"Come here," he said then placed down everything he was holding on the table. "And stand infront of me."
"Yes." I gulped real hard. "...master."
This was it. Umupo si Zach sa black couch sa gilid ng kama. Kinuha niya ang remote sa gilid, then a music played in the background.
I was feeling sad,
Can't help looking back
Highways flew by...
Oh... Introduction palang, it was very erotic. My body reacted to it as I was feeling excited and seductive at the same time. I walked to him slowly, not breaking my eye contact.
Run, run, run away
No sense of time
I'd like you to stay,
Want keep you inside
He raised his pointing finger. "Closer, Iris."
I woke up really tired. Kahit na alam kong kumleto ang tulog ko, ang bigat-bigat ng pakiramdam ko. When I tried to move my body ached. Shit. Sinubukan kong alalahanin ang nangyari kagabi. Hindi ko maiwasan hindi mapangiti. I enjoyed it alot. I did feel our connection when he kissed me and every little part of my body. Napagalaw ang hita ko. I guessed I was already blushing kahit bagong gising. It was a pleasurable punishment, who wouldn't want that? Ang weird man pakinggan pero sobrang sarap sa pakiramdam. I was so happy and overwhelemed. Para akonng na-rejuvanize sa nangyari kagabi. It was a moment I would never forget. I moved my hand on my side. Ngunit wala akong nakapa. Napadilat ako nang mata. He was sitting on the couch, staring at me concernly.
When I got back to the office, my mood was really dready. Ganito na ang epekto niya saakin ngayon palang. Paano na kapag tumagal pa lalo? I kept breathing heavily on my desk. "Atey, bakit saad?" Nakasandal si Romeo sa gilid ng desk ko. I was staring at the screen absentmindedly. "Hoy! Warla kayo ni Mr. CEO noh? Sabihin mo na, baka may maitulong ako. Kahit deserved ko ng kwento." I didn't answer. Panay parin ang hinga ko ng malalim. Oh, Zach. What have you done to me? Niyakap niya ako. "Hindi na ako magiging pushy pa. Whatever it is, malalagpasan mo iyan gaya noong college pa tayo!" His eyes twinkled when I looked at him. "Gaya noong college pa tayo?" ulit ko nang bahagyang nakangiti. Kung gaano ako kabilis malungkot ganoon din ako kabilis mapatawa. I missed those times na puro saya lang ang iniisip ko. We d
"There you are Iris!" sigaw ni Ashley nang matapos na sa pagsayaw. Her face was so red already pero sobrang on point padin ng make-up niya. Napadako ang tingin niya sa katabi ko, her face went pale. "Brother! What are you doing here?" Feeling ko nawala rin ang pagkalasing niya dahil hindi ngumingiti si Zach sakanya. Humigpit ang hawak ni Zach sa bewang ko, mukhang naalala ang pagtaksil na ginawa namin ni Ashley. "Ashley, what brought you here?" Zach asked innocently when Ashley sitted infront of us. She drunk water this time. Gusto kong tumawa dahil hindi siya mapakali. Her date must be too important for her kaya nagagawa siyang takutin ng ganito ng kapatid niya. I would talk to him if he wouldn't help her. "Cut it out, Zach!" sabi ni Ashley nang ibaba ang baso ng tubig sa table namin puno ng cocktails. "I've done my part, you know. It just..." Naghahanap ito ng palusot. "Masyado akong nadala ni Iris saakin."
"Anong ginagawa mo dito?" Gulat na tanong ko sakanya. He wore his mask again. "Chilling like an ice cream, chilling." Umirap ako sa sagot niya. Tiningnan ko ulit ang b**a kong suot. "Kapag tayo talaga nagkikita sineswerte ako," sarkastikong sabi ko. I could feel he was smirking under his mask. "Syempre, God sent ata ako. Long time no see ah." He then stared at my dress. "Kung hindi lang nabasa dahil sa clumsiness mo, you look good tonight. Ang laki na ng pinagbago natin ah?" he said na para bang close kami. "You too," balik ko sakanya at bigla ko naalala iyong magazine na nagpahamak saakin. "Salamat din pala last time sa pagpapahiram ng porn mo."
He was holding a black collar just like the last time. But it was much larger than the last. Bumilis ang tibok ng puso ko. We did it before but why it was scary this time? Dahil ba iba ang galit niya saakin? Zach half smiled. "Are you afraid, Iris?" tanong niya habang pinaglalaruan ang hawak sa harap ko. I was almost catching my breath. "No," I lied. "Do you still trust me?" he asked, then lowered down so we were level. Hindi ko alam kung bakit niya tinatanong. Alam kong alam niya kung anong sagot ko kahit ganito ang sitwasyon namin. "I do..." I stared at him. "Even if you're mad at me right now, I still trust you." His eyes darkened. "Trust and honesty are big words, Iris. You can't just say you are when you're feeling not. You have to be honest so you'll avoid getting hurt." Napalunok ako. Parang nawala lahat ng alak sa katawan ko. "M-masaktan, Zach?" "Yes," he said. "I need to know your limitation and when to s
HELLO, As you all know, I already removed some chapters from W*****D. And I wanted to post as many as I can here para m****a niyo ng buo. So starting this chapter, it won't be the edited version. But I'll still edit it every now and then para mag-match. Because he's speaking tagalog on my version before. Hahaha. Forgive any grammatical erros, typos on the following chapters. I'll do my best to finish editing it so it'll be worth your coins kahit papaano. Please leave a comment or vote, I would appreciate it alot, guys! Yun lang, stay safe everyone! Thank you so much! Love, Yana.
"You seem too excited today," komento ni Zach. "It's because I'm going to see my family after a long time," sabi ko. Kanina pa ako nag-aayos ng mga damit na dadalhin ko papunta sa province ng pamilya ko. I was so glad he would go with me. Alam kong sobrang busy niyang tao but spending time with me, away from his office and his home was a huge stepped in our relationship. Ang dami kong nadalang damit. Well, kahit ilan araw lang kami sa bahay. Mahirap na baka magkaroon ng emergency. Babae nga naman. Mas okay nang ready kaysa naman walang mahugot kapag kailangan, 'di ba?
Naabutan namin na naghahain ng mga plato si Mum. Since open house naman ang bahay namin kitang kita mo na ang lahat kasama ang kusina, sala, hagdan na papunta sa second floor etc etc. Hindi naman nagbago ang muka Mum ganun padin pero kesa nung huli ko siyang nakita mas nagmuka na siyang bata ngayon. God, I miss her. I miss my Mum."Mum" Bulong ko.Kahit sobrang hina ng pagkakasabi ko biglang tumigil si Mum sa pag aayos ng mga plato at dahan dahan inaangat ang kanyang ulo."Iris" Hindi makapaniwalang sambit niya.Akala ba talaga nila hindi ako pupunta? Hindi ako makagalawa sa kinatatayuan ko naramdaman ko na lang ang paglipat ng kamay ni Zach sa bewang ko telling me to go hug your Mom.
Hello! Kung nakarating ka hanggang dito, maraming salamat sa pagbabasa ng istorya ko. I will edit it again and been planning to self-published it next year (2022) I hope you'll support me as well! 🖤 Pero maraming salamat sa pagtitiyaga kahit unedited version ang ibang parte dito. I appreciate it alot. I have other stories you can read on other platforms and also been planning to write new stories by next year. Wait for it! It'll be worth it kung kanio man story iyon. Hihi. I just want to thank Goodnovel too for giving me this opportunity to share my story here and earned money, you don't know how much grateful I am for this chance. Maraming salamat po! Bye for now, See you on my other stories. Keep safe all the time!
Nasa sala kaming lahat ngayon habang yung kambal naglalaro sa loob ng playroom nila kasama si Tita Ela at si Tito Miguel including Brent na tuwang tuwa nakikipaglaro sa pamangkin niya. Tuturuan niya daw magbasa sila. Ang cute diba? Si Ashley naman panay ang laptop sa tabi namin. Oo nga pala may surprised party ang mga empleyado ni Zach sa kanya.Halos lahat ata ng VIPs andun pati ang nagmamay-ari ng malalaking kompanya sa bansa ay pupunta. Pinaka plano talaga namin kasama yung kambal pero mukang hindi na sila pwede dahil inaantok na si Zeus kanina pa at si Zoey baka humabol pa sa pupuntahan namin ni Zach.You know gusto lagi ipakita ni Zach ang kambal namin sa mga empleyado niya. He's too proud. Kaya pag nakikita nila ako lagi nilang hinahanap yung twins sakin including Romeo and Rose. Pero kung ipilit ko ngayon mukang hindi na papayag si Zach, you know he's just too protective kahit gabi ayaw na ilabas yung kambal niya. He said one time that it's too dangerous daw.
I didn't know it was possible to fall inlove with the same man so many times. I love my husband even more simula ng isilang ko ang dalawang anghel ng buhay namin, our own miracle and blessing wala na ata akong mahihiling pa. God gave me almost everything I needed. . And you know what's good about our real marriage? It still get stronger, sweeter and happier each day.It has been two years since then. Noong ikinasal kami sa lugar kung saan nagsimula ang lahat. Sa lugar kung saan una ko siyang nakilala. It was a perfect beach wedding. Naaalala ko pa noong ihahatid na 'ko ni Dad kay Zach."Dad, I'm nervous. Bakit ako kinakabahan?" Halos nanginginig yung boses ko sa sobrang kaba ko ngayon araw na 'to. Today is my wedding day lucky Iris, di ako makapaniwala na totoong ikakasal na talaga kami."Iris, kumalma ka, anak. Kasal mo 'to dapat masaya ka. Ienjoy mo lang ang bawat minuto na dadalin mo pagtanda mo." Bigla ako natawa dahil sa boses ni
Pinahid ko muna ang mga luha na bumabagsak sa mata ko bago tumalikod. I can finally let go of everything. Eto na ata yung 'someday' na sinabi ni Ivan before yung araw na maayos din ang lahat. Patuloy ako sa paglalakad sa madilim namin na bahay ni Zach.Nagtataka talaga ako kung bakit patay ang mga ilaw dahan dahan ko ipinihit ang doorknob ng pinto. Nagulat ako sa nakita ko pagkapasok, punong puno ng candle lights yung bahay at mga red rose petals paakyat ito papuntang hagdan. Hinanap ng mga mata ko si Zach pero hindi ko padin siya makita.Hahakbang na sana ako paakyat ng biglang bumukas yung LCD screen sa sala. Then suddenly A Thousand Years was playing in the background.Heart beats fastColors and promisesHow to be brave?How can I love when I'm afraid to fall?I was staring at it ng isa isa lumabas ang mga larawan ko. . My picture when I was sleeping in our barrier room. . Sa office habang nagtatype.
"Hindi ba siya tumatawag? O nagtetext or email sayo?" Tanong ko kay Zach."No." Maikling tugon nito.Bigla ko kasi ako nag alala kay Ericka dahil nung tinanong ko din si Ashley wala din daw paramdam sa kanya. Hindi ko naman masyado kilala yung ugali niya, I mean, don't get me wrong I know her bitchy side pero yung ganito? Hindi man lang nagpaparamdam kung nasa maayos ba siya ngayon o hindi.I sighed. "Don't stress about it," Pang-aalo ni Zach. "She's fine. I know she is."Hindi rin kasi maiwasan na mag-alala ako sa kanya. Kahit dati puro away ang ginawa namin dahil kay Zach I cared for her. Lalo na ngayon ako pala ang dahilan kung bakit siya bumalik, ako din kaya magiging dahilan sa muling pagbabalik niya?Pati sila Dad gusto siyang mameet except Anya na wala naman palaging pakailam sa mundong ginagalawan. Si Romeo naman he doesn't like Ericka's gut until now or should I say takot siya talaga kay Ericka.Palabas na kami ng hospital ng makita
Things keeps getting better each day lalo na't nasa tabi ko na palagi si Zach. We're like newly wed couple who can't keep their hands off with each other, to be honest? I can't get enough of him either. Today I felt like dreaming na parang hindi totoo ang lahat.Nakatulala lang ako sa muka ni Zach habang natutulog siya sa tabi ko yung ulo ko naman nakadagan sa kaliwang braso niya. Iniangat ko ang kaliwang kamay ko na nakapatong sa dibdib niya at dahan dahan hinaplos ang muka ni Zach.God. . I really do love this man. Ngayon, alam ko na kung bakit ako ang napili niya. Dahil sa nararamdaman niya yung batang ako sa akin nung hindi pa namin alam pareho yung totoo. I am very very lucky to have Zachary Levi Esqueza. Napangiti ako ng gumalaw ang kabilang kamay ni Zach at dahan dahan ipinatong sa tyan ko.Nakapikit padin ang mga mata niya pero yung mga daliri niya paulit ulit hinihimas ito. Kung excited na 'ko sa magiging anak namin mas excited si Zach. An
Everything is falling into their proper places. Ngayon araw, pwede na makalabas si Zach but Ericka she's still suffering for her lost. Sinubukan din namin siya kausapin ni Zach pero she keeps on telling us that she's already okay, kahit na mas madalas siyang tulala.Inaayos na namin ni Zach yung mga gamit namin pauwi ng bahay meron padin naman siyang benda sa dibdib pero atleast ngayon he's feeling better. Kailangan na lang talaga niya magpahinga I was packing our things when I heard him laughing.I look at him "Anything you find, funny? Mr. Esqueza?""No," Lumapit siya sakin at niyakap ako mula sa likod "May naalala lang ako."Dahan dahan kong inalis yung kamay niya para humarap "What?"But he just smirked.I know what he's thinking again. This man! Kahit na may sugat pa sa dibdib! Hindi lagi makapaghintay though last time we became careful. But still, biglang tumaas yung blood pressure ni Zach. Kaya nagtaka yung mga doctor sa kanya.
I keep on praying and praying habang nasa operation room si Zach si Ericka naman nailabas na. Please, save them. Please, I closed my eyes, hindi ko na halos iniinda ang mga tao sa paligid ko. Maybe sinusubukan lang ni God yung faith ko, hindi naman sila mamamatay diba? Hindi talaga. Alam kong lalaban silang dalawa, alam ko din na malakas sila. They can make it. We'll get through this remember?"Sleepy head.." Hinila ni Ivan ang katawan ko sabay yakap sakin ng mahigpit. "You're shaking."I ignored him. Nakasarado padin ang mga mata ko. Kinakabahan ako sa magiging resulta I hope they are really safe."Sleepy head.." Pang aalo nanaman nito. "Stop.. Over thinking magigig okay din sila""I can't.." Iyak ko.
I can't say another word tila nananaginip padin ako sa mga information na narinig ko ngayon gabi. Tadhana nga naman, pinaglaruan nanaman ako. Naririnig ko padin yung sigaw ni Miggy sa labas ng kwarto na 'to nung hindi padin tumitigil si Miggy biglang lumabas si Sassy.I breathe heavily nung pinayagan nilang bumalik si Zach sa tabi ko niyakap niya agad ako ng mahigpit."It's always you. ." He whispered. "From the very beginning Iris, it was you."Hindi ko alam pero parang naglalaho yung mga tao sa paligid namin, para bang kaming dalawa lang yung nageexist ngayon. Kahit nasa panganib kami basta yakap ako ni Zach pakiramdam ko ligtas na ko. .na walang sinuman makakapanakit sakin."Kailan mo pa nalaman?""Kanina lang nung tinawagan ako ni Ericka. I know it was too late. I'm sorry kung hindi ko agad napansin, I just thought na magkakamuka na lang talaga kayo, na hindi ka na babalik sakin.. Samin.." Niyakap nanaman niya ko ng mahipit.