We had a civil wedding the week after we talked. Kaming dalawa lang halos at iyong mga bodyguard niya na tumayo rin na witness. I guessed they even signed a waiver not to tell others about this. They were all quiet just like the usual, they also helped me pick up some of my things from my house since ang sabi ni Mr. Esqueza hindi ko naman kailangan ng madaming gamit.
The car stopped infront of a huge house. Halos mapaawang ang bibig ko sa ganda ng design sa labas. It was a black coated mansion. Binuksan ng bodyguard niya ang pintuan ng sasakyan.
"Nandito na po tayo, Ma'am Iris. Welcome to your new home," sabi saakin ng driver na nakangiti.
Lumabas ako ng sasakyan, nakatingin padin sa tapat ng bahay. "Dito nakatira si Mr. Esqueza?"
"Yes, Ma'am."
Sinamaha
Weeks had passed, nairaos ko ang pakikisama sakanya. Hindi naman ako nahirapan dahil laging late umuwi si Mr. Esqueza. Kagagaling niya rin kasi sa out of town meeting kaya halos hindi na kami nagkikita. I somehow missed talking to him. Ganon pala kapag nakatira ka sa isang malaking bahay, you could have anything you wanted but still feel lonely. Minsan nga naiisip ko na baka iniiwasan niya ako o baka pinagsisisihan niya na ako iyong napili niya? "Hoy, atey!” natatarantang sigaw saakin ni Romeo. “Nakakaloka! Bakit ka nanaman pinapatawag sa itaas?!” Parang nagliwanag ang mood ko dahil pagkatapos ng ilan linggo magkikita ulit kami ni Mr. Esqueza. Tumingin ako sa itaas para magpatawa dahil nate-tense agad si Romeo sa pagpapatawag saakin. “At nakuha mo pang magbiro, ha? Ewan ko lang kung makaka
"You can do it, Iris. I know you can. Tiwala lang sa sarili, okay?" I was talking to myself almost half an hour. I kept telling me that I didn't need to be that nervous. Na-memorize ko nanaman ang background informations nila at saka nandyan naman si Mr. Esqueza. Alam kong aalalayan niya ako kapag hindi ko alam kung ano ang isasagot sa tinatanong saakin. "Okay ba kaya itong suot ko?" I was overthinking while checking myself over and over again. I was wearing a white puff dress, hanggang sa itaas siya ng tuhod ko and I also wore a three inches black heels to made it more presentable. Nakalugay naman ang buhok ko para madaling takpan ang mukha ko mamaya kapag dinapuan ako ng kaba. "Paano kung hindi nila ako magustuhan?" pag-iisip ko na
When we entered the room, his dad and his grandmother were sitting in a long table, they were busy talking so they didn't notice we were in the room. There were foods, fruits and different cocktails. May inilalagay pa ang ibang katulong nila at may waiter na nakatayo sa kabilang dulo, holding a tray. This family was really expensive. Hindi ko kayang makipagsabayan ngayon gabi. Mukhang nawala ang lahat na kinabisado ko. Narinig kong bumukas muli ang pintuan sa likuran namin. Kumabog nanaman ang d****b ko nang maamoy ko ang hindi familiar na pabango so I knew it was his mom. I wanted to backout already! Lumakad siya sa harap namin and she was eyeing me sardonically. Tila ba gusto niya akong kainin ng buhay. Shit. Hindi ko pa naman pinipirmahan iyong kontrata
"Can you be more careful and responsible next time, Irisian Marie?" galit na saad niya saakin. Shit. He was really mad. Ngayon niya lang ako tinawag sa buo kong pangalan. He just called his bodyguard to get the contract for us. He even checked the CCTV in the office kung mayroon nagtakang basahin ang papel na naiwan ko sa mesa. Buti nalang wala! I was checking it the other day kasi, thinking what was it really about. Pipirmahan at iaabot ko na sana sakanya sa office that time kaso biglang nawala sa isip ko! He reprinted the contract since it was already save in his laptop. Nandito kami ngayon sa library niya na nasa loob din ng kwarto na ito. "I'm sorry nawala kasi sa isip ko. Dapat talaga ibibigay ko na saiyo iyan kaso ang dami kong ginagawa nitong huli," sagot ko habang nakayuko.
Nanlamig ang buong katawan ko sa sinabi niya. This was another first for me. Palagi nalang ba ako masusurpresa sa mga ginagawa niya? Sabagay, we were in a getting know each other stage. We walked on the court, I wandered my eyes. Hindi parin ako makapaniwala sa nakikita. He pushed something and the above was moving slowly, transforming it into a covered court. "Amazing isn't it?" bulong ni Zach. Lumakad siya papunta sa area kung nasaan nakalagay ang mga bola. "Alam kong mayaman kayo but I never thought that a place like this existed," komento ko. Kumuha si Zach ng bola and he started dribbling it. Kailan paba ako huling naglaro ng basketball? Sa gamezone lang naman madalas pero iyong huli talaga na may kalaban back in college pa.
There was a bridge after their court. Nakakonekta ito sa isang gubat, this place was really big. Ngunit hindi ka mag-aalinlangan libutin dahil halos lahat ng parte ay may ilaw na nakalagay. Hinihingal na ako dahil kanina pa kami lakad-takbo. I'm not into trekking, I didn't like any physical activities kaya ang bilis ko mapagod talaga. Plus, hindi parin ako nakaka-recover completely sa ginawa namin kanina. "Matagal paba? I'm almost tired," reklamo ko. Hawak-kamay kaming naglalakad sa gitna ng kagubatan habang ang suot ko lang ang damit niya at siya naman ay ang pantalon niya. "We're almost here," sabi nito. "Patience, Iris. Patience." He turned to me when I stopped walking. "Pagod na ako," ulit ko. "At nagugutom
"Wear this and take some bath." Inabot saakin ni Zach iyong white t-shirt at jogging pants na itim. May mga gamit din siya dito. I was still amazed how beautiful this place was. All wooden, there few furnitures and the only big was the white king size bed on the floor. "At ikaw? Hindi kapaba maliligo? Basa karin naman," sabi ko. Nakapatong lang kasi iyong towel sa balikat niya. "I'll cook first, you said you'te hungry." I was caught off guard. Lulutuan niya ako? Bigla akong nahiya tuloy! Ako dapat ang nagsisilbi sakanya, hindi siya. "H-hindi na ako gutom." Pagkasabi ko niyan, malakas na tumunog ang tiyan ko. I bit my lip.
"Hi Romeo!" He eyed me suspiciously. Why wouldn't he? I was smiling from ear to ear nang makapasok ako sa office. Sabay kaming pumasok ni Zach pero sa iba kami dumaan para walang tao ang makakita saamin. It was nice, really... To got to know him like that. "Ang aga-aga ang saya mo ha! Iba iyomg energy! Nangangamoy nadiligan! Am I right, Rose?" Nakiupo pa ito sa mesa ko. "Tama! Tuesday palang, ang ganda ng ngiti eh. Make kwento!" Pagsang-ayon ni Rose dito. Sino ba naman kasi hindi sasaya ang umaga kapag pagbangon mo, mukha ni Zach ang sasalubong saiyo? Yes, puyat ako. Pero nawala ang lahat ng iyon nang idilat niya ang mata niya kaninang umaga habang nakatingin saakin. Parang nasa alapaap padin ako hanggang ngayon. Meeting his family, the contract, the court and his little ho
Hello! Kung nakarating ka hanggang dito, maraming salamat sa pagbabasa ng istorya ko. I will edit it again and been planning to self-published it next year (2022) I hope you'll support me as well! 🖤 Pero maraming salamat sa pagtitiyaga kahit unedited version ang ibang parte dito. I appreciate it alot. I have other stories you can read on other platforms and also been planning to write new stories by next year. Wait for it! It'll be worth it kung kanio man story iyon. Hihi. I just want to thank Goodnovel too for giving me this opportunity to share my story here and earned money, you don't know how much grateful I am for this chance. Maraming salamat po! Bye for now, See you on my other stories. Keep safe all the time!
Nasa sala kaming lahat ngayon habang yung kambal naglalaro sa loob ng playroom nila kasama si Tita Ela at si Tito Miguel including Brent na tuwang tuwa nakikipaglaro sa pamangkin niya. Tuturuan niya daw magbasa sila. Ang cute diba? Si Ashley naman panay ang laptop sa tabi namin. Oo nga pala may surprised party ang mga empleyado ni Zach sa kanya.Halos lahat ata ng VIPs andun pati ang nagmamay-ari ng malalaking kompanya sa bansa ay pupunta. Pinaka plano talaga namin kasama yung kambal pero mukang hindi na sila pwede dahil inaantok na si Zeus kanina pa at si Zoey baka humabol pa sa pupuntahan namin ni Zach.You know gusto lagi ipakita ni Zach ang kambal namin sa mga empleyado niya. He's too proud. Kaya pag nakikita nila ako lagi nilang hinahanap yung twins sakin including Romeo and Rose. Pero kung ipilit ko ngayon mukang hindi na papayag si Zach, you know he's just too protective kahit gabi ayaw na ilabas yung kambal niya. He said one time that it's too dangerous daw.
I didn't know it was possible to fall inlove with the same man so many times. I love my husband even more simula ng isilang ko ang dalawang anghel ng buhay namin, our own miracle and blessing wala na ata akong mahihiling pa. God gave me almost everything I needed. . And you know what's good about our real marriage? It still get stronger, sweeter and happier each day.It has been two years since then. Noong ikinasal kami sa lugar kung saan nagsimula ang lahat. Sa lugar kung saan una ko siyang nakilala. It was a perfect beach wedding. Naaalala ko pa noong ihahatid na 'ko ni Dad kay Zach."Dad, I'm nervous. Bakit ako kinakabahan?" Halos nanginginig yung boses ko sa sobrang kaba ko ngayon araw na 'to. Today is my wedding day lucky Iris, di ako makapaniwala na totoong ikakasal na talaga kami."Iris, kumalma ka, anak. Kasal mo 'to dapat masaya ka. Ienjoy mo lang ang bawat minuto na dadalin mo pagtanda mo." Bigla ako natawa dahil sa boses ni
Pinahid ko muna ang mga luha na bumabagsak sa mata ko bago tumalikod. I can finally let go of everything. Eto na ata yung 'someday' na sinabi ni Ivan before yung araw na maayos din ang lahat. Patuloy ako sa paglalakad sa madilim namin na bahay ni Zach.Nagtataka talaga ako kung bakit patay ang mga ilaw dahan dahan ko ipinihit ang doorknob ng pinto. Nagulat ako sa nakita ko pagkapasok, punong puno ng candle lights yung bahay at mga red rose petals paakyat ito papuntang hagdan. Hinanap ng mga mata ko si Zach pero hindi ko padin siya makita.Hahakbang na sana ako paakyat ng biglang bumukas yung LCD screen sa sala. Then suddenly A Thousand Years was playing in the background.Heart beats fastColors and promisesHow to be brave?How can I love when I'm afraid to fall?I was staring at it ng isa isa lumabas ang mga larawan ko. . My picture when I was sleeping in our barrier room. . Sa office habang nagtatype.
"Hindi ba siya tumatawag? O nagtetext or email sayo?" Tanong ko kay Zach."No." Maikling tugon nito.Bigla ko kasi ako nag alala kay Ericka dahil nung tinanong ko din si Ashley wala din daw paramdam sa kanya. Hindi ko naman masyado kilala yung ugali niya, I mean, don't get me wrong I know her bitchy side pero yung ganito? Hindi man lang nagpaparamdam kung nasa maayos ba siya ngayon o hindi.I sighed. "Don't stress about it," Pang-aalo ni Zach. "She's fine. I know she is."Hindi rin kasi maiwasan na mag-alala ako sa kanya. Kahit dati puro away ang ginawa namin dahil kay Zach I cared for her. Lalo na ngayon ako pala ang dahilan kung bakit siya bumalik, ako din kaya magiging dahilan sa muling pagbabalik niya?Pati sila Dad gusto siyang mameet except Anya na wala naman palaging pakailam sa mundong ginagalawan. Si Romeo naman he doesn't like Ericka's gut until now or should I say takot siya talaga kay Ericka.Palabas na kami ng hospital ng makita
Things keeps getting better each day lalo na't nasa tabi ko na palagi si Zach. We're like newly wed couple who can't keep their hands off with each other, to be honest? I can't get enough of him either. Today I felt like dreaming na parang hindi totoo ang lahat.Nakatulala lang ako sa muka ni Zach habang natutulog siya sa tabi ko yung ulo ko naman nakadagan sa kaliwang braso niya. Iniangat ko ang kaliwang kamay ko na nakapatong sa dibdib niya at dahan dahan hinaplos ang muka ni Zach.God. . I really do love this man. Ngayon, alam ko na kung bakit ako ang napili niya. Dahil sa nararamdaman niya yung batang ako sa akin nung hindi pa namin alam pareho yung totoo. I am very very lucky to have Zachary Levi Esqueza. Napangiti ako ng gumalaw ang kabilang kamay ni Zach at dahan dahan ipinatong sa tyan ko.Nakapikit padin ang mga mata niya pero yung mga daliri niya paulit ulit hinihimas ito. Kung excited na 'ko sa magiging anak namin mas excited si Zach. An
Everything is falling into their proper places. Ngayon araw, pwede na makalabas si Zach but Ericka she's still suffering for her lost. Sinubukan din namin siya kausapin ni Zach pero she keeps on telling us that she's already okay, kahit na mas madalas siyang tulala.Inaayos na namin ni Zach yung mga gamit namin pauwi ng bahay meron padin naman siyang benda sa dibdib pero atleast ngayon he's feeling better. Kailangan na lang talaga niya magpahinga I was packing our things when I heard him laughing.I look at him "Anything you find, funny? Mr. Esqueza?""No," Lumapit siya sakin at niyakap ako mula sa likod "May naalala lang ako."Dahan dahan kong inalis yung kamay niya para humarap "What?"But he just smirked.I know what he's thinking again. This man! Kahit na may sugat pa sa dibdib! Hindi lagi makapaghintay though last time we became careful. But still, biglang tumaas yung blood pressure ni Zach. Kaya nagtaka yung mga doctor sa kanya.
I keep on praying and praying habang nasa operation room si Zach si Ericka naman nailabas na. Please, save them. Please, I closed my eyes, hindi ko na halos iniinda ang mga tao sa paligid ko. Maybe sinusubukan lang ni God yung faith ko, hindi naman sila mamamatay diba? Hindi talaga. Alam kong lalaban silang dalawa, alam ko din na malakas sila. They can make it. We'll get through this remember?"Sleepy head.." Hinila ni Ivan ang katawan ko sabay yakap sakin ng mahigpit. "You're shaking."I ignored him. Nakasarado padin ang mga mata ko. Kinakabahan ako sa magiging resulta I hope they are really safe."Sleepy head.." Pang aalo nanaman nito. "Stop.. Over thinking magigig okay din sila""I can't.." Iyak ko.
I can't say another word tila nananaginip padin ako sa mga information na narinig ko ngayon gabi. Tadhana nga naman, pinaglaruan nanaman ako. Naririnig ko padin yung sigaw ni Miggy sa labas ng kwarto na 'to nung hindi padin tumitigil si Miggy biglang lumabas si Sassy.I breathe heavily nung pinayagan nilang bumalik si Zach sa tabi ko niyakap niya agad ako ng mahigpit."It's always you. ." He whispered. "From the very beginning Iris, it was you."Hindi ko alam pero parang naglalaho yung mga tao sa paligid namin, para bang kaming dalawa lang yung nageexist ngayon. Kahit nasa panganib kami basta yakap ako ni Zach pakiramdam ko ligtas na ko. .na walang sinuman makakapanakit sakin."Kailan mo pa nalaman?""Kanina lang nung tinawagan ako ni Ericka. I know it was too late. I'm sorry kung hindi ko agad napansin, I just thought na magkakamuka na lang talaga kayo, na hindi ka na babalik sakin.. Samin.." Niyakap nanaman niya ko ng mahipit.