Austin's POV Hindi ako makatulog sa oras na iyon. Manaka-naka akong napapabalikwas, sindi sa sigarilyo at pabalik-balik na naglalakad sa may balkonahe ng inn. Tulog na sa kabilang kwarto si Lorna, pero nasa isipan ko pa rin ang sinabi niya tungkol sa kambal ni Sugar. Kung ito man ang sinasabi nilang kakambal nito, ano ang rason niya kung bakit niya pinupuntirya si Sharina? Kung bakit ako ang pinupuntirya niya? I am still finding some clues. Damn it! Parang sasabog ang utak ko sa kakaisip that time. Ilang sandali pa ay napabuga na lang ako sa hangin. Kung ano man ang kahihinatnan mamaya sa pag-entrap, kailangan kong maunahan na malaman kung sino talaga ang mastermind ng lahat ng ito. I am still confused. "I need an answer." Sambit ko sa sandaling iyon. Kung ano man ang kahihinatnan ng lahat ng ito, sisiguraduhin kong hindi madadamay ang anak ni Sugar, at si Sharina. Ilang oras ang pumagitan sa aking katahimikan, hanggang sa makita ko nang nagbukang-liwayway na ang kalangitan.
Austin's POV Nang mga oras na iyon ay nasa kulungan na kami, kaharap ko si Milka sa investigation room. Nakamasid sa amin ang mga police sa labas ng malaking mirror wall na pumapagitan doon. Nakatingin siya sa akin at halatang tinatantya ang galaw ng katawan ko. "Milka, sino ang nag-aruga sa'yo? Bakit nahiwalay ka sa kapatid mo?" "Dahil sa magaling na mama ni Sharina." Walang amor na sambit nito. "What do you mean?" tanong ko. "Ihiniwalay nila ako dahil sakitin ang kapatid ko noon. They choose who must live and continue. They choose Sugar instead of me. Ang sabi nila, ibinigay nila ako sa isang kumadrona. Napunta ako sa malayong lugar, naging anak ng magsasaka at nabuhay ng mahirap. Pero alam kong mayroon akong kakayahan at katalinuhan kaya nag-aral ako. Nagtrabaho ako sa isang pamilya, hindi ko alam na may ilegal na negosyo sila, napasok ako sa grupo nila, naging hitman at heto nga't nahanap ko ang kakambal ko through media. Nagpakilala ako at naging katuwang niya sa mga problema
Austin's POV I immediately cover my bareness with my own hands, animo'y matatabunan ang sandatang 'sing laki ng rolyong kartolina. "Shhh,"i I freaking centered my fingers to her mouth as I gesture Sharina to be silent. "What the hell?" balik pa ni Sharina na hindi mawaglit ang tingin sa akin. "What do you think?" amusingly I rise my voice. "Ang halay mo!" irap pa ni Sharina na tumalikod sa kinahihigaan, but I seem so determined to fling her instance. I step closer in that wide bed as he pulled Sharina's right wrist. "A-ano ba!?" napabalikwas siya. "Look at me," utos ko na hindi pa rin nakakaraos sa naghuhuminding init. "No!" she wimp as she roughly close her eyes. But I am too strong as i enclose my nudity to Sharina's bare skin. Kumubabaw ako sa asawa ko na noo'y nakapikit ang mata nang mariin. "Look at me, Sharina. Inuutos kong tingnan mo ako." But Sharina forced to push me, enough na maitulak ako sa gilid. Kaya nagkaroon siya ng oras na makabangon at pigil-tiling pumunta s
Austin's POV Kasalukuyan kaming nasa police station sa oras na iyon, gusto kasing makausap at makilala ni Sharina si Milka. Kaharap na namin ang babae at heto't tahimik na nakatingin sa amin. "What?" medyo sarkastikong sambit niya habang tanaw kaming dalawa ni Sharina. "Ikaw ba si Milka?" tanong ni Sharina. "Yes." "Kamukhang-kamukha mo si Sugar..." She hissed. "Of course, kakambal ko siya." "B-bakit mo ako gustong saktan?" Si Sharina. "Dahil gusto kong malaman mo na kinamumuhian kita. Pero dahil sa nangyaring ito, hindi ko alam kung madadagdagan ba ang galit ko sa'yo, o maaawa..." "Awa? Bakit? anong tingin mo sa akin?" She stare Sharina for a minute saka tumingin sa akin. "Nevermind. Pasalamat ka at ikaw ang asawa ng lalaking iyan." She smile. "Austin, anong ibig niyang sabihin?" I clear my throat. "Palalayain ko siya kapag ginawa niya ang pabor ko." "Ha? ano bang gusto mong mangyari, Austin? Ayoko na ng gulo." "Listen, Shaina. Ito na ang huling beses na gusto kong mahu
Milka's POV aka Sugar this time (In the meeting place) Dumating na rin ang araw na pinakahihintay namin ni Sharina at Austin. Ang entrapment day! Suot ko ang bestidang bulaklakin na halos para akong flower pot habang suot ang kulay pulang flat doll shoes. Nakakulot ang buhok ko, na hindi normal sa akin. Nakasuot ako ng eyeglasses at ang praktisadong galaw ng aking balakang at kung paano iyugyog ang aning dalawang braso. Nandoon ako sa condo na sinasabing naka-check in si Garret. Nakapalibot na sa lugar ang mga tauhan ni Austin pati na rin ang mga kaibigan nito na naka-disguise. Nakakabit sa taenga ko ang isang earpiece kung saan naririnig ko ang mga boses nila. "Milka, dumiretso ka sa elevator, room 20, 5th floor." Boses 'yon ni Austin. "Ok." Mahinang sambit ko. "Kapag nasa 5th floor ka na, makikita mo ang isang nakaitim na jacket na lalaki, kasama natin 'yan, tatango siya sa'yo. Dala niya ang baril." "Okey." Sabi ko ulit. Nasa elevator ako that time. Nang makapunta ako sa 5th
Georgina Czsharina's POV Five months later that time. Georgina Czsharina's Labor Time. It's almost 5 o'clock in the morning nang maramdaman kong nagle-labor na ako. Hindi ko maramdaman ang anumang sakit, actually, chill na chill lang akong naglalakad papunta sa driveway namin. Nasa likuran ko si Austin habang inaalalayan ako. "Come on, hon, baka mahulog na ang bata!" "Tss, ano ba. Malayo pa 'to." Sagot ko naman. "Sige na, hon. Baka ma-traffic tayo." Inirapan ko lang ito. It's five in the a.m. now, walang traffic sa Samal, hindi naman gaya sa Manila ang lugar. Nailing na lang talaga ako sa asawa ko. "Mura kag tala-tala, hon." Sabi ko pa sa lenggwaheng bisaya na ang ibig sabihin ay 'para kang sira-ulo' ang meaning. "Tara na lagi! Huwag ka nang magdugay-dugay pa!" mixed-bisaya na sambit ni Austin sa akin. Marunong na kasi itong umintindi at magsalita ng bisaya. Napangiti na lang ako sa sinabi ng asawa ko. Kahit kailan talaga, praning talaga ito! Nang makasilid na ako sa sasaky
Austin's POV Nasa isang cafeteria kami ngayon ni Romary, nakikinig ako sa problema niya this time. May problema sila ng kaibigan kong si Peruvian, dahil doon, medyo concerned ako dahil baka lumala ang problema nila at humatong sa mas masamang desisyon. "What is your plan now?" tanong ko pa rito. She shake her head. "I dont know, hindi ko alam." Sabi pa niya. Makikita sa mata niyang tuliro siya, hindi ko rin naman kasi pwedeng sabihin kung sino talaga ang may kasalanan dahil baka walang ginagawang masama si Peruvian doon sa hostel. Baka dinala niya lang ang sinasabi nitong babae, o baka kaibigan lang nito iyon. "Austin. I am pregnant." Sabi pa ni Romary sa akin. Sa sandaling iyon ay gumuhit sa mukha ko ang saya. Kung ganoon, magkakaanak na sila ni Peruvian. Pero imbes na sumaya ay nakita ko ang mukha nito. Sumeryoso. "Actually, I am also afraid na baka malaman ni Peruvian ang katauhan ko, Austin." Sabi pa nito. Ako lang ang nakakaalam sa pagkatao niya. Hindi lingid sa kaalaman ko
Austin's POV Matapos masigurado na okey na ang lahat, sinabi ko kay Peruvian na aalis na ako. May meeting pa kasi ako with my new investors, dadaanan ko rin si ginoong Abejuela para sabay na kaming uuwi sa Samal after my meeting. Okey na ang papa ni Sharina, katunayan ay hindi na ito makapaghintay para makita ang apo nito. May issue pa rin sa kanila ng mama ni Sharina pero for now, nasabihan ko na rin ito na umuwi muna sa Pilipinas para sa gaganaping binyagan sa susunod na buwan. Casual na lang ang samahan ng mag-asawa pero hiniling ko sa mga ito na sana'y magkaayos sila sa oras na ito. Para sa anak nilang si Sharina. Nagpunta ako sa business partner ko na si Mrs. Hemingway at doon nag-usap para sa business ventures na gaganapin sa Samal. Mabuti na lang at umayon ito sa napagkasunduang shares. "Good to see you, Mr. Monticillo." Nakangiting sambit ni Mrs. Hemingway. Tantya ko ay mas matanda ito sa akin ng ilang taon, pero hindi naman maitatanggi na kahit sa edad nito, taglay pa rin n