Ang tunog ng pagtalsik ng tubig sa shower ang gumambala kay Arianne na matulog muli. Inayos niya ang kanyang upo at kinalikot ang phone niya. Mahimbing na natutulog si Aristotle na nasa tabi niya. Ilang beses siyang gumalaw habang natutulog kaya marami siyang nakuha na space sa kama.Lumabas si Mark mula sa shower at nakita siyang nakaupo sa kama. “Anong problema? Hindi ka makatulog?" tanong niya.Tumingin siya sa'kin at nagpatuloy sa paglalaro ng phone niya. “Mm, babalik ulit ako sa kama mamaya. Maaga kaming natulog ni Aristotle kaya hindi ako masyadong pagod ngayon. Mukhang kailangan ko nang pakainin si Smore. Hindi siya makakatulog buong gabi kung matutulog siya ng masyadong maaga. Oo nga pala, anong nangyari kayla Tanya at Jackson? Paano ginawa ni Tanya ang napakasamang bagay? Nabuntis pa siya. Sino ang tatay ng anak niya?"Umiling si Mark. "Hindi ako sigurado kung sino. Tinanong ni Jackson pero hindi sumagot si Tanya. Hindi mahalaga kung kaninong sanggol ito, basta hindi ito an
Sumuko si Arianne habang palapit sila ng palapit sa bawat isa. Ang kanyang anak ay lalaki na balang araw at hindi na magtatagal bago tuluyan nang humiwalay ang kanilang anak sa kanilang kama. Ayaw niyang mawala ang pagkakataong ito kung saan malapit siya kay Aristotle. Kung tumanggi siya, ibabalik siya ni Mark sa nursery room.Sa susunod na umaga.Ginising nina Mark at Aristotle si Arianne. Sinasabihan siya ni Mark na maghanda na para umalis at ang isa naman ay gutom na nakatitig sa kanya, patuloy na nanghihingi ng gatas.Antok na antok pa siya nang pinakain niya ang kanyang anak. Kinuha siya ni Mary pagkatapos niya itong pakainin ng umaga at sa wakas ay ginanahan siyang maligo.Hindi masyadong lasing si Mark kagabi at hindi rin naman siya masyadong pagod, kaya bakit mas pagod siya kaysa kay Mark? Napabuntong-hininga siya nang makita kung gaano kasigla ang itsura ni Mark.Naglagay siya ng light makeup para hindi makita ang kanyang pagkapagod niya. Kababalik lang ng kanyang normal
Ang sikat ng araw ay sumikat sa mga dingding ng hotel at ito ang nagsilbing liwanag ng lahat. Unti-unting tumataas ang temperatura dahil sa tag-araw ngayon, ngunit nawala ang init na iyon pagdating nila sa madilim na lobby.Bumahing si Aristotle nang pumasok sila sa elevator at nilapit siya ni Arianne sa katawan niya. “Medyo malamig sa hotel na ito.”Nag-react agad si Mark. “Sa atin ang hotel na ito. Sasabihin ko sa kanila na ayusin ang temperature."‘Sa atin ito?’ Nagulat si Arianne. Masyadong prestigious ang itsura ng hotel na ito at masasabi niya na ito ay isang five star hotel... Nagkaroon ng maraming business ventures ang pamilyang Tremont at sa pangkalahatan ay sakop nila ang bawat industriya. Kailangan niyang masanay dito.Tumigil siya sa paglalakad nang makalabas sila ng elevator. “Totoo bang bumalik na si Ethan? Sinubukan mo siyang patayin kaya paniguradong hindi niya tayo tatantanan. Kailan ito matatapos? Iba na ang sitwasyon natin ngayon dahil may anak na tayo. Ayokong m
‘Di naman importante yun.”Nawala ang pagiging tense ni Mark nang marinig niya ang mga salita ni Arianne. Ang kailangan niya lang naman ay ang mapatawad siya ng kanyang asawa. Wala nang ibang mas mahalaga pa. Ang gusto niya lang ay ang opinyon nito at sapat nang marinig ang mga salitang iyon mula sa kanya."Hindi naman sa wala kaming konsensya," pabulong na sinabi ni Zoey. “Sinabi lang kasi ng kidnapper na... namatay ang lola mo pagkatapos siyang dalawin ni Mark at sinabi niya na siya ang may pakana nito. Kahit ako ay nagtataka dahil pneumonia lamang iyon at hindi dapat iyon ang magiging dahilan ng kanyang kamatayan. At saka, nagkataon lang... Bakit namatay si lola noong nandoon siya... pero wala akong sinusubukang sabihin. Kung tutuusin, hindi ako sigurado kung ano ang eksaktong nangyari. Inaamin ko na ang tanga kong asawa ang dahilan kung bakit nagkasakit si lola. Noon pa man ay gusto ko na siyang hiwalayan, pero hindi ko ito magawa... May nanguha sa anak ko kaya wala akong choice.
Maingat na tinitigan ng asawa ni Zoey si Mark at naglakas ng loob siyang magsalita, “Opinyon ko lang ito, pero hindi ba dapat may bahagi ang tita mo sa Wynn Mansion? Hindi ba parang hindi tama sa inyo na kunin ang lahat ng ito? At saka, nasa iyo na ang lahat ng gusto mo. Maaari kang magkaroon ng kalahati ng kapital sa isang pitik ng iyong kamay. Iba ito para sa amin, dahil kami ay mahirap. Dala rin ng tita mo ang apelyiding Wynn. Hindi ka dapat maging masyadong malupit."Alam niyang mangyayari ito. Binuhat ni Arianne si Aristotle at umupo sa couch. Kinusot niya ang kanyang magagandang mata at kalmadong tinitigan ang pamilya sa kanyang harapan. "Tama ka, nasa akin na ang lahat ng kailangan ko. Pero ang Wynn Mansion ay espesyal. Ito ay priceless para sa akin. Totoo na dala ni tita ang pamilyang Wynn, pero iniwan sa akin ni lola ang mansyon. Bakit ko ito ibabahagi sayo? Pero... bakit hindi mo tanungin ang lola para makuha mo ang approval niya?"Namula ang mukha ni Zoey sa takot nang mar
Lalong nagalit si Mr. Harris. "Bakit? Kami ang nag-aalaga ng matanda mula pa noon. Pero may binigay ba siya sa amin? Nakita mo ba ang pagmumukha ni Arianne? Itinakwil niya kami bilang mga kamag-anak dahil lang sa mahirap kami. Ang pamilyang Tremont ay may higit sa sapat na pera, pero hinahabol pa rin niyo si Wynn Mansion. Sino ang nakakaalam kung ano ang iniisip niya? Babae siya at may asawa na siya. Kaya sa palagay ko ay kailangan nating baguhin ang pangalan ng Wynn Mansion sa susunod. Dapat kay Harvey ang mansion na iyon. Ibinigay ang Wynn mansion sa pumatay sa kanyang tatay. Magandang idea ito!"Lalong nainis si Harvey sa kanyang mga magulang nang marinig niya ang lahat ng ito. “Hindi ka ba titigil sa pagsasalita? Lahat ng nasa pamilyang Wynn ay pagmamay-ari pa rin dapat niya. Isantabi na natin ang katotohanang inalagaan natin si lola ng ilang taon. Kung tama ang pagkakaalala ko, nakakuha ka ng maraming pera kay bayaw, tama ba? May nakuha kang ilang daang libo? Wala kaming nakuha n
Hindi nag-iisa si Henry nang pumasok siya sa bahay dahil makikita na nasa likuran niya si Helen. Hindi planado ni Helen ang surprise appearance na ito dahil nakasalubong niya lang si Henry sa may gate.Lumapit si Arianne para salubungin siya habang hawak niya si Aristotle. "Anak ko, kamustahin mo si lola."Makikita ang puno ng pagmamahal na tingin ni Helen kay Smore, ngunit hindi niya binanggit ang pagnanais na yakapin o hawakan ang sanggol dahil natatakot siya na hindi ito magustuhan ni Arianne. “Ang gwapo naman ni baby! Kamukha mo siya pero yung mga ekspresyon niya ay tulad ni Mark."Napangiti si Arianne. “Maupo ka. Ngayon ka lang nagkaroon ng free time?"Umupo si Helen sa sopa sa sala at nagpasalamat siya kay Mary nang bigyan siya nito ng isang basong tubig. "Nagkataon lang dahil may inaasikaso akong errand dito. Saka ko naalala na baka nasa bahay ka ngayon, kaya naisipan kong bumisita.”"Inaasikaso? "Imposible na nagkataong ‘dumaan’ lang siya sa Tremont Estate dahil ang lokasy
Sinubukan ni Arianne na agawin ang pendant mula kay Smore, ngunit ang kamay ng sanggol ay kasing tigas ng lobster's claw at ayaw niya itong bitawan kahit anong pilit niyang buksan ito. Dahil sa takot na masaktan siya, sumuko si Arianne at hinayaan na lang ito. “Sige. Hindi ko ito makukuha hangga't hindi siya nagsasawa dito. Oh, oo nga pala... Uh, kamusta si Aery?"Kung mapagpipilian, mas gugustuhin ni Arianne na hindi na banggitin si Aery, pero wala na siyang maisip na topic na pwede nilang pag-usapan. Hindi naman sila pwedeng mag-staring contest, hindi ba?Hindi inasahan ni Helen na babanggitin niya si Aery. Sumagot siya pagkatapos niyang mabigla, “Nag-aaral siya abroad. Medyo guminhawa ang loob ko na maayos na ang kanyang kalagayan. Nahanapan ko siya ng isang host family kung saan siya makakakuha ng malapit na koneksyon para masubaybayan ko ang bawat galaw niya mula dito. Hangga’t kaya niyang ayusin ang kanyang buhay, hindi naman pwedeng sumuko ang ina sa kanyang anak, hindi ba? Sy
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy