Chapter 3

Kathryn

Ama ko sya pero wala syang karapatan na panghimasukan ang mga bagay na ganito.

Ako pa rin ang masusunod. Lalayas na lang ako sa bahay na ito. Kaya ko namang buhayin ang sarili ko eh. May sarili naman akong ipon. Tsaka nag mo model ako na lingid sa kaalaman nito. 

Paano naman kasi nitong malalaman iyon eh wala itong pakialam sa akin. Puro ang kanyang negosyo na lang ang laging nasa utak nito. At kung paano pa mas yayaman. Kaya tuloy pati ako na anak niya ay idadamay nya pa sa pagiging gahaman niya sa pera. 

Walang ibang inisip ito kundi ang paano pa mas kikita. Kaya kahit masaktan na ang kanyang anak ay okay lang dito basta kumita lang sya ng malaki. Para sa akin ba talaga ang ginagawa niyang ito o para sa pang sarili lamang niya? Dahil kung sa akin ay ang unang iisipin nito ay ang ikabubuti ko hindi yung bigla na lang niya akong pinagkasundo ng kasal sa kung sino dyan. 

Nang ilagay ko na lahat ng mga importanteng gamit ko sa maleta ay nagmamadali na akong lumabas ng kwarto ko. 

Di ko naman maiwasang hindi igala ang aking paningin dito sa loob ng kwarto. Nakakalungkot lang dahil sa tagal ng pinagsamahan namin ng kwartong ito ay hindi ko na ulit siya makikita pa. 

Dahil hindi ako babalik sa pamamahay na ito hanggang hindi nagbabago ang isip ni Dad na ipakasal ako sa nerd na iyon. 

Kapal ng mukha noon. Sigurado ako na may kinalaman ang nerd na iyon dito sa kasal na sinasabi ni Dad sa akin. Malamang ay may malaking pagkakagusto sa akin iyon pero sorry na lang sya dahil di ko sya type at wala akong balak na pakasalan siya. 

Kung gusto niya eh di sila ang magpakasal ni Dad. Total sila naman ang may gusto nito eh. 

Makita ko lang talaga sa school ang lalaki na iyon mang hihiram talaga sya ng mukha sa aso. Dahil ipapa bugbog ko talaga sya kila Derick. Lintik lang ang walang ganting bwisit sya. 

Kala mo kung sinong mabait nasa loob naman pala ang kulo. Pero di sya uubra sa akin. Hindi ako katulad ng iba dyan na pala asa sa magulang. Kaya pag may sinabi ang mga ito eh susunod na lang dahil sa takot na mawalan ng pera at matigil ang luho nila sa katawan.

Buti na lang talaga at may sarili akong pera at hindi ako aasa sa tatay ko na isang diktador. 

Pababa na ako ng hagdan ng nakasalubong ko si Dad sa may baba. Agad naman ako nitong sinalubong ng kanyang nag babagang tingin. 

Kung dati ay matatakot pa ako pag nag gaganito na siya sa akin. Pero hindi na ngayon. Buo na ang desisyon ko. Aalis na ako sa poder nya. 

"Saan ka sa tingin mo pupunta ha? Hindi ka pwedeng umalis Kathryn! Sinasabi ko sa iyo, huwag mo ubusin ang pasensya kong bata ka." Pigil sa akin ni Dad habang hawak nito ang maletang dala ko. 

"Pabayaan nyo na akong umalis Dad. Ito naman ang gusto nyo eh. Di ko kayang magpakasal sa lalaking iyon. Sana naman maintindihan nyo rin ako. Kaya aalis na lang ako ng wala tayong samaan ng loob." Matatag na sabi ko dito. 

Pahakbang na ulit sana ako ng bigla na lang natumba sa harap ko si Dad habang sapo sapo niya ang kanyang dibdib saka nag hahabol ng hininga. 

Bigla ko namang binitiwan ang hawak kong maleta at agad dinaluhan si Dad. 

"Dad are you okay?" Kinakabahang tanong ko dito. Habang sumisigaw na ng tulong sa mga kasama namin dito sa bahay.

Maya lang ay nag si lapitan na rin ang mga kasambahay namin pati na rin si Mang Nestor ay napa hangos ng pasok dito sa loob. 

"Mang Nestor dalhin na po natin sa ospital si Dad." Naiiyak ko ng sabi dito. 

Agad naman ng binuhat ni Mang Nestor si Dad at dinala ito sa sasakyan. Nagmadali naman ako na sumunod dito. 

Kahit galit na galit ako ay di ko kayang pabayaan na lang si Dad sa ganitong estado ng buhay niya. Sya na lang ang natitira kong pamilya. 

Kinakabahan na tinitignan ko ngayon ang itsura ni Dad na todo ang putla habang naka sapo pa rin sa kanyang dibdib. 

Kita ko din dito ang parang papikit pikit na ito pero agad kong tinatawag ang pansin nito.

"Dad please huwag kang pipikit, huwag kang matutulog" Pakiusap ko dito habang panay ang tapik ko ng mahina sa kanya. 

"Mang Nestor wala na bang ibibilis ang takbo natin.?" Natataranta ko ng tanong dito. 

Labis na ang kabang nadarama ko ngayon. Ayaw ko na may mangyari sa kanya. Dahil di ko mapapatawad ang aking sarili pag nangyari iyon. 

"Mabilis na po ang takbo natin senorita Kathryn. Medyo malapit na rin po tayo sa hospital." Sagot naman nito sa akin. 

Di naman na ako umimik pa at si Dad na lang ang aking binalingan. Panay lang ang kausap ko dito para di siya makatulog. 

Nang makarating kami sa ospital ay mabilis naman na inasikaso agad ito ng mga nurse at doctor. 

Pinaiwan na nga lang ako sa labas ng Emergency Room. "Doc please gawin nyo po ang lahat ng paraan mailigtas lang po ang Daddy ko." Naluluha kong sabi sa doctor na umaasikaso kay Dad.

Habang tumatagal na walang lumalabas sa ER ay mas lalo lang akong kinakabahan. Kahit di ako sanay lumapit sa kanya ay nag pray ako ng di oras. 

"Lord please, mabuhay lang po si Dad ay gagawin ko na po ang mga gusto nito. Hindi na po ako makikipag talo pa sa kanya. Iligtas nyo lang po ang aking ama." Naluluhang dasal ko sa kanya. 

Mga ilang saglit pa ay lumabas na ang doctor mula sa ER. Agad naman akong lumapit dito upang alamin ang kalagayan ni Dad. 

"Doc kamusta na po ang lagay ni Dad?" Naiiyak na tanong ko dito. Sobrang kaba ang nadarama ko ngayon. 

"Malubha ang lagay ng pasyente iha. Mabuti nalang at na dala nyo siya kaagad dito dahil kung hindi eh baka di na siya nakaabot pa." Sabi ni doc habang nakatingin sa akin ng mariin.

"Ang maipapayo ko lang ay sana iwasan nyo na sumama ang loob ng pasyente dahil di ko maipapangako na makakaya niya pa ang pangalawang atake sa puso. Pwede nyo na siyang pasukin mamaya. May inaayos lang sa loob ang nurse." Ani ni doc at nagmamadaling umalis sa harap ko. 

Bigla naman akong napa upo dahil sa sinabi nito. 

Nakaligtas nga sya pero huwag na daw itong bibigyan pa ng sama ng loob. Napapikit na lang ako ng dahil doon. 

Masaya ako at maayos na ang lagay ni Dad pero di lubos ang kasiyahan na aking nararamdaman ngayon. 

Mukhang mapipilitan ata ako na mag pakasal sa nerd na iyon kapalit ang di nya pag sama ng loob sa akin.