Sinimulan ni Arianne na magpalit ng damit bago pa man niya binaba ang tawag. "Maghanap ka ng isang lugar at hintayin ako, lalabas na ako ngayon!" Sa wakas ay nakatanggap siya ng mabuting balita pagkalipas ng hindi magandang panahon. Noong una, naisip niya na ang katotohanan ay matagal darating, ngunit nagpadala muli ng isang sulat si 'Mr. Sloane’ sa lalong madaling panahon. Isa lang ang nasa isip niya at iyon ay ang malaman agad kung ano ang nangyari noon. Hangga't walang sala ang kanyang ama, maaari niyang bigyang katwiran ang kanyang pag-alis sa Tremont Estate para iwan na si Mark Tremont. Hindi niya gustong na ipagpatuloy ang pamumuhay tulad ng isang kawawang tao na walang lakas na kayang magtiis at lumaban kahit na patay na ang kanyang anak... Pagdating niya sa coffee shop kung saan nagkasundo silang magkita, kinuha ni Tiffany ang sulat mula sa kanyang bag. Mabilis itong kinuha ni Arianne at binuksan. Gayunpaman, ang nilalaman ng sulat ang nagpadismaya sa kanya. 'Huwag mo
Nang hindi makuha ni Arianne ang kanyang sagot, nagpatuloy siya, "Ano? Mayroon kang pera para magloko sa labas pero wala kang pera para sa asawa mo?" "Sige na." Isang hint ng isang cryptic smile ang lumitaw sa mga mata ni Mark. Matapos ang pagbaba ng tawag, agad siyang lumipat ng pera sa kanyang cellphone. Ang ngiti sa kanyang mga mata ay gumapang sa kanyang mga labi. Hindi mapigilan ni Aery na makaramdam ng pagkainggit nang mapansin niya na tila naging masaya si Mark matapos matanggap ang tawag. “Mark mahal, sino yun? Parang masaya ka talaga noong sinagot mo ang tawag.”Agad na nabawasan ang ngiti sa mukha ni Mark habang walang pakialam siyang sumagot, "Kakilala lang." Napansin ni Helen ang sitwasyon at bumulong, "Aery, hindi ka ba masyadong madaldal? Kahit na ang pagkain ay hindi mapipigilan ng bibig mo?" Napapikit si Aery sa sobrang inis. Ang likas na ugali ng isang babae ay palaging eksakto talaga. Ang taong tumawag kay Mark kanina ay tiyak na hindi isang ordinaryong tao
Naiinis si Arianne na bumulong, "Hindi ako pupunta. Hindi ba siya lalapit kung hinahanap niya ako? Bakit ko siya pupuntahan? Hindi ako ang naghahanap sa kanya! " Nanlaki ang mga mata ni Mary. "Ari... hindi ba... ang iyong rebellious phase ay medyo late na? Magiging twenty two ka na ngayong taon!" Nanahimik ng sandali si Arianne. Ayos sa mga mata ni Mary, dumadaan lamang siya sa isang phase ngayon? Talagang sumabog ang emosyon niya sa katahimikan. Sa wakas ay napagod na siya sa pang-aapi sa kanya sa loob ng maraming taon at gusto niya nang ihinto ito, okay? Nang makita na ayaw sumunod ni Arianne, sinumbong ito ni Mary kay Mark. Makalipas ang ilang sandali pagkatapos nito, siya ay muling nagmadaling pumunta sa likod-bahay ngunit binilisan niya ngayon ang pagbaba kumpara kanina. "Ari, sinabi ni sir na kung hindi ka susunod, hindi ka niya papayagang itago ang pusa. Ang salita niya ay ang salita niya…!” Ang salita niya ay ang salita niya? Wow. Parehong nagalit at nalibang si Ariann
Nabanggit ni Arianne ang mga nakakasakit na salita para kay Mark, kaya itinapon niya sa sahig ang baso ng alak na nasa kamay niya. "Gusto mo maging isang katulong? Sige, tutuparin ko ang iyong hiling. Simuka bukas, gagawin mo ang gawain ng mga katulong ng Tremont Estate! Ngayon, umalis ka sa harapan ko!" Umalis siya ng walang pag-aatubili at pumunta sa helper room ni Mary. Ang silid ay inookupahan ng apat na mga katulong at walang karagdagang space para sa kanya. Sumiksik na lang si Arianne kay Mary. Gayunpaman, hindi niya pinagsisisihan na magalit kay Mark. Mas gugustuhin niyang matulog sa kwarto ng mga katulong kaysa humiga sa parehong kama na kasama si Mark. Tuwing nakikita niya ang lalaking ito, maiisip niya ang lahat ng ginawa niya kina Aery at Helen. Ang tatlo ang sumira sa kanyang puso at imposible na gagaling pa siya, iyon ang nagpapaalala sa kanya sa bawat na araw na lumilipas sa kanyang buhay. Kinabukasan, nagtatrabaho siya sa opisina tulad ng dati at naging isang 'pa
Diniinan ni Arianne ang kanyang mga labi at walang sinabi. Pagod na pagod siya at unti-unting nakatulog. Walang narinig na sagot kay Arianne, bumuntong hininga si Mary at kinumutan siya nito. Intensyon ni Mark na makita si Arianne na gawing kalokohan ang kanyang sarili, umuuwi ng maagap sa bahay si Mark araw-araw pagkatapos ng trabaho at mas matagal siyang nanatili sa sala kaysa sa dati niyang ginagawa. Upang maiwasang makita siya, si Arianne ay halos lumayo sa sala at nagtatrabaho lamang sa kusina at sa likod ng bahay. Nililinis lamang niya ang sala pagkatapos niyang umakyat sa itaas. Masarap sa pakiramdam na manatili sa sariling gawain ang bawat isa nang walang hindi nangingialam sa mga gawain nilang dalawa.… Sa parehong oras, si Tiffany ay parang may hinahanap sa kanyang kwarto sa kanyang inuupahang bahay. “Ma! Nakita mo ba ang bankcard ko?" Hindi siya binigyang pansin ni Lillian dahil nag-meryenda ito sa sala. “Hindi… Hanapin mo iyon nang mag-isa. Sa tingin mo magnanakaw
Tiningnan ni Arianne ang ulan mula sa bintana sa kusina. Naiintindihan niya ang sitwasyon ni Tiffany. Pareho silang nawawalan ng pagasa ngayon... “Tiffie, nasaan ka? Pupuntahan kita, "sabi ni Arianne habang iniiwan ang mga gawain sa bahay at lumabas siya na may payong. "Nasa convenience store ako sa baba ng bahay. Lumabas ako dala ang cellphone ko lang. Wala man lang akong jacket. Sobrang lamig... Ayokong bumalik at makita ang nanay ko. Hindi ko matiis na makita ang mukha niya ngayon." Ang tono ng pananalita ni Tiffany ay may kasamang lungkot. Si Arianne, na napunta sa pintuan, ay bumalik kaagad ng marinig niya na walang jacket si Tiffany. "Sige. Dadalhan kita ng damit. Manatili ka lang diyan at hintayin mo ako. Huwag kang gagalaw! " Nang sabihin niya iyon, nadulas si Arianne at nahulog sa sahig nang paakyat na siya sa hagdanan. Tumama ang kanyang ibabang tiyan sa hakbang at ang kanyang payong ay nahulog sa isang gilid. Sa kabila ng sakit, kinuha niya ang kanyang sarili, ku
"Ari, bakit ka dumudugo?" Sinundan ni Arianne ang tingin ni Tiffany pababa, ngunit ang kanyang paningin ay malabo na at nagsisimula na siyang makarinig ng buzzing sound at hindi niya na marinig ang boses ni Tiffany. Malabo para sa kanya ang nangyari sa kanyang paligid, si Tiffany ay nagpara ng taxi at ipinadala siya sa ospital. Ang ilang mga medical staff ay lumitaw sa harap niya, mukhang balisa habang itinutulak siya sa emergency ward. May malay na siya, alam niya na siya ay inilalagay sa operating theatre, ngunit wala siyang naramdaman na sakit at hindi rin siya makapagsalita. Naglakad si Tiffany sa labas ng emergency ward sobra siyang kinakabahan. Maya-maya, binuksan ng isang nurse ang pinto ng emergency ward at lumabas. "Ikaw ba ang pamilya ng pasyente? Ang pasyente ay sobrang pagod pagkatapos niyang malaglagan at ngayon ay nahihirapan siya mula sa pagkawala ng dugo dahil sa trauma. Kailangan niya ng operasyon. Pakipirmahan na lang ito kung ikaw ay kamag-anak niya!" Na
"Ano ang sitwasyon?" Tanong ni Mark. "Ginagawa namin ang aming makakaya ngayon. Noong dinala dito si Mrs. Tremont… dumudugo siya nang sobra. Sobrang lala ng kalagayan niya. Huwag kang magalala, Mr. Tremont, magiging okay ang iyong asawa." Naging maingat ang nurse. Kung sabagay, ang taong nakatayo sa harapan niya ay hindi isang ordinaryong tao. "Paano ito nangyari?" Masyadong komplikado ang emosyon na nilalaman ng kanyang tono, na naging sanhi para mamula ang nurse mula sa takot. "Hindi... Hindi ako sigurado... Ang unang diagnosis ng Doctor ay sobra siyang napagod pagkatapos niyang malaglagan ng anak at nagkaroon siya ng trauma, kaya ang resulta ay matinding pagkawala ng dugo... Pinayuhan na siya ng doktor na kailangan niyang magpahinga pagkatapos niyang malaglagan, tama ba? Bakit…"Napabagsak si Mark sa upuan. "Pakiligtas... pakiligtas siya para sa akin... Habang siya ay nabubuhay, gagawin ko ang lahat..." Gusto lang ni Mark na sumuko siya. Bakit mas gugustuhin ni Arianne na p