government charity ang kalahati ng bayad na nakukuha ko ay sobra-sobra pa rin ang natitira sa akin. Mag-isa lamang ako sa buhay at walang pinaglalaanan kaya mas mabuti na igasta ko ang ang mga ibinabayad sa akin.

"Kung naiilang ka rito ay maaari naman tayong lumipat ng ibang restaurant," bulong ni Craig sa aking tainga. Siguro ay iniisip niya na ang aking pananahimik ay dahil naiilang ako sa loob ng restauran