Lumapit si Mark sa hapag kainan at tumingala, nanatili siyang nakatayo.Ilang sandali pa ay galit na galit niyang hinagis ang bawat ulam sa mesa papunta sa sahig. Sa kalagitnaan ng kaguluhan ay sinabi niya, “Bakit mo ginawa 'yon?! Wala akong pakialam kung ako ang pagbantaan mo, pero bakit mo gagawin iyon kay Arianne?!”Nagulat si Shelly sa kanyang biglaang outburst kaya't sumuko siya sa paghahanap sa kanyang tungkod, piniling bumangon hangga't kaya niya sa tulong ng kanyang upuan. “M-Mark, mahal ko! A-Anong ginawa mo?! Ibinuhos ko ang aking puso sa buong gabi... Si Arianne iyon, di ba? Sinabi niya sayo, tama ba? Sumbongera talaga!"Ibinaling ni Mark ang kanyang mukha kay Shelly, ang kanyang mga mata ay nakamamatay na parang kutsilyo. “Ano ba ang kailangan mo sa akin? Tinanggal sa akin ang aking asawa at anak, at ngayon ay tinatanggal mo sa akin ang anumang maliit na pagkakataon na mero ako upang makita ang aking pamilya? Siya ang pag-ibig ng aking buhay, at ang isa ay ang aking ana
Napabuntong-hininga si Henry. “Opinyon mo ‘yan. Sa totoo lang, napanood ko ang paglaki ni Madam mula sa isang maliit na babae hanggang sa kung sino siya ngayon, tulad ni Mr. Tremont. Siya ay palaging nasa ilalim ng kanyang guidance sa nakalipas na maraming taon. Sino ka para husgahan ang kanyang pagkatao at ugali? Desisyon mo na maniwala sa iyong sariling obserbasyon," sabi niya. “Ikumpara mo ang Tremont Estate bago ka bumalik, sa kung paano ito noon. Naging tahimik at masaya ang lahat. Pero ngayon, ang bahay ay nababalot ng isang galit na aura. Kung ipagpapatuloy mo ito, ang estate na ito ay sasabog. Yan ba ang gusto mong makita?"Mapait na ngumiti si Shelly. “Please, ang tanging nawala sa sambahayan na ito ay si Arianne Wynn. Ano naman ngayon? Isa lang siya sa mga dime-a-dozen na babae. Magpapatuloy si Mark balang araw; ang kanyang dating devotion ay magbabago din balang araw. Hindi totoo ang tapat at walang hanggang pag-ibig.”Nasa kanya ang lahat ng mga halimbawa na kailangan niy
Inilagay ni Smore ang ilan sa kanyang cookies sa isang walang laman na plato. "Nag-iiwan ako ng ilan para kay Daddy. Hindi pa niya kinakain ang ginawa ni Mommy."Si Smore ba ay insensitive at walang konsiderasyon? Kung siya nga, wala siyang pakialam kung natikman ng kanyang ama ang cookies ng kanyang ina. Kung gayon, mas sensitibo at matamis si S? Buweno, pinilipit lang niya ang kutsilyo sa puso ng kanyang ina, kung saan ito masakit...Si Mary, kahit papaano, ay naaliw sa kalokohan ng maliit na bata. "Aww, hindi ba ang ating Smore ang pinakamahalaga, pinakamatamis na bagay?" puri niya. "Ang iyong tatay ay naglalagay ng isang nagyeyelong panlabas sa lahat ng oras, ngunit anak, siya ang palaging pinakamabait na ginoo sa kanyang ginang. Ang mansanas ay hindi masyadong nahuhulog mula sa puno nito; Alam kong tiyak na paglaki mo ay tulad ng isang mapagmahal na lalaki."Samantala sa Tremont Estate, nakaupo sa tapat ng bawat isa sa hapag-kainan, sina Mark at Shelly ay nakatitig sa isa't isa
Sa totoo lang, hindi inaasahan ni Mark na magiging malaya siya ngayong gabi. Batay sa nalaman niya tungkol kay Shelly, mas makabuluhan at mahalaga ang isang araw, mas magiging malupit ang kanyang pag-aresto sa bahay.Nababawasan ang pasensya niya kay Shelly at sa mga banta nito. Minsan, ang isang salpok na sumuko na lang at hayaan siyang gawin ang lahat ng gusto niya ay makaakit sa kanya. Para sa isang pagkakataon na malaya mula sa kanyang kontrol, natukso si Mark na payagan si Shelly na malayang maghari sa anumang bagay—hanggang sa naisip niya ang tungkol sa mga potensyal na epekto, at biglang ang pag-iisip na iyon ay magiging masama muli.Higit sa lahat, alam ng lalaki na ang halaga ng pagkikita nila Arianne at Smore ngayong gabi ay mas mabigat kaysa sa pangakong pinilit niyang gawin. Marami pang mga pakana sa manggas ni Shelly ang naghihintay sa kanya, sigurado siya, ngunit sa ngayon, inihagis niya ang kanyang mga alalahanin hanggang sa pinakamalayo sa kanyang isipan. Gusto lang n
Sa ngayon, ang pinakakinatatakutan ni Arianne ay ang hula ni Shelly na magkatotoo si Mark sa ibang babae. Sa isang tulad ni Shelly na naglalaan ng kanyang pagsisikap at walang humpay na panghihikayat upang maisakatuparan ito, sino ang nakakaalam kung si Mark ay maaaring gumuho sa isang araw?Para bang alam niyang aalis na si Mark, si Smore—na dapat ay natulog na ng alas-diyes—ay matigas ang ulo na gising na lampas sa oras ng pagtulog. Kahit pasado alas onse na ang orasan at paulit-ulit siyang humikab, nagpupumilit ang bata na samahan si Mark.Natulog na si Mary. Maaga niyang napagdesisyunan na bigyan sina Arianne at Mark ng kanilang kailangang-kailangan na oras na mag-isa, kaya iniwan si Arianne upang samahan ang lalaki sa panonood ng mga programa sa Pasko ng gabi.Hindi nakakagulat, ni isa sa kanila ay hindi nakatutok sa TV. Masyadong abala ang kanilang isipan sa napakaraming bagay na pinangarap nilang sabihin sa isa't isa na ngayon, sa kabila ng pagkakataong magpapakita mismo, ni
Ang galit na galit na backlash ni Mark ay kaagad. "Tapos ka na bang gumawa ng galit sa wala?! Dahil sa iyo, nakasama ko lang ang anak ko ng ilang oras sa bisperas ng Pasko. Hindi ba iyon sapat na kontrol para sa iyo?! I'll have you know na dadalhin ni Arianne si Smore para bisitahin si Henry bukas. Hayaan mong ilabas ko ito: Hindi ako natatakot na mag-flip out kung maglakas-loob kang ipadama sa kanya ang kaunting kakulangan sa ginhawa. Syempre, pwede mong subukan ang determinasyon ko kung hindi ka naniniwala sa akin.""Iyan ang pinakakatawa-tawa na narinig ko ngayong linggo! Dinadala mo ang iyong anak sa bahay na ito sa Araw ng Pasko para lang makita ang mayordomo na nagtatrabaho para sa pamilya?" Panunuya ni Shelly. “O meron pang hidden agenda, ha? Alam mo kung ano ang sinasabi nila—hindi mo mapagkakatiwalaan ang isang ahas!”Ipinatong ni Mark ang kanyang mga kamay sa mga kamao. “It’s not like there’s someone else worthy of her visit, di ba? Ano, hindi mo talaga masusuggest ang sari
Nag-aatubili si Arianne na hayaan si Shelly na maging malapit kay Smore, kaya kusa din siyang umatras.Uminit ang ulo ni Shelly nang makita ang reaksyon ni Smore. “Ang galing mo talaga mag-brainwash ng anak. Tinuruan mo ang batang lalaki na tawagin ang hindi kadugo na babae bilang Lola habang galit siya sa kanyang tunay na biological na lola? Tuturuan mo ba ang iyong anak na huwag kilalanin si Mark bilang kanyang ama sa susunod? Tulad ng naisip ko, isang malaking pagkakamali na pumayag akong mapunta sayo ang custody ni Smore!"Wala sa mood si Arianne na linawin ang kanyang sarili, kaya simple lang ang sagot niya, "Nandito kami para makita si Henry."Lumapit si Shelly kay Mark at bumulong. "Nakita ng sarili mong mga mata ang nangyari, hindi ba? Dinala niya rito ang kanyang anak para sa isang butler sa araw ng Pasko! Hindi ba parang ang kapal ng mukha niya na gawin ito? Tingnan mo kung paano niya tinuruan ang kanyang anak... Sa tingin mo ay hindi siya ang dapat sisihin dito, huh?”Pi
Maya-maya pa ay umuwi na si Henry.Inilabas ni Mary ang mga bagay na binili para kay Henry. “Henry, binili ito ni Ari para sayo. Maganda ang overcoat na ito. Tinulungan ko siyang pumili nito. Dapat mong subukan ito sa ibang pagkakataon."Medyo nabahala si Arianne dahil si Mary ang bumili nito imbes na siya. Malalagay si Arianne sa mahirap na lugar kung hindi siya magdadala ng anumang regalo para kay Shelly. Gayunpaman, kahit pa bumili siya ng regalo, si Shelly ay pwedeng magreklamo at pwede rin punahin ang regalo na ibinigay niya. Kaya naman, naisip ni Arianne na hindi niya kailangang bumili ng anumang bagay dahil hindi niya kailangang makuha ang loob ni Shelly. Ginawa lang iyon ni Mary para magalit si Shelly, ngunit hinayaan niya ang katotohanang magiging mahirap para kay Arianne na makatakas sa isang hindi maiiwasang sitwasyon mamaya.Tiningnan ni Henry si Arianne at napansin niyang namutla ang mukha nito. Alam niyang dapat niyang tanggihan ang mga regalo kung ayaw niyang masaktan
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy