Dinala siya ng lalaki sa guestroom. Kahit na komportable at malinis ang kuwarto ay hindi siya makatulog sa dami ng kaniyang iniisip. Lumakas ang takot sa puso nisa na baka hindi na maalala ng lalaki ang anak nila at baka hindi na siya maalala nito. Ilang taon niyang niloko ang kaniyang sarili sa pagsabi niya na galit siya sa lalaki. All of that was not anger but regrets for not making the man choose her and the child she was carrying. She was wishing that her sorrow that turns into happiness. Sinubukan niyang e-let go ang lalaki noon pero pagdurusa lang ang kaniyang natamo. Napabuga na lamang siya ng hangin nang kaniyang maalala ang reaction ng lalaki nang siya ay makita nito. Puno ng pagkalito at pagkagulat ang lalaki kanina nang sinabi niya rito na may anak sila.Nais niyang sabihin kung paano sila nagkita noon. Kung bibigyan lang siya ng pagkakataon na ipaliwanag pa nang mas maigi ang mga bagay ay ginawa niya na ito.Tunog ng pagkatok sa pinto ang pumukaw sa kaniyang nakalutang
Umaga na pala. Hindi niya namalayan ang paglipas ng oras dahil siya ay nakatulog matapos siyang lumuha nang marami. Sa halip na umahon mula sa kamang kinahihigaan niya ay tumagilid siya at tumalukbong pa. Masakit ang kaniyang katawan. Pati ang ulo niya ay halos mabasag na dahil sa sakit. Parang tinutusok ng karayom ang gilid ng kaniyang ulo. She sighed a few times but that thing doesn't change how she feels physically. Napasapo na lamang siya sa kaniyang noo nang maalala ang katarantadahang ginawa niya kagabi. "Puta," mura niya nang lumantad sa isipan niya kung paano siya pumangibabaw kay Nate at kung paano niya inakit ang lalaki.Muli siyang bumuga ng hangin bago inalis ang kumot na tumakip sa buong katawan niya. Pumikit siya nang mariin ay agad siyang sumipa-sipa sa ibabaw ng kama. Dinalaw na naman siya ng matinding hiya. Paano niya haharapin ang lalaki? The man chose to leave her alone. Nag-walk out si Nate kagabi at hindi siya ginalaw nito. May mga makabuluhang linya pa na bi
Nakatulala siya subalit ang mga luha niya ay nag-unahan sa pagdaloy pababa ng kaniyang pisngi. She has a blurry eyesight because of the tears stuck in her eyes. Tanging ang blurry na shadow ng lalaki ang nakita niyang lumabas mula sa shop.As she blinked, healthy tears dropped from her eyes."Sana hindi mo ako pinigilan kanina, Greta. Ang bastos ng lalaking iyon. Kung makaasta ay parang diyos! Nakakainis!""Lexi, hayaan mo na siya. Tayo na lang ang umintindi sa kaniya dahil sa sitwasyon niya ngayon. He's not in his stable mind kaya siya nagkaganoon," pagtatanggol niya sa lalaki."Pinagtanggol mo pa talaga. Kahit na ano pa ang kondisyon niya ay hindi ka niya puwedeng bastusin na lang nang ganoon na lang, Greta. Ano ba ang nangyayari sa kaniya?"Huminga siya nang malalim. Kahit hindi pa oras ay hininto niya ang kaniyang pagluha. "May temporary amnesia si Parker, Lexi," tugon niya sa kaibigan. Nanlaki ang mga mata ni Lexi nang marinig nito ang sabi ni Greta. "Totoo ba?""Oo, Lexi. Iya
Hapon na. Inayos ni Greta ang kaniyang sarili. Ang kaniyang medyo tuwid na buhok ay tinali niya na para bang ensaymada sa likod ng kaniyang ulo. Hinubad na rin niya ang kaniyang suot na apron. Kinuha niya ang salamin at agad niyang niretouch ang kaniyang make up. "What's with you, Lexi? Grabe ka naman makatingin sa akin. Are you accusing me of something?""Nakakatawa. Iba ang hatak ni Nate ah! Fluent na fluent ka na talaga magsalita ng ingles dahil sa kaniya. Naimpluwensyahan ka na talaga niya. Sana pati ang puso mo ay maimpluwensyahan niya. Jowain mo na kasi.""Lexi, ito na naman tayo sa usaping ito. Palagi mo na lang pinipilit sa akin si Nate."Bumuntong-hininga ang kaniyang kaibigan. "Bigyan mo ng chance ang tao. Hindi mo ba nakikita ang mga effort niya? Alam mo ba na mas mabuti pa nga siya kaysa naman sa Mr. Amnesia na iyon, ano! Si Nate ay nakikita ang halaga mo, samantalang si Parker naman ay walang pakialam sa iyo. In fact, tinutulak ka na niya palayo, Greta. Ano pa ba ang da
Sumugod sa ospital si Megumi. Nasa isang pribadong silid ang bata dahil sa tulong ni Nate. Hindi mapakali si Greta. Gusto niyang humagulhol pero wala na siyang luha na maipalabas myla sa kaniyang mga mata. Mabuti na lang dahil agad na nadala ang anak niya patungo sa bahay-pagamutan. Nakaupo si Greta ngayon sa tabi ng anak niya habang ang dalawang kamay ay parehong nakatukod sa magkabilang bahagi ng kaniyang noo. She stood up as she felt uneasy. Para bang nalilimutan na niyang huminga nang malalim. Megumi was never put to situation like this kaya naman ay halos mabaliw si Greta. Tinanaw niya ang kaniyang anak. Walang-malay ang bata at maraming aparatus ang nakakabit sa kaniya. Hindi batid ni Greta ang gagawin niya. Ang puso niya ay para bang pinipiga dahil sa kaniyang napagmasdan. Kung walang oxygen na nakasuporta sa paghinga ng anak niya, malamang ay wala na ang anak niyang minamahal."Greta?"Kung hindi pa nagsalita sa tabi niya si Nate ay hindi niya namalayan na nakapasok na ang
Natapos na ang isinagawang tests sa kaniya at ng anak niya. Gising na rin si Megumi matapos ang ilang araw subalit mahina ito. Nakatulig na rin ang bata matapos itong kumain.Kinakabahan si Greta dahil posibleng hindi siya mag-match bilang fonor ng kaniyang anak."Greta, kanina ka pa palakad-lakad at parehong destinasyon lang naman ang pinupuntahan mo. Umupo ka na nga lang at ako na ang sumasakit ang ulo sa ginagawa mong iyan."Tumigil siya sa paglalakad. Tumingin siya sa kaibigan niya. "Paano kung hindi kami mag-match ni Megumi, Lexi? Ano ang puwede kong gawin?" tanong niya sa kaibigan. Umupo si Greta sa tabi ni Lexi. "Huwag ka nang nag-iisip ng negatibo, Greta. Tumigil ka sa pagiging nega mo! Ibalik mo ugali ng Greta na kasama ko sa club noon, palaging nag-iisip ng positibo. Ang gawin natin ay magdasal para sa magandang results ng tests na isinagawa sa inyo ni Megumi."Kahit papaano ay napagaan ng kaniyang kaibigan ang ang loob niya. Ngayon niya lang din napagtanto na ang layo ni
Hindi siya nakapagsalita. Hindi siya puwedeng magpadala sa galit na mayroon siya sa puso niya. This time, ang kailangan niya ay hindi ilabas ang mga salitang nasa utak niya. Ang dapat na gawin niya ay magpakumbaba at maging manhid laban sa mga masasakit na salitang ibabato ng babae sa kaniya.Lumapit sa kaniya si Lish Anne at agad siya nitong tinitigan mula ulo hanggang paa. "Ano ang sadya mo?" Kasabay ng kaniyang pagtitig sa mga mata ng kausap ay ang pagbagsak ng kaniyang mga luha. "Tulungan mo ako, Lish Anne. Kailangan ko ang tulong mo," sabi niya. Lish Anne laughed sarcastically. "Saan na ba iyong tapang mo at bakit desperate kang humingi ng tulong sa akin? Inahas mo ang asawa ko at nagkaanak ka pa sa kaniya. Pilit mo ting isiksik ang mga sarili niyo sa asawa ko. What do you expect me to do? Inaasahan mo na tutulungan kita?""Lish, para sa anak ko. Ina ka rin at alam ko na gagawin mo rin itong ginagawa ko. Gagawin mo ang lahat para sa anak m-mo."Huminga nang malalim si Lish An
Hindi siya mapakali sa labas ng OR. Natatakot siya na baka mapahamak ang isa sa mga bata. Ang tanging nagawa na lamang niya ay pag-isahin ang mga kamay at marahan niyang pinamasahe sa isa't isa ang mga kamay niya. Siya ay napatingin na lang kay Jaye nang pinatong ng lalaki ang kamay nito sa mga kamay niya. Naramdaman niya ang init ng palad ng lalaki. The man squeezed her hands and it made her stare at the man's face. Nakangiti sa kaniya ang lalaki kaya naman ay puwersa siyang ngumiti. "Nate, natatakot ako kasi baka mapahamak ang isa sa kanila.""Hindi iyan, Greta. Parehong matatag ang mga bata. Isa pa ay mahal na mahal nila ang isa't isa. Hindi kasi kaugali noong si Mattina si Keila. Maganda ang puso ni Keila. It was obvious that she has a great love to your daughter."Tama si Nate. Naalala ni Greta ang mga panahong magkasama ang dalawang bata. Kung gaano ka-sama ang ugali ni Mattina ay kabaliktaran iyon ng ugali ni Keila. Mahal niya si Megumi. Dumalaw na naman sa isipan ni Greta a
Parang kailan lamang ay isang malaking tubo sa ibabaw ng entablado ang kinakapitan ni Margarita Pelaez o mas tanyag sa pangalang Greta habang sumasayaw para sa sandamakmak na kalalakihan. Ginawa niya ang lahat upang mapanatili ang sikat na imahe, noo’y isa siyang sellable prostitute sa bar kung saan siya nagbebenta ng aliw. Hindi niya inakala na ang noo'y malaking tubo na kakapitan niya ay napalitan ng isang matibay na braso, brasong hindi siya sasaktan kun'di aalalayan siya, hindi lamang habang sila ay marahang naglalakad sa ibabaw ng pulang alpombra patungo sa altar kung saan naghihintay ang pari na siyang magkokonsekra sa kanilang kasal kun'di aalalayan sa bawat hamon ng buhay na darating.Pareho silang nakangiti subalit ang mga luha ay pumaibaba sa mga mata nila ng lalaki. Huminga siya nang malalim habang si Parker ay marahan na minasahe ang mga daliri niya sa kamay niyang hawak nito. Tumingin siya sa madla. Una niyang nakita si Jade at sumunod naman ay ang mga bata. Sina Nate at
Ilang buwan ang lumipas at ang mga pangarap ni Greta noon ay nakuha na niya. Hindi na lamang nanatiling pantasya niya si Parker sapagkat sa bawat umagang dumating sa buhay niya ay ang lalaki na ang una niyang nakikita. Nasa iisang bahay na lamang sila, kasama ang tatlong bata.Hanggang ngayon ay malaki ang pasasalamatan ni Parker kay Nate. Ito ang inisip niyang karibal at mortal na kaaway sa pag-angkin sa puso ni Greta, pero hindi niya inakala na ito rin ang siyang tutulong sa kaniya upang masalba ang relasyon nila ni Greta.“I decided that time, Nate, but thanks because you came!”Tinungga muna ni Nate ang hawak na bote. Matapos siyang lumagok sa lamang alak ng bote ay nilapag niya ito sa ibabaw ng lamesa na yari sa marmol. “Ayaw ko lang na masira ang relasyon niyo ni Greta dahil sa maling akala. Kaibigan ko ang nobya mo, pare, kung hahayaan ko kitang umalis ay mawawasak na naman ang puso niya. I witnessed how she became obsessed of the pain you caused. Iyak siya nang iyak palagi, at
She can almost not be able to make steps off the building where someone who's said to be waiting for her is there. Lumingon siya kay Nate and her gaze is asking the man about the eff that is happening right now. Hindi niyan man matukoy kung ano, pero alam niya na may mali sa sinabi ng kaibigan niya.“Bilisan mo na, Greta, why it's not late.”Bahala na. Wala na siyang pakialam kung ano ba talaga ang ang ibig-sabihin ni Nate. Bunalik niya sa unahan ang kaniyang mga sulyap. Lumabas si Lexi mula aa isang room at malapad iting nakangiti sa kaniya. Bakit ganito kasaya si Lexi? Why everyone seemed to be playing with her?“Greta! Pumunta ka na rito, bilisan mo.”Pumunta siya sa gawi ni Lexi. Hinawakan niya ang braso ni Lexi at pinaharap niya sa kaniya ang kaibigan.“Lexi, paano mo ako nagawang lokohin? Pinagkatiwalaan kita dahil naniwala ako na kaibigan kita.”“Ha?” “Sinabi na ni Nate sa akin ang totoo, Lexi. He told me that you are selling our shop even that I'm not aware of it.”“What?!”
Halos maiyak siya sa nabasa niyang mensahe mula sa lalaki. [Greta, Alam ko na pinaasa kita noon but God knows na minahal kita at may puwang sa puso ko na nakalaan para sa iyo. I will leave tomorrow. Masyado akong nasaktan sa nakita ko. Alam ko rin na deserve ko ang naramdaman ko. But after your friend talked to me and told me everything, mas lalo akong nawalan ng mukha na ihaharap sa iyo. I am an idiot, Greta. Pasensya ka na kung hindi na ako magpapakita pa sa iyo. Its all my fault . Masyado akong nadala ng emosyon. Nagselos ako na hindi ko man lang inalam ang totoo. This time, aalis na ako sa Pinas to fix myself and try to build courage in my heart upang sakaling magkita tayong muli ay kaya na kitang harapin. Take care of the children, wala rin namang papayag na na sumama sa akin. Mas pinili ka nila. Sana, Greta, kapag nakabalik na ako ay mahal mo pa rin ako at handa mo akong patawarin. I love you, Greta. Good bye.Yours faithfully,Parker.]"Mommy? Saan ka pupunta?!"Iniwan niya a
Sumuntok siya sa sahig. Wala nang natira sa kaniya. Pati ang anak niyang si Keila ay pumunta na kay Greta.Masakit ang ulo niya. Ilang araw na siyang hindi kumain. Inisip niya ang nakita niya. Alam niya na deserve niya kung ano man ang sakit na nararamdaman niya ngayon. Honestly, kulang pa ito kumapara sa sakit na dinulot niya kay Greta. But then, minahal niya si Greta, mahal niya si Greta. Hindi rin siguro siya masasaktan kung hindi niya iniibig nang tunay ang babae. Tumayo siya at inisa-isa niyang pinulot ang bote ng alak sa sahig. Umupo siya at muling humagulhol. This pain is killing him little by little. Naligo siya at nagbihis matapos niyang linisin ang sala. Hindi niya na inasa pa sa mga maid ang paglinis ng kanilang sala. Bukod pa sa hindi naman ang mga ito ang nag-inom at naglasing ay alam niya kung ano ang responsibility niya. Tumungo siya sa labas upang asikasuhin ang flight niya. Naisip niya na magpakalayo na lamang upang kahit papaano ay unti-unting niyang mahilom ang s
Nalulumbay siya marahil ay hindi siya kinakausap ng lalaki hanggang ngayon. Lubos din ang kaniyang pangamba matapos niyang malaman na buntis siya ng isang buwan at dalawang linggo. Hindi niya pa sinabi kahit kanino ang bagay na ito. Maging sa kaibigan niyang si Lexi ay nilihim niya ito. Pati rin kay Parker ay hindi niya ito sinabi. Ayaw niyang isipin ng lalaki na ginagamit niya lang ang pagbubuntis bilang isang baraha upang mahawakan niya ito sa leeg. Suminghap siya. Naduduwal siya kaya ay tumayo siya at agad na tumakbo sa banyo. Hindi niya na inisip na may mga bata siyang kasama. Pati na rin si Keila ay naglayas at tumira na rin kasama nila nina Megumi at Mattina. Nang makabalik siya ay agad siyang binigyan ni Keila ng isang basong tubig. Ininom niya ito, at doon lamang siya nakaramdam na nawawala ang pagkahilo niya."Tita, okay ka lang po ba?" tanong ng bata sa kaniya. Tumango siya. Kung masaya ang bahay nila noong sila lang ni Megumi ang magkasama ay mas lalo na ngayon. Naiisip
Nahiya siya sa ginawa ni Parker sa kaibigan niya. Huminga siya nang malalim habang inaayos ang buhok niya. Tuloy sila sa pag-party, pero sa ikatlong araw na mula noong nangyari ang pagsapak ni Parker kay Nate. Hindi na nga sana siya sasama pero mapilit si Lexi at Nate. Sinundo siya ni Nate. Ayon sa lalaki ay iisang sasakyan na lang ang dadalhin nila upang kapag pauwi na ay matiyak nito na ligtas silang dalawa ni Lexi. Dinaanan nila si Lexi bago sila tumuloy sa bar na pupuntahan nila. Nag-aalala siya na baka ay tuluyan na siyang hindi kakausapin ni Parker. Pinaliwanag naman niya sa lalaki ang lahat pero tila ba ay may malaking harang sa tainga nito na siyang dahilan kung bakit ayaw siyang pakinggan ng lalaki. "Kumusta naman si Parker? Kinausap ka na niya?"Umiling siya at kaunting ngumiti. "Hindi ko alam sa lalaking iyon kung bakit ayaw niya akong pakinggan, Lex. Sinabi ko naman sa kaniya na kung ano man ang nangyari sa nakaraan namin nitong si Nate ay wala na iyon. Kinalimutan na
Binabad niya ang sarili niya nang ilang oras sa pagligo na para bang may pinaghahandaan. Isang puting lingerie ang sinuot niya. Maagang natulog ang mga bata dahil napagod siguro ang mga ito sa paaralan. She applied a light make-up to her face. Alam niyang hindi siya lalabas ngayong gabi pero may kung anong umudyok sa kaniya na gawin ang bagay na iyon. Malapad na ngiti ang kaniyang nakita sa repleksyon niyo."You don't need to put colors on your face, baby. Ang ganda mo na para sa akin," sabi ng lalaking nakatayo sa kaniyang likod.Daig pa ng lalaki ang multo dahil sa ugali nitong pasulpot-sulpot kung kailan nito nais. Tumayo siya at humarap siya sa lalaki. "Mister Sherlock, bakit bigla ka na lang sumusulpot? Nagmessage na ba ako sa iyo?"Lumakad papunta sa kaniya ang lalaki. Napakapit siya sa braso nito nang pinihit ng lalaki ang kaniyang baiwang palapit rito. Isang matamis na halik ang inalay ng lalaki sa kaniya."I can't wait any longer, baby. Gusto na kitang makita. Para akong mab
Hirap na hirap siyang matulog. She couldn't find out what was happening to her. Huminga siya nang malalim kaya ay nagising ang lalaking nakatagilid at nakayakap sa kaniya. "Baby, okay ka lang? Anong oras na? You need to sleep.""Oo, Parker. I'm fine. Sadyang hindi lang ako makatulog. I don't know why. Iniisip ko siguro ang nangyari. Ang bilis kasi.""Masaya ka lang siguro," sabi ng lalaki na halatang sobra na itong inaantok. "Walang mabilis o mabagal sa mga taong nagmamahal, Greta. Sabi ko naman sa iyo na makinig ka sa puso mo. Tama ako hindi ba? Edi, napatawad mo ako dahil iyon ang totoong gusto ng puso mo."Kaunti siyang ngumiti. Tama ang lalaki na masaya siya pero sa likod nito ay nakahimlay ang takot na baka maudlot na naman ang ligaya niya sa piling ng lalaki. Tama rin ang lalaki na iyon ang sinisigaw ng puso niya, na patawarin ang lalaki. Sadyang napuno lamang ng galit ang puso niya kaya nahirapan siyang makita ang maliit na bahagi nito na nagsasabing patawarin niya ang lalaki.