Inikot ni Tiffany ang kotse. "Naiintindihan ko. Magiging okay lang ako."Ang mga dumadaan sa paligid ng neighborhood ay nakatitig sa kotse ni Tiffany nang kritikal at tinalakay kung gaano ito kamahal. Tiningnan din nila si Tanya, na lumabas ng kotse, na may naiinggit na mga titig. Ginawa nitong ipinagmamalaki at smug si Tanya. Kaya, ganito ang naramdaman na makita bilang isang mayamang babae...Ibinaba niya ang kanyang ulo at huminga ng malalim. Ang layunin niya ngayon ay hindi lamang linisin ang bahay ni Eric, ngunit upang mapalapit sa kanya at gawin ang dapat niyang gawin mula pa sa simula. Kung nalaman niya ito nang mas maaga, magiging kasintahan na siya ni Eric ngayon. Sa ganoong paraan, hindi na siya magiging mas mababa sa kanila.... Kasalukuyan sa ospital. Si Arianne ay naghahanap ng mas masigla ngayon at hindi bilang nalulumbay na siya kahapon. Bumuo din siya ng isang mas mahusay na gana.Nang dumating si Tiffany, ipinadala siya ni Arianne upang suriin ang sanggol. Hind
Lahat ng sinabi ni Maria ay sumira sa puso ni Tiffany para kay Arianne. "Ari, tama si Maria. Huwag magmadali upang makita ang sanggol. Hindi mo na siya mahawakan ngayon. Sa halip, bakit hindi mo sinabi sa akin kung ano ang gusto mong kainin ngayon? Hihilingin ko kay Jackson na sundutin ang isang bagay para sa iyo. Kumain ng higit pa at mabawi mo ang iyong lakas. Sa ganoong paraan, mas mabilis kang mababawi. O baka tawagan mo si Mark at hayaan siyang lumapit? Naranasan mo ang isang malaking paghihirap upang maibigay sa kanya ang kanyang anak. Dapat mong hayaan siyang makita ang iyong mahina at marupok na estado o hindi siya masamang masama para sayo."Mas nakaramdam ng lakas si Arianne. Salamat sa tulong nina Mary at Tiffany, nakayanan niyang dahan-dahang ituwid ang kanyang pangangatawan at gumawa ng ilang mga hakbang. Ang sakit ay natakot sa kanya na huminga nang labis. Hindi niya inisip na ang kanyang unang pagkakataon na bumaba sa kama pagkatapos ng operasyon ay masaktan ito ng sobr
Napaluha si Arianne sa huli. "Gusto kong malaman, bakit pinatawad ka ng aking lola matapos mong sabihin sa kanya ang tungkol sa pag-crash ng eroplano? Paano maisusulat ang sama ng loob ng pagpatay sa kanyang anak, tulad na? Hindi man ako pinakawalan ng aking poot sa iyo nang lubusan, kahit na matapos akong manirahan sa iyo sa loob ng maraming taon ... Sinabi ni lola na alam niya ang lahat ng nalalaman ko tungkol sa pag-crash ng eroplano at ilang mga bagay na hindi ko. Ano ang hindi ko alam? Tumanggi ka pa bang maging matapat sa akin, kahit na sa puntong ito?"Si Mark ay tumigas nang likas. Itinaas niya ang kanyang kamay at pinunasan ang luha niya. "Pinili kong maging matapat sa lola dahil nais kong linawin sa kanya ang mga bagay. Marahil ay kinamumuhian niya ako, ngunit alam din niya na ako ang magiging mapagkukunan ng iyong pag-asa sa nalalabi mong buhay. Buntis ka, kaya gusto niya kaming mabuhay nang mapayapa bilang isang pamilya. Sinabi niya na ang mga patay ay hindi na makakabalik
Pagkatapos nito ay in-unlock niya ang pintuan at narinig niya ang boses ni Tanya at Jackson bago siya binuhat ng isang tao. Hindi niya alam ang sumunod na nangyari.Sa oras na nagising siya, nasa ospital na siya — ang parehong ospital kung saan nananatili si Arianne. Gayunpaman, si Arianne ay nasa gynecology department habang siya ay ipinadala sa ospital dahil nilalagnat siya.Binabantayan siya nina Jackson at Tanya sa loob ng ward. Agad siyang inasar ni Jackson nang makita niyang nagising na siya. “Magalit ka naman kaninang umaga, kaya paano ka nagkaroon ng lagnat? Ang hina talaga ng utak mo, hindi mo man lang napansin agad na masama ang pakiramdam mo."Sumagot naman si Tiffany, “Hindi ko naman ito ginusto. Okay naman ako kaninang umaga. Hindi ko rin alam kung paano ito nangyari sa akin... Nakakahiya."Lumapit si Tanya at sinabing, “Masaya akong okay ka lang. Kailangan ko na rin umalis." Hindi ito alam ni Tiffany, pero sa totoo lang ay medyo naiinis siya. Nagplano siyang magtangha
Pagkatapos, parang may nag-lock ng pinto gamit ang isang susi. Narinig niya ang mga tinig nina Tanya at Jackson bago siya itinaas sa mga bisig ng isang tao. Hindi niya alam ang susunod na nangyari.Nang magising na ulit siya, nasa ospital siya - ang parehong ospital bilang Arianne. Gayunpaman, si Arianne ay nasa departamento ng ginekolohiya habang siya ay ipinadala sa ospital dahil sa isang lagnat.Si Jackson at Tanya ay nagbabantay sa kanya sa ward. Sinimulan siya ni Jackson nang makita niyang nagising siya. "Okay ka namab kaninang umaga; kaya paano ka nagkaroon ng lagnat? Hindi ka pa matalino. Ikaw ay naging isang kumpletong tulala kung hindi ko ito napagtanto nang mas maaga.""Hindi tulad ng gusto ko ito," mahina siyang nagtalo. "Masarap akong maayos kaninang umaga. Hindi ko alam kung paano ko natapos ang ganitong paraan ... Sumusuka ito."Humakbang si Tanya at sinabing, "Natutuwa ako na tama ka. Babalik ako noon."Hindi niya ito maipakita, ngunit malalim, medyo naiinis siya. Pin
Walang masabi si Tiffany.Nagalit si Jackson buong biyahe pauwi, dahil lamang sa pagtanggi ni Tiffany na itapon ang bouquet na inaangkin na may utang siya kay Alejandro at hindi makatiis sa pagsisikap ng ibang tao. Gayunpaman, hindi niya ito maitatapon para sa kanya, kaya't walang pagpipilian kundi ang magaspang na itapon ang palumpon sa likuran ng kanyang sasakyan.Pagdating nila sa ground floor ng kanyang condo, pinanghawakan ni Tiffany ang kanyang pag-uugali habang sinubukan niyang pahintulutan siya. "Okay, nasa bahay na ako. Papasok na ako. Salamat sa ngayon. Bibilhan kita ng pagkain bukas."Ang ekspresyon ni Jackson ay lumambot nang kaunti. "Kumuha ng isang mahusay na pahinga kapag nakauwi ka. Hayaan akong kumuha ng mga bulaklak. Malamig at walang laman ang lugar ko. Magiging mahusay ito para sa pag-livening sa lugar."Si Tiffany ay walang pagsasalita. "S-sigurado. Hangga't hindi mo ito itatapon. Ito ay magiging isang kahihiyan. Dalhin mo ito sa bahay at ilagay ito pagkatapos.
"Tama iyon," sagot ni Jackson mula sa kabilang dulo. "Late na at hindi ka pa kumakain. Huli na sa oras na nagluto ako para sayo, kaya nag-order ako ng pagkain para sayo. Natanggap mo ba ang deliveru? Matulog ka na pagkatapos kumain."Nakaramdam siya ng mainit at malabo sa loob. Nagulat siya sa kanyang pagkaasikaso. "Salamat ... kakainin ko ito ngayon."Naalala niya na si Tanya ay gumagawa ng ramen noodles para sa kanya matapos na tapusin ang tawag, kaya mabilis siyang tumawag sa kanya sa kusina. "Tan, hindi mo kailangang magluto. Binili ako ni Jackson ng takeout para sa akin. Mukhang isang malaking bahagi. Kumain ka na? Nais mo bang ibahagi?"Pinatay ni Tanya ang apoy. Ang mga noodles na naka-luto ng kalahati at bumubulusok na tubig ay unti-unting nag-stead. "Kumain na ako. Masisiyahan ka."Hindi man lang siya tumingin kay Tiffany nang maglakad siya sa sala. Nakaramdam ng kasalanan si Tiffany. "Tan, may kasama ako? Hindi ko alam na inutusan ako ni Jackson ng takeout para sa akin. S
Ibinaba ni Tanya ang kanyang ulo at medyo nahihiya siya. "Tumigil ka ..."Nalwanagan si Tiffany nang makita niya ang hitsura sa kanyang mukha. "Oo naman, syempre. Naiintindihan ko. Ito ay mahusay na balita. Huwag kang mag-alala, gagawin ko ang lahat ng makakaya ko upang mangyari ito sa pagitan mong dalawa. Dapat nating palaging panatilihin ang mga goodies sa pamilya. Una itong dumating, unang maglingkod. Inaanyayahan ko siya para sa iyo."Pumayag ang grupo na magkita sa shopping mall. Masayang nagbihis din si Tanya. Si Eric ang huling dumating ... At hindi siya nag-iisa. Nagdala siya ng isang babae.Ang babaeng nakatayo sa tabi ni Eric ay parang isang mahusay na tugma para sa kanya. Siya ay nagniningning at maganda, at ganap na nakasisilaw ... Ang mukha ni Tanya ay naging ashen, hindi sigurado kung paano kumilos.Walang ideya si Tiffany na may kasintahan si Eric. Nakaramdam siya ng sobrang awkward nang makita niya ang kakaibang hitsura sa mukha ni Tanya. "Eric, ano ang nangyayari?
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy