Ang Tremont Estate.Maingat na tinulungan ni Mark si Arianne sa loob ng sasakyan. Kailangan niyang dalhin siya sa ospital para sa kanyang prenatal check up ngayon. Habang lumilipas ang panahon, unti-unting lumaki ang tiyan ni Arianne, at lalo siyang nag-aalala.Si Brian, na nasa driver's seat, ay pinaandar ang sasakyan nang makapasok na silang dalawa. "Diretso na ba tayo sa ospital, sir?"Tumango si Mark. “Mm.”Huminto si Brian at sinabing, “Pero... May importante kayong meeting ngayong umaga, magsisimula ito ng 10:30AM. Marahil ay dapat kong kunin si Mrs. Tremont sa halip?"“Mabuti rin iyan,” magalang na bulong ni Arianne. “Dahil may meeting kayo, pwede akong samahan ni Brian. Dapat kang pumasok sa trabaho."“No need,” walang pag-aalinlangan na sagot ni Mark. “Maaaring ma-delay ang meeting. Hindi ko gustong makaligtaan ang isa sa iyong prenatal check-up. Responsibilidad ko ito.” Ang kanyang mukha ay nagpakita ng gravity at solemnity na sumira sa huling punto ng depensa ni Ariann
Muling humikab si Tiffany. “Wag mo nang banggitin. Buong gabi akong walang tulog. Hindi ko kayang gumawa ng kahit anong seryosong trabaho. Ang iyong pagbisita ay nagpasigla sa aking espiritu.”Umupo si Arianne nang mahila ang upuan. "Nasaan ka kagabi?" tanong niya. “Bakit hindi ka natulog?”Luminga-linga si Tiffany sa paligid at hininaan ang kanyang boses nang sumagot siya, “I'll tell you later. Hindi komportable dito.”Hindi na nagtanong pa si Arianne. Nang makita niyang nagkakamot ng ulo si Tiffany sa harap ng kanyang computer, sumulong siya at sinabing, “Hayaan mo akong tulungan ka. Sana, hindi ko nakalimutan ang mga natutunan ko. Sa tingin ko ang aking mga pangunahing kaalaman ay maaaring mas malakas kaysa sa iyo."Pinoprotektahan ni Tiffany ang kanyang computer tulad ng isang ina na nagtatanggol sa kanyang sanggol. “Hindi pwede! Kung nalaman ni Mark, iisipin niyang inaabuso kita. Kahit na ang ideya ng iyong paglalakad sa paligid ay tila napapagod ka sa kanyang opinyon. Paano
Sumugod si Mark nang malapit nang mag-12PM at nagdala ng ilang dessert para mag-boot. "Ayos ka lang ba? Hindi ka ba komportable sa anumang paraan? Nagugutom ka ba? Dinalhan kita ng makakain. Maaari kang magkaroon ng isang maliit na kagat muna. Ihahatid na kita sa lunch sa restaurant ni Jackson mamaya.”Nagsimula itong mawala ni Arianne. "Pwede bang... hindi ka mag-iingat? Hindi ako magugutom sa bawat pagliko, at hindi ako magiging komportable sa bawat maliit na bagay. Relax.”Kaswal na binuksan ni Tiffany ang box ng dessert at sumubo ng malaking dessert, saka binigay din kay Aye. “Maaaring hindi nagugutom ang iyong Ari, ngunit ang kanyang mga kaibigan ay nagugutom. Batay sa kung paano mo siya pinapakain, titimbang siya ng 120 kilo sa oras na ipanganak ang sanggol. Pagsisisihan mo."“Huwag kang mag-alala, mamahalin ko siya kahit 180 kilograms ang bigat niya. Pero baka hindi sumang-ayon si Jackson sa akin. You might want to consider eating a little less,” panunukso ni Mark sa pambih
Iba talaga ang pananaw ni Arianne sa kanya. “Akala ko mas gusto ng mga lalaki ang mga babaeng maalalahanin, lalo na ang mga lalaking katulad mo. Kung gusto mo ng showy displays at whiny affectionate women, hindi ba si Aery Kinsey ang poster na bata?”Bumaba ang ekspresyon ni Mark nang mabanggit niya ang nakaraan. Hindi mapakali si Arianne. "Mali ba ako?"“Okay, stop talking. Oras na para mag-order." Huminga ng malalim si Mark, nakaramdam ng matinding panlulumo. Nagagawa pa rin niyang sakalin siya hanggang mamatay sa ilang salita lamang.… Ibinaon ni Tiffany ang sarili sa ilalim ng kumot nang dumating sila sa bahay nang gabing iyon, ganap na hindi pinansin ang hapunan. Hindi nagtagal ay nakatulog siya ng mahimbing. Nilunok ni Jackson ang payo nito na tapusin muna ang kanyang hapunan bago matulog nang makita siya sa ganoong paraan. Syempre, hindi na niya ito maitatanong tungkol sa name card ngayon.Kinabukasan, maagang nagising si Tiffany ng isang oras kaysa dati. Mahimbing pa rin
Bumaba agad si Jackson pagkatapos niyang maligo. Nagbihis muna siya bago bumaba dahil nasa paligid si Lillian. "Goodmorning, Mrs. Lane," sabi niya.Kinagat ni Lillian ang kanyang mga labi. “Tinatawag ni TIffany na mama at papa ang mga magulang mo, pero ‘Mrs. Lane' ang tawag mo sa akin. Hmm.”Nabigla si Jackson sa kanyang sinabi. “Ma... Pasensya na at nagkamali lang ako, isang ‘slip of the tongue’. Sana hindi maging masama ang tingin mo sa akin. Anong ginagawa mo dito ng napakaaga?"Masyadong nahihiya si Lillian na sabihin ang kanyang relasyon kay Grant. “Wala lang, impulse decision lang. Hindi ba busy ka? Bilisan mo at kumain, dumiretso ka sa trabaho pagkatapos nito. Uuwi na ako kaagad."Hindi sanay si Jackson na may isa pang tao sa bahay. Nag-aalangan siya habang tinatapos ang kanyang almusal at pagkatapos ay itinapon niya ang mga plato sa lababo. "Ako na ang maghuhugas nito pag-uwi ko. Malapit na kaming ma-late. Tiffie, bilisan mo na lang at magpalit ka ng damit."Mabilis na tum
Nilapit ni Tiffany ang kamay niya at kinurot ang pisngi ni Jackson. “Nagseselos ka ba? Alam mo naman na may kapansanan siya. Isa kang mayaman na binata mula sa pamilyang West. Bakit insecure ka sa isang taong may kapansanan? Hindi ako bulag. Ikaw ang pinakagwapo, maalalahanin, at pinakamabait na lalaki sa buong buhay ko. Bakit ako mahuhulog sa ibang lalaki at iiwan ka? Hindi ko kilala si Mr. Smith at hindi ko rin planong kilalanin siya. Kahit sobrang gwapo pa niya, may kapansanan pa rin siya. Tsaka business card lang naman ang binigay niya sa akin. Anong klaseng kalokohan ang pinagsasabi mo?"Nanatiling tahimik si Jackson. Iniisip niya kung bakit ibinigay ni Alejandro kay Tiffany ang kanyang business card. Bakit ang isang tao na tulad niya ay gustong makipagkaibigan kay Tiffany?Ginawa niya yun para lang lapitan si Jackson? Masyadong hindi makabuluhan ang rason na iyon. Kung gusto ni Alejandro na palawakin ang kanyang negosyo, mas madali para sa kanya na direktang puntahan si Jackson
Hindi naman tumanggi si Alejandro. “Siguro ganun na nga. Maupo ka muna. Huwag kang mag-dalawang isip na mag-order ng kahit anong gusto mong kainin."Tumingin sa paligid si Tiffany. “Nangako ako na ililibre kita ng pagkain. Bakit parang ikaw ang may-ari ng lugar na ito? Ililibre mo ba ako ng pagkain?"Makahulugang tumingin si Alejandro gamit ang kanyang malalim na mga mata. "Hindi mahalaga kung sino ang nagbabayad para sa pagkain na ito. Gusto ko lang makasama kang kumain. Nakuha ko na ang gusto ko, kaya hindi ito mahalaga para sa akin."Medyo hindi komportable si Tiffany sa sinabi nito, lalo na dahil sa tingin sa kanya ng lalaki. Kinabahan siya sa hindi malamang dahilan. Bakit siya nakatitig ng maigi kay Tiffany? Para mabawasan ang tensyon, kusang nakipag-usap si Tiffant sa kanya. "Mr. Smith, pwede ba kitang tanungin kung bakit mo ako tinulungan? Mula tayo sa magkaibang parte ng mundo. Mukhang malabong nagkita na tayo noon. Wala ka namang napala sa pagtulong sa akin. At saka, isa ka
Huminto siya sa paglalakad at tumingin kay Lynn. Naglakad naman si Lynn papunta sa kanya. Ang huling beses niyang nakilala si Lynn ay noong nasa dessert shop sila. Hindi niya alam kung saan siya pumunta pagkatapos nito.Nakakapagtaka dahil nakita niya dito si Lynn. Mahinahon siyang tiningnam ni Lynn bago nito ipinagpatuloy ang kanyang trabaho. Bigla siyang tinanong ni Alejandro, “Kilala ba ninyo ang isa’t isa?”Tumango si Tiffany. “Oo. Nagkakilala kami noon. Kailangan ko pang pumasok sa trabaho mamayang hapon. Mauuna na rin ako. Salamat sa iyong mabuting pagtanggap sa akin.”Hindi siya sinubukang pigilan ni Alejandro. “Sige. Magkita ulit tayo sa susunod. Ihahatid ka ni Lynn sa pinto dahil magkakilala naman kayo."Pagkatapos nito ay humarap sa kanya si Lynn. "Lynnie, tingnan mo ang bisita na ito by."Huminto si Lynn sa kanyang trabaho at naglakad patungo kay Tiffany. Diretso siyang naglakad patungo sa entrance ng manor.Nagtanong si Tiffany nang silang dalawa na lang ang natira,